Ik heb sinds twee weken last van harde buiken (niet pijnlijk). Afgelopen woensdag gingen ze in rust niet over. Heb toen de verloskundige gebeld en moest mijn urine laten controleren op blaasontsteking. Mocht die week ook niet meer gaan werken. Donderdag ben ik naar de huisarts geweest en ik heb inderdaad een blaasontsteking. Ik kreeg antibiotica voorgeschreven die ik gelijk ben gaan nemen (nu dus de vijfde dag). Bij de blaasontsteking heb ik ook last van verstopping. Daarvoor ben ik vandaag bij de huisarts geweest en kreeg lactulose. Vanavond de eerste dosis ingenomen (30 ml). Intussen ben ik donderdag bij de verloskundige geweest en onze baby deed het goed. Mijn bloeddruk is ook goed. Baarmoederhals o.i.d. is niet gecheckt. Donderdag had ik nog erge last van harde buiken. De verloskundige had gezegd dat dit zo zou zijn, omdat de antibiotica 24 uur de tijd nodig heeft om te gaan werken. Vrijdag was het een pak beter! Zaterdag had ik weer meer last van harde buiken. Toen heb ik ook wel wat gedaan. Zondag ging het weer beter. Vandaag (maandag) weer veel last bij opstaan, trappen lopen, draaien, ... terwijl ik bijna de hele dag in bed gelegen heb. Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. De harde buiken verdwijnen als ik ga liggen, maar heb er vandaag zeker 20 gehad. Ik heb vandaag de verloskundige weer gebeld (i.v.m. verstopping) en zij zei dat de harde buiken veroorzaakt worden door de blaasontsteking de verstopping en het snel groeien van de baarmoeder. Hoe lang mogen deze harde buiken nog zo vaak voorkomen? Ik moet morgen weer gaan werken, maar ben als de dood voor die harde buiken... Zou de antibiotica nu al niet zijn werk moeten hebben gedaan? Vrijdag laat ik mijn urine nog een keer controleren. Dan is de kuur afgelopen. Die harde buiken maken me erg onzeker. Bovendien lees ik niet zo'n fijne verhalen op internet over vroeggeboortes en dat soort dingen... Edit: Ik heb ook last van een trekkerig gevoel aan de zijkant van mijn baarmoeder en af en toe steken in mijn vagina...
Ik heb het ook vanaf week 20. Met alles wat ik doe. Behalve in rust. Dus ik zit hele dagen te rusten, verplicht. Baal als een stekker. Ik heb geen blaasontsteking, wel verstoppingen, heb Forlax van de huisarts wat voor geen meter werkt. T is niet anders. Maar heb nu de 26 weken alweer gehaald. Dus als ik nu nog 10 weken eraan kan plakken (heb ook zw suiker en hashimoto, vaak vroeggeboortes) ben ik helemaal gelukkig.
Ik had het bij mijn eerste zwangerschap ook, vanaf 20 weken heel vaak harde buiken. Ben daardoor met week 26 toen ook moeten stoppen met werken. Eerst aangepast, zittend werk gedaan, maar ook dat zorgde er niet voor dat ze weg gingen... En tegen de 26e week begonnen ze ook echt pijn te doen, maar zorgde gelukkig toen niet voor weeën. Joris is trouwens pas met 41,3 weken geboren
Wat vervelend zeg! Toch schrik ik ook wel een beetje van deze berichtjes. Zelf heb ik ook last van harde buiken. Eigenlijk al vanaf een week of 16. Maar vanaf 19/20 weken veel vaker en duidelijker. Hier kan ik er geen peil op trekken, de ene keer komen ze als ik op de bank lig of in bed lig. Gister bijv. wel 4x een harde buik in een half uur tijd. Doen geen zeer en trekken snel weer weg, wel voelt het irritant en heb er soms een beetje een benauwd gevoel erbij. Baby is dan wel flink aan het schoppen dus misschien prikkelt dat mijn baarmoeder? Maar ik heb ze inderdaad ook bij bukken, opstaan, aankleden, dat soort dingen. Ik sport ook nog. En met sporten heb ik ook wel zo nu en dan een harde buik omdat ik dan ook wel beweeg. Voor de rest ben ik helemaal niet druk en vliegerig. De verloskundige zei bij de laatste controle ook dat harde buiken niks zijn om zorgen om te maken, als ze maar geen pijn doen. Maar toch als ik dan een beetje lees en google vind ik ook wel enge verhalen. Volgende week weer controle dus ik ga er dan maar eens extra naar vragen weer.