nou meiden voor mij is vandaag de dag. als het goed is moet ik vandaag ongesteld worden! anders doe ik morgen een test. naja best spannend! vandaag komt ook de kapster thuis misschien een permanentje? af en toe mag je jezelf wel eens verwennen! ik houd jullie op de hoogte! groetjes dani
Hoi meiden wil ook even reageren Ik wilde ook bewust jong moeder worden (had zoieds van wil het echt voor mijn 30ste) In juli 2005 ben ik moeder geworden van een lieve dochter. Ben nu bijna 25 en zijn bezig voor een 2de jessica
nou dames slecht nieuws! ik ben net ONGESTELD geworden :'( snik snik...alweer een cyclus van 32 dagen! naja.....op naar ronde nummer 6! groetjes dani
Hier nog een bewuste jongen moeder Mijn vriend is 24 en ik ben 19 en wou ook lekker jong een kleintje en heb er zeker geen spijt van! We zijn zelf al bezig met nog een hummeltje Ben alleen ook gisteren ongi geworden Balen voor je Dani maar we zijn nog jong dus alle tijd denk ik altijd maar Succes!
ja dat klopt dank je wel stef! hoe lang ben je al met vriend samen? hoe reageerde familie/vrienden toen je zwanger bleek te zijn....omdat we toch nog wle jong zijn ben ik bang voor de reacties!
Succes Dani, balen dat je toch weer ongesteld bent geworden! Ben ook wel benieuwd hoe de omgeving gereageerd heeft bij jonge moeders..? Er zijn zoveel mensen die vinden dat je eerst carriere moet maken enzo...Merken jullie dat als jonge moeder?
Ik ben nu bijna 3 jaar samen met me vriend. En hij heeft me met de kerst ten huurlijk gevraagd En ja de reacties van familie was ik ook zeker bang voor en was bij mijn ouders even schrikken maar daarna was dat snel voorbij en gingen ze gauw shoppen En me vriend zijn ouders tsja die wonen 150km bij ons vandaan dus die waren minder blij en hebben er nog steeds wel moeite mee. Onze vrienden zeggen nog steeds nee echt nog geen kleintje tsja je moet er gewoon echt aan toe. Maar dat betekend natuurlijk niet dat jou familie/vrienden zo regeren
Ik ben 21 en mijn vriend/verloofde is 26. Nog lekker jong dus. Ik was net 20 toen we echt bezig gingen, ik was 18 toen ik een miskraam van hem kreeg. Dus we zijn echt bewust van het feit dat we jong zijn. We zijn van een flatje naar een groot huis gegaan (gekocht) omdat we graag kinderen willen die in de tuin ook kunnen spelen. Hij heeft een vaste baan, ik studuur sociaal cultureel werk, en heb een sollicitatie. Dus dat zit allemaal wel snor. Ik kom uit een gezin van 5 kinderen, ik ben de jongste, de oudste is nu 39. Ik ben ook de enige zonder kids. Ook bewust voor gekozen, want ik wilde eerst mijn diploma's halen. Dat heb ik gedaan en ben verder gaan studeren, en zit nu in mijn derde jaar! Zo dus weer wat meer over een andere hopelijk gauw jonge moeder.
Ik ben nu 25 had graag voor mijn 25e moeder willen zijn maar had niet zo mogen zijn, mijn vriend is nu 33 jaar, we hebben allebei goede baan (hij werkt, ik een eigen zaak), alles lekker op orde, dat vind ik toch ook wel belangrijk, en geeft je een stuk rust. Nu ben ik zwanger en ben 26 als ik beval dan en mijn vriend 34
mijn ouders schrokken wel ff maar vonden het al snel geweldig. mijn zus was net 25 toen ze de eerste kreeg nu is ze 29 en de 4de is onderweg. toen we bezig waren om zwanger te worden (niemand wist het) vroeg mijn zus steeds wanneer er nou een neefje of nichtje voor haar kinderen kwam de familie van mijn vriend waren wel erg geschrokken, ze hadden wel verwacht dat ik al kinderen wilde maar mijn vriend nog niet (hij is 22) zijn zus en broer waren 27 en 28 toen ze hun eerste kregen.ze vinden het nu wel leuk, we hebben al heel veel spullen van ze gekregen.
Over keuze's maken gesproken: Ik ben nu 30, en was er op mijn 26e al klaar voor. Gelukkig kwam ik tot inzicht dat mijn relatie geen goede basis had. Uitspraken van zijn kant: 'Als we ooit uit elkaar gaan, moet jij de kinderen nemen.' Dit maakte mij knetteronzeker en wist dat ik er alleen voor zou staan, hoewel ik hoopte dat hij nog wel zou bijdraaien als het eenmaal zover zou zijn. Uiteindelijk om andere reden bij hem weggegaan, gelukkig voordat het 'raak' was. Toen was het van 'Laten we maar een kind nemen, dan heb je afleiding.' (!!! Niet te geloven toch? Een ongeboren kind de taak geven de relatie van de ouders te redden!) De relatie die hierop volgde heb ik destijds met bloedend hart beëindigd omdat hij geen toekomst-keuze's wilde maken (Hij zei altijd: 'Ik weet nog niet of ik ooit kinderen wil.' Hij was 36). Het was voor mij óf accepteren eventueel kinderloos te blijven, óf nog mijn toekomst een kans geven in de hoop iemand te ontmoeten die meer op 'mijn lijn' zat. Ik vond het een vreselijke gok. Ik vroeg hem wel eens dat als hij zeker zou weten dat hij beslist nooit kinderen wilde, hij aan mij 'verplicht' was dat te melden. Hij zei altijd 'ik weet het nog niet'... Dat vond ik vreselijk: ik was doodsbang dat ik aan het lijntje gehouden zou worden, dan had ik nog liever de zekerheid dat hij GEEN kinderen zou willen, zodat ik mij daarop in kon stellen... Ik heb na veel wikken en wegen toch besloten 'verder te kijken.' Wat een heel moeilijke en pijnlijke keuze was. Wat heb ik een geluk gehad dat ik mijn huidig ventje ben tegengekomen! Hij wilde ook altijd al jong vader worden, maar is er om soortgelijke redenen niet van gekomen. Nu zijn we dus 30 en 35, en vol overtuiging, vertrouwen naar elkaar en toekomstplannen! Dus in hoeverre is vroeg of laat moeder/vader worden altijd een vrije keuze?
het leven kan raar lopen soms heb je de keuze niet of maak je juist een betere keuze door even wat geduld te hebben, een goede basis (relatie, werk, huisje-boompje-beestje) vind ik persoonlijk wel heel erg belangrijk en word vaak onderschat door jongere mensen..
ja ik heb altijd geroepen voordat ik 25 ben wil ik kinderen. ik ben nu 20 en we zijn aan het proberen du sbij mij zal het er hopelijk wel voor die tijd van komen. ook al zijn we pas kort bij elkaar maar we weten allebij dat we jong kinderen willen dus dat was in mijn relatie moooi mee genomen! daarbij omt mijn moeder was 20 toen ze mij krijg en mijn schoonmoeder 28 toen ze mijn vriend kreeg dus toch wel bang voor de reacties die gaan komen........ook al blijft het onze keuze!
Ik ben 23 en wordt straks 24 en mijn man is 24 en wordt dit jaar 25 en in het najaar willen wij er echt voor gaan. Ik wilde het al eerder maar toen was hij er nog niet aan toe maar nu willen we allebei graag alleen zijn we er nu nog niet helemaal aan toe door omstandigheden dus wachten we nog tot het najaar. Helaas heb ik problemen met m'n cylcus, we zijn nog bezig met onderzoeken enzo waardoor dat komt maar op dit moment ben ik verminderd vruchbaar en heb medicatie nodig om zwanger te kunnen worden. Dus voor ons is het op dit moment al een wonder als we binnen nu en 2 jaar zwanger zouden worden dus voor m'n 25ste zit er helaas niet meer in denk ik. Maar anders had ik dat wel graag gewild!
Hoi Isa, Wat jammer dat zwanger worden bij jou niet heel vanzelfsprekend zal zijn (al weet je dat natuurlijk nooit). Ik hoop voor je dat de medicatie die je straks gaat gebruiken goed aanslaat, of misschien toch nog een spontaan wonder! Veel sterkte met onderzoeken en de omstandigheden.
Hallo allemaal! ik ben ook van plan om een jonge moeder te worden, ben 22 jaar en we hebben besloten om vanaf nu voor een kindje te gaan. ik slik al jaren geen pil meer maar we gebruikte wel condooms, die gaan we vanaf nu dus weglaten ik moet alleen nog even mn ongesteldheid van vandaag ofmorgen afwachten en dan kan het feest beginnen! ik ben blij dat er nog veel meer meiden zijn die graag jong moeder willen worden. veel succes allemaal!
Ik heb eigenlijk altijd al geweten dat ik jong moeder zou willen worden. ik ga nu net de 3e ronde in en vind het allemaal erg spannend. Het voor je 25ste zwanger worden heb je helaas niet zelf in de hand. Maar ik heb mijn geluk wel gevonden. Ik heb heb een lieve vriend die nu 26 is. We hadden het al vrij vroeg in de relatie over evt. kinderen. Nu 5 jaar verder hebben we besloten om er voor te gaan. We hebben vorig jaar een huis gekocht en hebben beiden een goede vaste baan. Alles dus goed voor mekaar. Nu hopen dat een kleine ons ook gegunt is. iedereen heel veel succes gewenst bij het zwanger worden! groetjes Lizzie.
ik was 23 maar er eigenlijk niet mee bezig..nu achteraf ben ikblij dat ik jong moeder geworden ben.. Nu gaan we voor een 2e wondertje..zit nu in ronde3 maar nooit gedacht dta ik er zo mee bezig zou zijn..heb ik bij mn eerste nooit gehad.. voor degene die ook bezig zijn suc6 hoor en voor degene die al zwanger zijn feliiii