laat je eens gaan, gooi het er uit maar goed, ik denk dat iedereen voor zich zelf een keuze moet maken hoe hij of zij een goede moeder of vader kan zijn, goed voor de kleine kan zorgen (emotioneel en financieel) en zelf ook happy blijft, want een happy ouder geeft een happy kind. en het krijgen of nemen van een kind, dat blijft ook een eeuwige beslissing. ik ben ook geneigd om te vragen 'van wie krijg ik dan een kind?', dat doet denken dat er iets of iemand is die er ook voor kan kan kiezen je geen kindje te geven..... uiteindelijk bedoelen we allemaal hetzelfde, we kiezen voor een kind, toch?
Elmo zegt niks....zal ik het dan zeggen? Kinderen "neem" je niet...je mag blij zijn als je zwanger mag raken en een (gezond) kindje krijgt! Zoals je in mijn onderschrift kan lezen zijn wij al heel lang bezig en ik sta nog steeds met lege handen...er valt dus weinig te "nemen" Maar om even ontopic te blijven: Als wij ooit een kindje mogen krijgen, dan blijf ik thuis om voor ons kindje te zorgen. Mijn vriend heeft een eigen zaak en werkt gemiddeld zo'n 80 uur in de week. Het lijkt me heerlijk om thuis te zijn en wat betreft het geld...zijn geld is ook van mij. Hij zorgt voor het geld en ik voor de rest
zo denken wij er ook over ik werk momenteel dan wel, hij verdient echter meer. maar tijdens het pinnen merken we daar helemaal niks van, het is óns geld, óns huishouden, óns kind. en hoe de verzorgong van deze dingen verdeelt is? dat is een tweede, maar het is allemaal gezamelijk. zou wat zijn: hij verdient het geld, dus is het ook zijn huis, zijn auto etc. maar jij verzorgd het kind, dus is het jouw kind, niet die van hem..... dat klinkt dan wel opeens raar, terwijl mensen het eerste stukje soms normaal vinden
Nou, dat ik niks ging zeggen ging niet eens zozeer om dat ene zinnetje (heb onderhand wel een aardige eeltlaag hoor ). Het is de hele onvolwassen en respectloze toon die hier geregeld gezet wordt. Toch gek..aangezien we allemaal de verantwoording over die, lief geboren, kinderen hebben.
Sorry dan begreep ik je verkeerd Enne die eeltlaag...ik heb er ook wel één, maar soms is die flinterdun Maar wat betreft die onvolwassenheid en respectloze toon heb je helemaal gelijk Elmo...
Nou ik heb van mijn man wel het e.e.a. gekregen......alleen was het me NOOIT gelukt.... Van mij mag iedereen doen wat hij wil hoor, maar iets meer respect voor een ieders keuze is wel op zijn plaats. En dan valt zo'n zin als "mijn kind wordt niet bij het KDV gedumpt" bij mij wel een beetje verkeerd. Dat komt bij mij dan weer niet respectvol over. Ik vind het heel knap dat vrouwen er voor gekozen hebben om thuis te blijven. Ik ben nu 5 weken thuis en ik merk dat ik me toch een beetje begin te vervelen. Heb vriendinnen genoeg, maar de meeste werken ook allemaal. Het huis is ook wel een keer aan kant, en de was daar ben ik ook niet 5 dagen mee bezig. En elke dag shoppen gaat ook vervelen... En zo is iedere vrouw anders. De een heeft voldoende voldoening aan het opvoeden van een kind en het huishouden, en de ander wil ook graag er nog een andere uitlaatklep bij. Daar kun je niet over discusseren. Maar wel elkaars keuze respecteren.
ik vind het heerlijk bij mijn kids thuis, de 3e mag over 7 weekjes komen dat word weer volop genieten xxxxx
als je de pil niet laat staan of zonder andere anti conceptie gaat vrijen komt en NOOOOOOT een kindje dus in feite kies je (of neem je de beslissing) om kinderen te willen. Krijgen ja van wie dan wel ik geloof niet in God of een hogere kracht (doen toch ook niets om je te helpen in het leven als ik zo mag lezen bij sommige haha) dus ja nemen is misschien niet helemaal juist maar krijgen (zeker voor sommige mensen die alle medische takken hebben doorlopen) ook weer niet helemaal.
Juist door alle medische toestanden heb ik Ruben echt gekregen...en niet genomen. Maargoed, dat is een heel andere discussie. Eigenlijk maakt het ook geen biet uit, dat is een gevoelskwestie. Meiden uit de MMM (over het algemeen) vinden dat je een kindje "krijgt" en meiden die gewoon zwanger worden hebben vaak geen moeite met "nemen"
Poeh, wat een wilde discussie weer, Dacht dat we al voorbij de vooroordelen waren in deze discussie en dat het gewoon een "van gedachte wisselen" was....ik reageer dan weer vooral op de term "kinderen bij KDV dumpen". Vind het nog steeds een leuke discussie, dus laat iedereen proberen geen dingen te zeggen waarvan je al weet dat je er mensen mee kan kwetsen
krijgen vind ik het lot laten beslissen, nemen vind ik alles ervoor doen om zwanger te worden. Vroeger KREEG je kinderen je liet het lot beslissen hoeveel, wanneer, waar e.d. als je geen kids kon krijgen dan was dat gewoon zo. Ja dumpen is een hard woord maar ik vind nog steeds dat je zelf moet zorgen voor je kinderen (kan evt met familie) ik zou geen wildvreemde mijn kind zijn eerste dingen willen laten meemaken. Lijkt mij vreselijk. Hoe lossen werkende moeders dat op en mis je dat dan niet is echt het werken belangrijker dan de eerste keer iets zeggen of doen?
Imd, wat als je geen ouders/schoonouders meer hebt. En wat als je in een andere stad woont dan je familie. En wat als je het financieel niet zo breed hebt met alleen het inkomen van je man. En wat als je misschien helemaal geen man meer hebt En wie weet komen de muren gewoon op je af als je niet een paar dagen wat anders hebt dan thuis zitten en word je daardoor een zeer onaangename, gefrustreerde moeder
ik heb ook gezegd als je geen opties hebt dat het zo moet (al zou ik dan zelf eerder voor een gastouder kiezen ipv KDV) maar puur voor de fun werken hadden we het over *en ja voor de fun werken vind ik ook als je werkt voor een extra centje voor reisjes, kleding e.d.*
Ik ben ook een thuisblijfmoeder. We zijn gelukkig in de omstandigheid dat ik thuis kán blijven en daar ben ik maar wat blij mee! Wij hebben een eigen zaak en ik spring wel eens bij, maar ben ten allen tijde eerst moeder. Ik zie op de school van mijn kinderen dat er moeders zijn die voor het gemak de kinderen dumpen bij de overblijf. Niet omdat ze moeten werken om hun kind te kunnen onderhouden, maar gewoon omdat ze dat 'lekker makkelijk' vinden. Dat is dus ECHT dumpen en dat vind ik zooo erg! Vooral bij de kleintje, de kleuters. Als je tweeverdiener bent en je moet wel om genoeg geld in het laatje te brengen, dan is het KDV een prima oplossing. Maar op het moment dat het eigenlijk niet hoeft wordt het idd DUMPEN. En daar kan ik dus echt niet tegen. Mijn eerste 2 kids heb ik vanzelf gekregen. We hadden het er nog niet eens specifiek over gehad om op dat moment een kind te 'nemen', ik bleek al zwanger. Voor deze derde hebben wij zelf heel hard ons best moeten doen. Wij noemen het dus niet 'nemen' of 'krijgen' van een kind, maar gewoonweg 'graag willen'. Ik ben gestopt met de pil want 'we zouden graag nog een kindje willen'. Na de geboorte van ons derde kindje zal ik waarschijnlijk weer net zo druk zijn als ik nu ben. Ik heb de kids, het huishouden, de boodschappen en mag af en toe ook nog eens op en neer naar onze zaak. Daarbij werk ik ook nog als vrijwilliger op de psz, dus eigenlijk kom ik tijd te kort. En dat voor een thuisblijfmamma En dan wil ik als laatste nog 1 ding kwijt: ik vind het belachelijk dat je op formulieren niet kan schrijven dat je 'moeder' bent. Het is het belangrijkste beroep van de wereld waar je het allerdrukst mee bent! (als het me dus gevraagd wordt zet ik altijd maar neer...'moeder en meewerkend partner' ) Dus thuisblijfmoeders: wees er trots op dat je moeder bent en zeg dat ook gewoon! Vragen ze 'en wat doe jij?' dan zeg je: ík ben moeder!' En als ze vragen: en wat doe je nog meer? zeg dan 'is dat soms niet genoeg?! ' Ik heb er zelf nog nooit een weerwoord op gehoord
Het was hier in de eerste ronde raak, maar heb een kindje gekregen en niet genomen. Je kunt zelf beslissen om te stoppen met de pil en geen andere ac te gebruiken, maar dat wil niet automatisch zeggen dat er ook een kindje komt. Ik heb geen familie die op de kleine kan passen en vind het wel belangrijk om te werken, ivm de financieën en ook voor mijzelf. Tja, ik werk misschien ook voor een beetje luxe, al zouden we het op het salaris van mijn mannetje alleen, nu wel heel krap moeten leven. Maar van die luxe worden wij ook gelukkiger. Ik vind het leuk om op vakantie te gaan en om een weekendje weg te kunnen, daar worden wij als ouders gelukkiger van en daardoor ons kindje ook. Als ik ook maar 1 keer had gedacht dat Jesper het niet naar zijn zin zou hebben op het kdv, was ik gestopt met werken, maar hij vind het er heerlijk. en tot nu toe heb ik alle eerste dingetjes toch echt thuis meegemaakt hoor. Ik vind dat je niet kunt oordelen over kdv, als je het niet zelf hebt geprobeerd.
Oh enne over gastouders gesproken, daar heb ik zelf persoonlijk meer moeite mee dan met een kdv, omdat er weinig tot geen controle mogelijk is. Mijn overbuurmeisje was echt ontzettend astmatisch en ging naar een gastouder die niet rookte.. nou wel dus! Gewoon waar het kindje bij was zag de moeder toen ze eens onverwacht wat eerder haar kindje kwam halen. Ook was de 16-jarige dochter eens aan het oppassen ipv de gastouder.
Ja jouw kindje weet niet beter en je kan niet met garantie zeggen dat je alle eerste dingetjes hebt meegemaakt heb je soms een camera om hem hangen de dag dat ie bij het KDV is (soms weten ze leidsters niet dat het een eerste keer is en zeggen ze niets ervan) Nee wildvreemde KDV leidsters en iedere keer een wisseling van de wacht (leidsters) ik noem dat geen stabiliteit ik vind dat een kind recht heeft op rust, een vaste opvoeder, rustig zijn eigen schema kunnen opbouwen (als je naar het KDV brengt word ie uit zijn bed gerukt en in een andermans patroon geperst) Ja luxe als ik terugkijk op mijn leven denk ik niet aan dat soort dingen maar dat mijn moeder er altijd was voor ons, reisjes, kleding, dure auto denk ik toch nooit aan terug vreemd genoeg. Ik sprak pas een moeder die zei ; ik MOET er echt snachts uit als mijn kind jammert (doet elk kind weleens een keertje snachts hoef je echt niet voor je bed uit) dat is moederinstinct zei ze, ik zei terug NEE dat heet schuldgevoel en overcompensatie (ze werkt meer als 40 uur in de week) toen zei ze ja dat misschien ook wel, DAN kan ik er WEL zijn voor hem.