nou waar te beginnen... de dag begon met het verliezen vd slijmprop. maar dat had ik 2 weken daarvoor ook al een beetje gehad dus dacht er verder niet echt serieus over na dat het vandaag wel eens kon beginnen. mama kwam s ochtends naar mij omdat leon op trainingskamp was gegaan. toen de wonderolie genomen. (heeft overigens NIKS gedaan...heb nog geen 1 darmkrampje gehad hahaha). mama heeft me goed bezig gehouden. had de hele dag eigenlijk al wel voorweeen maar dat had ik al de hele week. het gekke was dat het niet ophield deze keer. mama en ik nog overal heen geweest, het winkelcentrum, lekker nog ff de laatste dingen gehaald. eenmaal thuis gewandeld, gegeten, en s avonds kwam jay ook langs. toen weer gewandeld (tja moest toch iets!). tijdens de wandeling werden de "oefenweeen" pijnlijker en kwamen regelmatiger. ik nog steeds niet denken dat ik die dag zou bevallen (ontkenningsfase haha). eenmaal thuis nog pijnlijker en echt regelmatig. we gingen vanaf 9 uur echt bijhouden en toen kwamen ze rond de 5-7 minuten. rond een uur of half 12 gingen we richting mijn huis om te douchen en om voor de zekerheid naar het zh te gaan om te kijken of ik ontsluiting had gemaakt. we waren daar om half 1. daar gekeken en 2 cm. de gyn zei gelijk we gaan het vandaag halen, binnen nu en 12 uur is het er. ik meteen leon gebeld om te vertellen dat hij papa zou worden. leon was er om 2.40 uur. om 3 uur zouden ze weer kijken. ik had 3 cm, ze braken mijn vliezen en toen zat ik gelijk op 4cm. weeen werden heftiger. mama en jay gingen om half 5 naar huis. ik kreeg een weeenstorm en om half 6 kwamen ze weer kijken. ik was blijven steken op 4 cm, dat terwijl ik in die weeenstorm zat! ik werd aan een infuus gelegd om de weeen nog heviger te maken zodat de ontsluiting beter op gang zou komen. om half 7 had ik zoveel pijn dat ze me een ruggeprik hadden aangeboden. omdat het wisseling vd wacht was bij de anasthesisten moest ik wachten tot kwart voor 8. om een beetje de pieken vd weeen af te halen kreeg ik éen spuit. helaas haalde dit niet de pieken eraf, infuus werd harder gezet, maar werd er wel slaperig van. dus tussen de weeen door was ik helemaal vd wereld door de pijn en de medicijnen. om half 8 werd er weer naar mijn ontsluiting gekeken (ivm ruggeprik) en zat ik pas op 5cm! ik werd gek. maar hoefde nog maar ff vol te houden dacht ik want die ruggeprik hadden ze me beloofd! ze ging weg en ik had ineens zoveel pijn dat ik alles bij elkaar schreeuwde en bijna onder het bed lag (heb mezelf zelfs geslagen... tja je gaat echt rare dingen doen). leon kon het ff niet aan om mij zo'n pijn te zien hebben en moest huilen. hij heeft de gyn geroepen om die prik te zetten. 3 x geroepen maar dat team was nog niet klaar. om kwart over 8 voelde ik ineens een hoofdje tussen mijn benen en enorme persdrang. ik riep tegen leon 'dat kind komt eruit' leon zegt dat kan niet want 40 minuten geleden zat je nog op 5cm! ik heb die wee meegeperst, kon niet anders. gyn kwam net op dat moment binnen en zag toen al wat haren. ik mocht persen! in 45 min van 5 naar 10 cm! ik heb toen anderhalf uur geperst maar het lukte niet. aidan was te groot. leon zag allang dat het niet ging en de gyn zei we gaan nu een knip zetten en pakken de vacuumpomp erbij. ik wile niet! ik wilde het ZELF doen. toch de knip en de pomp. eerste poging mislukt omdat de pomp eraf schoot. 2de poging kwam het hoofd. toen weer drama want navelstreng zat om aidans hoofd. leon weer huilen door paniek. meteen zat de kamer vol met kinderarts en andere doktoren. hup navelstreng eraf, maar toen zat zijn schouder vast en kon hij er nog niet uit! 2 mensen trokken aan mijn benen 1 op mijn buik drukken en 1 trok aan aidans hoofd. na 2x dit te hebben geprobeerd was hij er eindelijk! meteen naar aparte kamer om controles te doen. hij zag blauw en was wat slap maar hoefde geen paracetamol. toen de nageboorte nog.... zat muurvast! (kon er ook nog wel bij) met duwen en trekken en een prik om het te versnellen wilde dat ding er niet uit. op het moment dat ze me naar de OK wilden rijden (na een uur was dat ding er nog niet uit) kwam de gyn met een laatste poging. er werd iets in de navelstreng gespoten waardoor hij er in 1x uit moest komen. en ja hoor met 1 perswee kwam dat ding er alsnog uit. woog 710 gram! nu weten we waarom aidan het zo lekker had in mama's buik. daarna nog een uur gehecht. had een flinke knip en was ook wat verder uitgescheurd. inwendige en uitwendige hechtingen en in de spier geknipt. maar ze hebben het heel netjes gehecht. ik werd gewassen en mocht daarna eindelijk (leon had aidan al ruim anderhalf uur vast) mijn mannetje vast houden. aidan moest die dag 3x op suiker geprikt worden omdat hij zo zwaar was. maar alles bleek perfect en we gingen om 7 uur naar huis. dat was het! heel verhaal maar is goed om van je af te schrijven zeggen ze.
Dat klinkt niet als een makkelijke bevalling meid! Hopelijk herstel je vlot en kun je volop genieten na dit harde werken. Gefeliciteerd met je mannetje.
jeetje meid wat een bevalling zeg heftig hoor! maar gelukkig is je mannetje er nu! en kunnen jullie er lekker van gaan genieten!
Meid wat een verhaal.Hopelijk ben je er snel van genezen, en idd veel over praten helpt echt. Geniet van je kraamtijd. Goed gedaan hoor! xx Mensi.
Wat een bevalling, maar heel mooi opgeschreven en wat een prachtige naam heeft jullie zoon. Van harte gefeliciteerd!
das met recht een zware bevalling pfffff,.. maar gelukkig ben je de pijn zo vergeten als je je kindje in je armen sluit,... (pffff zeggen ze,....) gefeliciteerd, met jullie kleine mensje, veel geluk ermee,..
Jeetje Kim.... Klinkt erg heftig, ik zit hier met de tranen in mijn ogen. Ik zie het al voor me, jij ligt onder het bed van de pijn en Leon kan het niet aanzien en begint te huilen... BRRRRR! En zoiets staat mij ook nog te wachten. Rust maar lekker uit meid! En geniet van je 2 boys! Groetjes Miep
Jeetje, zit hier ook met tranen in mijn ogen je verhaal te lezen. Bij mij kwam de placenta ook niet vanzelf af, dus moest ik in allerijl naar de ok omdat ik al zoveel bloed verloren had en het bergafwaarts ging met mij. Ik ben bevallen om 10u35 en kwam pas om iets voor 14 uur in mijn kamer bij mijn meisje Gelukkig was Mike al die tijd bij Kyani geweest 'k Wens je een spoedig herstel meid ! En geniet van je kereltje
Aidan is een mooie naam en ik hoop dat het helpt dat jullie nu tenminste jullie kindje hebben. Maar my god, ik heb er bewondering voor dat je daarna allemaal zo goed kunt opschrijven wat je wel niet overkomen is. Wàt een bevalling! Ben helemaal van slag na het gelezen te hebben...
Sjeez Kim, je hebt het niet makkelijk gehad zeg (en leon ook niet trouwens) Wat een verschrikkelijk naar verhaal/ nare bevalling heb je gehad...Dat is ook niet wat je vantevoren verwacht/hoopt. ik hoop dat jij en leon nu een beetje bijgekomen zijn van de schrik/paniek/pijn. Wat een prachtig ventje is Aidan! Het klinkt misschien cliche enzo..maar toch vind ik dat ie heel veel op leon lijkt (wat ik zo zie op de foto's ) Anywayz, geniet van jullie mannetje en van elkaar.. P.s. gaat het met broertje en met mamz ook oke? liefs Niva
tjee kimmie, tis je ook niet bespaard gebleven! Fijn dat je er achteraf nog "zo luchtig" over kunt vertellen! Kan me voorstellen dat Leon af en toe in paniek raakte..... GElukkig is alles goed met jullie ventje, geniet er maar lekker van..... twinny
Jeetje mina wat heftig zeg zo'n bevalling! Ik wens je een hele goede kraamtijd en nu genieten van je spruit (en de rest maar snel vergeten).
Jeetje meid, wat een verhaal. Gelukkig is het nu allemaal goed met jou en de kleine. Gefeliciteerd met jullie zoontje!
Jeetje meid wat een heftige bevallong zeg.Maar gelukkig is alles goed met jo en de kleine vent Van harte gefeliciteerd en geniet ervan! Liefs,Claudia
Jeetje Kim wat een verhaal. Heb met tranen in mijn ogen je verhaal zitten lezen! (Tja zwanger he, dan krijg je dat haha) Meid, geniet er lekker van! Liefs Kari