Hoi allemaal, Ik ben getrouwd, pas bevallen van m'n eerste dochtertje en.... 23 jaar oud. Ik geneer me hier soms best voor om tegen anderen te zeggen! Denk dan dat ik over kom als zo een saaie miep, die jong trouwt (hoe burgerlijk) en, als klap op de vuurpijl, ook al moeder, netjes binnen het huwelijk. Ik wilde, om allerlei redenen, buiten het huwelijk ook geen kind, ben er zeker niet voor getrouwd, maar het klinkt zo... Iehh, ik weet niet precies... Probeer mezelf vaak de romantische kant van het verhaal voor te houden, en dat ook uit te stralen. Of ik maak er even een grap van: 'haha, jaja, inderdaad een kind, én getrouwd, dat had ik nooit kunnen denken, zulke mensen verklaarde ik altijd voor gek'. Zijn er meer jonge moeders die dit herkennen? Ik ben heel trots op m'n man en dochtertje, maar geneer me soms best om m'n leeftijd erbij te vertellen!
Niks saai´s aan hoor ... ik ben getrouwd met 21 en heb net (14 dagen geleden) onze 8.de trouwdag gevierd. Bij ons kwam het eerste kindje voor het huwelijk maar inmiddels ben ik in verwachting van ons derde wonder Mijn man is mijn een en alles, net als onze kinderen. En zelfs naar 10 jaar kan ik met 100% zeggen dat we nog steeds heel erg verliefd op elkaar zijn Niet voor generen wees er trots op ! Niemand kan je ooit de garantie geven of een relatie goed gaat of niet en dat heeft niks met de leeftijd te doen
Vind er niks raars aan hoor, totaal niets om je voor te schamen! Ik zou juist trots zijn als ik jou was, je bent getrouwd en hebt samen een kindje! Das toch juist heel fijn? Ben zelf ook 23, (nog) niet getrouwd, maar wel een kindje. En ja, vaak opmerkingen als oh joh ben je nog zo jong? Zeker niet gepland? En dan kijken ze raar als ik zeg dat het wél gepland is.. Ach, ik slaap er niet minder om hoor
Waarom zou je je schamen?? Dit is waar jullie voor gekozen hebben en dat is toch prima? Ik ben de liefde van mijn leven pas op mijn 32e tegengekomen, wat had ik graag de liefde van mijn leven op jonge leeftijd tegengekomen en voor mijn 30e 2 kinderen gehad. Dus meid wees trots op je gezin en laat anderen lekker denken of een oordeel hebben.
Ik ben 22 jaar en ik ben trots op mijn rustige leventje, kan niet wachten tot ons kindje er is en ik lekker een burgerlijk leventje kan leiden Vind het juist mooi om te zien dat er zoveel jonge meiden bewust voor dat leventje kiezen.
Ik ben 21, dit jaar begin mei getrouwd (was nog 20) en dat weekend is ons kindje verwekt... klinkt helemaal burgerlijk terwijl wij al samenwoonden toen ik net 18 was.. als ik het mensen vertel hebben ze vaak een oordeel: dan zal ze wel streng gelovig zijn oid, wat absoluut niet het geval is. Maar stoor mij er ook niet aan hoor mensen denken toch maar wat ze willen.. vind het wel apart dat sommige mensen zulke dingen denken en dat mensen zomaar ergens vanuit gaan, kennelijk zijn zij er meereen bezig dan wij... mensen denken wek gelijk dat de wereld straks stopt, als ons babytje er straks is gaan we ook om en om met vrienden weg hoor als 1 van ons daar behoefte aan heeft, alleen word ons geluk thuis uitgebreid waar we enorm blij mee zijn.. er is wel iets wat me enorm steekt als mensen een opmerking maakt: "maar wij genieten nog volop zoals uitgaan en lekker eten en reizen" : Hoezo denk ik dan, wat is meer genieten dan je eigen kindje?! En what the hell.. ik wil niet eens de wereld rond, iedereen zijn eigen ding toch! Ik kan straks ook lekker uitgaan als ik daar een keer zin in heb een avondje of naar de bios ofzo en ik kan ook lekker op vakantie! ergens voor schamen meid, lekker trots zijn op je gezin!
Daar hoef je helemaal niet voor te schamen! Ik vind dat juist mooi!! Woonde op mijn 17e al samen met mijn vriend! En ik wilde ook jong kinderen, maar dat wilde maar niet lukken, ik ben nu op mijn 24ste moeder geworden. En hopelijk binnenkort voor de 2e Maar trouwen zit er niet in, mijn vriend wil niet trouwen..
Wees er trots op meid, je hebt het hartstikke goed voor elkaar! Ik trouwde op m'n achtiende, toen ik twintig was werd dochter geboren. Over twee weken word ik 22 en over een week of zes wordt onze tweede dochter verwacht. Inderdaad, niet iedereen zou die keuze maken, maar wij zijn gelukkig. Wat maakt het dan uit wat anderen denken of zouden doen? Geniet maar lekker van je man en kleine meid en laat anderen kletsen! Als ze je beter kennen, weten ze dat je niet saai bent
herkenbaar !! ik ben 21 , en 2jaar en half getrouwd , ben mama van 2 prachtige kindjes , (20 en 6maand) ik geneer me der soms ook voor haha maar ach ik weet waarom het zo gelopen is een ander niet
Hier ook met 21 getrouwd, nu 22 en zwanger van onze eerste kleine! Had van de week een gesprek met een collega (wist toen nog niet dat ik zwanger was) en ging dus ook over zwanger worden, en ze was me helemaal aan het overtuigen dat ik nog veel te jong was, sowieso ook om te trouwen en haar dochter was net zo oud en ze kon echt niet voorstellen dat haar dochter nu al zo ver zou zijn.. Haha en nu moet ik over een aantal weken vertellen datk zwanger ben.. Tja dan staat het schaamrood me ook wel even aan de kaken, maar ach, ik ben gelukkig en superblij met mijn mannetje en de kleine!
ik ben op mn 23e mama geworden en zeer bewust voor gekozen, vind het super! niet getrouwd overigens..
Nou dan ben ik nog 'saaier' hoor haha 23, getrouwd en zwanger van nummer twee!! En dan ook nog eens een thuis blijf mama Toch hartstikke leuk! Ik begrijp wel wat je bedoeld, niet iedereen begrijpt altijd even goed dat ik op deze manier heel gelukkig ben. Vooral de lang leve de lol meiden om me heen. Maar zo is iedereen anders, gelukkig maar! Geneer je niet hoor! Wees er juist trots op
Ik was 21 toen ik zwanger werd van mijn dochtertje, 22 toen ze geboren werd. Het woord schamen, daar heb ik nog nooit aangedacht. Het was bij ons allemaal heel natuurlijk om deze stap te nemen hoor. Ik ben ook lekker thuis blijf moeder, omdat ik vind dat ik het beste voor haar kan zorgen, vreemde hoeven niet voor mijn kindje te zorgen vind ik. En ik heb de mogelijkheid om bij haar te blijven. Als ze straks naar school gaat, krijg ik vanzelf meer tijd. Ik vind het gewoon heel leuk. We willen nu graag een 2e. Verder vind ik het vreemd om een moeder te zien met een baby als de moeder al bijna 40 is. Ik vind dat een heel gek gezicht. Los wat daarvan de redenen zijn. Dus wees trots!
Herken het wel hoor! Hier in de buurt vooral 'oudere' moeders. En dat maakt mij niet uit, maar voel me dan wel jong. En als ik zeg dat ik 25 ben, zeggen ze altijd: echt? ik dacht dat je ouder was! En heb al twee kinderen van 3 en 1 jaar. En idd, het gaat om je eigen leven dat je gelukkig bent, maar soms zou ik wat meer jongere moeders van mn leeftijd om me heen willen hebben. Van mn eigen 'bouwjaar'zeg maar En dat is niet omdat ik met iets oudere moeders niks heb, dat gaat ook prima, maar wil niet altijd de jongste zijn denk ik. (ben dat al als jongste (schoon)zusje in de familie...)
Wat veel reacties, leuk! Ik moet zeggen dat ik, nu ze wat ouder is, veel meer aan het idee gewend ben en er veel meer van durf te genieten! Ik ben gewoon bang van wat mensen wel niet kunnen denken.. Maar ik geniet iedere dag nog een beetje meer van m'n kleine knappe meissie en m'n leuke man! Voel me best gelukkig eigenlijk!
Hi schamen doe ik ook niet hoor Ben 24 en heb een dochtertje van 2 en zoontje van 2 maanden ben niet getrouwd. Zie mensen wel vaak kijken van nou die is jong lijk ook veel jonger dan ik ben Wees trots op dat mooie leventje @, madeliefje1987 Hier dus ook een jonge moeder mischien bij jou uit de buurt woon in rotterdam Madeliefje
Daar hoef je je toch niet voor te schamen? Ik ben zelf op mijn 18e getrouwd en heeeeel veel mensen dachten dat ik zwanger was , dat ik moest trouwen. Mijn oudste is geboren toen ik 21 was.... dus hoezo een moetje?? (diezelfde mensen beweerden vervolgens maar dat ik of een mk heb gehad of abortus had gepleegd, maar goed, moeten zij mooi denken). Ik ben wel jong gescheiden, toen ik 25 was, dus dat is wat minder. Ik heb op mijn 35e mijn 2e gekregen en met 37 mijn derde (ben nog steeds 37) En af en toe geneer ik me dat ik zo'n "oude"moeder ben..... Het is dus nooit goed Geniet er maar gewoon van, meid, het gaat hard genoeg.