Over een paar weken, ga ik weer beginnen te werken, ben dan bijna een half jaar thuis geweest. Het lijkt me best wel leuk om weer te werken, heb je weer iets anders te vertellen thuis, Steven gaat dan 2 ochtenden naar de cresh, en dat is ook wel gezellig met andere kinderen en goed... Maar toch steeds van die twijfels, het is tenslotte omdat ik dat wil, en van m'n salaris gaat straks de helft naar die cresh... Zucht; m'n man zegt dat het allemaal kan, en dat het wel goedkomt, maar ik vind het nog het moeilijkste om de zorg aan iemand over te geven, z'n gevoel van, iemand anders voed je kind en tuttelt ermee, terwijl ik dat liever zelf had gedaan. Het is gewoon een twijfel gevoel, bha. Maar ja hele dagen thuis zitten lijkt me ook niks. Heeft er iemand nog meer van die twijfels???
Ik zit nu al 17 weken thuis en ik zie er juist tegenop om straks in maart (!!!) weer te gaan werken. Nu nog niet omdat ik de zorg dan uit handen geef, maar meer het werken op zich. Weet je meis, als het je niet bevalt, kun je altijd nog stoppen.
Ik wilde dat wij het financieel zonder mijn werk kon redden..... ging ik twee keer in de week vrijwilligerswerk doen ( en natuurlijk verder met een leuke opleiding) Ik denk dat het je straks erg mee zal vallen Mensi! xxx
Ow het is heel herkenbaar mensi. Het begin is altijd weer moeilijk, je moet toch weer even een overstap maken. Maar je zult zien de omslag is gauw gemaakt en dan geniet je er weer van. (althans dat was bij mij zo) Kwebbel
Als het financieel haalbaar is kun je altijd nog stoppen met werken als het je niet bevalt. Maar ja dan moet het voor jullie financieel wel kunnen natuurlijk...