Nooit gedacht dat ik hier ooit een onderwerp zou openen....Ik ben er helemaal kapot van, mijn man gaat al sinds mei vreemd en is vorige week ingetrokken bij zijn collega. Ik ben achtergebleven met ons dochtertje van 5 maanden. Ik voel zoveel woede op dit moment, begrijp er totaal niks van. We waren ruim 10 jaar samen, hebben heel veel meegemaakt samen. We leken nu eindelijk in een rustigere periode terecht te komen en eindelijk te kunnen gaan genieten maar nu krijg ik weer een zware klap te verwerken. Wat ik met dit onderwerp wil...geen idee. Ik denk van me afschrijven en misschien ervaringen horen van anderen. Ik vraag me af hoe ik alles moet gaan doen als alleenstaande mama van een baby van 5 maanden. En ik vraag me ook af of ik ooit weer gelukkig kan worden.
Ah meis, wat heftig! Ik wil je even enorm veel sterkte wensen voor nu en de komende tijd. En hoewel je momenteel denkt van niet, je zal absoluut ooit weer gelukkig gaan worden hoor. Dit is nu erg vers dus het is logisch dat je je voelt zoals je je voelt. Kop op meis!
ooh wat naar (zacht uitgedrukt). natúúrlijk word je op een dag weer gelukkig. alleen kun je je dat nu totaal niet voorstellen. ik ben lang geleden flink in de maling genomen en gekwetst. ik dacht daar kom ik nooit meer overheen. maar dat gebeurde wel. en dat zal jou ook lukken. maar wat een l.. u .. je weet wel heb je steun van ouders, vrienden?
Wat een eikel die vent van jou. En dan nog een baby erbij. Wat een held zeg:x Heb je mensen in je omgeving waar je mee kan praten en die je steunen? Heel veel sterkte. Ooit kom je er wel en vind je al het geluk weer. Je hebt in ieder geval een prachtig babytje waar je voor moet knokken
Nou inderdaad, wat een eikel! Ik snap die vrouwen eigenlijk ook niet... je wilt toch geen vent die een baby heeft van 2 maanden (toen in mei) (Gelukkig) geen ervaring hiermee. Hopelijk krijg je veel steun van familie/vrienden. Op een dag, gaat het zonnetje weer schijnen voor jou en je dochter. Hij is jouw tranen niet waard.
he bah, heel veel steun en toeverlaat toegewenst, sterkte in deze heftige rollercoaster aan emoties welke mogelijk nu al hebt en nog tegemoet gaat. Probeer zoveel mogelijk bij je zelf te blijven voor je kleintje! kop op! (ook al is dit nu moeilijk)
Beste Laute, Afschuwelijk om jou verhaal te lezen. Bijna 2 jaar geleden zat ik in een soortgelijke situatie. Na de geboorte van ons dochtertje ben ik in de steek gelaten door mijn inmiddels ex man. Opeens was ook ik geheel onverwachts een alleenstaande moeder van een zoontje van 2,5 jaar en dochtertje van 9 weken. We waren ruim 10,5 jaar samen. Hij gaf allerlei vage redenen op voor de breuk, terwijl ik ervan overtuigd ben dat hij verliefd is geworden op een ander (wat hij ontkent natuurlijk). Ik herken je gevoelens van boosheid en de vragen waarmee je zit. Ik heb destijds veel van me af geschreven en hulp gezocht bij een psycholoog. Nu volg ik een online cursus om mijn gevoelens een plek te geven. Na ongeveer een jaar had ik m'n leven weer op de rit. Ik ben verhuisd en heb een eigen plek voor mij en mijn kindjes, ben op mijn werk van 32 uur naar 28 uur gegaan en ben weer gaan sporten (team sport om sociale contacten aan te gaan). Ik probeer veel meer en bewust van de mooie momenten te genieten en probeer vooral te kijken naar wat ik heb en de positieve dingen die de scheiding mij heeft gebracht. Je zult nu een hoop moeten regelen mbt huisvestiging (is het een koop woning, waar je in kunt blijven zitten of een huur woning waar je in mag blijven), het regelen van de scheiding en het ouderschapsplan. Misschien is het een optie om het middels een mediator te regelen. Er komt namelijk veel bij kijken en zo iemand heeft er veel verstand van en denkt aan alles. Ik hoop voor jou dat je veel lieve familie en vrienden om je heen hebt, die jou kunnen steunen waar nodig is. Mocht je behoefte hebben aan een luisterend oor van iemand die in een soortgelijke situatie heeft gezeten dan mag je mij altijd een pb sturen. En wat betreft de vraag of je ooit weer gelukkig kan worden, daar ga ik wel vanuit. (De definitie van geluk is namelijk voor iedereen anders). Ik zelf ben wel bewust bezig geweest met het kijken wat mij gelukkig maakt en kan zeggen dat het even heeft geduurd maar ik nu wel weer gelukkig ben Tenslotte wil ik jou heel veel sterkte en kracht toewensen de komende tijd
Mijn ex bleek me ook bedrogen te hebben met minimaal 3 andere vrouwen. Hij had daarvoor aangegeven niet meer verder te willen met mij . Een maand later kwam ik achter zijn dubbele leven. Het is een uiterst pijnlijk proces. Wat ik je aan kan raden is een goede therapeut voor jezelf zoeken. Zeker om wat van je boosheid kwijt te raken. Het blijft een rollercoaster. Pas nu ( bijna een jaar later en net verhuisd) begint er voor mij een beetje rust terug te komen. Heel veel sterkte!