Heb niet alles gelezen, maar wij hadden hetzelfde met onze dochter. Ze was toen net 2. Ze is best gevoelig qua slapen, maar ze kwam er steeds lachend uit. En inderdaad een triljoen keer terugleggen en eenmaal uit de kamer stond ze al weer achter me. Ik kwam erachter dat ze toch een beetje angstig was. Als ze eindelijk een keer bleef liggen, ging ze liggen roepen en uiteindelijk huilen. We zijn op een stoel in haar zicht gaan zitten en dat stelde haar gerust, en kon ik haar in de gaten houden. Pal naast haar zitten ging niet, dan bleef ze tegen me praten.
10 minuten regel hebben we ook gedaan toen er huilfases waren, maar dit is nu iets anders. Als ik nu 10min wacht, is de hele kamer heringericht Maar inderdaad ook (helaas) ervaring mee... heel vermoeiend... @ CindyJessie, ik denk idd dat dat het toch wel is. En dan gaat ze keten ter afleiding. Dus we blijven nu op het bed einde zitten (zonder verder aankijken ofzo). Vanavond tot 20.10 gezeten, dus beter dan gisteren (21.00). Morgen weer een dag
Oh en na een tijdje merk je vanzelf wanneer je het kunt afbouwen. Wij wonen in een appartement en ik kan vanaf de eettafel de slaapkamer van mijn dochter inkijken, als alle deuren open staan dan. Dus ik ben een keer gewoon op de bank gaan zitten en dat was goed. Daarna heb ik een keer aangekondigd dat ik op de bank ging zitten en dat ze mocht roepen als er iets is. Dat vond ze goed. We waren toen wel al een paar maanden verder. Heeft best een tijdje geduurd.
Ik denk dat een stickersysteem zeker wel kan. Ik snap ook wat carino zegt en bedoelt en kan me daar ook in vinden hoor. Maar als ik kijk naar onze dochter: na 2 jaar en zelf doodop zijn probeer je alles. en mede daardoor hebben we wel wat bereikt. En zij was ook rond de 2 jaar. Daarnaast heeft ze ook maanden weer op onze kamer geslapen en hebben we bij haar gezeten...
Als je kindje dat gewend is wel he.... 't Is meestal het afbouwen naar eigen bed wat dan veel tijd kost. ( Zoals hier soms... )
Even een update: we zitten nu dus op het bed tot N slaapt. E kan zelf in slaap vallen, dus die krijgt dan nog een dikke knuf en slaapt in. Gisteren en Eergisteren ben ik echter net voor ze in slaap viel de kamer uit gegaan. Dus half uur/driekwartier op bed gezeten en toen weggegaan. Eergisteren ging dat meteen goed. Gisteren kwam ze er nog een keer uit en ben ik nog een kwartier gaan zitten. Daarna weggegaan. Ze was nog steeds (half) wakker (20.30!!), maar is zelf in slaap gevallen en er niet meer uit gekomen. Verder: als we nu op bed zitten, probeert ze er ook niet meer uit te komen!! Ze gooit nog af en toe een knuffel er uit, maar ook daar is de lol snel af. Dus ze is echt minder hyper en accepteert sneller dat het bedtijd is. Met de kidsleep zijn we aan het oefenen. 's Avonds kijken we hoe het konijn gaat slapen en 's ochtends hoe ie wakker wordt. Vooral als ze 's ochtends om 6u wakker zijn is het natuurlijk erg lastig. Kidsleep staat om 6.30. Maar toch blijven ze wel een kwartier ofzo zelf in bed. Daarna ga ik bij ze in bed zitten en wachten we samen (soms onder lichte dwang ) tot het konijn wakker wordt... DANK voor alle tips en het meedenken!