Bevallingtips om rustig te blijven

Heel gek. Maar ga naar de pijn toe. Zet je niet schrap ertegen.
Dan gaat het alleen maar meer pijn doen.
Blijf rustig naar je buik ademen. En vertrouw op je eigen lichaam.
Bij rugweeën kan je je partner vragen om tegendruk te geven rondom je stuitje/onderrug.
En bij beenweeën kan je partner flink in je benen kneden.
Het mooiste is om het vooral samen met je partner te doen.
Ik bad het totale pakketje helaas qua weeën. Alleen mijn partner heeft zulke goede ondersteuning gegeven dat ik de weeën heel goed kon hebben. Ik was ook niet bang voor de pijn.
Zolang jij je goed ontspant maakt je lichaam een pijnstiller aan. Bij gespannenheid maakt je lichaam adrenaline aan

 

Bij mijn vorige bevalling sloot ik me juist af van iedereen en ging ik een soort meditatie modus in. Reageren enzo deed ik gewoon niet als ik teveel pijn had. Ze wachten maar tot het wat rustiger is voor hun antwoord. Het was echt niet het moment om rekening met anderen te houden Doe wat voor jou goed voelt en wees daarin even compleet egoïstisch.

 

Bij mijn beide bevallingen ging ik automatisch mee met wat mijn lijf deed en werd eigenlijk vanzelf heel kalm en rustig. Je moet proberen alles los te laten en mee te gaan in wat je voelt!

 

Dit dus!
K was ook in mezelf gekeerd, praten deed ik ook wel tussendoor als t kon maar verder concentreren op t ademen en rustig blijven !
Succes!!

 

Ik was ook volledig in mezelf gekeerd, rustig blijven ademhalen is mijn advies . Probeer eens een andere houding of een lekkere warme douche, soms scheelt dat ook al

Het komt echt goed, je bent in goede handen en er is altijd nog pijnbestrijding mogelijk. Een echt waar, het is het allemaal waard

Succes met je bevalling!

 

Tussen de weeën door was ik soms aanspreekbaar. Maar ik heb mij vooral geconcentreerd op de ademhaling. Ik zat echt in een cocon. Voor het begin van de bevalling heb ik mezelf vooral ingesteld op dat ik wel zie hoe het gaat. Je kunt wel speculeren over de bevalling maar er blanco in gaan heb ik als fijn ervaren. Mijn man heeft geprobeerd mijn rug tijdens de weeën te masseren maar ik vond het niet prettig. Hij stond er meer bij als steunpaal en aanspreekpunt. Maar dat vond hij prima.
De vk in opleiding vroeg op een gegeven moment, toen ml aan het avondeten zat, of ik wel lekker lag. Ik kon volgens haar ook wel een andere houding proberen... nou, ik heb mij niet van de leg laten brengen Dus gewoon een houding zoeken die je prettig vindt om de weeën op te vangen.

 

Hier vond ik naast bovenstaande het fijn om muziek aan te hebben van enia. En de weeën in bad opvangen vond ik ook fijn.

 

Ik sluit me aan bij mijn voorgangers! En een goede tip die ik hier op de site gelezen had was de weeën wegpuffen op het het melodietjes van al-tijd-is-kort-jak-je-ziek.... Hielp geweldig!

 

Hier ook gefocust op mijzelf en mijn ademhaling( dat is echt belangrijk!!) De rest had gewoon even pech!

 

Die cocon is heel herkenbaar. Ik was zelf echt helemaal stoned van de hormonen. Daardoor bleef ik heel rustig. Bij mij hielp de tens ook goed. Daardoor voelde ik tijdens een wee dat mijn rugspieren zich aan wilden spannen maar kon ik ze ook heel actief weer ontspannen (klinkt raar) en dat hielp enorm in de pijn. Bovendien heb je dan een knop in handen waarmee je invloed uit kan oefenen op je pijn en dat is ook erg fijn.

Daarnaast inderdaad niks geven om mensen om je heen. Mijn vriend heeft echt geen rol gekregen in de bevallingen, maar tv kijken of kletsen met de verpleegkundige mocht ie ook niet

Je merkt vanzelf wat je fijn vindt. Ga daar op in!

 

Bij mijn eerste bevalling ben ik paniek geraakt en verzette ik mij tegen de pijn, de ontluiing schoot voor geen meter op (na 18 uur pijnlijk weeën nog maar 4 cm). Ik had toen petidine nodig om voldoende te ontspannen.
Bij mijn tweede had ik "veilig bevallen" gelezen en daar stond in dat het helpt om te visualiseren. Dat heb ik gedaan, elke wee stelde ik me voor als een berg waar ik tegenop moest fietsen. Als ik bijna op de top van de wee (berg) was, dacht ik: nog even en dan mag ik weer naar beneden. Zo heb ik wee voor wee behandeld en ml en de vk hielpen me met ademen. Uiteindelijk in 4 uurtjes bevallen

 

Wat grappig om dit te lezen! Ik heb ook heel erg veel aan dat boek gehad. Vechten tegen de pijn werkt inderdaad averechts.
Ik stelde me bij elke wee voor dat ik op een luchtbed in zee lag en er een golf onder me door spoelde. Ik liet me (in gedachte) optillen door de golf (wee) en weer laten zakken als de piek van de golf (wee) voorbij was. Werkte super.

Wat ik persoonlijk ook heel fijn vond was onder de douche staan. Zo had mijn man er een houten stoel onder gezet zodat ik tussen de weeën door even kon zitten en uitrusten. Ik ving de weeën het prettigst op staand en tegen de muur leunend. Was de wee voorbij ging ik weer lekker onder de warme stralen zitten. Dat hielp me geweldig!

De vk en mijn man hadden door dat ik volledig in mijzelf zat en hebben me met rust gelaten. Zij zaten beneden aan de koffie en ik stond lekker alleen in mijn cocon in onder de douche.

Heb vertrouwen in jezelf en je lichaam! Succes Straks!

 

Tijdens de wee alleen op jezelf letten, de rest buitensluiten en gewoon goed door blijven ademen.
En heb vertrouwen in jezelf en je lichaam, je kunt het.
En vertrouw ook de verloskundige.

Ik had verwacht dat het heeeeeel veel pijn zou doen, maar ondanks ruim anderhalf uur persen, een knip en flinke expressie had ik erger verwacht.

 

Grappig hoe ieder een eigen viaualisatie heeft. Me laten optillen door een wee zou bij mij juist averechts werken. Voor mijn gevoel was ik meer een rots, aan de zee. Iedere wee zag ik als een golf aan komen rollen, maar sloeg stuk op mij. "kom maar op met die weeen, ik kan ze hebben"
En na iedere wee dacht ik: "ik weet niet hoe lang het gaat duren, maar er komt een einde, en dat einde is nu weer 1 wee dichterbij gekomen."

 

Nadat mijn vliezen braken ben ik onder de douche gaan staan en daar kreeg ik de eerste wee in mijn rug. Direct daarop volgde een weeenstorm ook alleen in mijn rug. Het lukte me niet om op te laden omdat er geen tijd tussen de weeën zat. Op een gegeven moment begon ik te hyperventileren. Mijn man is ademhalingsoefeningen met me gaan doen en toen lukte het om de pijn maar gewoon te ondergaan. Helemaal in mezelf gekeerd. Ik heb alles gehoord, alles bewust meegekregen maar voor mijn man was het net of ik hartstikke stoned was.

Het is eng he? Echt, je kan dit! Idd goed naar je Vk luisteren en aangeven wat jij nodig hebt.

 

Heb 1 keer mogen bevallen, maar zoals hierboven omschrijft wel wat ik vond werken.
Luister naar je lijf, ik had ook een eigen manier van puffen, alleen door mn neus. Dit ging vanzelf.
Ook wel een hele fijne verloskundige erbij. Omdat ze zag dat dit werkte voor mij kon ii gewoon 'mn gang gaan'