Ik heb er ook bewust voor gekozen om straks te stoppen met werken en het 1e jaar thuis te blijven voor mijn kindje! Ik moet er niet aan denken om mijn kleine hummel van nog maar een paar weken/maanden oud op een kinderdagverblijf te dumpen en dan te gaan werken! Ik zou me enorm schuldig voelen naar mijn kindje! Thuis krijgt je kindje toch de aandacht en de moederliefde die het nodig heeft en dat is op een KDV heel anders.. Het 1e jaar vind ik zelf ook heel belangrijk, ze zijn nog zo teer en klein en juist in dat jaar leren ze ook weer zoveel waar ik niets van wil missen! En meid denk maar zo werken kan je nog je hele leven, maar je kan nooit meer de babytijd over doen van je kindje! Geniet er lekker van! En de dag kom je wel door joh! Huishouden,boodschappies, de zorg van je kleine, lekker naar buiten om te wandelen, naar familie of vrienden op de koffie en natuurlijk lekker veel knuffelen met je kleine! enz
Hoi Burberry, Ik ga na de zw.verlof ook niet weer aan het werk. Dit omdat wij geen familie in de buurt hebben wonen en ik er niks voor voel dat een onbekende ons kind op gaat voeden. Wij hebben ons huis te koop staan mocht deze verkocht zijn voor de geboorte dan kan het zijn dat ik wel weer aan het werk ga.. Puur omdat we dan weer richting de ouders willen verhuizen dan.. Financieel is het te redden om te stoppen.... Maar de grootste reden voor ons is dat we te ver van familie vandaan wonen.. En dat wij toch vinden dat je niet voor kind gaat als je "iemand" anders hem/haar gaat opvoeden.... Mocht ik weer gaan werken zou dat in ieder geval niet meer dan 24 uur zijn..
Je DUMPT je kind niet op een kdv, je BRENGT hem of haar er naartoe! Ik snap dat je een punt wil maken maar hier neem ik echt aanstoot aan, foei! [-X
Ben het helemaal met je eens Miepie74! Ik ga mijn kind ook nergens dumpen, maar het als het 6 maanden is en ik weer ga werken de kans geven om zich verder te ontwikkelen met andere kindjes om zich heen. Die zal hij bij mij thuis en ook in mijn privéomgeving (helaas) niet veel tegen komen.
Je hebt gelijk, ik had mijn zin beter moeten formuleren. Maargoed ik vind nog steeds dat er moeders rondlopen die hun kind wel DUMPEN. Maar dat is weer een andere discussie...
Ok, die DUMP discussie daar houd ik me even buiten oke Het lijkt wel of het altijd op dat zoort dingen uitloopt wanneer het gaat om stoppen met werken Maar om in t egaan op de vraag van TS. Ik ben gestopt met werken na mijn verlof, Ruben is nu 2 jaar. De reden: Geen opvang mogelijk binnen de familie en ik ben van mening dat baby's tot een jaar of 1 niks te zoeken hebben op een KDV. (ik begrijp dat de meningen daar over verschillen, én dat er mensen zijn die geen keus hebben maar dit is even mijn mening). Na een hoop gepuzzel hebben we besloten ervoor te gaan. Wij hebben in de maanden voor de geboorte van Ruben wat extra centjes opzij gezet zodat we een buffertje hadden in de eerste maanden, want het was voor ons wel wennen hoor op 1 salaris. Mijn doel was om 1 jaar thuis te zijn en dat is dus gelukt. En ik had het NOOIT willen missen. Ik vond het heerlijk om er helemaal voor mijn baby te zijn en heb nooit het gevoel gehad dat ik 'mezelf' kwijt was om me niet meer ontwikkelde. Wel was ik het na dat 1e jaar een beetje zat om elke cent om te moeten draaien (voor ons i s het best krap op 1 salaris), en ik merkte dat ik er aan toe was weer wat om handen te hebben. Maar.......ik wilde nog steeds mijn zoontje niet naar een kdv brengen en we begonnen te denken aan een 2e. Ook voor deze baby zou ik weer thuis willen zijn dus dat leek me een hoop gedoe; eerst een baan vinden, zwanger raken en weer stoppen [-X Dus ik ben vorige zomer als gastouder aan de slag gegaan en dat doe ik nu 2 dagen in de week met veel plezier. Het is geen vetpot maar een extraatje nu en dan zit er in en ik vind het lekker 2 dagen echt druk in de weer te zijn. Daarnaast vind ik he took leuk voor Ruben, die geniet ervan als er kindjes komen. Nogmaals ik had het voor geen goud willen missen, dat 1e jaar met mijn kindje. En werken kun je je hele leven nog, dus als het financieel haalbaar is: DOEN!!!
hoi lilly bedankt voor je reactie! wat bij mij ook nog eens complex is,is dat ik nu gedeeltelijk in de ziektewet zit. Ik ga nu niet zelf ontslag nemen want dat zou beetje dom zijn dan heb ik zo ie zo nergens recht op en ik heb er wel 4 jaar gewerkt en ziek is ziek. maar stel dat ik na me bevalling beter ben ja dan ga ik denk toch stoppen met werken en 1jaartje thuis zitten..ik heb diverse diplomas en kan vast wel ergens weer aan de slag..jou reactie heeft me nog MEER beseffen dat het 1e jaartje zo belangrijk is en ook ik wil dat niet missen..
Ik ga na mijn zw verlof ook niet meer terug. dat weet mn werk niet maar ben van plan om in mn verlof ontslag te nemen. zodat ik dus niet meer terug hoef naar mn werk. Ik heb geen goede band met mijn werkgever en zij heeft wel vaker rare dingen geflikt bij collega's en dus heb ik besloten om niet te zeggen dat ik stop als de kleine er straks is.Ik heb recht op mn geld tijdens mn verlof en ik denk dat als ze weet dat ik straks stop ze een reden verzint om me per direct te ontslaan met als gevolg geen zw verlofgeld. ze heeft noghelemaal niet gevraagd hoeveel ik wil gaan werken straks dus ik begin er niet over. als ze er wel naar vraagt zal ik wel zeggen 1of 2 daagjes, ligt eraan hoe alles gaat.
Na het bevallingsverlof neem ik mijn vakantiedagen op, en daarna ga ik fulltime met ouderschapsverlof. Ik ben niet van plan om daarna terug te komen bij het bedrijf waar ik nu werk, zou het op zich wel willen, het is een goede werkgever, maar mijn baas wil mijn functie alleen fulltime en door slechts 1 persoon vervullen (ter indicatie: ik zit nu voor 50% in de ziektewet door mijn zwangerschap en mag mijn eigen werk helemaal niet meer doen, en daar zijn 2 fulltimers voor aangenomen om mijn werk aan te kunnen!). Ik zeg mijn baan pas tijdens mijn ouderschapsverlof op, ik weet nu nog niet hoe alles zal gaan lopen zodra de baby er is. Mijn man mag geen ouderschapsverlof opnemen van zijn bedrijf (klein bedrijf met minder dan 10 werknemers dus dan mag de werkgever dat weigeren), en aangezien we ons kind absoluut niet het 1e jaar naar een KDV willen brengen is dan deze constructie de enige oplossing. Ik ga wel op zoek naar een parttime baan voor de avonduren, want alleen maar thuiszitten is niks voor mij. Het eerste jaar van een mens is zo verschrikkelijk belangrijk, ik heb zelf het eerste jaar in een weeshuis doorgebracht en dat heeft invloed op de rest van je leven. Daarom wil ik dat mijn kind in die cruciale periode niet door vreemden in een groep wordt "opgevoed". Mijn inkomen is lager dan dat van mijn man, het is zonde van mijn universitaire studies en mijn "carriere", maar ach wat is nou 1 a 2 jaar voor een volwassene? Dus ik vind het een logische keuze om (tijdelijk) te stoppen.
Geekess, je studie is echt niet voor niks geweest. Ik weet niet hoe oud je nu bent, maar mijn bedoeling is om eerst twee ( als het zo mag zijn) kinderen naar de basisschool te hebben en daarna weer meer te werken. Mijn moeder is met 36 jaar weer volledig aan de slag gegaan en een hele nieuwe "carrière begonnen. Nu heeft ze een goede functie bij een groot bedrijf op haar 51e en kan doen wat ze wil. Dus ook vanaf 35 jaar kun je prima weer met je carrière beginnen.
check ff goed je CAO na,want de meesten organisaties hebben de regel dat je verplicht bent om minimaal 6 maanden te blijven na het opnemen van je ouderschapsverlof anders moetje terugbetalen...dus check het ff na
Dat geldt alleen wanneer je deels betaald krijgt tijdens je ouderschapsverlof *en* wanneer er sprake is van een CAO. Bij mij is dat beide niet het geval, en is er dus geen probleem. Nou moet ik ook zeggen dat mijn baas (directe leidinggevende) probeert mij op een zachte manier weg te krijgen. Binnen de IT zijn zwangere vrouwen nou eenmaal niet zo gebruikelijk (merendeel is man) en als ze voor kinderen willen zorgen zijn ze helemaal "lastig". Daarom zal ik nu echt nog niet tegen hen zeggen dat ik weg ga als ze me weg willen hebben, doen ze maar een goed aanbod... Klopt helemaal. Ik ben nog jong, maar voor veel werkgevers is 31 al oud. Het zijn van al mijn opleidingen vooral mijn IT certificeringen die lastiger zijn met herintreden, want die verouderen razendsnel. Ik moet dat tijdens mijn afwezigheid van de arbeidsmarkt zelf bijhouden en blijven certificeren. Dat moet prima kunnen, al weet ik niet hoe goed ik ben in leren met een baby om me heen Maar inderdaad, zodra de kleine uit die eerste fase is, ga ik weer aan het werk.
Zo. Dat zou voor mij een reden zijn om te blijven, kindje of geen kindje. Je hebt gewoon rechten hoor, ook als vrouw in de IT.
ok nou dan is er geen probleem,dus je krijgt helemaal niet betaald als ik het goed bergijp? bij mij wel,je krijgt 50% en die zal ik dan moeten terugbetalen als ik binnen 6 mnd foetsie ga..en ik wilde juist 1e jaar thuis blijven dus ik zal meteen na me einde verlof ontslag moeten nemen,voordat ik straks een foruin mag terugbetalen...
Beetje laat misschien, was dit topic een beetje uit het oog verloren Bij mij was het zo dat je tot een x aantal weken na je bevalling het recht hebt om op te zeggen per einde verlof. En zo heb ik het dus ook gedaan. Ik zat ook al in de ziektewet voor mijn verlof. Een week of 2 na de bevalling heb ik contact opgenomen met mijn werkgever en gemeld dat ik niet terug zou komen na mijn verlof. Nu had ik een heel prettige werkgever die er begrip voor had, maar goed al hebben ze er geen begrip voor Succes met je beslissing. Maar ik denk ook dat wanneer je er geen goed gevoel over hebt je kindje bij een ander achter te laten dat het dan ook niet werkt, ik denk dat je kindje dat aanvoelt.
heb je wel dan volledige betaling gehad van je verlof omdat je al 2 weken na je bevalling op had gezegd. Ik bedoel je hebt toch 10 weken na je bevalling nog verlof
Een puntje van aandacht voor mensen die ouderschapsverlof opnemen en aansluitend niet terugkeren bij hun werkgever (kwam ik vandaag achter): de werkgever houdt tijdens ouderschapsverlof wel diverse premies in op je "loon". Krijg je je ouderschapsverlof niet vergoed en neem je het fulltime op, dan krijg je daarna een gepeperde rekening. Ook wanneer je wel terugkeert trouwens, want dan wordt het ingehouden bedrag meestal volledig ingehouden op je eerstvolgende salaris. Is dus leuk dat je wat van de belasting "terugkrijgt", maar dat mag je meteen op de spaarrekening zetten om je ouderschapsverlof te betalen.
mijn contact loopt af met presies 34 weken zwangerschap dus neem vanaf dan ook meteen mn verlof op. ik mag een 2e half jaar contract maar dan zou ik nog 2 weken kunnen werken en daarna na de zwangerschaps verlof ben ik dus weer verplicht om te gaan werken en dat wil ik en mn vriend totaal niet wij hebben er voor gekozen een kindje te nemen en zullen er ook dus zelf voor gaan zorgen wij hebben allebij zoiets van als we het naar een kinderdagverblijf ofzo brengt kost het je veel en je laat een ander je kindje "opvoeden"en mist veel eerste dingetjes van je eigen kindje... ook was hier de keuze snel gemaakt ik ben 20 en mn vriend is 39 die verdient dus veel meer dan ik. dus al zou ik gaan werken dan zou ik eigelijk alleen maar aan het werk zijn om de opvang te betalen en dat vind ik zonde. en ik wil proberen om borstvoeding te gaan geven dus mocht dat lukken ja dan moet ik toch fulltime bij mn kindje zijn wel ga ik seizoen jaar weer werken waar ik normaal gesproken ook werkte in een pretpark dus.. en mn vriend werkt daar fulltime als monteur zo kunne we met bijde dezelfde baan makkelijk onze vrije dagen in laten delen zo dat er altijd iemand bij onze dochter kan zijn ( tijdens mn zwangerschap heb ik tijdelijk in een winkel gewerkt)
dit stukje snap ik niet helemaal? ik heb in ons cao gelezen dat wanneer je na het beeindigen van je ouderschapsverlof binnen 6 mnden weggaat bij je werkgever je idd moet terugbetalen,maar stel dat je na bijv 8 maanden beeindiging van ouderschapsverlof weggaat dan niet en stel je neemt zelf ontslag omdat de werkgever jouw niet je de uren laat werken zoals die waren tijdens je ouderschapsverlof dan hoef je ook niks te betalen.. wat bedoel je precies met inhouden salaris etc?
Thuiszitten zit er voor mij niet in. Moet er niet aan denken om niet mijn eigen geld te verdienen en uit te kunnen geven (wanneer ik dat zelf wil!). Op dit moment ben ik helaas werkloos en ontvang ikofficieel sinds gisteren een WW uitkering en eind deze maand wordt het omgezet naar een WAZO. Na mijn verlof wordt het weer een WW. Maar ik dacht tot gisteren even dat ik geen WW zou krijgen....en het idee om al die maanden mijn vriend te moeten aankijken en van hem afhankelijk te moeten zijn, pfffff...... schiet mij maar neer! Kan dat echt niet... Ik WIL mijn eigen geld verdienen en ik vind dit ook het meest verstandige als vrouw zijnde... Wie garandeert je dat je man voor je blijft zorgen? Wat als het ooit misgaat tussen jullie? Waar sta jij dan? Ik vind dat een beangstigende gedachte. Hoe goed het ook mag gaan in de relatie.. ik wil gewoon WETEN dat IK voor mij en mijn kindje kan zorgen mocht het stuklopen tussen mij en mijn vriend. Onafhankelijkheid, dat vind ik dus belangrijk. KDV wordt het bij mij ook niet. Ik heb mijn kleine baby straks veel liever bij mijn moeder thuis! Vindt dat een veel fijnere gedachte. Ik vind zo een kleine kwetsbare baby daar ook niet thuishoren. (maar voor moeders die geen familie in de buurt hebben en wel werken, is er natuurlijk geen andere optie dan een KDV, begrijpelijk)