Ik ben niet zwanger en we zijn ook niet bezig (ik ben aan de pil), maar het kriebelt soms wel voor nog een kindje. Maar oh speelt de angst op als ik er alleen al aan denk dat dat kindje eerst geboren moet worden De eerste was een semi spoed keizersnede ivm niet vorderende ontsluiting. Ik lag met een grote lach op de ok, was eindelijk verlost van die weeën en ik had een prima herstel. De tweede wilde ik toch weer natuurlijk proberen, dat eindigde in een vacuüm bevalling met dus een knip. Vreselijk veel last van gehad, ontsteking in de kraamweek en jaren daarna nog getobd en bij de gyn gelopen. De derde is met een geplande keizersnede gekomen, helaas niet zo’n herstel als bij de eerste. Veel napijn gehad, maandenlang…. En nu… zover ik weet zou ik mogen kiezen voor weer een natuurlijke bevalling. Een keizersnede zou ik eigenlijk niet meer willen. Maar de angst dat er weer een knip nodig is en de napijn en het vreselijke herstel is best groot. Ze zeggen soms; de weg is nu gebaand, dus het gaat dan vaak wat makkelijker. Maar is dat echt zo? Ik weet niet waar ik naar opzoek ben, ik denk naar een paar positieve verhalen na een keizersnede en natuurlijke bevalling ofzo
Hier de 1e ook met vacuüm en knip! Vreselijk! verder geen ervaring met een keizersnede. De andere 2 zijn thuis geboren, en waren er ook veel sneller uit. Ik denk wel dat het verschil maakt dat de weg al is gemaakt.
Bedankt voor je reactie! Mag ik vragen wat de reden was voor de vacuümpomp? En hoe was je tweede bevalling?
Ervaring met bevalling na een keizersnede heb ik niet. Maar mijn eerste is ook met knip en vacuüm geboren. De tweede is geboren zonder pijnbestrijding of wat dan ook en dat ging, op lang weeën na, heel vlotjes. Na 10 minuten persen was hij er en ik had daar maar 2 kleine scheurtjes aan overgehouden.
Bij ons in het ziekenhuis (ik werk op de verloskamers) mag je i.p. niet na twee keizersnedes nog vaginaal bevallen. Dit komt doordat je meer risico hebt op een uterusruptuur (scheuren vd baarmoeder) bij weeen. Dus ik weet ook niet óf je het überhaupt moet willen om vaginaal te bevallen. Los daarvan zie je vaak niet bij een 2e dat er een vacuüm nodig is . Ik bedoel dit niet aanvallend, maar misschien is het goed om een gesprek aan te vragen met een gynaecoloog om je zorgen en vragen te bespreken.
Na 1.5 uur persen was ze er nog niet! 2e bevalling was echt een wereld van verschil. Ben toen thuis binnen 4 uurtjes bevallen !
Bedankt voor je reactie! Ik dacht me te herinneren dat ze toen zeiden dat alles nog mogelijk was, maar ik ga nu erg twijfelen. Ik was toen zo overtuigd dat ik niet meer vaginaal wilde bevallen… alleen denk ik er nu toch weer anders over, aangezien nog een keizersnede mij ook geen pretje lijkt. Herstel was echt pijnlijk en lang de laatste keer… Alleen, hoe ga ik hier achter komen? Ik wil dit eigenlijk wel graag weten voor ik überhaupt ga stoppen met de pil…
Ik begrijp vooral dat je erg tegen het herstel op ziet? Heel begrijpelijk ook, want die laatste keer was geen pretje. Weet je waar het door komt? Hebben ze een zenuw geraakt bijv? Schrijf al je vragen eens op, en kijk of je daar voor jezelf antwoord op kan geven óf dat je toch een deskundige moet inschakelen. Lastig ook he!! Zo'n keuze maak je ook nog van de een op de andere dag
Nee, zover ze konden zien is er niets geraakt. Ik had erg lang last van mijn buik, een erg pijnlijke plek. Ben daarvoor nog bij de gyn geweest, maar die kon niets vinden. Het voelde alsof er iets zat te steken, alsof er wat achter was gebleven ofzo Ik heb mijn medisch dossier eens ingekeken, nooit gedaan Daar staat idd bij advies volgende zwangerschap; primaire sectio Ik moet het even laten bezinken merk ik. Terwijl ik uit ervaring weet dat vaginaal bevallen ook niet voor mij is weggelegd… dat herstel duurde helaas nog langer en was pijnlijker Maar ik had zo gehoopt om met goede pijnbestrijding en gesprekken het toch nog eens te proberen en dan vooral de hoop dat ik in mn kraamweek ook gewoon weer lekker kan bewegen enzo, maarja dat is voor mij hoogstwaarschijnlijk niet weggelegd.
Ik heb nu 2x een geplande keizersnede gehad, de 1e keer was een hell voor mij, mn infuus werd 4x verkeerd gezet, de ruggenprik 1x verkeerd (werd een zenuw geraakt) helse pijn gaf dat door heel de linkerzijde van mn lijf! Herstel duurde heel lang, heb uiteindelijk bij elkaar 10 dagen in t ziekenhuis gelegen.. Door dit alles was ik als de dood voor de 2e keizersnede, maar ik mag helaas nooit natuurlijk bevallen, dus mn angsten besproken, huilend op spreekuren gezeten, bevend van angst. Resultaat: infuus werd door middel van echoapapraatje goed geprikt in 1x, de ruggenprik heb ik niks van gevoelt, de verpleegkundige en anatasist (ge idee of ik t goed schrijf) hebben echt de tijd ervoor genomen, ik zat te huilen en was zoooo bang, toen zeiden ze ga maar ligge hij zit, en ik had niets gevoelt! Huh? Hij zit? Wauw! Het herstel ging nu ook super snel, ik was binnen een week al weer op de been, ik was binnen 48 uur thuis. De 2e keer zo anders en positief ervaren, maar wel vele gesprekken gevierd betreffende mn angsten, en ik ben goed erdoor gesleept en gesteund door t ziekenhuis personeel Het hoeft dus geen hel te worden die 2e keer Ik hoop alleen maar dat mn 3e en tevens laatste keizersnede net zo mooi en goed ervaren zal worden dan de 2e
Hier is de 1e ook gehaald met de vacuüm en een knip .. VRESELIJK. Uitdrijving wilde niet vorderen en was al 1,5 uur aan het persen. Herstel was klote en toen ik zwanger was van de 2e was ik echt zo bang voor een herhaling. Gelukkig heeft de vk mij wel goed kunnen helpen met mijn angsten. Wat ik kan aanraden, indien de mogelijkheid er is en je vindt het zelf ook prettig, is een bad bevalling, of in ieder geval tijdens de ontsluiting in bad de weeën opvangen.. Dit heb ik bij mijn 2e bevalling gedaan.. ik weet mezelf gewoon geen houding te geven tijdens weeën en in het bad kon ik ze heel goed opvangen. Daarbij wordt alles daar beneden ook weker (minder kans op scheuren e.d.) en doordat ik zo goed kon ontspannen in bad, ging de ontsluiting ook snel! Heb een kwartiertje moeten persen en onze dochter was er, en zelfs zonder kleerscheuren ervanaf gekomen, ook wel fijn.
Bij de eerste knip en vaccuumpomp maar toen zo stoned als een garnaal van de pethydine dus ik vond op dat moment alles best. Mijn trauma lag eerder bij t stukje VK. Die pethydine zette ze niet voor niks zo zwaar in zullen we maar zeggen. Tweede laat ik maar even buiten wege (15w). Zoontje (nr 3) was er in een uur en kwartier...3 mini hechtingen omdat een zwaluwstaartje daar niet blijft plakken en thats it. Mentaal voorbereid op wéér 10 maanden revalidatie maar tot mn grote verbazing compleet niet nodig. Bekkentechnisch ben ik er geloof ik beter uitgekomen als dat ik de zwangerschap in ging.