bewust niet werkende moeder

Nou Sorry hoor, zal ik nu dan maar thuis blijven omdat jij dat zegt Zal ik maar thuis blijven omdat andere thuisblijfmoeders het dan beter zullen hebben? Dan heeft de overheid lekker voor niets voor mijn opleiding betaald. En de vergrijzing is dan ook niet meer op te lossen. Sterker nog: ik denk dat jij het moeilijker zal krijgen als iedere vrouw thuis zou blijven. Die belasting die af wordt gedragen heeft namelijk ook nog een functie.

Heb je ook nog iets te melden dat wel ergens op slaat?

 

Daar heeft merleq ook nog eens een punt. Het is juist gunstig voor de economie als vrouwen werken, des te minder vrouwen er werken des te duurder het wordt. Misschien moet je je mening baseren op feiten en niet of wat je denkt.

 

Imd waarom dring je je mening zo op aan anderen als ik vragen mag?! Waarom laat je niet iedereen in haar waarde!

 

en dat probeerde ik nu juist uit te leggen.....als je je kind weg brengt naar het KDV hoeft hij niet perse wat te missen maar kan het ook wat toevoegen! Jij zegt dat jouw man nu harder werkt om het te compenseren. Dus hij mist een deel die jij dan weer meekrijgt. Mijn man werkt minder zodat hij ook meer meekrijgt van ons kind. Dat vinden wij belangrijk.

Het zijn keuzes die je maakt. Iedereen zijn ding. Maar veroordeel een ander niet om zijn keuze. Iedere ouder is ervan overtuigd dat zijn keuze de beste is, en soms heeft een gezin gewoonweg niks te kiezen!

 

Hallo allemaal,

Het valt mij op dat iedereen hier zich aan het verdedigen is. Iedereen heeft zo zijn eigen redenen om bewust thuisblijfmoeder te zijn, gedeeltelijk of juist niet. Ik ben moeder van 2 kinderen (3 en 8 jr) met de derde op komst. Daarnaast hebben wij een eigen bedrijf in de binnenvaart. Ik ben én altijd bij mijn kinderen én werk.
Mijn kinderen zijn thuis (aan boord) tot het 6de jaar, waarna zij van maandagochtend (of zondagavond, hangt af van waar wij met het schip zijn) tot vrijdagmiddag op het schippersinternaat zijn. De kleuterschool zien zij niet vanbinnen, in de binnenvaart krijgen ze aan boord het kleuteronderwijs.

Vaak hoor ik (thuisblijf)moeders met een kind rond de 3 1/2 "och, ik zal blij zijn als hij/zij naar school gaat, hij/zij is er zo ontzettend aan toe." Stiekem moet ik daar altijd wel om lachen...ik heb ze dan nog 2 jaar thuis. Ik vind het heerlijk. En het is uitstekend te combineren met mijn werk. Ik moet er wel eerlijk bij vermelden dat mijn man ook heel actief bij het opvoeden erbij is. Ook hij maakt ze elke dag 24/7 (bij wijze van spreken) mee.

Ik vind het fantastisch om te horen dat moeders bij de kinderen willen blijven, zeker totdat ze naar school gaan! Maar ook het kinderdagverblijf is helemaal niet slecht. Alles heeft zo zijn voor en nadelen. Ik vind het jammer om te zien dat er verwijten over en weer vliegen. Iedere moeder wil het beste voor haar kind. Maar soms kan het niet anders of is dat gevoel er ook niet. Laten we elkaar daar niet om veroordelen!

 

@chamisa: ik had het er toevallig dit weekend nog over met mijn stiefdochter, dat als je vader binnenschipper is (en je moeder dus feitelijk ook, ), je vaak vanaf 6 jaar naar een internaat gaat. Dat vond ze nogal heftig (ze is bijna 8). En ik ook wel, moet ik zeggen. Vind je dat niet pokkezwaar, dat ze dan doordeweeks de hele tijd weg zijn? Ik zou ze giga missen, geloof ik...

Ontopic: als alle vrouwen zouden stoppen met werken, zou er een nog veel grotere druk op de huurflatjes komen en zou er een erg groot woningprobleem komen... En idd, MerleQ: werkende vrouwen brengen nogal wat belasting binnen, waar veel andere dingen weer uit betaald worden.
Daarmee bedoel ik dan weer niet dat thuisblijfmoeders niets inbrengen: ik wil alleen illustreren dat beide dingen voor- en nadelen hebben op alle vlakken. Er is niet perse een "goed" en een "slecht" hierin: dat is zo afhankelijk van meerdere factoren.

@IMD: ik begrijp dat in ieder geval je man zich als kind wat in de steek gelaten heeft gevoeld doordat zijn moeder werkte? Ik snap dan wel dat je zelf gaat denken dat thuisblijven dan de enige juiste optie is, maar dat is wel kort door de bocht hoor!
Ik heb als kind mijn moeder ook erg gemist. Zij werkte fulltime, omdat mijn vader in de WAO zat. In ons milieu was het bepaald niet vanzelfsprekend dat zij ging werken, (sterker nog: het werd sterk afgekeurd), maar ik ben blij dat ze die keuze gemaakt heeft, omdat ze toen ze samen met mijn vader thuis was, heel veel ruzie kregen: zaten elkaar voortdurend op de lip, dat werkte helemaal niet. Mijn moeder is, net als ik, niet het type om uitgebreid het huishouden te doen, (ter illustratie: ik las een topic waarin gesteld werd dat kraamverzorgsters niet het huishouden voor je komen doen, schrok in eerste instantie, maar toen ik las wat ze wel doen, dacht ik: OK, dat is ongeveer wat mijn man en ik het hele huishouden noemen, :-D). Dus ja, zij kregen veel ruzie en om die reden is mijn moeder gaan werken, (bovendien was het financieel ook wel nodig).
Ik miste mijn moeder, maar toen ik wat ouder was, ben ik me ook gaan realiseren dat ik vooral iemand miste die er was als wij uit school kwamen. Omdat onze school erg vroeg uit ging, (omdat wij 's middags overbleven op school en maar een korte middagpauze hadden, waren wij om kwart voor 3 al uit), lag mijn vader nog te rusten als wij uit school kwamen en woensdagsmiddags waren we de hele middag alleen, totdat hij uit bed kwam.
Dat was nou eenmaal niet anders. Dat heeft mij er wel bewust van gemaakt dat dat belangrijk is voor kids: iemand die er is als je uit school komt. Wij hebben ervoor gekozen om het zo te regelen dat ik een tweetal dagen thuis ben, mijn man 2 dagen (waarom zouden kinderen alleen hun moeder nodig hebben?) en dat we nog 1 dag van opvang gebruik gaan maken.
Dat jij ervoor kiest om zelf helemaal thuis te blijven, vind ik prima. Ik zou het niet willen: ik vind werken heel erg leuk en ben blij met mijn moderne man die graag veel wil vaderen, maarja, bij ons kan dat ook omdat mijn man 32 uur werkt en 1 dag thuis mag werken... Een ander heeft die keuze weer niet. Of wil dat eenvoudigweg niet.
Ik heb de indruk dat je het je heel persoonlijk aantrekt als een werkende moeder stelt: Ik wil nog iets hebben om over te praten, buiten mijn kinderen om... Maar als iemand dat zegt, betekent dat toch niet dat jij DUS als thuisblijfmoeder niks te vertellen hebt?

Of, dat was iemand anders geloof ik, die dat zei: dat er steeds als je zegt: Ik ben moeder, doorgevraagd wordt: wat doe je verder? Ja, ik vraag ook door: er zijn zoveel vrouwen die ook werken naast hun gezin, dat dat toch een logische vraag is? Ik vind niet dat ik daarmee dan DUS iemand veroordeel: blijkbaar voelen thuisblijfmoeders zelf zich er niet happy bij dan, ofzo, dat je vind dat je niet helemaal volwaardig meetelt... Kan me best voorstellen dat er mensen zijn die je dat gevoel geven, maar laat die gasten toch lekker kletsen! Door in de verdediging te gaan, bevestig je naar die lui toe alleen maar dat ze gelijk zouden hebben! Niet doen, want ze hebben geen gelijk,

Enneh, even for the record: als ik weet dat een man getrouwd is/samenwoont en hij heeft over zijn baan verteld, vraag ik eigenlijk ook altijd of ze kids hebben.... en of hij dan ook een of meerdere dagen bij ze thuis is. Dusseh... ik ben gewoon iemand die altijd het naadje van de kous wil weten, (Ben niet voor niets therapeut geworden: mag ik mensen ongegeneerd ALLES vragen, LOL). dat de vraag gesteld wordt, betekent niet per definitie dat mensen je keuze afkeuren!

 

@rozemarijke
De eerste keren dat je je kind wegbrengt is inderdaad heel moeilijk. De weekenden dat de oudste naar huis komt is de andacht ook grotendeels voor haar. Doordeweeks is dat voor de jongste. Dat zijn ze zo gewend. Vanaf 5 jaar gaan ze er af en toe logeren. In dezelfde groep (6 t/m 15 jr) Iedereen heeft zijn eigen kamer, Op een groep van 9 kinderen zijn er 2 á 3 begeleiders. Uit school gaan ze eerst wat drinken met zijn allen, daana heeft iedereen zijn eigen activiteiten, ze worden geholpen met hun huiswerk, hobbyclubjes ed. , 's avonds als gezin aan tafel, iedereen douchen, in de winter veel bordspelen, sjoelen ed. 's avonds de jongere kinderen worden naar bed gebracht voorgelezen en lekker ingestopt.

Ze doen er alles aan om jouw kind een zo goed mogelijk gezinsritme te geven. We bellen minimaal 3 keer in de week, maar vaak genoeg heeft ze het veel te druk.
Het is heel anders als een kinderdagverblijf. (Ik heb vroeger daar veel vakantiewerk gedaan)

Het lijkt mij voor werkende moeders veel moeilijker. Die moeten naast het werk eerst de kinderen ophalen, dan koken (misschien nog eerst de boodschappen doen) en in het weekend worden de grote boodschappen en schoonmaakwerk, strijken ed nog doen. Ik haal op vrijdagmiddag de oudste op, doe nog wat boodschappen van tevoren, en laat het weekend lekker de boel de boel. Dan is het tijd voor de kinderen. Tussendoor draait het wasmachine toch wel (lang leve de waskabouters ) En alle vakanties zijn ze thuis.

Ik heb respect voor de moeders aan de wal die werken. Ik weet niet of ik dat zou kunnen. Het is maar net wat je gewend bent. Kinderen zijn vrij flexibel. En de houding van de ouders spelen hier ook een grote rol in. Als ouders zich schuldig voelen brengen ze dat veelal over op de kinderen. Eigenlijk niet alleen ouders, maar ook de directe omgeving. (Eigenlijk die het meeste omdat die vaak niet de achtergrond redenen kennen)

Klein voorbeeld. Ik loop met mijn oudste dochter dor de stad en daar vertelt zij tegen iemand dat zij op een schippersinternaat zit. Directe reactie : ach arm kind! Jij wordt dus gewoon gedumpt!... Dit verteld zij later tegen de andere kinderen op het internaat en daar schieten ze allemaal in de lach! Een veel gehoorde opmerking op het internaat van de kinderen : Het is wel leuk hoor bij paps en mams, maar daar zijn ze zo streng, hier is het veel makkelijker. (lekker voor onze eigenwaarde... )

De kloof tussen thuisblijfmoeder en werkende moeder zal altijd wel groot blijven. De hedendaagse druk is dat je als vrouw ook moet presteren. Gelijkheid aan de man. De pressie om als vrouw een vrouw van de wereld zijn en met alles mee te kunnen praten wordt steeds groter. Perfect zijn in het opvoeden én een steriel huis opleveren én topkok zijn én eventueel nog carrièrevrouw zijn. Waar zijn we mee bezig?

Laten we doen wat we moeten doen en niet wat er van ons verwacht wordt...

 

heel mooi gesproken chamisa!

 

@imd, even serieus, ben je wel eens bij een kdv geweest? er zitten idd wel slechtere tussen, maar bij ons is er per 4 kindjes een leidster, en er is een max van 12 kindjes. Op het moment zitten er 6.
De baby's slapen allemaal in een apart kamertje van 2 bij 2, met leuke schilderijtjes en een mobiel ed. Ieder kindje krijgt zijn eigen melk (borstvoeding wordt dat hopelijk bij mij) en houdt zijn eigen ritme aan.
Ik ben al een paar keer nu op een onverwacht moment binnen gelopen, maar ik heb nog niets gezien wat me niet bevalt. 2 Leidsters werken daar nu al 7 en 12 jaar, en leidster 3 werkt er nu 2 jaar, het verloop is dus niet groot.
Nou woon ik wel in een mini dorp met heel veel kdv's in de buurt, dus misschien dat het daardoor minder grootschalig is allemaal als in de randstad, maar dat weet ik niet, ben in de randstad nog nooit op een kdv geweest.
Ons gupje zal er 2 dagen naartoe gaan, maar als ik ooit zou gaan scheiden of weet ik veel wat er kan gebeuren, waardoor ik meer dagen moet werken, zal ik mijn kind daar echt met een gerust hart achter laten.

Vandaar dus mijn vraag, ben je wel eens bij kdv's geweest, of waar komt die mening over kdv's vandaan?

 

Ik ben weleens wezen kijken (een kindje van mijn vriendin ophalen omdat zij geen tijd had) het is er niet perse ongezellig ik vind alleen thuis beter en persoonlijker.

Mijn man heeft hiervoor een relatie gehad met een vrouw die al een kind had en die ging ook altijd naar het KDV wat mijn man eigenlijk niet wilde maar zij wilde perse blijven werken en het is HAAR kind (wat ze ook altijd goed duidelijk maakte naar hem toe alhoewel ze 5 jaar bij elkaar zijn geweest)
Hij vond dat vreselijk, hadden vaak wisseling van leidsters (ook stagaires enzo) het is niet alsof ze daar mishandeld worden ofzo maar als ik moet kiezen gaat bij mij een huiselijke sfeer voorop (dus een gastouder of thuis)

 

Ach we worden het toch niet eens, en ik vind het jammer dat je niet open staat voor de ervaringen hier dat het KDV ook heel goed en extra stimulerend voor een kind kunnen werken.

Bovendien blijf ik het heerlijk vinden om mezelf ook te blijven ontplooien op het werk. En dat is toch echt heel anders dan dat je thuis zit. Ik ben ervan overtuigd dat het voor mij en voor mijn kind beter is dat ik parttime werk. En ik vind het ook prettig om me een klein beetje onafhankelijk te voelen doordat ik ook mijn `eigen` geld binnen breng.

En net wat ik al eerder zei, iedere ouder is er toch van overtuigd dat hij of zij het op de juiste manier doet.

Ben alleen van Imd wel benieuwd wat ze van een Peuterspeelzaal vindt, dat zul je dan ook wel niks vinden...ook wisseling van leidsters enzo...ook niet huiselijk.....

 

@IMD: nou, zo klink je me toch een stuk vriendelijker in de oren, Nu is het jouw mening, in plaats van dat je het als feiten presenteert.

@Chamisa: tja, dan blijkt maar weer dat ieder voordeel z'n nadeel heeft... Ik zou het echt verschrikkelijk vinden om m'n kinderen doordeweeks helemaal weg te moeten brengen, en vind het weer geen probleem om naast m'n werk alle andere dingen nog te doen en te regelen, :-D
Maar het is wel wat je zegt: het heeft pas echt een negatieve invloed op kinderen als je je eigenlijk schuldig voelt over de keuze die je gemaakt hebt. Dus, conclusie is dan toch dat je vooral moet doen wat OK voelt voor jou, daar is je kind uiteindelijk het meeste bij gebaat,

 

Dan maak ik het waarschijnlijk ook moeilijk voor de thuisblijfmoeders. Want ik ga straks ook weer 20 uurtjes werken puur voor de extra's leuke vakanties,dagjes uit want op net rondkomen en dan niks meer kunnen zit ik niet te wachten.
Dus onze kleine meid gaat dan ook naar het kdv voor 3 dagdelen want m'n moeder past ook een ochtend op.

En naast het werken voor de extra's vind ik werken gewoon superleuk! Ik ben schoonheidspecialiste en zie het echt als een hobby van me.

Ik vind dat iedereen zelf moet bepalen hoe of wat ie doet, iedereen handeld uit liefde voor zijn kind en doet wat haar het beste lijkt. Vind niet dat we daar over mogen oordelen.

 

ik heb het hier niet allemaal gelezen
maar ik ben dan een tuisblijfmama omdat wij het kunnen redden...
maar ik vind werkende moeders ook top ik vind dat iedereen eens in zijn waarde gelaten moet worden werken of niet.. gewoon elkaars keuze respecteren ik vind aan allebei voordelen hebben..
maar ja
succes met discuseren hier verder...

 

Ik ben het liefst straks thuis voor mn kindje. Heb daarom thuiswerk om ons toch wat extra luxe te kunnen veroorloven...ideeal lijkt me.
Overigens gaat de kleine straks wel een dag naar de ene oma en een dag naar de andere oma. Ook omdat ze dit zelf voorgesteld hebben en graag willen en zo kan ik me iets meer op mn werk concentreren. Misschien worden het uiteindelijk ook wel halve dagen of 1 dag in de 2 weken. Ligt er net aan hoe ik me er op dat moment bij voel.

 

Ik heb niet al die pagina's gelezen, misschien zeg ik wel dingen die al gezegd zijn (excuus daarvoor dan)

Ik ben een thuisblijf moeder en zou het niet anders willen. Ik heb tot de oudste 9 maanden was nog gewerkt maar vond het bagger. Ben toen gestopt omdat ik gewoon voor de volle 100% voor de kleine thuis wilde zijn financieël was het wel iets minder maar he, dan maar 1 in plaats van 2x op vakantie. Ik heb er tot op de dag van vandaag nog nooit spijt van gehad, ik voel me niet minder qua sociale omgang met andere dan de werkende moeders al hoor ik dat argument heel erg vaak. Ik begrijp heel goed dat sommige hun werk nodig hebben om zicht totaal mens te kunnen voelen, maar ik zelf zou het niet kunnen.

Ik voed mijn kinderen op, en niet anderen, dat gebeurt straks op school al meer dan genoeg, ik vindt het belangrijk dat mijn kinderen voor ze naar school gaan leren met andere kinderen om te gaan door middel van de peuterspeelzaal.

Moeders die werken respect, maar mijn keuze is het niet, ik vindt er een verschil in zitten tussen hen die hun kinderen pakweg 1-2 dagen naar een kdv brengen (al dan niet hele dagen) of hen die ze elke dag weer aan naar het kdv brengen. Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn kind(eren) hele dagen in de week naar een ander te moeten brengen die ze voor het grootste gedeelte zou opvoeden omdat mama zo nodig geld moet verdienen voor de luxe dingen in het leven omdat het leuker is om 2x op vakantie te gaan dan 1x omdat een 2e auto toch beter is dan maar 1 auto, omdat mama ook een eigen leven heeft etc etc etc en omdat mama meer is dan alleen maar mama.

ik ben daar best wel ouderwets in, ik krijg kinderen dus voed ik ze ook op. Tegenwoordig zie je veel te veel van die sleutelkinderen die maar aan kunnen klooien omdat er toch niemand is die op ze let, omdat ze te oud zijn geworden voor een kdv en papa en mama beide moeten werken. Recent onderzoek liet kortgeleden zien dat veel criminele kinderen te vaak aan hun lot werden overgelaten omdat vader en moeder aan het werk waren (noodzaak of luxe terzijde gelaten) Het kan mij als niet werkende moeder ook gebeuren hoor dat mijn kinderen met de verkeerde in aanraking komen maar ik stond er best wel van te kijken hoeveel van die criminele kinderen gebrek aan controle hadden (oftewel toezicht van een ouder)

 

Best wel triest eigenlijk dat mensen blijkbaar veel meer hun motivatie voor werk extern zoeken en niet intern. Geld is wat mij betreft ondergeschikt aan mijn ontwikkeling die ik door werken doormaak.

 

Helemaal mee eens.
En... ik blijf me verbazen over al die vrouwen die stoppen met werken om hun kinderen op te voeden, in die zin: WAAR zijn de MANNEN in deze?
Alle respect als je als vrouw besluit om te stoppen met werken, dat heb ik hier al eerder gezegd, maar je man kan toch ook wat minder werken?
Tuurlijk zijn er situaties waarin je daar niet voor kiest, maar het lijkt soms wel alsof het uberhaupt niet overwogen wordt.... en over dat aspect van het hele verhaal verbaas ik me een beetje: dat nog steeds vrij veel gewoon maar aangenomen wordt, dat als je zelf je kids op wilt voeden, dat DUS de vrouw minder gaat werken.

Ook ik vind, net als zonnetje08, dat als je kinderen krijgt, je zelf ook verantwoordelijkheid voor ze hebt. Hele weken fulltime in een KDV, dan vraag ook ik als werkende (bijna)moeder me af: waarom wilde je dan zo graag kinderen, (situaties waarin je beiden fulltime moet werken hierop uitgezonderd).
Ik kom als hulpverlener voor jongeren veel in aanraking met die jongeren die thuis te weinig aandacht en sturing hebben gehad.... Dat is niet OK! Overigens moet me daarbij wel van het hart, dat het bij die jongeren net zo vaak gaat om fulltime werkende ouders als situaties waarin minimaal 1 ouder wel thuis is... Thuisblijven voor je kind is dus in zichzelf niet zaligmakend: het gaat ook om de manier waarop je er dan voor je kind bent...

 

ik ben ook een niet werkende moeder.
Mijn man en ik hebben daar bewust voor gekozen en ik heb geen ouders of schoonouders die een vaste dag kunnen en willen oppassen.
Ik wil mijn zoontje voor geen goud naar een kdv brengen,dan gaat mijn salaris op naar het kdv.

Ik vind dat iedereen zelf moet weten of er wel of niet gewerkt word.
maar ik vind het wel schandalig al jeje kind 5 dagen naar een kdv brengt.
Ik vind dat je dan egoïstisch bezig bent .
TENZIJ je niet anders kunt uiteraard. maar er zijn helaas teveel mensen die zo graag luxe willen en niet gelukkig zijn zonder die mooie kleding en die dure vakantie en daarom hun kind maar bij een kdv dumpen.

 

Nou ben ik wel van plan een werkende moeder te worden, maar ook hier vind ik het een heel raar idee om je kind maar 5 dagen per week naar de kdv te brengen.
Zeker als je er echt voor kiest zonder dat er noodzaak voor is..
Bij mij is het gewoon zo dat ik echt met veel plezier naar me werk ga en dat toch wel 2 dagen of 3 korte daagjes zou willen.
De enige rede dat dat kan is omdat mijn schoonouders graag willen oppassen, want ik zou me persoonlijk echt niet gelukkig voelen als ik mijn kind elke dag naar de kdv zou moeten brengen..
Heb gelukkig een goede band met mijn schoonouders