Lieve lezers, Ik zou graag mijn bevallingsverhaal van 6 dagen met anderen/ jullie willen delen.. en benieuwd hoe jullie hier naar kijken.. Ik ben op 3 oktober bevallen van onze mooie zoon (derde kindje). Mijn twee andere kinderen zijn ook thuis geboren na een goede bevalling en zwangerschap dus wilde dit keer weer het liefste thuis bevallen (woon ook heel dichtbij ziekenhuis, wat fijn idee is). Ik wilde dit keer graag in bad bevallen, mocht dit lukken, dus ik had een bevallingsbad gehuurd. Ik ben overgestapt van verloskundigenpraktijk in onze woonplaats Leiden, gezien zij aangaven veel ervaring met een badbevalling te hebben. Ik was verder tevreden over gesprekjes en controles op praktijk, vriendelijke medewerkers en derde zwangerschap verder ook zonder complicaties doorlopen. Mijn bevalling zelf begon heel fijn. Ik belde zelf met verloskundige en zij kwam 15:30 langs. Weeën ervoor vooral zelf en samen met man opgevangen. Ik voelde me erg relaxed en weeën waren nog heel goed op te vangen te doen. Ik had bij aankomst verloskundige al 8 cm ontsluiting. Ik ben vanaf 16:00 in het bad gaan zitten (wat fijn voelde) en hier braken mijn vliezen rond 16:45. Ik voelde al heel snel persdrang hierna. De verloskundige wilde tussen mijn persweeen in (of net ervoor) hartslag van kindje registreren met doptone. Alleen stopte de doptone ermee tijdens mijn eerste perswee. Ik moest toen uit bad, op de keukentafel met matras, 40 minuten lang mijn zeer sterke persweeen ophouden in verschillende standjes. Omdat de doptone dus niet werkte. Verloskundige probeerde met een stethoscoop het hartje te registeren, ze hoorde het hartje wel, maar in de verte. Ze gaf later aan weinig ervaring hiermee te hebben. Verloskundige had echt een andere doptone nodig en heeft hiervoor een collega gebeld. Deze kwam na 35 min. Na goede hartslag met andere doptone is mijn zoontje na de volgende perswee direct geboren. Vervolgens brak de navelstreng (mogelijk door kracht van ophouden of kan ook dat verloskundige deze niet goed (door stress van doptone) had aangepakt?) Zoontje is snel weggehaald en hij zag ook even grauw. Apgar van 9, daarna 7 en ten slotte 10. Verloskundige had voor zekerheid ook ambulance gebeld, mocht doptone collega niet snel genoeg hier zijn. Ambulancebroeders stonden ook in de woonkamer. Verloskundige dacht dat ik veel bloed verloor aan einde, maar dit was vruchtwater. Had heel veel vruchtwater/ was al bekend, met dikke buik . Vandaar dat ambulancebroeders mij nog infuusnaald gaven/ geen infuus daarna, na goede constatering minimale bloedverlies. Mijn zoontje is daarna, aangekleed bij me neergelegd, kreeg meer kleur, en pakte meteen de borst. Ik had verder geen hechtingen, heb/ had amper klachten en was al heel snel hersteld. Mijn zoontje maakt het nu erg goed qua voedingen, tevredenheid en snelle groei (na enkele dagen al boven zijn flinke geboortegewicht). Al met al mag ik dus zeker niet klagen! En wil ik eigenlijk ook niet doen. Mijn zoontje is/ lijkt erg gezond en tevreden en ik ben hier ook erg dankbaar voor. Wel heb ik mijn bedenkingen bij mijn bevalling en moet er toch veel / telkens aan terugdenken. Ik wilde zo graag, zo natuurlijk mogelijk bevallen (netzoals mijn eerdere bevallingen) en vertrouwde mijn verloskundigepraktijk hierbij dat ze me zouden bijstaan. Ik heb nu het idee dat mijn zoon zo’n veel sneller en relaxter ter wereld had kunnen komen, mits ik mocht doorduwen tijdens mijn zeer sterke persweeen in bad. Op dat moment vertrouw je de verloskundige en doe je wat zij zegt. Achteraf heb ik weinig gehad aan mijn verloskundige, eigenlijk door haar externe ingrepen, het inhouden van persen met name langere tijd, is bevalling daarna hectisch verlopen. Verloskundige vergat ook nog het tijdstip geboorte door te geven en de apgarscore en ze was tijdens bevalling een tube gel kwijt. Kortom chaotisch verlopen allemaal, het einde dan, van bevalling wanneer ik er op terug kijk. Dat mijn zoontje grauw zag na bevalling, even apgar van 7 had en zijn navelstreng brak vind ik het ergste van alles en dat is ook reden dat ik het niet zo snel naast me neer kan leggen. Mijn verloskundige was trouwens een net (sinds 2 weken) afgestudeerde jongedame, die ik niet eerder gesproken had en was ingehuurd als waarnemer/ zzp’er door de praktijk. In Leiden, mijn woonplaats, was het 3 oktober, een feestdag, dus ik denk dat ze daarom gebruik maakte van een ingehuurde kracht (iets wat ik van te voren niet wist en normaliter ook niet erg gevonden vond, mits goed begeleid). Wat vinden jullie van dit hele verhaal? Is het logisch dat een doptone moet werken tijdens laatste fase en je daarom niet mag doorbevallen? De verloskundige vind het zelf erg naar dat het zo gelopen is, en ik kan het ook wel met ze nabespreken alleen blijven zij erbij dat ze wel het protecol gevolgd hebben. Ze geven aan niet een extra doptone mee te nemen naar thuisbevallingen gezien deze erg prijzig zijn en het normaliter altijd doen.. Sorry voor die lange verhaal, maar wilde het toch met jullie delen/ van me afschrijven.. Alvast Hartelijk bedankt!
Ik reageerde al even op je bericht in het andere topic. Nu ik meer van je verhaal lees denk ik vooral dat deze pas-afgestudeerde verloskundige de situatie niet zo goed onder controle had en nog de ervaring miste om op jou en jouw lijf te vertrouwen. Heel erg jammer!! Technisch gezien klopt het verhaal en heeft ze inderdaad volgens protocol gehandeld. Maar ik denk dat ze met meer ervaring andere keuzes had gemaakt. Ik ben nu ruim 6 jaar verloskundige en had je in dit geval gewoon in bad laten persen. Bij een derde kindje verwacht je dat dit vrij snel gaat en goed gaat. Ik had misschien wel ook een ambulance als backup laten komen, dat vind ik een slimme keus van haar. Want je weet dus niet wat de conditie is van het kindje dat eraan komt. Of het afscheuren van de navelstreng door haar komt kan ik niet beoordelen. Dit gebeurt soms (vrijwel) vanzelf zonder dat je als verloskundige iets geks doet. (Bij mijn eigen bevalling ook, terwijl hele zorgvuldige collega niks raars deed.) Een extra doptone mee kan inderdaad niet, daarvoor is zo'n ding echt véél te duur. Ik heb wel een ouderwetse houten toeter in mijn tas maar daarmee is het best lastig om het hartje te horen. Ik snap heel goed dat je hier een vervelend gevoel aan over houdt. Het is gewoon heel jammer dat zij niet voor meer rust en vertrouwen kon zorgen, al is dat verklaarbaar met zo weinig ervaring. Technisch gezien heeft ze (voor zover ik kan beoordelen) geen fouten gemaakt dus daar kan je niet zoveel mee. En iedereen moet het leren al zou ik ook balen als dit bij mijn bevalling zou gebeuren. Ik zou het misschien toch nog een keer bij de praktijk bespreken, helpt denk ik ook met verwerken.
Oh en wat betreft de conditie van je zoontje: dat is achteraf bijna niet te beoordelen waardoor het kwam. Kan zijn omdat het laatste stukje snel ging en ie in 1 perswee kwam. Dan zie je vaak dat kindjes daarvan even moeten bijkomen. Dat was wellicht ook gebeurd als je meteen mee had mogen persen. Het is niet waarschijnlijk dat dit iets te maken had met het afscheuren van de navelstreng, dat gebeurt pas later.
Je had hem al gevonden, dank wederom voor je reactie. Ik neem het haar ook niet echt kwalijk, ingehuurde dienstdoende verloskundige, ze had nog heel weinig ervaring en ze moet het ook nog leren in praktijk. Balen doe ik wel idd, gezien het mijn derde (thuis)bevalling was en ik juist heel erg op mijn eigen lichaam vertrouwde en de controle had tot bijna het einde. Ik vind t nog wel apart dat dienstdoende verloskundige niet werkzaam is bij praktijk, werd ingehuurd (op een feestdag) en ik weet ook niet zeker of zij wel de ervaring had met badbevallingen, waar praktijk zo mee adverteert. Wanneer ik een meer ervaren verloskundige had gehad, was t (denk ik) wat anders verlopen. Of ik had eigenwijzer moeten zijn, maar wanneer er dan iets gebeurt met kindje achteraf, vergeef je het jezelf ook miss niet meer. Ben ook vrij nuchter normaliter, niet zeuren/ of te snel klagen en dankbaar zijn om datgeen wat je hebt (wat ik ook zeker ben), en wat anderen Miss ook denken, maar het blijf toch wel in hoofd zitten zo’ n bevalling. Dit delen hier en jouw reactie helpt wel! Thnx
Snap ik hoor! En ik vind het inderdaad geen slimme keuze van de praktijk. Zeker als ze zo 'adverteren' met badbevallingen. Dat kan je best nog eens aan hen terugkoppelen. Denk dat erkenning van hen al helpt. En kan me ook voorstellen dat het helpt om (hier en in je omgeving) er over te praten. En ook met een gezond kindje waar je dankbaar voor bent mag je balen van hoe het verlopen is. En dat je zelf op dat moment op de verloskundige vertrouwde is logisch, neem jezelf niet kwalijk dat jij iets anders had moeten doen.