Hoe moeten we het gaan vertellen...

Ik zou het eerst bij hen gaan vertellen, een paar dagen ervoor, dat zij de 'klap' al hebben gehad voor de rest het hoort. Dan kunnen ze zelf er al over praten enzo voor er allemaal felicitaties vliegen. Tip: is erg leuk om in een gedicht te vertellen, hebben wij voig jaar ook gedaan Verpakt als raadseltje: we geven nog 1 hint, want ... En in het pakje een boekje voor opa en oma.

 

ik zou ze ook een paar dagen van te voren inlichten....
kunnen ze zich al voorbereiden of iets afzijdig houden als jullie het de rest vd familie gaan vertellen....

 

Ik lees dat ze nu een kindje hebben dus waarom zouden ze het uit de weg gaan? Tuurlijk is het even hard om te horen dat het bij jullie zo snel is gegaan maar ze mogen ook wel blij zijn voor een ander. Het gaat hierom jullie

 

alle eerst gefeliciteerd, ik zou ze ook eerst op de hoogte brengen dan de rest van de familie. maar lees ik het bij je verhaal wel goed dat ze nu een kindje hebben? zelf heb ik een gehandicapt dochter van 5 en ik ben altijd blij als iemand een gezond kind krijgt, tuurlijk is het wel moeilijk soms maar en gehandicapt kindje gun ik niemand, dus ik kan me niet goed verplaatsen in het verhaal van niet blij zijn voor iemand die wel zwanger wordt als ze zelf toch wel een kindje hebben.misschien zie ik het verkeerd maar zo denk ik erover. sorry als ik een beetje bot reageer maar ik bedoel er niks mee.

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap!!

Misschien kun je het hun vlak van te voren vertellen, zodat ze al op de hoogte zijn.
Het zijn altijd lastige en ook nare dingen.. Dat ze het moeilijk zullen vinden en dat je dat merkt aan hun reactie, vind ik niet heel gek. Maar dat ze niet blij kunnen zijn voor jullie en jullie dus uit de weg zullen gaan, vind ik eigenlijk ver gaan.. Dat het voor de één moeilijk is of niet kan, wil niet zeggen dat het een ander dan ook niet gegund is. Maar goed, daar vroeg je niet om...

Succes en vooral ook veel plezier met vertellen!

 

Ik denk heel bruut, het gewoon vertellen aan iedereen, dan is het voor hun maar niet leuk. Ze hebben toch een kindje, het is niet dat ze in het traject zitten en dat jullie nu wel zwanger zijn en hun niet... Ik zou bv een shirtje voor je dochter als kadootje inpakken met de text "Grote zus" of iets in die richting. Dan tijdens de pakjes uitpakken, zal er vanzelf bij iemand het kwartje vallen!

 

ik ben het een beetje met de rest eens...ze hebben toch een kindje? Mijn schoonzus heeft er 2 a 3 jaar over gedaan om een kindje te krijgen en ik nog geen maand...maar ze was en is nog steeds reuze enthousiast! en vindt het alleen maar leuk en heeft meteen een boel te vertellen en ik kan mijn vragen ook bij haar kwijt...van had jij dit ook? en voelde jij dit en dat?! maar als ze het echt willen vermijden vertel je het idd eerder dus van te voren aan hun dat je het bekend wil maken aan de familie tijdens st klaas..misschien dat zij dan kunnen kiezen om wat later te komen ofzo....maar denk dat ze er toch niet omheen kunnen...want je familie zal blijven zeggen die dag...oh wat leuk en hoe voel je je...ik vind het zo leuk voor je...en wat hoop je dat het wordt (de standaard vragen enz... dus zullen ze er toch wel steeds mee geconfronteerd worden..daar kunnen ze gewoon niet omheen! Maar zou ze wel van te voren inlichten wellicht het best meevalt en dat ze gewoon reuze enthousiast zijn! van te voren vertellen lijkt me dan toch meer gepast dan spontaan vertellen dan is de 'klap'wat zachter voor ze..
en een leuke verassing tja..een gedicht...een shirtje voor je dochtertje met een tekst erop idd...of een slabbertje aan 1 van je familieleden (je moeder bijv) met een tekst erop..

 

Ik zou het ze ook een paar dagen van te voren vertellen, zodat ze in ieder geval 'voorbereid' zijn op 5 december. Het feit dat ze na zoveel jaren IVF een kindje hebben, wil nog niet zeggen dat ze het daarom maar niet moeilijk mogen vinden. Voor iedereen is het anders en blijkbaar is het voor hen een erg gevoelig onderwerp.

 

heb je gelijk in juno tuurlijk mogen ze het moeilijk vinden kan me ook voorstellen..maar ts zegt dat is nog zachtjes uitgedrukt...ze willen niets te maken hebben met pasgeborene en zwangeren en vermijden dat zoveel mogelijk zelfs als het om familie gaat..dat vind ik toch wel ver gaan..neem aan dat bij hun toch ook blijdschap was gedeeld ondanks het heel lang duurde voordat ze zwanger raakte..

 

Ik snap dat het voor hun moeilijk is, maar ze hebben inmiddels wel al een kindje gekregen dus persoonlijk vind ik het raar dat ze een ander het geluk niet gunnen, want zo komt het wel bij mij over. Stel hadden zij na al deze jaren nog geen kindje gekregen dan kan ik zeker begrip voor hun opbrengen maar het komt nu best wel raar over vind ik...

Jullie kunnen er niks aan doen dat het bij jullie wel sneller gaat dan hun.

uit respect naar hun toe zou ik het hun iets eerder vertellen zodat ze even aan het idee kunnen wennen. Verder zou ik er geen gedoe om willen. Jullie zijn zwanger en willen het fantastische nieuws natuurlijk delen. En het klinkt misschien erg hard maar als hun zich zo gedragen op de dag dat jullie het willen vertellen is dat hun probleem. Ik zou mijn dag er niet door laten verpesten en gewoon blij zijn dat jullie het kunnen vertellen.

 

Waarom moet jij je schuldig voelen? Niet doen hoor, jij kan er toch niks aan doen dat hun uitbehandeld zijn. Het klinkt misschien hard wat ik zeg maar het is jullie nieuws en ik zou het gewoon vertellen. Er zijn zoveel mensen die uitbehandeld zijn of moeilijk zwanger worden en je kunt niet met iedereen daarin rekening houden. Ik vind het echt overkomen van hun kant dat ze het een ander ook niet gunnen omdat het bij hun ook niet lukt.

Bij ons heeft het ook lang geduurd, en natuurlijk was het even slikken als iemand trots kwam vertellen dat ze een kindje verwachten. Maar ik gun het iedereen.

Dus meid niet schuldig voelen, geniet lekker van dat sinterklaasfeest. Als hun er veel moeite mee hebben dan moeten ze zelf maar beslissen of ze wel of niet komen. Jij moet je daar niet klote om voelen. Het is overduidelijk dat hun hier in probleem in hebben.

 

Het blijft natuurlijk altijd een lastig onderwerp en ik voel me ook wel eens schuldig tegenover bekenden waarvan ik weet dat het bij hun niet wil lukken. Het blijft een enorm pijnlijk punt voor hen natuurlijk. Toch zou ik proberen die schuldgevoelens opzij te zetten. Het is heel erg voor ze, maar dat betekent niet dat jullie daarom maar geen kinderen meer moeten krijgen en de hele wereld rekening me ze moet houden. Zij zullen zelf een manier moeten vinden om hiermee (op een normale manier!) om te gaan. Als zij hierom de sfeer op het Sinterklaasfeest zouden verpesten, zou ik achteraf eens een stevig woordje met ze wisselen. Alle begrip voor ze, maar het zijn volwassen mensen en die kunnen het zo'n avond best even voor zich houden, hoe moeilijk ook. Nu is het jullie tijd en dat moeten ze accepteren, een andere keer zijn jullie er weer voor hen.

 

daar sluit ik me helemaal bij aan!

Het is heel rot dat zij geen kindjes meer kunnen krijgen, maar hoeveel pijn dat ook doet, je kunt niet alsmaar wegvluchten voor dit soort momenten en verwachten dat de rest van de wereld zich wel met hun gevoelens rekening houdt, dat zou ook niet eerlijk zijn.
Dat je begrijpt dat zij niet zullen staan te springen is 1 ding, maar ik vind dat je jullie leuke babynieuws gewoon moeten kunnen vertellen aan de familie en als zij volwassen genoeg zijn zullen ze daar de sinterklaasavond niet mee gaan verpesten.