Onze babe ligt in een onvolkomen stuitligging. Vorige week zei een gyneacoloog out of the blue dat het helemaal niet erg is om via een keizersnede te bevallen. Vandaag zei een andere gyneacoloog out of the blue dat de gyneacologen nooit advies geven, maar de persoonlijke mening van deze gyn was vaginaal bevallen. En als het dan niet gaat zoals het moet gaan qua ontsluiting e.d. dan kan een keizersnede alsnog ! Het overviel mij nogal omdat we voor een groeiecho kwamen en dan lig je daar en dan ineens zoveel info! Heb niks van onze babe gezien Ik ben nog nooit eerder bevallen, babe is klein maar what to do? Ik vind het allemaal al erg lastig om uberhaupt een keus te hebben hierin ! Beiden gaven wel aan dat een keizersnede gevolgen heeft voor een eventuele volgende zwangerschap! Mijn man en ik gaan nu bekijken en bedenken wat we willen; voors en tegens etc... Pfffff iemand ervaring???
Hebben ze je ook geïnformeerd over een eventuele draaipoging? Ze kunnen altijd proberen de kleine te draaien, zodat hij gewoon in hoofdligging komt te liggen. Ik persoonlijk zou dat altijd eerst proberen, maar er zijn ook mensen die daar anders over denken Een stuitbevalling en een keizersnede hebben allebei mogelijke risico's. Dat is ook waarom er niet meer automatisch een keizersnede gedaan wordt bij een stuitligging. Dit gebeurde vroeger wel. Maar een keizersnede kan inderdaad gevolgen hebben voor een volgende zwangeschap, omdat je dan een litteken in je baarmoeder hebt. En een vaginale bevalling kan vaak goed bij een stuitligging. Er zijn natuurlijk wel meer risico's dan bij een hoofdligging, maar ze houden je dan ook erg goed in de gaten. Laat je goed informeren over beide bevallingsopties. Met risico's enzo. Maar vraag ook eens naar de mogelijkheid om draaien. Dan heb je misschien helemaal geen keuze nodig tussen de 2. Succes
Tsja dat is moeilijk te zeggen,denk dat dit persoonlijk is. De tante van ml heeft 2 zonen. Van de eerste is ze gewoon bevallen toen hij in stuit lag. De 2de zoon is gewoon met het hoofdje naar beneden geboren en ze vond de stuitbevalling minder pijnlijk.. zij liever als ik Mss kun je eens googlen of is er iemand hier op het forum die 2 verschillende bevallingen hebben gehad. Denk dat de meeste kiezen voor ks. Succes met je keuze!
Lees even de info over de risico's van draaipogingen en stuitbevallingen. Dat was voor mij doorslaggevend.
Draaien gaan ze sowieso niet doen i.v.m. groeiachterstand buikje en weinig vruchtwater! Bedankt voor jullie reacties!!
Ik heb het geprobeerd, uiteindelijk 1,5a2 uur aan het persen geweest en toen is het toch een KS geworden en toch zou ik het zo weer doen! Ik wou niet zomaar voor een KS kiezen en er alles aan doen om gewoon te bevallen, helaas is het niet gelukt maar ik had het voor geen goud willen missen ondanks dat het echt geen pretjes was en het uiteindelijk nog een KS is geworden. Iedereen zijn eigen keus maar onderschat een KS niet!
ff geqoute uit ander topic... Ik heb een vaginale stuitbevalling gedaan. Om 1.45 mijn vliezen gebroken en rustig aan naar het ziekenhuis. Om 6.30 eerste wee. 3weeen met 5 min tussenpauze gehad. Toen in een weeenstorm terechtgekomen met weeen elke 1.5 min (dus 10sec om bij te tanken). En na 50 min persen was ons meisje om 11.25 geboren. Het is mij echt heel erg meegevallen. Ik was om 15 uur al thuis! Ik ben heel blij dat ik het zelf gedaan heb. En voel me eigenlijk wel trots! Wij kunnen nu heerlijk genieten. De borstvoeding ging ook meteen goed, doordat ze zelf aangegeven heeft wanneer te komen. Ik vond de weeenstorm heftig, maar dat had bij een normale ligging ook zo geweest. Het persen vond ik prima te doen. Sta zelfs lachend op de fotos terwijl ik niet eens in de gaten heb gehad dat die foto gemaakt werd. Ik vond de keuze heel moeilijk, maar heb me uitgebreid laten voorlichten door gyn en vk. Uit onderzoeken van lang geleden kwam dat gewoon bevallen meer risico met zich mee brengt voor het kind. Maar uit de meest recente onderzoeken blijkt dat dit helemaal niet zo is. 5 jaar na de bevalling is bij het kind geen verschil merkbaar, maar de moeder heeft na een keizersnede vaak nog wel problemen. En ik vond het heel geruststellend dat je erg goed in de gatne gehouden wordt en als het niet vlot gaat of er problemen zijn er dan alsnog een keizersnede gedaan wordt.
Ik heb in Medisch Contact een tijd terug een interview met een gynaecoloog gelezen over de stuitbevalling. Heel in het kort was zijn standpunt: vaginaal heeft in principe de voorkeur, mits dit wordt begeleid door een gynaecoloog die hier echt veel ervaring mee heeft. Jammer genoeg zijn er steeds minder gynaecologen die dit vaak genoeg doen, er wordt steeds vaker voor een KS gekozen. Zelf nooit te maken gehad met stuitligging, maar zou het in elk geval wel vaginaal geprobeerd hebben.
Heb geen ervaring met een stuitbevalling maar ik zou zeker voor een keizersnede kiezen omdat de kans toch aanwezig is dat het daar op uitdraait maar nog meer omdat ik geen vertraagde geboorte zou willen voor mijn kindje met alle gevolgen van dien.
Ik zou even in mijn boek moeten duiken... daar staat in dat er meer risico zit aan een keizersnede. Nog niet te praten over de gevolgen. Verder staat er een manier van draaien d.m.v. een bepaald kruid in, dan effectiever bewezen blijkt dan een versie. Klinkt ongelofelijk, maar wel het overwegen waard! Verder weet ik van mijn haptotherapeut dat hij een kind heeft weten te draaien dmv contact maken en dan meelokken. Je zou dus ook zo iemand kunnen bellen.
Mijn kindje lag ook in stuit. Heb eerst een draaipoging geprobeerd maar deze is niet gelukt. Uiteindelijk voor een keizersnee gekozen omdat ik geen enkel risico voor me meissie wou. De keizersnee zou op dinsdag plaats vinden en op zondagavond begonnen de weeen en hebben ze op maandagochtend de keizersnee in alle rust uitgevoerd. De ontsluiting vorderde niet, dus het had in alle gevallen een keizersnee geworden. Wat was ik blij dat ik er nu op voorbereid was. Het herstel na de keizersnee vond ik erg zwaar. Nu na bijna 4 maanden merk ik nog steeds dat ik een ks gehad en heb er regelmatig nog last van. Er zijn echter ook vrouwen die na 2 weken al buiten lopen.
Ik lag in een stuit en mijn moeder is vaginaal van mij bevallen. Ik woog geloof ik zo'n 3200 gr. Niet gescheurd of geknipt. Mijn moeder vond het alles meevallen. Hoewel ze de gewone bevallingen daarna wel makkelijker vond.
Ik snap je gevoel. Hoewel dit soort reacties me ook een beetje een gevoel geeft of ik mijn meisje een risico heb laten lopen doordat ik voor een gewone bevalling heb gekozen. Maar ook een keizersnede is niet zonder risico voor je kind. Babys hebben na een keizersnede vaak meer moeite om op te starten. Dus dat kan je niet helemaal voorkomen.
Hoewel ik eigenlijk geen keuze had (afwijkende vorm van baarmoeder dus de gyns wilden een stuitbevalling zoiezo liever niet aan), had ik zeker voor een ks gekozen. Voor mij betekend een stuitbevalling extra risico's voor het kind en dat zou ik nooit gedurft hebben. Zelf meer risico; dat moet dan maar... Achteraf, de ks was een wonderlijke ervaring en ik heb er geen minuut spijt van gehad. Borstvoeding liep na 4 dagen goed (bijna 17 maanden gevoed ) en ik liep na 6 dagen al achter de kinderwagen buiten, kraamhulp achter me aan sjouwend . Fantastisch. Ja, zo hoop ik het nog een keer te mogen beleven (kans op nog een stuitkindje is zeer groot ivm afwijkende bm). Maar, ik besef ook dat het niet allemaal rosegeur en manenschijn is bij een ks, hoor (al ken ik live enkel 'goede' ervaringen).
Zinzi, zie nu je laatste post. Nee, ik vind zeker niet dat je expres een risico hebt gelopen. Je had ook liever gewoon in hoofdligging bevallen zonder extra risico's. Wel moet ik zeggen dat ik vanuit mijn gevoel nog een extra obstakel voor ons kindje niet zou trekken. Na 2 tamelijk late miskramen aan de utrogestan gegaan om de volgende zwangerschap te laten slagen. Vanaf 15 (!!) weken plat ivm hard buiken. En met plat bedoel ik zo goed als bedrust al die tijd. Met 26 weken opgenomen met weeenremmers en longrijpingsprikken. Kindje bleek een groeiachterstand te hebben en had dus grote kans op prematuur en dysmaturiteit... Je snapt hierna misschien wel dat ik geen enkele seconde heb overwogen om nog meer risico te nemen... En achteraf maar goed, dochterlief had een ware knoop in de navelstreng en deze was tamelijk kort. Je kunt je voorstellen wat er gebeurt was bij een vaginale bevalling. De gyn kwam dit zelfs aan mijn bed vertellen daarna, dat ik de beste keuze gemaakt heb die kon (ik heb ook aangegeven het met 38 ipv 39 weken te willen omdat ze ineens een onderliggende navelstreng op de echo zagen en een kindje wat niet ingedaald was). Dit heeft me achteraf nog een extra 'boost' gegeven in het blij zijn met mijn beslissing(en). Maar ik heb ook zeker respect voor vrouwen die een stuitbevalling doen hoor, ik verwijt niemand niets!!
Ik ben ook te vroeg bevallen van mijn kleine met groeiachterstand... Ze was 1550 gram bij de geboorte en is in stuit ter wereld gekomen. Ik heb werkelijk een prachtige bevalling gehad ... Dus ik weet niet hoeveel achterstand je kleine heeft, maar als ik er weer voor zou staan, zou ik weer voor een stuitbevalling gaan.
Ik denk zeker niet dat jij je meisje een risico hebt laten lopen. De keus is heel moeilijk en uiteindelijk zal je gevoel de doorslag geven. Het is kiezen tussen 2 dingen die je eigenlijk allebei niet wil Mijn verloskundige had overigens gezegd dat er geen enkele gyn een stuitbevalling met deze stuitligging als mijn meisje zou aandurven. Achteraf had mijn gyn het wel willen proberen. Maar als ik de opmerking van mijn verloskundige niet had gehoord, was ik denk ik toch aan een stuitbevalling begonnen Eigenlijk liggen ze dicht bij elkaar, en vind iedereen t moeilijk om te kiezen
Mijn beste vriendin heeft 4 kids, de eerste lag in een stuit.. Zij heeft een vaginale bevalling gehad, van.....58 uur ...whaaaaaaaaahh..vreselijk..Zelf zou ze het zo weer doen, ook al heeft ze helse pijnen geleden. De tweede en derde floepten er binnen 3 uur uit, van eerste wee tot geboorte...drie en vier kwamen tegelijk (2ling) en die kwamen er ook zo uitgevallen..
Onze dochter lag vanaf week 20 in een onvolkomen stuitligging. Heb voetreflextherapie geprobeerd, en een draaipoging gehad met 37 weken. Helaas hielp het beide niet. Toen kregen wij ook de keuze: een geplande keizersnee of toch vaginaal proberen. Pfffff, moeilijk! Heb steeds gezegd dat ik het perse zelf wilde proberen. Maar ik begon steeds meer te twijfelen. Stel dat het niet goed gaat, dat haar hoofdje vast komt te zitten en dat ze zuurstoftekort krijgt? Of dat haar heupjes uit de kom schieten? Dat is gebeurt bij een kennis van mij. Na lang wikken en wegen uiteindelijk toch besloten om te kiezen voor een geplande keizersnee, omdat dit het minste risico gaf voor onze dochter. Op 26 september was het zover, en het is me allemaal meegevallen. Toen ik eenmaal had geaccepteerd dat het een geplande keizersnee werd, zag ik er ook wel de voordelen van in (daarvoor dus echt niet!). We hebben een kerngezonde, prachtige dochter en ik ben na 4 weken al volledig hersteld! Mocht het ziekenhuis al na 3 dagen verlaten omdat het zo goed ging. Over 2 weken mag ik eindelijk weer autorijden en boodschappen doen . Sterkte met het maken van je beslissing!
Hoi mijn kindje ligt ook in een stuit,moet morgen weer naar de gyn en ligt het nog steeds zo,willen ze dat ik perse volgende week een draaipoging krijg. Maar ik heb van mijn vorige kind wegens vergiftiging een spoedkeizersnede gehad.vind het erg eng maar ik ga het denk ik wel proberen die draaipoging,mits er geen gekke risico,s voor het kind zijn. Ook wilde de gyn als het weer zou terugdraaien of de poging zou niet lukken dat ik een stuitbevalling ga doen. Maar daar heb je toch een eigen keuze in?dacht ik. Dat wil ik dus echt niet doen omdat dat voor mij te traumatisch is zou het misgaan,omdat ik mijn eerdere kind bijna verloren heb tijdens de bevalling wegens zuurstofgebrek door die vergiftiging.