Bevallingsverhaal van Tara: Op zaterdag 30-12-2006 verloor ik de hele dag door wat vocht. Het viel mij op dat ik bijna ieder uur een schoon inlegkruisje moest pakken. Het kwam totaal niet in me op dat dit vruchtwater kon zijn. Mijn uitgerekende datum was pas over 6 weken! Aan het einde van de middag werd het vocht lichtrose van kleur. Op aanraden van mijn vriend heb ik toen de verloskundige gebeld en ik moest meteen langskomen. Ze wist eigenlijk meteen dat het om vruchtwater ging en belde het ziekenhuis dat ik eraan zou komen. In het ziekenhuis werd met een inwendig onderzoek inderdaad vastgesteld dat ik langzaamaan vruchtwater verloor. Het sijpelde als het ware naar buiten. Ik werd meteen opgenomen en moest zo rustig mogelijk blijven. Hoe meer ik in beweging zou zijn, hoe eerder ik eventuele weeen zou opwekken. Het was niet de bedoeling dat de bevalling op gang zou komen. Ik was immers pas 34 weken zwanger! De arts vertelde mij dat het nog wel weken kon gaan duren, maar dat het ook ieder moment kon gaan starten. Ik lag daar dus maar te wachten..... De volgende dag, zondag 31-12-2006, voelde ik me nog steeds prima. Ondanks dat het vruchtwater nog steeds wegsijpelde, was er nog geen wee te bekennen. 's Avonds om 18:45 uur kreeg ik bezoek. Toen het bezoek aan m'n bed zat, kreeg ik wat menstruatiekrampen. Na 15 minuten werden deze toch wel heftiger en heb ik op de 'bel' gedrukt. De zuster legde mij aan de CTG, maar het apparaat registreerde helemaal niks. Rond 19:30 uur werd het echt heel heftig en vroeg ik aan de zuster of er niet een arts kon komen om te kijken of ik al ontsluiting zou hebben. Uiteindelijk kwam ze met een rolstoel aanrijden en wilde mij naar een verloskamer brengen. Ik kon amper m'n bed uitkomen en begon ineens te roepen dat ik persdrang had. Ze heeft me toen met een noodgang naar de verloskamer gereden en daar bleek dat ik al volledige ontsluiting had! Ik kon m'n oren niet geloven en ik mocht meteen beginnen met persen bij de volgende wee. Intussen was m'n vriend wel gebeld, maar hij was er nog niet..... Ik heb nog een paar weeen weg lopen puffen en toen hij er was, zijn we meteen begonnen met persen. Na 15 minuten is Tara geboren! 6 weken te vroeg, maar met een prachtig gewicht van 2860 gram! De bevalling is supersnel gegaan en is me echt heel erg meegevallen! Het hechten na die tijd (was beetje ingescheurd) viel me zwaarder, haha... Tara heeft nog 2 weken in het ziekenhuis gelegen en is nu inmiddels 2 weken thuis. Alles gaat super goed en we zijn echt helemaal gelukkig!
Wow, dat was waarschijnlijk een andere bevalling dan dat je je had voorgestelt! En ook heel erg snel! Lekker hoor! Geniet van jullie meissie!
van harte meid! doet megeod dit verhaal te lezen hoor ben zelf bijna 34 wkn en zel ook met 34 wkn geboren, zegt niks dat weet ik! maar wel goed te lezen dat het ook goed kan...... geniet van je kleine prinsesje!
gefeliciteerd mijn zoontje was 5 week te vroeg maar bevalling was ook super snel gegaan en hij doet het ook goed
Wow... dat is snel gegaan. Vroeg geboren en dan toch zo goed. En dat zonder last te hebben van de weeën... Pff, wat dat betreft lijkt het een droombevalling. Geniet van Tara en alsnog gefeliciteerd!