voor mijn vriend was het genoeg na de geboorte van onze dochter. ik was ook redelijk content maar geleidelijk aan groeide de wens voor nog eentje omdat het meeviel met onze dochter en toen hebben we een compromis gesloten niet voor ze naar school gaat voor mijn vriend is het zijn eerste.
Ik heb tot zl 3 was heel hard geroepen 1 is genoeg. (Was alleen met zl, en alleen maar problemen met ex, wss ook deels oorzaak van de problemen met zwangerschap en bevalling) Ondertussen nieuwe vriend en gaan we er toch wel voor, voor Vl de eerste voor mij de tweede. Als de zwangerschap nu wel beter gaat dan willen we ook nog een derde! Maar dan moet het ons wel gegund zijn!
Wij dachten ook dat we geen tweede wilden. Manlief was daar veel stelliger in dan ik, hij vond 1 genoeg. En vorig zomer, toen dochter ruim 2 was zei hij ineens dat het hem toch wel heel leuk zou lijken. En zie banner .
Mijn man zegt nu toch ook niet meer zo zeker te zijn dat hij een 2e wil. Hij is dolblij met onze zoon, maar deze heeft heel veel kramp gehad en dit samen met de gebroken nachten zijn hem toch wel zwaar gevallen. Ik heb ook gezegd dat hij daar nu niet over na moet denken, maar pas als het weer een beetje rustig is.