Ik zit een beetje met het volgende in mn maag. M'n man is behoorlijk dominant/bazig. Verder is het een goede vent en de vader van mn kinderen. We zijn 9 jaar samen. Hij is netjes en helpt met opruimen van het speelgoed (in de woonkamer dan), de afwas en maakt vaak het aanrecht schoon en het fornuis. Hij kookt heel regelmatig. Hij heeft eigenlijk ook de badkamer en wc's als taak maar als ik daar op moet wachten zijn we 2 maanden verder. De wc's doe ik dus, om de dag. Ik ben te weinig lui en doe heel veel in huis maar als ik 2x door drukte en omstandigheden de vaatwasser ben vergeten dan krijg ik daar een opmerking over, die ik van hem niet persoonlijk op mag vatten (wat ik wel doe) Nu merk ik steeds meer dat ik op m'n tenen ga lopen, ik zorg dat de was steeds is weggewerkt en alles is opgeruimd en stofvrij. Ik ben uren met het hele huis bezig (grote gezinswoning) en ruim snel nog extra op voordat hij thuis komt zelfs al heb ik de hele dag met de kinderen dingen gedaan. Ik weet het: ik loop eigenlijk te veel op mn tenen. Wie herkent dit of heeft tips om hier vanaf te komen> Ik voel me er eigenlijk doodongelukkig bij, want de wc's nog staan poetsen om 23:00 moet ik *eigenlijk* ook niet meer doen. We hebben 2 kinderen en ik doe bijna alle zorg, ik doe ook alles s'nachts, hij gaat er nooit uit. S ochtends wil hij me nog wel eens ontlasten zodat ik even mag blijven liggen anders zou ik al doorgedraaid zijn. Ik voel een soort continue bewijsdrang maar weet niet hoe ik hiermee moet stoppen
Bespreek het met hem! Hij heeft waarschijnlijk helemaal niet door dat jij er zo erg mee bezig bent. Ik denk dat het jou al heel erg helpt als je het hem eerlijk verteld! Misschien is zijn reactie wel heel anders dan jij denkt. Daarna kun je samen kijken naar een oplossing. Stop ermee!! Je lijkt nu zijn slaaf, terwijl hij dat waarschijnlijk helemaal niet eist van jou!
Er is bij jullie thuis een patroon er in geslopen waarbij jij veel doet en het ook steeds bij houdt. Hiermee heb je onbewust bepaalde verwachtingen gecreëerd zowel bij jezelf als je man. Het is automatisch dat jij het doet, dus als je het niet doet, dan valt het op en zegt je man er iets van. Jij neemt zelfs nog taken van hem over. Dan ziet hij ook geen reden om die zelf te gaan doen. Jij doet ze toch?! Het begint bij jezelf om hier verandering in aan te brengen. Dus inderdaad niet meer om 23 uur de wc poetsen. Hem 's nachts een keer aantikken dat hij opstaat. Een opmerking maken of vragen wanneer hij de wc of badkamer gaat poetsen, want dat is nodig. Dat soort dingen.
Stel je zelf niet te hoge eisen aan jezelf?? Wat is de verdeling met werken buiten de deur? Als je man een volledige werk week heeft doet hij aardig wat en hij verwacht volgens mij echt niet dat jij om 23 uur de wc poetst.
Verwacht je man dit echt van je...of denk jij dat?? Hoe dan ook...dit is geen normale situatie! Ik zou hier idd gauw over in gesprek gaan...aangeven dat jij op je tenen loopt en dat je door die opmerkingen het gevoel krijgt dat je alles constant tip top moet hebben. En dat houdt niemand vol. Verwacht hij dit echt....dan verdient hij een schop onder zn hol, als dit niet zo is...dan moet jij echt minder hoge eisen aan jezelf stellen en hij stoppen met die opmerkingen. Hoe dan ook zou ik het van mijn man niet pikken als hij opmerkingen zou maken wanneer iets niet gedaan is...hoe hij dat dan ook mag bedoelen.
Ik herken het wel, terwijl mijn man dit niet van mij vraagt en niet eens ziet of er wel of niet schoongemaakt is. Vreselijk irritant, en vermoeiend. Heel neurotisch eigenlijk. Geen tips, wel herkenbaarheid.
Ik herken dit bij mijn ouders,alleen hun doen dit al zo lang en zijn zo koppig dat ze hier niks aan veranderen. Mijn moeder werkt het meeste mijn vader loopt 2x pw post te bezorgen. Mijn pa (ik heb hem hier weleens op aangesproken) is van mening dat mijn ma om hulp moet vragen in de huishouding. Mijn ma is te koppig en vind dat hij dit uit zichzelf moet doen. Ze praten er niet met elkaar over,maar verwijten vliegen over en weer. Mijn tip praat met je man,dit voorkomt een hele hoop ellende en frustratie's.
Het kan zijn dat je man het niet slecht bedoeld. Maar ik zou wel aangeven wat zijn opmerking met je doet. Eigenlijk krijg je het idee dat hij je een slechte vrouw vindt, toch? Zeg hem dat. En spreek dan ook meteen af dat hij zich aan zijn afspraken moet houden, dus als hij de wc vergeet geef je dat ook meteen aan!
Hoop voor jou dat hij wel een prater is zodat het wel bespreekbaar gemaakt kan worden zonder dat hij t verkeerd opvat en zich aangevallen voelt. Suc6!
Ik heb een beetje hetzelfde meegemaakt, maar dan in het geval dat mijn man mij wel aansprak op het feit dat het niet netjes was als hij thuis kwam (en dan had hij wel een punt ). Het enige wat ik kan zeggen is idd praten... dit hebben wij ook gedaan toen. Hij dacht dat ik verder niets had gedaan in huis, en als ik dat vertelde begreep hij ook meer dat ik geen tijd meer had om op te ruimen. Hij gaf ook aan hoe het voor hem voelde als in een opgeruimd huis thuis kwam, dus ik hou hier nu meer rekening mee... Praten praten praten en duidelijk zijn!
ik heb er wat van gezegd en dan krijgen we een discussie. Bij ons ontstaat zo ruzie om kleine dingen. Maar ik word er wel erg verdrietig van.
Wat een lastige situatie joh. Is het een optie om hier met een mediator /relatietherapeut ofzo aan te gaan werken? Het lijkt mij namelijk wel een serieus probleem en dus waarschijnlijk niet iets, waar jullie samen uit gaan komen, zonder dat er hevige ruzie gaat komen.
De grootste fout die partners kunnen maken is discussiëren over de inhoud, in plaats van praten over de achterliggende emotie. Hier hebben we echt wat aan gehad: EFT (google maar eens en EFT.nl) www.samencommuniceren.nl
praten ! Verder laat t m lekker uitzoeken, als hij t zo perfect wil mag die t zelf doen. Zeker nu ik ook weer werk is t nou eenmaal niet altijd perect hier in huis terwijl meneer dat vanuit vroeger wel meegekregen heeft dus hij vindt t niet altijd leuk maar dan heeft die pech of mag die t zelf doen.
Ga minder doen. Waarom moeten die wc's om de dag? Iemand die bij ons gebruikssporen achterlaat, doet de wc zelf maar na de daad. Mijn man doet dat en mijn zoon van 6 doet het ook. Wc-eend erin, met de borstel erover (mijn zoon vindt het nog leuk ook) en dan even snel een doekje over bril en klaar. Ik ga niet nog eens uitgebreid poetsen. Maak het leven voor jezelf makkelijker. Maak anders voor je man eens een lijstje met taken die die week moeten gebeuren. Mannen reageren veel beter als ze het gewoon zwart op wit zien staan. Iig werkt het bij ons zo goed. Je bent echt een slaaf van je eigen huishouden aan het worden. Waarom moet alles stofvrij? Waarom moet alle was zijn weggewerkt? Gebeurt er iets naars als het niet stofvrij is of als de was nog ligt?
Maak samen een huishoudschema, print die wekelijks uit. Voor elke dag een bepaalde hoofdtaak met daarbij kleine taken. Dan hou je het goed bij en is het weinig werk. Zet er vinkjes achter als je iets gedaan hebt, dan ziet hij ook dat het gedaan is. Elke dag stoffen is niet nodig, elke dag de was wegpakken ook. Dat kan ook in een wasmand liggen. Ik snap je man wel, mijn man heeft hetzelfde. Werk je de hele dag hard en is het thuis een bende. Gewoon een kwartier voordat hij thuis komt, de kinderen opdracht geven om op te ruimen, scheelt een hoop frustratie bij hem. Ruzie maken over zoiets is gewoon verdrietig. Maar, daar ben je zelf ook vooral bij.
Lijstjes? Vinkjes? laten zien dat je wat gedaan hebt? Euhm, hier bestaat zoiets als: 'geloven in het goede van de ander' Als er iets niet gedaan is, dan is daar vast een reden voor. Je hebt een relatie samen, jullie zijn geen collega's. Je draagt zorg voor jullie kinderen. En als de wc niet gedaan is, dan niet. Als het hem niet zint kan hij het zelf doen. Hier ook wel eens over en weer een brom en gezucht naar elkaar. Waarom is dit niet gedaan of waarom ligt dat er nog? Maar een bewijsdrang krijg ik daar gelukkig niet van! En hij ook niet hoor En ik heb mijn man nog nooit horen klagen toen ik zei: ik ben lekker wezen fietsen met ons kindje, daardoor ben ik niet aan huppeldepup toegekomen. 10x dat hij hetzelfde had gekozen
Is hij je baas ofzo? Het is toch een gezamenlijk huishouden? Ik begrijp dit soort dingen nooit zo goed. Net of je hem verantwoording schuldig bent. Je kunt niet 24/7 met het huishouden bezig zijn. Geef jezelf een beetje lucht. Komt het er bij jullie op neer dat als hij om 18 uur thuiskomt klaar is met zijn werk, maar jij mag wel van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat aan het werk. Dat klopt toch niet. Uit ervaring weet ik dat het vermoeiender is om een hele dag bij een klein kindje te zijn, dan een dag op kantoor. Misschien heeft je man een fysiek zware baan, dat kan natuurlijk. Maar voor kleine kinderen zorgen kan fysiek ook een behoorlijke belasting zijn. Dus eigenlijk vind ik het niet eerlijk dat jij de hele dag maar moet sloven. Laat de boel eens een dagje de boel, zo erg kan dat toch niet zijn. Wat zegt je man trouwens wanneer je om 23 uur de wc nog staat te poetsen? Dat moet hij toch ook niet leuk vinden. Mijn vriend zou dat mij niet eens laten doen.
Voor het eerst dat ik Qoute dus ik hoop dat het goed gaat maar zo gaat het in onze relatie ook en zo hoort het ook vind ik.