Ik ga wel voor de 20wekenecho, maar niet voor de 12-weken testen enzo. Ik vind dat als een kindje een afwijking zou hebben het heel erg welkom is, en ik dus geen consequenties zou verbinden aan al die testen. Maar als er op de 20wekenecho een lichamelijke afwijking te zien is dan kan er soms nog wat aan gedaan worden. Ik heb een keertje een verhaal gelezen van mensen die de 20wekenecho niet hebben laten maken. Hun kindje bleek echter een hartafwijking te hebben, waardoor het kindje kort na de geboorte gestorven is. Als ze wel de 20 wekenecho hadden laten maken, hadden ze de afwijking kunnen zien, en had er een team klaar kunnen staan om het kindje direct na de geboorte te opereren, en had het kindje gered kunnen worden... Dit is maar een voorbeeld wat ik gelezen heb, maar toch, het zal je maar overkomen. Volgens mij ga ik dan echt mijn hele leven mijzelf voor mijn kop slaan dat ik niet die ene echo extra heb laten maken...
ik heb er ook bewust voor gekozen met 12 weken niks te laten checken... De echo van 20 weken vind ik persoonlijk wel belangrijk. Mocht er iets met je kindje zijn wat meteen na de bevalling verholpen moet worden en je kindje daardoor een betere levenskans geeft..... dan wil je dat toch weten? En idd met die placenta is ook waar. Als die voor je baarmoedermond ligt, kan je niet eens natuurlijk bevallen. Dit weet je ook niet zonder een echo..... Wens je veel succes met het maken van een keuze,. maar als jij voor jezelf al bepaald heb dat je de zwangerschap zoieso uitloopt tot het einde, wat er ook kan zijn met je kindje, dan vind ik persoonlijk dat je best om risico's uit te sluiten die echo kan doen..... maar dat is mijn mening....
Wij hebben geen nekplooimeting laten doen, omdat het voor ons niet belangrijk was of het kindje Down zou hebben of niet. Wij zouden nooit een zwangerschap daarvoor af laten breken, zeker niet gezien de lange en moeilijke weg die we hebben moeten gaan om zwanger te worden. De 20-weken echo hebben we wel laten maken. We hadden sowieso een medische indicatie (vanwege de ICSI-behandeling) om een extra uitgebreide screeningsecho te laten doen, dus dat hebben we ook gedaan. Naar mijn mening is deze echo niet bedoeld om mensen nog de kans te geven om abortus uit te voeren. Net wat Vlinder zegt: Sommige mensen hier doen daar wel heel erg luchtig over. Met een echo kun je er inderdaad wel eens naast zitten. Maar stel dat er een afwijking wordt geconstateerd, dan wordt dat eerst uitvoerig onderzocht dmv andere testen, bloedonderzoeken, enz. Pas als er echt geen overlevingskansen voor het kindje zijn, en dat weet je dan heus wel voor 100% zeker met de wetenschap van nu, dan kan een zwangerschap afgebroken worden (rond die zwangerschapsduur moet je bevallen, dan spreek je niet meer van abortus). Wij vonden het erg belangrijk om te weten of het kindje wel of niet gezond was, puur met het oog op eventuele behandelingen of voorbereidingen. Dus zelf vind ik het erg belangrijk dat je een 20 weken-echo laat doen, voor zowel de gezondheid van het kindje als van jezelf!
Bij mij ook 7 jaar geleden van Myrna, toen hadden wij geen 20 weken echo, maar ik kreeg wel liggingecho maar pas bij 36 weken zwangerschap. Was niet bezorgd, maar onbezorgde zwangerschap met kwaaltjes, deze zwangerschap ben ik meer bezorgd dan toen.
De kans dat de doktoren het werkelijk fout is maar klein want men doet wel meer onderzoek dan alleen de 20 weken echo, zeker als het gaat om grote afwijkingen....persoonlijk heb ik nog nooit gehoord dat doktoren een zwangerschap hebben afgebroken waar achteraf bleek dat er niets aan de hand was (zal ongetwijfeld wel eens een keer gebeurt zijn) maar die kans is wel heel klein dan.
Ook wij hebben niet voor de nekplooimeting, vlokkentest en vruchtwaterpunctie gekozen. Ook al ben IK dragen van de stofwisselingsziekte van mijn zusjes. Wel kies ik voor de 20 weken echo, niet om echt uit kijken of het kindje gezond is (Welkom is het toch wel) maar meer voor mijn gezondheid en omdat ik gewoon super graag mijn kleintje wil zien....
Hoi Amanthis, die kans zal imisschien wel klein zijn, maar ik heb dus te vaak gehoord dat ze toch fout zaten. Kindjes die een paar maanden tot hooguit 2-3 jaar zouden leven en als kasplantjes zouden moeten leven, die -ondanks een handicap- toch een goed leven leiden, zonder kasplantje te zijn... Nu ben ik christelijk en zit dus ion kringen waar mensen na een dergelijke uitspraak van een arts vaker NIET dan wel voor afbreking van de zwangerschap kiezen. Dat verklaart misschien waarom ik toch redelijk veel van die verhalen ken... Ik zelf ben dus inmiddels wel zo sceptisch dat als een arts een dergelijke uitspraak doet, ik denk: OK, dat zien we dan allemaal wel op ons afkomen... Vlinder: ik denk niet dat mensen die wel voor afbreken van de zwangerschap kiezen, dat 'zomaar even' doen. Weet dat er mensen zijn die dat wel denken, maar ik ben zelf altijd blij dat ik vooraf vanuit mijn geloof al een aantal beslissingen heb genomen en niet in een situatie zelf ineens voor die verantwoordelijkheid sta. Door mijn geloof kan ik de verantwoordelijkheid voor een kindje, of het nou gezond is of niet, bij God leggen. Als het kindje echt niet levensvatbaar is, komt het te overlijden en mag ik er ook op vertrouwen dat God dat lijden niet eindeloos zal laten duren... Maar als je niet gelooft en dus die keuze moet gaan maken op het moment dat het zover is, lijkt me dat ontzettend zwaar. Uit een reactie op jouw reactie begrijp ik dat jullie voor die keuze hebben gestaan? Dat moet echt heel zwaar zijn geweest! Toch, ik ken dus teveel verhalen van mensen bij wie het allemaal heel erg goed is gekomen, (ondanks ook verhalen waarbij het kindje wel is overleden, maar op de een of andere manier lijkt het mensen altijd wel heel erg te troosten dat het kindje wel geboren is...). Als je je zwangerschap afbreekt, kun je achteraf nooit 'checken' of de artsen gelijk hebben gehad. Ja, je kunt de afwijkingen nogmaals vaststellen, maar wat dat zou hebben betekend voor je kindje, weet je niet. Vandaar dus mijn keuze om een zwangerschap enkel dan af te breken als mijn leven concreet in gevaar komt...
Hi Dames, Ik snap de twijvel wel, als het echt mis is mag je ineens kiezen wat je wilt. Misschien is het een idee vooraf afspraken te maken. Wat doe je als het nieuws niet helemaal goed is? Het voordeel van 20 weken echo is dat je al 20 wk eerder weet of het goed zit of niet, en mocht er een klein probleem zijn, zijn ze daar met de bevalling beter op voorbereid. En dat maakt naar mijn idee de levenskans groter, je kan je voorbereiden op wat gaat komen. Maar laat je niet gek maken als jullie het niet willen, willen jullie het niet, tot 3 jaar geleden hoefde je niet bij d evraag stil te staan, toen kreeg je uberhaubt geen 20 weken echo! Jooze
Ik snap dat je vanuit je religie, het leven van je kind bij God legt. En als je daar helemaal achter staat, dan is dan gewoon mooi. Wij hebben idd voor die keuze gestaan. Ons meisje had een open schedeltje. kansen waren er niet. Niks, noppes, nada. Dat weten ze zeker, want er is nog nooit een mens geweest dat heeft geleefd zonder de grote hersenen, die kunnen niet gemaakt worden door de afwezigheid van de schedel en het hersenweefsel dat er wel is, wordt afgebroken door het vruchtwater. Natuurlijk heb ik gehoopt en gebeden dat God haar een kans zoy geven, maar op een gegeven moment moest ik realistisch zijn en haar verder lijden besparen. Ik geloof persoonlijk in de kracht van de natuur en de evolutie. Als we vandaag de dag niet zo ver waren geweest met allerlei onderzoeken, dan had ik het nooit geweten en ook de keus niet hoeven maken. Maar de keuze was er wel en daarom is het voor mij een meer natuurlijk proces om dan zelf te beslissen of mijn kind verder lijdt of niet. Jippie, je hebt er duidelijk goed over nagedacht en weet waar je het over hebt. En met zwangerschapsafbreking op medische indicatie, noem je het idd geen abortus, maar dus ' zwangerschapsafbreking op medische indicatie' . Of, zoals ze bij mij in het ziekenhuis zeggen: een vroeggeboorte, inleidende geboorte of doodgeboorte. Abortus is voor mensen die hun kind niet wilden en het daarom maar even weg lieten zuigen/knippen. Dat hebben wij nooit gewild. Kimmeding, dank je wel meid.
Is dat niet wat naief/hypocriet? "God" laat wel vaker mensen eindeloos leiden. Waarom zou dat in jouw geval anders zijn? Het geloof staat echt vol contradicties. Ik zou die 20 weken echo wel doen, alleen al om het feit dat je inderdaad voorbereid kunt zijn op afwijkingen die direct na de geboorte behandeld moeten worden. Het kan zijn dat ze het bij de geboorte niet snel opmerken en dat kan in sommige gevallen te laat zijn. Gezien het argument van het geloof lijkt het me toch ook geen ramp om van tevoren te weten dat een kindje bijvoorbeeld gehandicapt zou zijn? Je hoeft daar toch vervolgens niet naar te handelen?
MerleQ, met dat ik zeg dat ik erop vertrouw dat God geen onnodig lijden zal toestaan, bedoel ik niet dat een proces soms niet erg pijnlijk en lang kan duren. Dat gebeurt nu eenmaal, met kleine baby's, met volwassenen, met gelovigen en mensen die niet geloven... Ik ben zelf gewoon blij dat ik die verantwoordelijkheid uit handen kan geven. Wat Vlinder ook zegt: door onze huidige technieken en wetenschappen, weten en kunnen we dingen die ons eigenlijk voor hele grote dilemma's zetten. Daar hebben we onszelf, naast de voordelen die het ons gegeven heeft, geen plezier mee gedaan als mensen. En wat je zegt, idd: geloof hoeft dus echt geen reden te zijn om die echo niet te laten doen: wij hebben het wel gedaan om dus idd voorbereid te zijn. Hoe dan ook zouden we zelf de zwangerschap niet afgebroken hebben, alhoewel ik heel heel erg dankbaar ben dat ik niet in de schoenen van Vlinder heb gestaan: wat een ontzettend vreselijke keuze moet je dan maken! Vlinder, ik kan me toch voorstellen dat je de keuze maakt zoals jullie die gemaakt hebben. Jullie kindje was echt heel erg zeker niet levensvatbaar, dat begrijp ik ook. Ik weet niet wat wij gedaan zouden hebben, maar ook als wij in jullie situatie de keuze hadden gemaakt om de natuur z'n gang te laten gaan, hadden we ons kindje dus moeten begraven en dat is altijd, onder welke omstandigheden dan ook, heel erg vreselijk... Wat ontzettend fijn dat je dan nu een, wat ik toch gelezen heb?, gezond kindje mag dragen!
@ Rozemarijke: ik snap nu geloof ik wel wat je bedoelt. De nadruk lag echt op 'onnodig'. Niet dat ik het ermee eens ben Maar ik snap het wel vanuit het geloofsoogpunt. Over de wetenschap: daarmee wordt eerder heel veel leed bespaard. Ik denk dus wel dat het ons voordelen heeft opgeleverd. Maar goed, dat is maar net hoe je er tegenaan kijkt.
De 20 wekenecho is niet alleen om te kijken naar ernstige afwijkingen waar niets meer aan te doen is. Aan veel afwijkingen is WEL wat te doen, als je er op tijd bij bent. Daar is de 20wekenecho ook voor. Stel dat je kindje een gezond leven had kunnen leiden als je wel de 20 wekenecho had laten maken, maar je kiest ervoor het niet te doen, en daardoor ben je niet op tijd bij? Voel je je dan niet je levenlang schuldig? Er zijn veel aandoeningen waar al direct met medicatie begonnen kan worden na de echo, en het op die manier nog goed kan komen. Of dat er bij de geboorte een medisch team voor je kindje klaar kan staan... Ik zou echt niet met de gedachte kunnen leven dat als er iets mis gaat, ik het kindje niet die kans gegeven heb...
MerleQ; fijn, Alhoewel hopelijk ook duidelijk was dat ik, ondanks een andere keuze die ik maak, echt wel begrip heb voor de keuzes die anderen maken? En klopt, de wetenschap bespaart ons veel leed, maar heeft ons tegelijk verantwoordelijkheid gegeven om hele moeilijke keuzes te moeten maken. Als we niet wisten wat we nu weten, zouden vrouwen niet na hoeven te denken over de vraag: breek ik m'n zwangerschap af of niet? Die keuze hadden we dan heel simpel niet hoeven maken, die zou ons dan overkomen. Met idd de nodige risico's die daaraan vast zitten. Maar zo is het in het leven toch altijd, dat wanneer je een deel van het leven/de natuur onder controle krijgt, het je gelijk verantwoordelijkheden geeft die helemaal niet leuk zijn? Ik bedoel: welke vrouw vindt het nu fijn om op een bepaald moment voor die vreselijke keuze te staan? (ja, uiteraard, op lange termijn zullen de meeste mensen er wel vrede mee hebben en verstandelijk kunnen beredenen dat het beter was zo... maar die keuze zelf blijft vreselijk!). Nouja, dat is dus zo'n beetje wat ik bedoel. Op z'n Johan Cruijfs even heel kort door de bocht: elk voordeel heb z'n nadeel... Ocean Soul: klopt, dat is eerder in dit topic idd ook aangestipt en voor ons dus mede reden om het wel te doen! Behalve die negatieve keuze voor afbreken van een zwangerschap krijg je door de uitslag van de echo ook de mogelijkheid om eventueel de positieve keuze van prenatale behandeling te maken.
Hoi Danielle, Ziende op het verhaal van jou schoonzusje kan ik me voorstellen dat je man denkt zo kan het ook, dus waarom zo'n onderzoek? Dat is natuurlijk ook zo! Ik heb ook heel lang getwijfeld over de 20 weken echo (mede ook door dat we christelijk zijn) en het kindje net als jij zegt hoe dan ook welkom is maar wij hebben toch besloten om het te doen. Natuurlijk is het heel spannend allemaal en kun je dingen horen die je misschien liever niet zou weten maar de echo kan ook van levensbelang zijn voor je kindje! En dat is waarom ik heb besloten destijds om het wel te laten doen! Er zijn afwijkingen (bijv. aan het hart) die gezien kunnen worden en waarbij ze op voorhand al kunnen zorgen voor een goede behandeling als het eenmaal geboren is. Daar zijn ook mooie voorbeelden van te lezen hier op het forum! Of zoals een stukje terug al stond zijn er ook omstandigheden waarbij het beter is om niet op natuurlijke wijze te bevallen of in het geval van een laagliggende placenta het zelfs onmogelijk is! Ik heb er al veel discussies over gelezen hier en het blijft een lastige keuze en voor iedereen heel persoonlijk. Veel succes en hopelijk komen je man en jij er samen uit!
Ik snap jullie standpunt, dat mensen vanuit geloof beslissingen nemen en maken maar dat wil niet zeggen dat ik het ermee eens ben. Daar gaat het hier ook niet om, het gaat om wat jullie willen. Ik bedoelde ook met mijn stukje dat sommige kwalen die tijdens de zwangerschap ontdekt worden wel te verhelpen zijn (ook tijdens zwangerschap) en daarom zie ik het belang van de 20 weken echo wel in.
hoi dani, mijn mening: praat met jouw man en ik hoop dat je hem kan overtuigen dat je graag een 20 weken echo wilt, trouwens hij moet ook begrijpen dat JIJ draagt zijn kindje en jij bent nu ook heel belangrijk, en hij zou nu ook jouw zin moeten geven(omdat jij dat graag wilt). heel goed dat jullie in God vertrouwen maar dat betekent nog niet dat je geen echo's kan laten maken, geen hulp kan krijgen(als dat nodig is), en om eerlijk te zijn ik vertrouw ook in God( al ben ik niet christelijk) maar ik ben oneens met zon dominant gedrag van de man.de vrouw weet beter dan de man als het om haar baby gaat, trouwens JIJ draagt het kindje nu en niet jouw man, de beslissig moet aan jouw liggen(vind ik) jouw man zou maar moeten accepteren. mijn mening... als JIJ geen echo zou willen...dan is het een ander verhaal,maar jij wilt het graag heb ik begrepen. veel succes!
Wij hebben geen nekplooimeting laten doen, omdat we denken dat we bij een kansberekening niks zeker weten en zelfs bij een kans van 1:100 (verhoogde kans dus) er nog 99:100 kans is op een gezond kindje. We laten wel de 20 weken echo doen. Het lijkt ons geweldig om ons kindje weer te zien en om ons idd alvast voor te bereiden op een kleine handicap, of zoals bij vlinder helaas het geval was, om de zwangerschap af te breken als er totaal geen kans op leven is. De discussie mbt geloof vind ik altijd vrij moeilijk. God heeft er ook voor gezorgd dat we zoveel kunnen en ons de kracht meegegeven om zelf keuzes te maken. Vroeger aten we ook wat de man had gejaagd en nu staan we ook elke dag voor de keuze 'wat te eten vanavond'. Hoort volgens mij bij het leven en de evolutie om steeds meer keuzes te hebben. Meer wetenschap is meer keuzes die je kunt en moet maken volgens mij. Je kiest ervoor om een kindje te krijgen, ligt de verantwoordelijkheid dan ook niet meteen bij jou om zo snel mogelijk medische zorg te verschaffen. Wat al kan betekenen tijdens de zwangerschap. Ik vind van wel en zou mezelf idd nooit vergeven als ik al tijdens de zwangerschap wat had kunnen doen om de gezondheid van mn kind te verbeteren. We roken/drinken en eten geen rauw vlees meer, slikken foliumzuur als we zwanger zijn, vind ik net zo erbij horen als de 20 weken echo.