Dit is onze 2e ronde.. Gister een discussie gehad, mijn vriend zegt nu opeens ik wil eerst mijn diploma halen en zeker zijn (hij moet nog 1 vak herkanzen en als hij dat niet haalt moet hij een nieuwe opleiding doen van 3 jaar) Ik heb me er zo op verheugd en voel me nu zwaar teleurgesteld Kan wel janken maar ben aan de andere kant ook boos! niet op hem maar op de situatie.. Ik heb het gevoel dat hij bang is om de grote stap te zetten! Ik wil hem daarover heen helpen maar weet niet hoe en of het wel verstandig is om dat te doen! Kan iemand mij tips geven? Om de pijn te verzachten of om hem over te halen (op een goede manier) Ik voel me er echt heel kut bij en met oud en nieuw zal ik mogen testen en als dat niet gebeurt voel ik me daar wel heel naar bij!
hey meis wat vervelend dat je vriend ineens terug krabbelt mijn vriend deed dat ook en begon ook over zijn opleiding nu kan ie niet wachten totdat het er is ik heb een heel goed gesprek toen gehad en gevraagd van joh gaan we er nu wel of niet voor toen kreeg ik het antwoord ja ik wil het heel graag en ben er ook klaar voor maaar telkens als de einde van de maand komt en je moet testen krijg ik de angsbibbers van zal ik wel een goeie vader zijn bij hem was het dus gewoon de angst en nu is hij er zelfs meer mee bezig dan ik haha dus meiss ga eerst is even een goed gesprek met hem aan want het is niet zo dat het direkt raak hoeft te zijn he bij mij heeft het bijna 2 jaar geduurt liefs ancie
he meis dat is niet leuk voor je! ik moet zeggen dat ik het wel heel verstandig van je vriend vindt om nog even te wachten, jullie zijn nog wel erg jong en in opleiding. Een kindje brengt wel heel veel verantwoording met zich mee en als je daar nog niet aan toe bent 1 vd 2 dan moet je het niet doen!... maar dat had ie zich natuurlijk eerder moeten bedenken, dit is wel heel naar tegenover jou! sterkte meis... en als je wel zwanger mocht zijn is hij er vast heel blij mee... Hij heeft misschien ineens baby angst!
hey meid! vervelend zeg! ik zou even een gesprekje met hem voeren, want als je de keus maakt om kinderen te willen krijgen, moet je er ook voor de volle 100% achter staan, en niet de ene maand wel en de andere maand niet kdenk dattie gewoon ineens angst heeft, zoals de man van Ancie.. succes!
hey meis het is inderdaad een vervelende situatie...maar ik zeg altijd volg je gevoel ik heb zelf ook weleens een moment gehad dat ik twijfelde het is ook allemaal spannend en je bent onzeker en dat zal ook voor jou vriend gelden maar je zult zien je kindje komt wanneer jullie er klaar succes
Het ligt zeg maar zo hij heeft vorig jaar heel weinig zijn best gedaan voor zijn opleiding (mede dankzij zijn moeder die hem allerlei dingen laat doen terwijl hij huiswerk moet maken) en heeft daarom zijn diploma niet gehaald. Ondertussen help k hem met dingen voor school doen maar doet zijn moeder er alles aan om hem maar bij haar in de buurt te hebben (klussjes etc.) En ik denk ook dat als het eenmaal zo ver is hij heel graag wilt want ik zie ook in de winkel schreeuwt hij opeens ahh wat vet... * Ohh ik dacht dat het voor babys was * .. Daarom het heeft voor mij allerlei tekenen dat ik gewoon voel dat hij wel wilt maar niet durft! en ik vind het zoo K*T om te weten dat hij wilt maar hij het niet doet.. en dat is ook met andere dingen zo! En eigenlijk om eerlijk te zijn wil ik hem zo ver krijgen dat hij dit ook in gaat zien en gewoon de stap over de bangheid heen te zetten.. Maar hoe? en idd we zijn erg jong maar ben ook erg snel volwassen geworden door dingen in mijn thuis situatie en ik heb een klein zusje nu 5 jaar waar ik ook bijna elke nacht ervoor uit ben geweest etc. (toen ik nog bij mijn moeder woonde).. Ik weet ongeveer wel wat het allemaal mee brengt en ik ben er helemaal klaar voor.. en ik zie aan mijn vriend door zijn opmerkingen gezichtsuitdrukkingen etc. dat hij er ook klaar voor is maar bang.. En ik snap ook dat het niet direct lukt, ik zeg hem dat ook.. Hij zegt hoezo zal het niet in 1 keer lukken.. hij denkt dat een vrouw zo snel zwanger wordt.. Ik kan hem niet laten geloven dat het wel 4 jaar kan duren.. Laat me maar weten wat jullie tips zijn
Meisje ik heb geen tips voor je ben ik bang.. Je kan idd proberen je vriend ervan te overtuigen hoe jij erover denkt. En dan hopen dat hij er nog een keer over na wil denken. Maar onthoud goed dat het natuurlijk het leukste is om samen voor een kindje te gaan! Ik snap heel goed dat je nu boos en verdrietig bent en dat mag je ook zijn. Maar als je vriend echt niet wilt dan zou ik het naast me neer leggen en er later weer voor gaan. Je bent nog hartstikke jong. En een kindje met een vriend die er niet achterstaat lijkt me helemaal niks. Veel succes lieverd en ik hoop dat het goed komt! XX
Ik heb ook geduld ben ook niet boos op hem maar meer op het idee dat hij wel wilt maar bang is en het niet durft toe te geven! Het is voor mij heel frustrerend de ene keer wel dan niet meer, mijn gevoel krijgt dat gewoon een klap.. Ik ben gewoon verdrietig om de situatie.. En ik wil ook geen kindje zonder dat mijn vriend er achter staat, maar ik heb het gevoel dat hij er wel achter staat en bang is.. en dat gevoel heb ik over een aantal meer dingen...
Mijn vriend is ook bang. Aan de ene kant wil hij het heel graag. Maar aan de andere kant is ie ook bang dat ie er gek van word (dat gekrijs enzo) Omdat hij verder in de familie geen kleine kinderen heeft dus kan hij er ook niet aan wennen. En ik werk op een kinderdagverblijf en zit elke dag tussen de krijsende kinderen en ik vind het SUPER! Maar ja hij wil niet meer dat ik aan de pil ben dus wij doen het rustig aan. Als het komt dan hebben we mazzel en anders gaan we naar de volgende ronde.. (Ik moet wel zeggen dat ik het liever vandaag wil dan morgen) Maar ja de mannen kan je niet dwingen. Succes Meis
mijn vriend vond het ook heel erg eng en ik ben echt bang geweest dat hij terug zou krabbelen. ik heb er met meerdere nog jonge papa's over gepraat en dat teruggekoppeld naar mijn vriend. daaruit bleek dat die gevoelens heel normaal zijn. het kost even tijd maar het komt wel. maar ik kan me je frustratie goed voorstellen! moet heel moeilijk zijn. nu ik eenmaal zwanger ben vindt mijn vriend het fantastisch en groeit hij vanzelf in zijn nog prille vaderrol. geef hem nog even de tijd, en hou vol! veel sterkte meis!
goh hier was het trouwens net andersom! mijn vriend heeft er wel een jaar om gezeurd maar ik wou nog niet, nu ben ik ook zo ver en wil er ook echt voor gaan! af en toe benauwd het idee me ook nog wel maar ja volgens mij is dat niet leeftijd gebonden en heeft iedereen wel zijn angst momentjes! Meid kan alleen maar zeggen als je nu wel zwanger bent, trekt hij vast bij en vind hij het geweldig want dan is de situatie nou eenmaal zo! en als je het niet bent wacht dan een tijdje tot jullie er allebei zeker van zijn. Zo'n beslissing neem je met twee en moet je allebei 100% achter staan. Je bent nog jong geniet nog lekker van je vrijheid meis als je nog niet zwanger bent! (ik weet dat is moeilijk als je wel een wens die tijd komt vanzelf!) liefs humm
Het is zo moelijk om nu al zwanger te zijn hij gaat voor het zingen de kerk uit.. Dus het zal nooit zo ver kunnen komen dat hij bij draaid omdat ik al zwanger ben helaas!
Meid misschien denkt hij er over een tijdje anders over. Ik snap best dat je gevoel zegt ik wil het maar daarin tegen zijn jullie nog erg jong. Een kindje brengt veel verantwoordelijkheid met zich mee. Ik ben 27 en was 26 toen ik moeder werd en nu 9 maanden verder kan ik echt zeggen dat het niet even iets is waar je snel over beslist. Je moet financieel ook alles wel op een rijtje hebben, willen jullie je kindje een goede toekomst bieden. Een opleiding afmaken met een baby erbij is best lastig. Je leven veranderd sowieso een hoop als je er een kleintje krijgt. Je moet samen achter de beslissing staan om er voor te gaan. Ik hoop voor je dat jullie er uiteindelijk nog uitkomen samen
Dat is inderdaad waar, samen de beslissing nemen dat is ook de reden waarom ik er nu niets aan kan doen het is alsnog erg frustrerend! Financieel is alles helemaal goed hoor ik heb een goede baan en hij ook, alleen hij moet 1 keer op zijn vrije dag naar school..
Wij gingen er normaal gezien ook sneller aan beginnen, maar we zijn allebei wat beginnen twijfelen... Vandaar dat we het even uitstellen totdat we er allebei 100% voor willen gaan. Stiekem zou ik het wel al willen, maar ik wil financieel eerst terug wat ademruimte krijgen (hebben net een huis gebouwd en moeten binnen nog wat afwerken). En tegelijk bedenk ik me dan: een kind is voor het leven! Je kan het niet even een maand aan de kant schuiven als je er even geen zin in hebt... Er zijn al veel die tegen mij gezegd hebben dat het niet onmiddellijk lukt om zwanger te raken. Nu dat is in veel gevallen ook, maar ik ken ook een koppel dat met die ingesteldheid begonnen is en het was raak in ronde 1... Zijn nu wel redelijk overdonderd! Denk er goed over na en doe niets overhaast!