Bevallingverhaal.

Beetje laat maar hier alsnog mijn bevallingsverhaal.

Mijn bevallingsverhaal.

Maandagochtend 15 jan. waren om 11.45 uur mijn vliezen gebroken, het zag er erg bruin uit dus heb ik meteen de verloskundige gebeld, en wat ik al dacht de kleine had in het vruchtwater gepoept.
Kben dus meteen naar het ziekenhuis moeten gaan, een thuisbevalling zat er niet meer in voor mij.

In het ziekenhuis aangekomen ben ik aan het ecg gelegd, alles zag er goed uit, als de weeen die dag niet meer zouden beginnen zou ik dinsdagmorgen worden ingeleid.

Om kwart over 3 begonnen de weeen al uit zichzelf, ze waren nog redelijk goed uit te houden. Kwerd weer aan het ecg gelegd ter controle.
Omdat het hartje niet goed via het ecg te horen was hadden ze een kabeltje op het hoofdje gezet om zo de hartslag van de kleine te meten. Dit was allemaal prima.

Om half 9 werden de weeen wel erg heftig en had ik al 6 cm ontsluiting. Om half 10 hield ik het niet meer en bleek ik al volledige ontsluiting te hebben.
Ik moest nog op een zij liggen zodat de kleine nog wat kon indalen, al waren de weeen bijna niet meer op te houden.
Om 10 uur mocht ik eindelijk gaan persen en om kwart over 10 was IRIS er al, en dit binnen een kwartier het ging best snel. Dus 7 uurtjes weeen gehad en toen bevallen en dat voor een eerste bevalling was vrij snel.Ze woog 3550 gram en is 49 cm groot

10 min na de bevalling kwam de placenta, en toen gebeurde het...........
Het bloed bleef er met plassen bij me uit stromen, ik werd meteen aan allerlei infusen gelegd om het bloeden te stoppen en me vocht bij te geven. Ik had op dat moment echt zoiets van dit overleef ik niet, het werd me steeds zwarter voor mijn ogen en had het gevoel dat ik steeds meer wegzakte.
Even later trok dit weer bij en had 2,5 liter bloed verloren de helft dus.
Ik was erg suf en duf en heb niet direct van de kleine kunnen genieten, mijn vriend was ook erg geschrokken en voelde zich machteloss omdat hij me niet kon helpen. Het was dus een hele nare ervaring ondanks dat de bevalling opzich heel goed was verlopen maar blijkbaar toch te snel waardoor de baarmoeder niet snel genoeg kon samentrekken en dat de reden van het bloedverlies.
Ik heb moeten overnachten in het ziekenhuis en mocht dinsdagavond naar huis toe.

De eerste dagen heb ik alleen maar in bed gelegen en niet echt kunnen genieten, ik krijg nu tabletten en een drankje om het ijzergehalte weer op pijl te brengen want mijn hb was 4.1 erg laag dus.
Het gaat nu elke dag een beetje beter maar ben nog erg snel moe en kan niet al te veel. Morgen word mijn hb nog eens gecontroleerd.

Nou dat was dus mijn bevallingsverhaal, achteraf ben ik blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen want anders weet ik niet hou het dan was afgelopen...

Groetjes Sanne