Het is toch niet per definitie slecht bedoeld... Ik heb ook een donorkindje en wil graag een 2e, maar ik zie wel ook een aantal dingen waardoor ik denk is dat verstandig. Voor mij noet eens zo zeer, maar voor het kind of kinderen misschien wel. Ik heb ook mensen in mn omgeving waar de kinderen zich door extra kinderwens wat tenietgedaan voelen. Ik wil niet een oordeel over je vellen of over een ander maar gewoon een kijk bieden op waar je tegenaan kan lopen.
Nee ik bedoel ook niet dat jij het slecht bedoeld. En je moet er ook zeker goed over nadenken. Maar ik merk als ik bijv naar mezelf kijk dat ik soms ook weleens wat 'feller' kan reageren op adviezen die zeker goed bedoeld zijn. Ook omdat ik er al zolang over nadenk etc wat 9 van de 10 mensen niet weten.
Sorry Jacy82 voor mijn reactie. Ik snap dat je het goed bedoeld. Ik heb dit besluit echt niet zomaar genomen. Voor ik een relatie kreeg met de vader van de kinderen, was ik al heel erg bezig met het bam moederschap. En als ik hem niet had ontmoet was ik het zeker gaan doen. En toen de kinderen er eenmaal waren, zelfs met 2 kinderen, Was ik er steeds meer mee bezig dat ik het liever alleen deed. Vooral omdat ik eigenlijk het meeste al alleen deed. Ik werk ook in de kinderopvang en heb al zoveel verschillende gezins situaties gezien, dat ik weet dat het echt wel goed komt. En mijn leeftijd (38) speelt idd ook mee.
Ja dan snap ik het wel beter hoor zeker met leeftijd die meespeelt. Hier ook namelijk. Sorry als het verkeerd overkomt soms. Het klonk ook zo van ik ben een half jaar weg en nu wil ik nog een kind, dus dan maar zo, maar zo is het duidelijker. Ik vind wel dat er soms wat makkelijk over gesproken wordt daarom misschien een wat fel lijkende reactie van mij. Ik heb er zo een 5 jaar over gedaan het afwegen hoe en wat voor ik echt begonnen ben. Nog steeds twijfel ik wel eens of ik er goed aan doe tegenover mn kind. Maar ik ben wel heel gelukkig met hem. Ik hoop dat ik hem dat iig mee kan geven.
Sommige spreken er soms idd makkelijk over. Ik heb laatst gehoord dat er een onderzoek is geweest waaruit kwam dat veel donorkindjes heel gelukkig zijn, omdat ze weten dat er een heel bewuste keus voor hun is gemaakt. En als je een kindje krijgt met een partner, geeft dat ook geen garanties. Mijn zus bijv was met haar toenmalige vriend heel bewust bezig met zwanger worden, toen het zover was wou hij het toch niet en is vertrokken. Heeft mijn neefje nooit gezien. Ik denk dat alle moeders af en toe twijfels hebben. Die hoor ik ook van moeders om me heen die wel een partner hebben. In principe is een kind krijgen altijd egoïstisch. Maar ik geloof er heilig dat als jij van jezelf weet dat je het voor 100% wil, dat je weet dat je je kindje veel te bieden hebt en dat je weet dat je kindje alle liefde zal krijgen, dat dat het allerbelangrijkste is. En ik denk ook echt dat veel bam mama's er vele malen beter over hebben nagedacht en alles tegen elkaar hebben afgewogen dan menig andere moeders...
Zorg alsjeblieft dat je een goed vangnet hebt voor je oudste(n). Ik heb net 10 dagen ziekenhuis achter de rug na de bevalling en gelukkig kon ze bij mijn moeder, maar anders had ik toch een vet probleem gehad.
Yup. Je leest natuurlijk verhalen van vrouwen die echt pas op of na nod positief testen maarja. We zullen het zien.