het goede nieuws is dat ik weer zwanger ben en snel ook ben maar 1 keer ongesteld geweest na mijn miskraam. maar ik ben zo vreselijk bang dat het weer mis gaat. de vorige keer had ik al vrij vroeg in de zwangerschap door dat het niet goed zat. maar moest toch wachten tot de 12 weken echo ik was zo jong er kon weinig mis gaan werd er tegen mij gezegt. maar achter af heeft mijn gevoel me niet in de steek gelaten. ik heb er nu nog geen gevoel bij heb er alleen vreselijk de zenuwen van. bij alles wat ik voel denk ik zou het nog goed zitten doe ik niet te veel. heb met 6 weken een echo dus hoop dat ik dan een beetje rust krijg. groetjes veronique
Lieve veronique, Ik weet helaas heel goed hoe je je voelt (zelf 2 miskramen gehad)> Ik heb heel veel aan het forum op www.miskramen.nl Daar zijn eigenlijk alleen maar meiden die dit mee hebben gemaakt en er is ook een gedeelte voor meiden die weer zwanger zijn. Zwanger zijn zal voor ons nooit meer onbezorgd zijn ben ik bang. Probeer je niet gek te laten maken en ga zodra je voelt dat er iets niet klopt naar je VK of Gyn. Liefs ella
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb gelukkig zelf nooit een miskraam gehad, kan me alleen maar proberen voor te stellen hoe dat moet voelen en hoe angstig je dan in een volgende zwangerschap moet zijn... Hoezo dacht je de eerste keer al dat het niet goed zat? Was het puur "gevoel"? En voelt het nu anders? Het zal wel een dooddoener zijn, maar ik zeg het toch: probeer zoveel mogelijk van deze zwangerschap te genieten, dat is ook het beste voor je kindje. Denk positief... Ik hoop voor je dat deze weken gauw om zijn, zodat je snel je eerste echo zult hebben, en dat dat je een beetje gerust zal stellen. Liefs Monique
Hey, Ook ik heb voor deze zwangerschap een miskraam gehad. Ik voelde toen ook dat er iets niet klopte, kan je niet goed beschrijven wat dat voor gevoel is. Ik moest 3 keer ongesteld worden eer ik weer 'mocht'. Maar toen was het ook meteen weer raak. Je ziet nu hoe ver ik ben, maar vind het nú nog af en toe eng... Ik vrees dat ik dat de hele zw een beetje zal blijven houden. Je bent je er opeens gewoon zo akelijk bewust van dat het mis kan gaan, dat had ik daarvoor niet. Ik zat ook bij elk krampje tegen het plafond en mijn borsten waren beurs van het voelen of ze nog wel pijn deden Ook de wc tik kan ik niet loslaten. Ik kan niet plassen zonder op het papiertje te kijken. Dat gaat wel beter als in het begin, maar is nog niet helemaal weg. Zo zie je maar, ik denk dat eigenlijk alle meiden die een keer een miskraam gehad hebben heel goed weten waar je doorheen gaat op het moment. Toch moet je proberen te vertrouwen, het is fijner als in een continue angst te zitten. Je zult zien, stukje bij beetje ga je je zekerder voelen. En ik wil je ook adviseren gewoon verder te gaan met je leven en niet je zelf dingen te ontzien die je normaal ook gewoon doet. Die nijging had ik ook maar daar schiet je echt niks mee op en je kindje maakt het echt niet uit of je je een beetje minder of meer beweegt... Succes en het gaat vast goed dit keer! Vlindertje
hey meid, ook ik weet hoe je je voelt! heb ook al een miskraam gehad! maar ben nu toch weer zwanger en ik geef toe in het begin was ik ook erg bang en onzeker maar vanaf ik het hartje hoorde was ik al veel gerustgestellder en sindsdien maak ik me ook niet meer druk! teveel stress is ook niet goed voor je baby! naarmate je langer zwanger zal zijn zul je je wel beter gaan voelen!
dankjewel voor jullie reactie's. had vandaag erg veel last van buikpijn dus toch maar even langs de verloskundige. die zei meteen we maken een echo en daar zach je een heel klein stipje zitten wat over een kwam met hoe lang ik zwanger ben. het zit netjes in mijn baarmoeder dus iniedergeval geen bbz dat is al een hele gerust stelling. op naar de 6 weken echo die heb ik al op 4 feb dus dat schiet al op liefs veronique
Hoi Veronique, We zitten in hetzelfde schuitje. Ik herken de angst heel goed, want ben ook weer zwanger na vier miskramen. Ik leef ook ontzettend naar de eerste echo toe. Ik heb de echo over een week en dat is ook om een bbz uit te sluiten. Stiekem hoop ik ook een kloppend hartje te zien, maar grote kans dat het te vroeg is. Ik kom zelf de dag door met veel afleiding en ik blijf maar tegen mezelf zeggen dat het goed moet gaan. Gelukkig heb ik veel last van zwangerschapssymptomen en dat stelt me ook erg gerust. Verder probeer ik me maar te bedenken dat ik er toch niks aan kan veranderen meer. De ene kant voelt dat vreselijk machteloos, maar aan de andere helpt het me om me minder druk te maken. Ik kan niks en treuren kan ik ook wel als het echt misgaat. En regelmatig heb ik een soort paniekbui en dan huil ik eens flink en zegt mijn partner 100x dat het allemaal goed komt. Daarna heb ik weer het gevoel dat ik er tegen kan. Succes met wachten! Liefs Trees
Hoi Veronique! Allereerst GEFELICITEERD! Ik herken dit heel erg! Heb zelf 2 mk achter de rug en bij ieder raar gevoel in mijn buik, ga ik ook direct naar de wc om te controleren of alles goed is! Soms wordt je er helemaal gek van.....maar ja....ik denk dat die angst er ook is als je voor de 1e keer zwanger bent! Er komen allemaal dingen en gevoelens op je af die je voorheen niet kende en meemaakte! Hoe moeilijk ook, probeer er toch stiekem van te genieten! Dat probeer ik ook, al is dat soms lastig met die onzekerheid die je hebt! Liefs