butterfly1984: goh lijkt wel alsof ik mijn eigen verhaal lees. des te meer reden voor zo plan en om het te bespreken met je arts hoe het toen is gegaan en wat je nu anders wilt. mij nemen ze iig zeer serieus hoor!het is ze geraden, want een herhaling wil ik absoluut niet!!!!
Een herhaling willen we ook zeer zeker niet, heb het er soms nog wel moeilijk mee hoe ze daar met ons om zijn gegaan. het had heel anders afkunnen lopen, dat realiseer ik me heel erg goed. Zo'n plan, aan wie leg je die voor? Zit nu bij een vk, maar moet vanaf 34 weken weer terug naar de gyn in het ziekenhuis.
zo bevallingsplan, kun je een kopie van geven aan je VK en die neem je mee naar zh en geef je direct aan de arts als je daar binnen komt met weeen... of je laat het alvast in je dossier opnemen als je terug naar de gyn moet...
@jenna: is het zo ook met jouw vorig kindje gegaan dan in het zh? Is het toevallig hetzelfde zh?hahaha
Ik vind een bevalplan/geboorteplan zeker géén overbodige luxe. Natuurlijk zijn de meeste dingen die daar op staan common sense, maar zoals al eerder gezegd is: in ziekenhuizen ben je heel vaak (niet altijd) geen mens, maar een patient. Mensen zijn druk bezig met hun werk en vergeten dat je een mens met gevoel etc. bent. Er zullen zeker ziekenhuizen/situaties zijn waar dit goed gaat, maar het ligt gewoon aan de personen die met je bezig zijn. Mijn ervaring in dit ziekenhuis is nu met de onderzoeken dat de ene arts/co-assistent betrokken is en alles uitlegt, en de ander je rustig een uur langer dan nodig is laat wachten zonder enige uitleg, belknop of drankje. Het kan sowieso fijn zijn om voor jezelf en je partner je gedachten op een rijtje te zetten. In mijn ogen is een bevalplan ook maximaal 1 a4-tje, en zo beknopt mogelijk. Men heeft inderdaad geen tijd om een heel boekwerk te lezen, maar een paar duidelijke punten gaat vaak nog wel. Zeker als het realistische wensen zijn. Ik heb nog geen ervaring met bevallen maar wat ik lees is dat je vaak tijdens de bevalling geen zin/puf hebt om in discussie te gaan of alert te reageren of alles te vragen wat je wilt weten. Nou ja sommigen wel. Ik waarschijnlijk niet. Je partner moet dan wel precies weten wat je op dat moment en of niet wilt en zo alert te zijn om er voor te zorgen dat het gebeurt (of niet) of zorgen dat er uitleg volgt. Stel dat je bepaalde wensen hebt wat betreft pijnstilling. Ik mag ivm astma en hoge bloeddruk alleen een ruggeprik als pijnstiller. Maar als ik zie hoe vaak ze dingen in mijn dossier kwijt zijn, dubbel invullen, verkeerd invullen etc. ... dan vertrouw *ik* niet op mijn dossier en dat ze dat grondig gelezen hebben voor de bevalling. Vanwege mijn Asperger kan ik bijvoorbeeld niet goed tegen veel en veel wisselende mensen bij mijn bed. Ik wil privacy, snap heel goed dat diensten aflopen en er dan iemand anders komt, maar het moet echt niet meer zijn dan nodig, want dan raak ik in paniek. Ik vind het al weerzinwekkend genoeg dat ik straks op een 2 of 4 persoonskamer kan komen te liggen (en dat die kans met de drukte erg groot is). Ben in staat om op staande voet uit het ziekenhuis te vertrekken als dat zo is. Zoiets moet duidelijk op mijn geboorteplan staan. Het betekent niet dat ze zich er aan *moeten* houden, maar wel dat het bekend is en mijn man, evt verloskundige er een handvat aan heeft.
Ik had ook een bevallingsplan gemaakt en dat tijdens het "bevalpraatje" met de verloskundige doorgesproken. Het meeste wat erop stond was eigenlijk wel de normale gang van zaken. Ook mijn man kende mijn wensen en heeft dat goed in de gaten gehouden. Er stond bijvoorbeeld in dat ik volledig borstvoeding wilde geven en dus de baby meteen aan de borst wilde. Maar als het medische noodzakelijk bleek te zijn, dat de baby hypo-allergene kunstvoeding moest krijgen. En dat mijn man de navelstreng door zou knippen als die was uitgeklopt. Nou bleek de navelstreng zo kort te zijn, dat de baby niet direct aan de borst kon. Mijn placenta kwam niet, dus was het wel belangrijk de baby aan de borst te leggen. Gevolg daarvan was dat mijn man meteen moest gaan knippen (navelstreng was nog niet uitgeklopt), zodat onze zoon aan de borst kon. Onze zoon was dysmatuur (dus te licht voor de zwangerschapsduur) en had geen kracht goed te drinken. Gevolg: hij heeft bijvoeding gekregen (wel hypo-allergeen, dat stond in mijn bevallingsplan en mijn man heeft het nogmaals gecheckt), en in die tussentijd ging ik de OK in voor een manuele placentaverwijdering. Het liep dus wel anders dan ik gepland had, maar mijn verloskundige hield wel rekening met mijn wensen en legde het me ook duidelijk uit waarom het soms niet anders kon.... Ik was blij dat ik alles van tevoren zo goed had uitgedacht en opgeschreven zodat ik er op dat moment niet over na hoefde te denken.
Het lijkt me sowieso verstandig om er vantevoren over na te denken en te bespreken met je partner en je vk of gyn. En dan kun je de dingen die voor jou écht belangrijk zijn, opschrijven en zorgen dat je dat bij je hebt als het zo ver is. Hoe korter, hoe beter want dan heb je volgens mij meer kans dat de boodschap aankomt (als ze eerst 3 A4'tjes moeten doorworstelen voordat ze bij je allerbelangrijkste wens zijn, denk ik niet dat ze die moeite gaan doen). Ik vind zelf ook dat de meeste dingen die nu op het lijstje van TS staan, heeeeel vanzelfsprekend zijn. Maar in een zkh zal dat inderdaad niet altijd zo gebeuren. Ik denk dat het dan effectiever is als je man er op dat moment iets van zegt (of jijzelf, als je dat kunt) dan dat mensen moeten nalezen dat je niet getoucheerd wilt worden tenzij noodzakelijk; of dat er nu wel een heel groot publiek rond je bed staat. Het lijkt me overigens vreselijk als dat allemaal zo gebeurt, ben heel blij met mijn goed-verlopen thuisbevalling... (waarbij de vk overigens pas kwam toen ik al volledige ontsluiting had, dus het opvangen van weeën heb ik helemaal naar eigen wens en inzicht kunnen doen). Ik heb zelf nooit een geboorteplan gemaakt, maar wel met vriend afgesproken dat ik de navelstreng zou doorknippen en tegen VK gezegd dat ik BV wilde geven en daar graag zo snel mogelijk bij geholpen wilde worden. Ik denk dat ukkie met 30 min aan de borst lag, de navelstreng hebben ze echt eerst laten uitkloppen voordat ik 'm knipte. En blijf flexibel... niet alles kan zoals je het vantevoren had gewild. Als jouw gezondheid of die van je kind gevaar loopt, moeten ze snel handelen. Sterkte, succes en vooral: meevoelende vk's en gyn's toegewenst!!
Ik had vooraf geen plan gemaakt. Uiteraard is de bevalling vooraf wel besproken met de vk. Als ik jullie verhalen zo lees ben ik weer zo ontzettend blij dat ik thuis mocht bevallen. Overigens waren de weeën rond de 7 cm zo onwijs heftig en kwamen ze zo snel, dat ik absoluut niet weet hoe ik de trap af had moeten komen, en vervolgens in de auto had moeten belanden .
Ik ben erg blij met dit topic. Had ook met mn VK overlegd en zij gaf aan dat t een goed idee is om een beknopt plan te schrijven. Nu kan ik mooi meekijken en ook het verhaal waar zoveel mis ging is handig om daar onderwerpen van mee te nemen. Voor iedereen die binnenkort gaat bevallen, ik wens jullie een fijne bevalling toe en een heerlijk gezond beebje.