Bij de eerste een bevalplan wat we praktisch door konden scheuren, verliep helemaal anders Haha. Nu toch weer een bevalplan maar iets anders dan de eerste. Ik word begeleid door een doula en samen hebben we een bevalplan met behulp van Pictogrammen gemaakt, heel gaaf! Wat nu vooral anders is dat ik sinds kort mijn misbruik verleden aan het verwerken ben. Bij mijn eerste bevalling ging er psychisch het ea en mis hierdoor. Wat dus nu benoemd staat is dat ik een misbruik verleden heb, doorvragen bij handelingen, zo min mogelijk toucheren/aanraken, extra checken (ik zeg nogal automatisch ja) en wensen zoals een badbevalling, een halve Lotus bevalling, ik wil de navelstreng doorknippen en zo lang mogelijk huid op huid (medische indicitatie vanwege antidepressiva dus als er al checks moeten gebeuren en die kunnen op de borst heeft dat de voorkeur) Wat voor mij erg belangrijk is aan dit geboorteplan is dat ik heel bewust erin wil gaan en nu voorop stel wat ik voel, nodig heb en wens. Ik houd me er niet strak aan vast want weet dat zaken anders kunnen gaan, maar er zo mee bezig zijn werkt goed en helend ten opzichte van de vorige keer.
Ook ik had heel braaf een plan geschreven in mijn verlof. Ik was met alles bezig maar niet met dat plan toen de weeen begonnen en mijn man was, toen we richting het ziekenhuis gingen, helemaal van het padje af. En die heeft braaf de beval tas gepakt en zelfs de camera en alles nog gepakt maar niet het plan wat er nog naast lag. Dus als je deze wel maakt stop het bovenop in je tas beter een gekreukt plan dan geen plan. Maar goed puntje bij paaltje hadden we geen sikkepit aan het plan want mijn dochter had een ander plan dan wij hadden. Maar als het wel volgens plan loopt is het wel fijn want je bent er op sommige momenten echt maar half bij en om dan even rustig je plan uit te leggen word je ook niet happy van. Nog succes met de laatste loodjes!
Ja, zeker maken. Het is een goede handleiding om (samen met je partner) over alle aspecten van je bevalling na te denken en een goed beeld te krijgen van wat jij voelt en nodig hebt. Mij hielp dat enorm om alles los te kunnen laten en me tijdens de bevalling volledig over te kunnen geven aan de weeen, omdat ik wist dat mijn man en VK op de hoogte waren van wat belangrijk was voor mij. Ik heb 2 fijne bevallingen gehad. Ik vind het echt zo irritant dat mensen denken dat je een verlanglijstje maakt ofzo Dat is het TOTAAL niet.
Ik heb wel een bevalplan gemaakt bij nr 3 en 4 omdat ik toen wel wist wat ik wel en niet wilde. Ik vond het wel fijn om er 1 te hebben om die van te voren met de vk door te spreken zodat zij op de hoogte waren van mijn wensen en de do’s en donts. En ik had het ‘geluk’ dat de bevallingen goed verliepen Edit: het bevalplan heeft er zeker wel aan bij gedragen dat de bevalling prettig verliep. Zo ben ik slechts 1 keer getoucheerd en kwam er van te voren een goede uitleg waarom, ik ben de rest van de bevalling met rust gelaten, mijn partner heeft zelf de baby aangepakt toen ze geboren werden, de vk gaf precies op het goede moment aan wat ie moest doen, anders was dat misschien door het moment ‘vergeten’ door mijn partner. Mijn eerste 2 (ziekenhuis)bevallingen moest ik vechten om tijd en rust te krijgen, elke keer maar weer uitleggen waarom ik iets wel of niet wilde. Nu was het gewoon van te voren heel duidelijk wat mijn standpunten waren.
Nou inderdaad, het is toch fijn dat iedereen op de hoogte is van wat jij belangrijk vind, zeker als je tijdens de bevalling niet meer in staat bent dit zelf aan te geven.
Precies! En ieder mens met verstand snapt ook wel dat er in geval van nood vanaf geweken word, maar het is gewoon slim om wat je belangrijk vind op papier te zetten. Ik weet van mijzelf dat ik de controle kan loslaten als ik goed voorbereid ben en over alles nagedacht heb. Dus voor mij werkte dit echt perfect om me aan de bevalling te kunnen overgeven.
Wat ik lastig vind aan het bevalplan is dat ik helemaal niet weet wat gebruikelijk is. Dus dat het blijkbaar veel voorkomt dat je meteen een infuus in je arm geprikt krijgt en een verloskundige ongevraagd telkens loopt te wroeten daar beneden etc etc. Dat lees ik hier, maar anders wist ik dat dus niet eens. Laat staan dat ik in een bevalplan kan opschrijven dat ik dat niet wil. Daarom heb ik geen plan. Ik heb geen beeld van wat er gaat gebeuren namelijk...
Nou mijne kon direct de prullenbak in. Zonde van mijn tijd.. En eigenlijk ook wel soort teleurstelling Doe je moeite om op te schrijven hoe je zou willen dat het verloopt komt er gewoon niks! van uit omdat het medisch even anders loopt. TJa shit happens. Ik schrijf igg nooit meer zo'n sprookje
Ik weet niet of dat normaal is maar het is in ieder geval niet mijn ervaring... Ik kreeg pas een infuus toen ik zelf had aangegeven pijnstilling te willen. En toucheren bij de eerste bevalling 3 keer, toen ze net aankwam, toen ik aangaf pijnstilling te willen maar zij dacht dat ik er al bijna zou zijn en toen ik uiteindelijk na het ctg geen pijnstilling meer kreeg omdat ik er dus toch bijna was (helaas zat het infuus er toen al in). Ik vond dat niet overmatig maar functioneel. Toen ze dacht dat ik persweeen had heeft ze ook niet meer gecheckt, ik mocht gewoon gaan persen. Maar ja, dat is mijn ervaring.. vandaar ook dat ik een bevalplan onzin vind.
Bij mij werd er gelijk al over weeenopwekkers gesproken toen mijn baarmoedermond nog niet eens verstreken was. Daarna duurde het volgens haar te lang voordat ik op 3 cm zat (3 uur). Dus weer willen prikken voor een infuus. Nee, ik wil afwachten of mijn lichaam het zelf oppakt. Nou, vooruit, ze wilde dan wel mijn vliezen doorprikken en als het dan nog niet doorzette moest een uur later echt de weeenopwekker er in...want ik moest wel binnen kantoortijden bevallen... dat gepush, vreselijk. En dat tijdens je weeen En de baby deed het prima de hele tijd, dus echt totaal geen reden om zo aan te dringen. Ja dat de gyn niet van zn avondeten hoefde worden afgehaald als het nodig was. Uiteindelijk braken mijn vliezen spontaan toen zij haar handschoenen aantrok en lag mijn dochter een weeenstorm van 1,5 uur later op mijn buik, dus ik ben blij dat ik de weeenopwekkers heb kunnen afhouden. Maar dus wel in mijn bevalplan van de volgende heb gezet dat ik de tijd wil krijgen om het zelf te doen, zolang als medisch verantwoord is.
Maar het is toch geen sprookje? Ik bedoel ik heb erin gezet dat ik het liefst thuis beval. Maar ook de scenario’s dat ik start in het ziekenhuis, in nood naar het ziekenhuis moet, een keizersnee, een spoedkeizersnee en spoedkeizersnede onder volledige narcose. En de keuze tussen kind en moeder.
Hier moest ik ook een bevallen maken dit was hem: -we zien het wel en beslissen op dat moment - in geen enkel geval een ruggenprik!!
Het is zeker geen sprookje. Je maakt je toch een soort voorstelling van hoe je denkt/hoopt dat de bevalling gaat. Ik wilde bij mijn eerste thuis in bad bevallen. Nou die ging mooi niet door en kon na de bevalling nog 2 nachten in het ziekenhuis blijven, zo niet wat ik wilde of me had voorgesteld. Maar daarom kan je nog wel bepaalde voorkeuren aangeven. Juist als het wel goed gaat (of juist niet) dat men in elk geval weet wat voor jou belangrijk is. En in mijn geval had de kraamzorg bij de 2e nog even snel een foto gemaakt vlak voordat de baby kwam en direct nadat hij in mijn armen lag, dat had ik in het plan gezet. En ons zelf laten kijken of de baby een jongen of meisje is wilde ik heel graag, dat lijkt me in de meeste gevallen gewoon mogelijk. Was jammer geweest wanneer er direct iemand had gegild dat het een jongen was.
Ligt misschien ook aan je plan? Ik had in ieder geval een gedeelte met dingen die ik fijn zou vinden als alles 'normaal' zou verlopen. Maar wij hadden ook nagedacht over 'als er iets misgaat'. Dan kun je echt niet alles plannen, natuurlijk. Maar wij hadden er bijvoorbeeld in staan dat -indien mogelijk- mijn man zo veel mogelijk bij de baby zou blijven. Ook als hij mij dan op dat moment alleen zou moeten laten. Ik wilde niet dat hij daar op zo'n moment over zou moeten nadenken en een keuze zou moeten maken. Ook hadden we erin staan dat als ik zelf geen huid-op-huid-contact met de baby zou kunnen hebben, dat dit dan zo snel mogelijk zou gebeuren met mijn man. Allemaal 'indien haalbaar' natuurlijk.
TJa bij mij liep het niet normaal, semi spoed ks, en dingetjes die je fijn vind is dan echt geen ruimte voor. Even voor de duidelijkheid ik had geen vip wensen hoor. Ik had graag mijn kindje op de borst willen hebben, huid op huid, aanleggen en borstvoeding geven. Mijn dochter verdween met de kinderarts het ging niet goed, ik werd dichtgenaaid en zag haar 1,5 uur later in de couveuse. Mijn man ging met onze dochter mee en kwam maar niet terug terwijl ik ook slecht ging. Mijn wens was 2e persoon bij mij maar dat kon en mocht ook niet. Het loopt zoals het loopt, wat moet dat moet. Gezondheid van beide staat voorop. Voor mij was zo'n plan schrijven echt nutteloos en overrated omdat wij werden over gelaten aan het medische team. (wat hun werk echt fantastisch heeft gedaan)
Ik heb zeker wel wat gehad aan mijn bevalplan: ik wilde verticaal persen Daarom goed om vooraf met je verloskundige te bespreken of in het ziekenhuis als je medisch bent. Zij kunnen aangegeven wat sowieso standaard is en wat niet. In principe hoort elke medische handeling mt jou overlegd te worden, want voor een medische handeling is jouw toestemming vereist. Dus toucheren mag beslist niet ongevraagd. In de praktijk gaat het overigens wel zo dat er gezegd wordt: “ik ga nu even je ontsluiting voelen” (mag dus ook niet op deze manier).
Met mijn plan is niets gedaan, ging ook niet want alles ging anders. Nu schrijf ik wel een plan, maar voor na de bevalling. Vooral voor mij belangrijk als het weer in het ziekenhuis gebeurt. De kleine wordt eerst bij mij op de borst gelegd, tijdens het douchen blijft mijn man bij de kleine en dier hij zo veel mogelijk wat gedaan moet worden. Knuffeltijd voor papa, kindje hoeft niet direct in een bedje, gewoon veilig kennismaken met de papa. De kleine krijgt rustig de mogelijkheid om de borst te zoeken, als het op dag 2 nog niet lukt gewoon de lactatiekundige erbij. Ik en mijn man zorgen voor de kleine, verschonen de kleine, voeden op verzoek. Ik ga direct aan de slag om de productie op gang te brengen. Ik wil geen bemoeienis daarmee, dat gebeurde bij mijn eerste kindje wel en ik heb dit als heel erg ervaren. Ze werd om de haverklap bij mij weggehaald, ik wilde een lactatiekundige dat bleven ze afraden, zij zouden wel helpen, met bloedende kapotte borsten tot gevolg. Je werd er hartstikke onzeker van, wat totaal niet nodig is, ik ben de oudste uit een groot gezin en eenmaal thuis met kraamzorg liet de kraamzorg me mijn gang lekker gaan omdat ze zag hoe gemakkelijk en natuurlijk het mij afging. Mijn kind, mijn manier, geen bemoeienis tenzij er echt iets is en dan van de kinderarts.