Hoi Dames, Hoe zit het bij jullie? Hebben jullie gewoon zin in Sex? Of extra zin in Sex of juist geen zin in Sex? Hier is het drama.. libido ernstig ver onder het vriespunt... Maar ik snap dat manlief zijn behoefte heeft. We hebben dus maar de afspraak van 2x per week gemaakt. Het vervelende is dat ik mij er die 2x ook echt toe moet zetten en zin moet maken. Dit merkt manlief natuurlijk ook en dan vind hij het al niet meer fijn. Ik vind het super irritant dat ik hem niet kan geven wat hij nodig heeft maar ik vind het ook irritant dat hij opmerkingen maakt van "ik heb Sex tekort" "Heb je nu wel zin?!" d Hoe gaan jullie hiermee om? Het is overigens niet zo dat onze relatie nu slecht verloopt oid we begrijpen allebei waar het vandaan komt en leggen ons er wel een beetje bij neer. Maar het maakt de avonden ook niet gezelliger
Bij onze eerste speelden de hormonen erg in ons voordeel ja! Bij de tweede had ik wat meer lichamelijke ongemakken en al een klein kind in huis maar deden we het geloof ik nog meer als nu met 2 kleine kinderen. Maar opmerkingen, nee daar zou ik niet van gediend zijn. 2x per week vind ik nog best vaak voor een laag libido en hij mag maar lekker zn best doen het jou naar je zin te maken zonder daarbij van die rare opmerkingen te maken zeg!
hier is het libido ook ver te zoeken. ik denk dat we tot nu toe een keer of 4 echt sex gehad hebben. ik ga mezelf er niet toe zetten om 'verplicht' sex te moeten hebben omdat hij wel zijn behoeftes heeft. ik help hem er wel regelmatig even vanaf en dat vind ie prima. als ie gaat piepen zeg ik rustig je helpt jezelf maar. tegenwoordig piept ie dus niet meer omdat ie weet wat mijn antwoord is.. ;P
Deze zwangerschap is het bij mij ook ver te zoeken. Met 6 8 11 15 en 20 weken in het ziekenhuis gelegen met uitdroging omdat ik 50 keer per dag moest spugen,( de 20 Weken was een galsteen aanval) tot die tijd was seks echt niet Meer dan 1 keer in de 2 weken ! Ik kon mezelf niet eens douchen of naar de wc gaan zo slap was ik, Met 17 weken zofran gekregen en sindsdien gaat het goed. Heb een paar keer galsteen aanvallen gehad en sinds 24 weken bekken instabiliteit, vanaf 27 weken ook weer cholestase en word Niet goed van de jeuk en de slapeloze nachten ! 1 keer in de week mag helaas manlief zich helaas mee in de handjes knijpen. Gelukkig is het na elke zwangerschap weer helemaal goed gekomen en schikt mijn man zich een beetje naar mij
Ik vind dat je man dramt en zich als een kleuter gedraagt. Heb je wel eens van de 10minutenregel gehoord? Ik zou die instellen: jullie gaan gewoon fijn zoenen, strelen etc en als binnen 10 minuten de zin bij jou niet komt, doen jullie het niet. Het moet geen moetje worden En naast penetratie zou je ook andere dingen kunnen doen. Ik heb elke keer de eerste maanden na mijn bevallingen echt 0 libido gehad. Ik was moeder op dat moment, geen seksgodin. We hadden dan wel eens seks, maar geen penetratie en dat ging eigenlijk heel goed. Het voelde voor mij niet als een verplichting en we voelden ons daar beide goed bij. Die zin komt heus wel weer terug
Ik heb overigens nooit spontaan zin (en met mij vele vrouwen) maar het komt wel snel naarmate we bezig zijn met zoenen en dergelijke. Maar weetje, soms ook niet en dat is ook prima.
Bij mij komt het nu terug met een vengeance maar de eerste 16 weken werd ik overal misselijk van en had ik ook geen behoefte aan zoenen of lichamelijk contact. Heeft vriend geklaagd? Zeker wel maar ik ga mezelf niet dwingen en dat wou hij ook niet dus hij heeft even zonder gezeten. Dat is geen ramp hoor! 2x per week als je niet wilt is 2x teveel. Mannen kunnen echt wel even zonder en kunnen zichzelf soms ook helpen Ik had ook wel medelijden als hij een zielig gezichtje trok hoor maar het is nou eemaal even zo
Hier ook een laag libido en de keren in de zwangerschap zijn op twee handen te tellen. De eerste 12 weken zelden wegens bloedverlies, daarna hele poos geen zin, nu wel zin maar ben ik fysiek niet in staat. Mijn man vindt het jammer maar accepteert het. No way dad hij zou moeten drammen en een afspraak moeten maken voor een x aantal keer in de week. Of opmerkingen zou maken. Hoe moeilijk hij het ook vindt hij heeft te veel respect voor mij om dat zo te doen. Libido komt wel weer terug..
Ten eerste ben jij niet verantwoordelijk voor zijj behoeften. Zo'n rare gedachtenkronkel van vrouwen waar ik mezelf ook nog wel eens op betrap. En zoals eerder al gezegd twee keer per week tegen je zin is twee keer te veel. Vind dat echt bijna schokkend. En door het maken van zulke afspraken zou bij mij de zin spontaan verdwijnen. Die 10 minuten regel vind ik wel een hele goeie. Dan is er toch intimiteit en als de zin niet komt dan kan je hem misschien een handje helpen.
Als ik eindelijk eens zin krijg, is vriend al aan het werk. Maar over het algemeen doen we het 1x in de 2 weken als ie geluk heeft. Alles downunder is een beetje opgezet en verzakt, dus doet het na een paar minuten al zeer. Zijn vaak dan ook vluggertjes die we hebben. Gelukkig heeft vriend ook niet lang nodig na die tussenpozen. Vind het sneu voor m en zelf baal ik er ook wel een beetje van. Het is toch even ons momentje zonder gedachtes die andere dingen doen. 2x in de week vind ik nog knap hoor! Laat je vriend dit allemaal maar lezen, misschien dat ie beseft dat ie een bofkont is.
Dat is een goede, laat hem dit lezen Hij is inderdaad een bofkont. Toch begrijp ik ts wel een beetje. Ik voel me ook vaak schuldig dat er bij mij geen beweging in lijkt te komen. Heb ik dan uit mezelf zin dan is dat op tijden dat ml er niet is. Wanneer het dan zou kunnen lig ik ineens met buikpijn, rugpijn of gewoon moe op de bank of op bed. Er lijkt vaak wel iets tussen te komen. De laatste keer is nu al 2 weken geleden en ik voel me daar dus wel een beetje schuldig over. Desalniettemin klaagt hij nooit en doet hij uitermate zijn best om mij warm te laten lopen. Ik denk dat het probleem ook meer bij mij ligt. (ben trouwens nog nooit zo eerlijk geweest over zo een onderwerp)
Hier ook weinig tot geen zin. Veel last van ongemakjes en soms doet het zelfs zeer. Ook vind ik alles snel stinken, zo vind ik ml vaak uit zijn mond stinken ondanks dat hij b.v. net zijn tanden heeft gepoetst. Ik vind het zelf ook irritant dat ik zo weinig zin heb en mezelf dwingen doe ik dus echt niet. Gelukkig heeft hij veel begrip. Wel jammer is dat mijn man zelf weinig initiatief neemt, hij is dan bang dat ik me niet lekker voel en eigenlijk niet wil maar het dan toch doe voor hem. Lief, maar het helpt niet. Zo kom ik nooit op gang
Leuk onderwerp dit. Ik vind het nl wel echt een dingetje. Hier ook totaaaaal geen zin eerste trimester. Maar mijn man begrijpt het wel (kost hem wel moeite!) en we doen het dan (veel) minder of kiezen een moment uit dat ik me nog het beste voel, bijv s morgens net na de koffie (dan heb ik wat energie ) in het weekend of zo. Ja balen, maar hij begreep wel dat het even minder was. Ik wist van mijn vorige zwangerschap dat het wel beter zou worden en dat is nu ook zo gelukkig. We kozen het eerste trimester dan ook wel een vorm waarbij ik zo min mogelijk hoefde te doen , heel langzaam en dan was het oké voor mij. Hij accepteerde dat dat het enige was wat ik kon geven. Mijn man heeft altijd zin dus meestal neem ik het initiatief omdat ik dan het moment bepaal waarop ik me het beste voel. Soms komt ie zelf ook nog met "voorstellen" maar we houden het meestal met humor luchtig en ik doe het dan ook niet als ik me echt niet goed voel of echt heel moe ben. Meestal kom ik dan wel naar hem op een moment dat het beter gaat. Dat vind ik dan wel zo eerlijk. En idd, gewoon beginnen helpt bij mij ook. Nu is alles weer een stuk gezellig tussen de lakens.
Hier ook geen libido sinds ik zwanger ben. Normaal wel gelukkig. Mijn man is erg geduldig. Hij weet dat t tijdelijk is. Ik 'help' hem nog wel ter compensatie hahaha. Maar ik verwacht niks terug, behalve lekker knuffelen. Daar geniet ik wel van. Het zij zo. Maar afspraken maken om zoveel keer per week sex te hebben om hem een plezier te doen..? Nee, ik voel me al als een aangespoelde walvis en dan nog tegen mijn zin in sex hebben, dat lijkt me een nare ervaring zelfs.
Bij mij is mijn libido torenhoog. Ben ik niet gewend. Hopelijk blijft het zo, maar ben bang dat het na de zwangerschap weer weg is. Mijn man, die hoor ik nu echt niet klagen.
Hier ook helemaal geen zin gehad tijdens zwangerschap. 2x per week vind hij weinig? Wow... vind ik nog vrij veel hoor. Hier ging het van 1x per week naar 1x per maand tijdens de zwangerschap. En de laatste 2-3 maanden bijna helemaal niets. Zowel ik als mijn man vinden het maar niets met die buik.
2x per week Sex betekend hier ook niet 2x per week penetratie hoor! Een handje helpen hoort daar ook bij, haha. Hij mag alleen in mij komen als ik echt zin heb want ander lukt het gewoon weg niet Ja overdag zou ik meer zin hebben., maar met een peuter die bijna niet meer slaapt overdag wordt het ook lastig.. Manlief begrijpt het ook wel. En natuurlijk kan hij zichzelf ook helpen. Maar het idee dat hij het ff in zn eentje staat te doen geeft mij ook geen lekker gevoel. Het is toch iets waarvan ik vind dat het in je relatie hoort. Misschien denk ik heel ouderwets over, maar goed zo voelt het voor mij wel.
Ja hier nu ook. Het doet ook gewoon zeer en ik voel me alles behalve aantrekkelijk. De meest fijne standjes zijn nu een stuk minder fijn/makkelijk. Mijn vriend vind me prachtig, maar niet echt sexy Dus we halen het na de bevalling wel in. Ondertussen een beetje frunniken en andere manieren waarop geen penetratie nodig is Daarentegen heb ik er dus totaal geen probleem mee als ie zichzelf helpt hoor. Al doet ie dat 2 keer per dag, dat staat voor mij volledig los van onze relatie. Zolang dat ons seksleven niet in de weg staat..maar het is bij ons duidelijk de zwangerschap, dus ik kan daar niet wakker van liggen.
Mijn libido is echt helemaal niks. Ik denk dat we hooguit 4 a 5x seks hebben gehad sinds ik zwanger ben. De laatste keer had ik zoveel last van mijn buik erna dat ik nu gewoon echt niet meer wil. Dus hij staat al een week of 6 droog. aghja komt vanzelf wel weer goed