Bewust Geen 20 wk echo?

hoi,
wij hebben wel d 20 weken echo laten doen. Mede om te kijken of er "iets" met het kindje was wat tijdens of vlak na de bevalling behandeld zou moeten worden.
Wij zouden ons kindje niet "vroegtijdig" laten komen als er iets ernstigs mee was. Hoewel niet levensvatbaar in mijn ogen de enige begrijpbare reden is om dit te doen. Ik ben blij dat ik niet voor die keuze heb gestaan, hoewel we die keuze, gebasseerd op ons geloof, van te voren hadden gemaakt.
Ergens op dit forum staat het verhaal van een vrouw die die 20 weken wel heeft laten doen en dat daardoor haar kindje gelukkig nog leeft! En dat noem ik een wonder

Lieve groet, Taliaa

 

ps. ik denk dat dit onderwerp beter bij onderzoeken en echo's thuishoort?

 

http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=82962

dit is het topic waar ik op doelde!

 

Ik vraag me af hoe ik dit precies moet opvatten... Ik weet niet precies in wat voor situatie je hier op doelt...
maar toen ik zwanger was van de eerste, heb ik altijd tegen mijn man gezegd.. als er ooit een moment komt dat je zou moet kiezen tussen mij en de baby, kies de baby want anders zal ik het je nooit vergeven dat je voor mij koos en ons kind hebt laten overlijden.
Nu voelt het anders voor me, omdat ik nu al een dochter heb en dan zou ik dus 2 kinderen achterlaten en mijn (nu) man.....
Ook ken ik een vrouw waarbij kanker is geconstateerd terwijl ze zwanger was...die heeft de zwangerschap volgehouden tot 26 weken, is toen ingeleid en bevallen en haar kindje doet het goed en zij kan nu bestraald worden. Ze heeft nooit eraan gedacht om eerder de zwangerschap af te breken om zichzelf te redden.....
nou ja, in elk geval... vroeg ik me af over wat voor situatie je het hebt.. omdat ik me niet zo makkelijk kan voorstellen dat je dan gewoon voor jezelf kiest...... Maar misschien ligt dat wel aan mij .....

 

Ik wil hier even op reageren.
Wij hebben vorige week de 20 weken echo gehad, na een beetje er om heen draaien zei ze tegen ons dat we volgende week terug moeten komen omdat ze het niet goed in beeld kreeg.
Vandaag moest ik naar de verloskamers omdat ik last heb van harde buiken en krampen, dit blijkt een urineweginfectie te zijn. Maar op de echo zagen we gelijk dat het hartje onregelmatig klopt en dat ik daarom een vervolg echo krijg.

Ze kunnen nu nog niets doen aan het hartje maar zodra het geboren is moet het gelijk onder controle komen van een kinderarts.
Ik ben heel erg blij met de 20 weken echo, tuurlijk is het nu een hele spannende tijd voor ons maar ik weet dat zodra het geboren is het kindje goed inde gaten gehouden gaat worden. Als we het niet haden laten doen dan hadden de artsen het niet geweten en wordt het misschien een gevaarlijke situatie, nu kunnen ze en zullen ze gelijk ingrijpen omdat ze weten dat ze er op moeten leten.

Veel succes met het nemen van de beslissing.

knuffel
conny

 

Geen reactie op alles wat ik al gelezen heb, maar wel een ervaring:

Ik ging naar de 20-weken echo van ons 2e kindje met een supergoed gevoel. Ik was 30 jaar oud, er komen geen vreemde ziektes oid voor in de familie, mijn man en ik zijn gezond, onze oudste is een gezonde meid, ik had totaal geen idee dat het wel eens goed mis zou kunnen zijn met ons kindje...

Na 2 keer een echo waarop het hartje van onze ongeboren zoon niet goed te beoordelen was, volgde een 3e echo in een ac ziekenhuis. Daar werd het stil tijdens de echo, en enkele ogenblikken later volgde het 'vonnis'. Een ernstige hartafwijking, maar operabel!
Ik heb vervolgens een vruchtwaterpunctie laten doen omdat er ook gedacht werd aan een chromosoomafwijking, maar dat bleek niet het geval te zijn. Onze zoon is verder kengezond, zijn hart is echter volkomen verkeerd opgebouwd (de aorta en longslagader zitten verkeerd om, er zitten meerdere gaten tussen de kamers en de longslagader is vernauwd. Daarnaast is er twijfel over een gat tussenm de boezems en of de klep van de longslagader functioneerd is de vraag).
Ik ben de rest van de zwangerschap goed begeleid en gecontroleerd in het ac ziekenhuis. Ik ben daar ook bevallen en onze zoon is na zijn geboorte opgenomen op de Ic hartbewaking. 1,5 uur na de geboorte kreeg hij het benauwd, en is er gestart met medicijnen.
Er is van te voren niet ovber gespeculeerd, maar nu wordt aangegeven dat ons mannetje er niet meer zou zijn geweest als hij thuis was geboren zonder dat we wisten wat er an de hand is.
5 dagen na zijn geboorte is hij al geopereerd, hij heeft een tijdelijke oplossing gekregen en is 19 dagen na zijn geboorte thuis gekomen uit het ziekenhuis. Inmiddels is hij ruiom 4,5 maanden ous, en een hele lieve, vrolijke, tevreden baby. Hij moet straks nog een grote openhahrtoperartie ondergaan, en daar hikken we erg tegenaan, maar ondertussen genieten we ook enorm van hem.

Ons verhaal staat op zich, maar sinds ik het hier geschreven heb, ben ik al door 2 andere (as) mama's benaderd van wie het (ongeboren) kindje ook een ernstige hartafwijking heeft. Beiden benaderden mij nog tijdens hun zangerschap. Beide mama's zijn nog jong en bij er komen bij beide dames geen afwijkingen voor in de familie. Voor ons alle drie is het dus gewoon 'pech'. Een foutje van moeder natuur.

1 op de 100 kinderen wordt geboren met een hartafwijking. Dus 99 zijn gelukkig wel gezond. Ikzelf heb er nooit bij stil gestaan dat dit ons zou overkomen, want dit gebeurde altijd 'bij iemand anders'. Maar ik ben wel ontzettend blij en dankbaar voor en met de mogelijkheid van de 20-weken echo. Anders had het er voor onze zoon heel anders uit gezien...

 

@danielle,

Ik snap jje dilemma en die van je vriend op zich wel.
Maar als je er voor kiest om GEEn 20 weken echo te doen kan het zijn dat het grandioos mis gaat met je kindje, terwijl het kindje misschien wel overlevingskansen gehad zou hebben als je wel de 20 weken echo had gehad.
Mijn eerste zoon is overleden aan een hartafwijking. Hij groeide goed in de buik en de eerste 11 dagen hebben wij hem thuis gehad en geweldig van hem genoten, hoewel mijn gevoel zei dat er wat mis was.
In de zwangerschap had ik zelfs om een miskraam gevraagd en ook aan God gevraagd dat als het kindje niet levensvatbaar was om het dan vroegtijd (miskraam) van me weg te nemen).
De vk vond het onzin om mij een echo te geven, omdat Darryl* het zo goed deed in de buik.
EN na 11 dagen storte onze wereld in. We hebben met spoed 112 gebeld en Darryl* heeft nog 14 dagen gevochten, maar helaas konden de artsen niks meer doen doordat hij die 11de dag te veel zuurstofgebrek had gekregen.
E toen hebben wij als ouder de beslissing van leven en dood moeten nemen.
Als wij door zouden gaan met operaties dan zou Darryl* onherroeplijk een kasplantje worden / zijn, als hij al de operaties door zou komen.
EN wij vonden Darryl* te waardevol om hem zo'n leven te geven dat verdiende hij niet en ook verdiende hij het niet om eenzaam op de ok te sterven zonder zijn papa en mama.
MAar hadden wij dus met die 20 weken echo die er toen nog niet standaart was, dit geweten hadden wij voor de operaties gegaan en dan ben ik er van overtuigd dat wij onze zoon nog hadden.
NIemand in die 11 dagen heeft vermoed dat Darryl* zo ziek was, 1 uur voor de spoedopname had de ha nog gezegd dat hij een prachtig geond ventje was.
op mijn site http://www.darrylleejake.vlindersite.nl
kan je zien wat een mooi en gezond manneke hij was, terwijl hij wel degelijk heel erg ziek wa.
Dit is de andere kant van als je niet een echo neemt.
dit zijn dingen die wel zichtbaar zijn bij die echo, maar als je kindje eenmaal geboren is, kan dit onopgemerkt blijven en kan je kindje sterven.
Kleintjes zijn sterk en hebben een vechtlust, waar wij volwassen versteld van staan.

Ik zou toch gaan voor die 20 weken echo.
Ik ben er ook geen voorstander van om een zwangerschap vroegtijdig af te breken, al ben ik wel van mening ook dat dit soms wel voor sommigen de jiste keus is.
Voor een ieder is een keus zijn keus waar je achter staat.

Heel veel sterkte met het beslissen wel of niet de echo, maar om het welzijn van je kindje hoop ik wel dat jullie de keus maken om de echo te doen.

 

inderdaad dat dachten wij ook, dat gebeurt bij ons niet. Nu zitten wij in de molen en weten we dat het hartje niet helemaal goed is, in welke maten dat horen we donderdag.

Dani heel goed dat je de berichtjes heb laten lezen. Veel succes.

 

Fijn dat je wat aan mijn verhaal hebt gehad, hoe erg voor ons ook.
Ik hoop dat mijn verhaal veel mensen duidelijk maken hoe belangrijk die 20 weken echo is, want zo hebben veel kindjes een kans die darryl* niet heeft gehad.
En inderdaad dit verdriet wat wij mee dragen gun ik niemand en daarom wilde ik het met je delen en vooral ook met je man en ik hoop dat hij door de berichten toch achter de 20 weken echo kan staan. want zo kan hij eventueel jullie kindje de juiste toekomst bieden, mocht er iets mis zijn.
Ik hoop overigens dat alles gewoon pikobello in orde is!

 

hoihoi,

wij hebben wel een 20-wekenecho gehad en die heeft mijn zwangerschap gruwelijk verpest kan ik je vertellen.
Bij ons kindje werd een afwijking geconstateerd die KON van alles betekenen. Dus, wij in de molen en hoe, er is een medische zwangerschap van gemaakt. De beperkingen die ons kindje kon hebben waren: doof, blind, spastisch, chromosoomafwijking (meeste kans op Down) en als klap op de vuurpijl, wellicht een VMBO-kind (afschuwelijk natuurlijk ).

We moesten echo's maken tot en met, konden een vruchtwaterpunctie krijgen, bloedprikken wel 10 x. Met als resultaal ontzettend veel stress.
We hebben geen punctie laten doen, vanwege onze geloofsovertuiging. Dit kindje was erg lang gewenst en we hadden er niet voor gekozen om de zwangerschap om die redenen af te breken. Daarbij waren de percentages niet overtuigend en daarbij opgeteld de risico's van de punctie. Er was 3% kans dat ons mannetje wat mankeerde.

Nou, wat een opluchting, elke echo vertelde hetzelfde, de bloeduitslagen waren en goed en ons ventje is blakend van gezondheid geboren. Natuurlijk kan hem nog van alles overkomen, maar dat is niet inherent aan die afwijking (0,5 mm meer hersenvocht in een hersenkamer). Mijn huisarts was vreselijk boos door alle rompslomp, vertelde dat meerdere mensen het hebben (een so called verwijde hersenventrikel) en dat ze tegenwoordig TE VEEl zien op de echo's. Dat is ook erkend (na de geboorte ) door het gynteam. Hij ontwikkelt zich erg snel, rollen voor 4 maanden schijnt erg vlot te zijn.

Kortom, veel stress en de volgende keer laat ik een beperkte 20-wekenecho maken. Alleen levensbedreigende dingen, dus longen/hart etc om een ziekenhuisbevalling uit te sluiten zeg maar.

Lang verhaal geworden, sorry!

succes en GENIET van je zwangerschap, het is mij flink opgebroken in de kraamweek alle stress (om niets)

Marilene

 

marline wat is een vmbo kind?
ik denk aan voortgezet middelbaar beroeps onderwijs namenlijk en denk dat jij iets ander bedoeld!