Hoi meiden, Ik ben ongeveer in 2 jaar tijd 10 kilo aangekomen en wil heel graag afvallen. Heb al verschillende dieten geprobeerd maar ik ging me er alleen maar slap en naar van voelen. Ook sport ik 3x in de week 1,5 uur en probeer ik op mijn eten te letten. Nu las ik een tijdje terug een artikel in de Grazia over het boek van Mieke Kosters- Het geheim van slanke mensen. Ik ben benieuwd of meer mensen dit boek aangeschaft hebben en het voor hun gewerkt heeft. Dit boek leert je anders denken en niks MOET, erg aantrekkelijk toch? Zeker voor mij, omdat dieten bij mij gewoon niet werken. Hebben er mensen ervaringen met dit boek, en wat vonden jullie hiervan? Groetjes
Ik heb het toevallig afgelopen week besteld, en binnen gekregen. Ben begonnen met lezen, en wat ik tot nu toe heb gelezen, bevalt mij erg goed! Het leert je anders denken op eetgebied. Heb mezelf ook aangemeld voor een workshop via facebook. ben ook wel benieuwd of er hier meiden zijn die er al mee bezig zijn.
vind het altijd beetje geld klopperietus... gewoon gezond 6 keer op dag eten.. tuurlijk ga je je even slap en raar voelen.. je lichaam schreeuwt om troep... afkickverschijnselen noemen ze het
Denk niet dat er iets in staat wat je met een beetje gezond verstand zelf ook niet kan bedenken. Eens met MrsNuke wat dat betreft.
Ik heb het boek ook, gekregen toen ik met mijn vorige dieet bezig was waarbij ik niks extra's mocht dus toen niet kunnen gebruiken maar wel doorgebladerd, er stonden nuttige adviezen in. Ik heb ze alleen nog niet toegepast, eerlijk gezegd omdat ik dat boek totaal was vergeten Goed dat ik dit topic tegenkom, ik ga het meteen weer tevoorschijn halen
Oke haha denk maar dat ik het gewoon ga bestellen en dan zie ik het wel wat het me brengt, ben er in ieder geval erg benieuwd naar! Haha Toetje27 altijd handig zo'n topic Veel succes!
Heel simpel hoor.. Maar afvallen gaat je pas lukken als je ECHT de motivatie hebt om ervoor te gaan. Heb jarenlang met tussenpozen verschillende dieëten gevolgd. Nu is bij mij echt de knop om en ben ik bezig met weightwatchers (hield ik een paar jaar geleden niet vol), maar nu dus wel. Want ik heb nu zoiets van: Als dit me nu niet lukt, lukt het mee nooit en zal ik altijd te zwaar blijven. En dat wil ik niet. Het is echt gewoon een kwestie van de knop omzetten en zelfdiscipline. Heb wel voor weightwatchers gekozen omdat ik door al die dieeten en verschillende adviezen een beetje kwijt was, waar ik goed aan deed kwa voedingspatroon. Dusja, je kunt die boek kopen, lezen en denken van: oooh echt goed! Om over een paar weken weer te balen van jezelf omdat het niet lukt. Of je geeft jezelf een flinke schop onder je kont en vraagt je af wat je wil.. accepteren hoe je er nu uitziet of aan de gang gaan met op je voeding letten (en dan ook echt opletten) en tegen de zomer weer op je gewenste gewicht zitten. Heb nog een hoop dieët en motivatie boeken liggen hier.. Je mag ze zo hebben Afijn, kom misschien een beetje hard over, maar bedoel het goed hoor! Weet hoe moeilijk het is!!!!
Eens. Krachttrainen icm met cardio en gezond eten. Meer is er echt niet nodig. Het is wel een kwestie van je hele eet/sportpatroon omgooien en dat ook zo houden. Dus niet als je je streefgewicht hebt weer gaan eten als voorheen, want dat werkt dus niet. En DAAR gaan heeeeeel veel mensen de fout in. Wondermiddeltjes bestaan niet, en toch blijven proberen want stel dat je een keer echt moeite moet doen.
YouBri, ik snap wat je bedoeld, die zelfdiscipline is het moeilijkst alleen dit boek helpt je weer die knop om te zetten en een andere denkwijze aan te leren dat vooral spreekt me aan omdat het met dieten vaak is ik mag dat niet en dit niet en daar word je zo moedeloos van... als ik sport denk ik ook bij mezelf; ik doe dit voor mezelf en om af te vallen maar zodra ik thuis ben is die spirit weer verdwenen helaas.. ik moet gewoon die knop omzetten maar hoe?? ik wil het echt en toch blijf je in je oude gewoontes vallen stom stom stom
Dit heb ik dus ook, ik weet niet meer wat normaal is voor mijn lijf. Ik weet wel wat gezond is en wat niet, maar niet meer welke hoeveelheden nu normaal zijn en daarom ben ik afgelopen maandag naar de huisarts gegaan voor een verwijzing naar de diëtiste. Maar het boek waar het hier over gaat geeft wel goede tips om de motivatie erin te houden. Een voorbeeld is je manier van denken. Als je op dieet bent en je ziet op feestjes een slank iemand een stuk taart eten en je baalt dan dat zij dat wel kan zonder dik te worden terwijl jij dat niet kunt, dan wordt je erop gewezen dat zij misschien op andere momenten ook dingen laat staan omdat zij net dat stuk taart heeft gehad en dat dat slanke figuur voor haar ook niet vanzelfsprekend is. Nog een tip was: spreek met jezelf van tevoren precies af hoeveel je mag hebben en hou je daaraan. Dan geniet je daar extra van en spreid je het wat beter dan wanneer je alleen maar denkt: ik mag maar een beetje en dan vervolgens doorgraait zonder te beseffen hoeveel je al op hebt. Ik weet niet meer of het precies in die bewoordingen werd beschreven, maar daar kwam het wel op neer als ik het me goed herinner. Ik vond dat soort tips wel fijn want dan ga je ipv in de baalmodus (omdat het zo oneerlijk is dat slanke mensen alles mogen en jij niet) gewoon realistischer nadenken. Je mag best iets hebben, maar met mate (dat doen slanke mensen ook, alleen zie je dat niet). Dit soort tips stonden erin en dat kan het afvallen net iets gemakkelijker maken.
Pluizje dat vind ik dus ook met dieten, het heeft geen zin want daarna val je toch weer in je oude patroon en zit het er zo weer aan.. Daarom wil ik gewoon leren bewust met eten om te gaan en goed inzien wat mijn lichaam nodig heeft en hoe ik dit het beste binnen kan krijgen in combinatie met 3x per week sporten..
Dat is ook de reden dat ik nu met weightwatchers bezig ben. Je mag alles, maar je hebt wel een max aantal punten die je mag hebben per dag. En daarnaast nog extra punten per week die je mag gebruiken voor minder gezonde voedingsproducten. Zodat je bijvoorbeeld op een verjaardag een stukje taart kunt eten. En voor sporten krijg je ook weer extra punten. Ik ben ook niet iemand die een vast dieet volhoudt. Denk ook niet dat je dan een goed voedingspatroon aanleert. Met weight watchers leer je zelf de juiste keuzes te maken. Mede doordat je ook elke dag bepaalde hoeveelheden zuivel,vet,groente en fruit moet nuttigen. Ik heb trouwens gewoon de boodschappengids aangeschaft en houd zelf elke dag bij wat ik eet. Vond de cursus en app te duur
@ Toetje, denk dat dat boek daar inderdaad wel nuttig voor kan zijn. Maar voor echt de motivatie te houden.. Dat ligt echt bij jezelf helaas. Maar het kan je inderdaad wel dingen laten relativeren.
Ik heb het boek ook, het is geen dieet maar een prettige leidraad bij het veranderen van je levensstijl. Heel verfrissend en waar ook dat je gewoon lekker kam blijven eten, ook als je moet afvallen mag je chocola en chips . Zeker een aanrader vind ik
Misschien een stomme vraag, maar ik vraag me soms af hoe het komt dat je dan op een gegeven moment te zwaar wordt...? Echt niet lullig bedoeld, maar zijn dat dan zwangerschapskilo's die er niet af gaan? Of van kinds af aan al stevig zijn? genetisch dus? Een stofwisselingsziekte? Als ik merk dat ik boven een bepaald gewicht kom grijp ik gewoon altijd onmiddellijk in en zo kan het nooit te ver komen zeg maar...
Ik kan niet voor anderen spreken, dus ik kan alleen mijn verhaal vertellen. Bij mij begon het al op 16 jarige leeftijd, ik vond mezelf toen te dik terwijl ik dat helemaal niet was en begon toen steeds weer opnieuw aan een dieet. Maar geen gewoon dieet, nee een dieet waarbij ik bijvoorbeeld alleen mandarijnen mee naar school nam en dan als ik thuis kwam ik zoveel honger had ik de snoepkast die bomvol lag met allerlei lekkers plunderde. Zo ging dat een hele tijd door tot ik daadwerkelijk te dik was. En steeds ging ik weer op dieet, wel uiteindelijk gezondere diëten, maar toch, het viel me steeds weer zwaar waardoor ik er op een gegeven moment de brui aan gaf en weer veel te veel ging eten, met het idee vanaf maandag begin ik weer met diëten dus nu kan ik er nog even van genieten. En zo groeide ik met de jaren steeds meer tot ik op een gegeven moment een punt bereikte waarop het met niet meer interesseerde, ik was al zoveel te zwaar, een paar kilo meer of minder maakte dan weinig verschil, ik zat echt heel slecht in mijn vel en kreeg eetbuien, ik ben een echte emo-eter. Bij mij was het dus puur psychisch
Okee, bedankt voor het delen. Er langzaam ingeslopen door een verkeerde "verhouding" met eten vanaf jonge leeftijd dus. Ik kan me heel goed voorstellen dat je op een gegeven moment denkt van laat maar zitten als je boven een bepaald gewicht komt. Daarom zal ik dat altijd proberen te voorkomen. Wat natuurlijk makkelijk gezegd is als je nog nooit overgewicht hebt gehad, maar toch. Je zegt dat je een echt emo-eter bent. Moet dan dan "troep" eten zijn? Ik bedoel, je kan toch ook een bos worteltjes naar binnen knagen 's avonds voor de buis? Ben je best een tijdje mee zoet, is gezond en ik vind verse peentjes altijd heel erg lekker. Of twee grapefruits schillen en eten. Is mega gezond, ik vind het heerlijk, je bent er een tijdje zoet mee en grapefruit stimuleert je lichaam om calorieën af te breken. Ik bedoel gezond eten kan ook echt heel erg lekker zijn. Het is niet zo bevredigend als een lekkere zak chips, ik ben soms ook in tweestrijd maar kan uiteindelijk toch ook echt genieten van een bak groene sla met een lekkere dressing van azijn, olijfolie, knoflook, uitjes zout en peper. hmmm, het water loopt me al in de mond. Of werkt dat echt niet bij jou...