Mijn zoontje doet regelmatig alsof hij een poes is Als hij iets spannend vindt, dan wordt hij een poes (dan zegt hij: Ik ben een poes, miauw). Of als hij rommel heeft gemaakt of iets kapot heeft gemaakt, heeft de poes het gedaan! Als hij naar bed moet zegt hij: Nee, de poes is nog niet moe! Haha, herkent iemand dit? Nog meer van die gekke kinderen?
Mijn dochter heeft bijna altijd haar hamster (knuffel) bij zich. Als ik haar aanspreek op iets dat ze deed, dat niet mag, dan zegt ze: "hamster deed dat!", of: "dat deed ik niet, dat deed hamster!" Ook laat ze haar hamster dingen doen die ze zelf moet doen en verschuilt ze zich achter haar.
Mijn dochter heeft dat heel lang gedaan. Als ze in een situatie kwam waar ze zich geen houding wist te geven, werd ze meestal een hondje. Dan gaf ze als antwoord op een lastige vraag; Woef! Ze heeft een angststoornis en als ze bang is gaat ze zich verstoppen en soms blazen als een kat. Nu is het gelukkig veel minder, (ze is net 7). Volgens mij was het gewoon een verdedigingsmechanisme.
Mijn dl heeft geen alter ego maar we hebben wel een huis krokodil die in ons keukenkastje woont. Krokodil is vaak de aanstichter van 'ondeugende' dingen
Haha, bij mijn dochter (6jr) is dit momenteel Kabouter Letnietop. Een of ander personage uit de rekenles ofzo?! Als ze iets stouts gedaan heeft of gewoon als grapje. Toen ze jonger was, speelde ze ook wel eens een (tover)poes oid, al had ze vooral erg veel imaginary friends/baby's en andere figuren of bepaalde toverkrachten . Fantasie, mooi toch
Zowel zoon als dochter zijn hier vaak hond. Of baby: dan kunnen ze dus echt niet opruimen en moeten ze echt getild worden hahaha Mijn zoontje heeft een tijdje een denkbeeldig vriendje gehad. Dat denkbeeldige vriendje deed dan dingen waarvan hij niet zeker wist of het mocht en dan kon hij even kijken hoe ik zou reageren. bv: O. heeft het autootje tegen het raam gegooid, dan zei ik: oei wat stout van O, dat mag niet. Dan zei hij: ik doe dat niet hoor. Of O heeft zelf drinken gepakt, dan zei ik: oh wat knap van O. Dan zei hij: ik ga ook zelf drinken pakken.
Niet echt een alter ego maar wel denkbeeldige vriendjes. Als ik 'm 's morgens uit bed haal is het 'Paw Patrol is er ook'...zeg maar 'goeiemorgen Marshal en goeiemorgen Chase' en dan moeten ze mee naar beneden, ik heb er wel eens eentje bijna geplet met het traphekje of boven vergeten
mijn zoon was gisteren heel even het tegenovergestelde monster. alles wat je zegt begrijpt hij dus er de tegenovergestelde van.
Ja hoor, mijn zoontje doet dit ook! Hij is dan een draak en loopt dan ook grommend en vuurspuwend door de kamer.
1 van mijn zoons heeft heel lang een denkbeeldig vriendje gehad. hij heette Marty ( zebra van Madagascar) en deed heel veel stoute dingen. Bij het dekken van de tafel moest er ook altijd een bordje en stoel voor Marty staan. marty heeft ook heel vaak in de gang op de trap moeten zitten omdat hij stout was geweest Eerst vond ik het wel grappig, maar het duurde wel lang en ging soms best ver, dus begon ik me wel een beetje zorgen te maken. Toch is het vanzelf over gegaan en nu moeten we er alleen maar heel hard om lachen.
Haha ik heb er hardop om moeten lachen. Onze dochter heeft ook een korte periode geblaft bij het krijgen van een standje.
Mijn schoonmoeder maakt zich er ook wat zorgen over, maar ik ga er gewoon vanuit dat het een fase is. Op zijn achttiende zal hij wel niet meer miauwen
Dochterlief is afwisselend baby en mama. Baby als ze iets niet wil of denkt dat ze iets niet kan en mama als ze juist zich groot voor wil doen. Iets soortgelijks dus, ik vind het wel schattig.