bewust niet werkende moeder

Nou lijkt het misschien door mijn post alsof ik de hele dag beren op de weg zien en daar alvast allerlei vangnetten voor bouw, maar dat is natuurlijk niet zo. Ik bedenk me dat er iets kan gebeuren, regel er iets voor en denk er daarna niet al te veel meer over na.
Zo heb ik bijv. een uitvaartverzekering, maar ik ga er niet vanuit dat ik binnen nu en 50 jaar dood ga. Nou ja, op die manier doe ik dit ook: ik zorg er voor dat ik financieel onafhankelijk ben, maar ga er niet vanuit dat mijn relatie binnen nu en 50 jaar stuk gaat
Alleen... stel dat ik toch volgende week onder een bus loop, dan blijft mijn man goed verzorgt achter en wordt de uitvaart betaald. En stel dat hij mij over 5 jaar inruilt voor een strakker en jonger type, dan heb de zekerheid van een goede baan en een salaris waarmee ik mijn kind kan onderhouden.

En nogmaals: vrouwen die zich prettig voelen als thuisblijfmama moeten lekker thuisblijfmama zijn, en vrouwen die zich als werkende mama het lekkerst voelen moeten vooral lekker werken. Ieder z´n ding, en daar wil ik niet in zo algemeen over oordelen!

Ik vind het trouwens qua disussie nog best meevallen, de meeste reacties zijn toch best vriendelijk?

 

Als werkende moeder moet ik wel zeggen dat het wegbrengen van je kindje ook even wennen is hoor. Nu al zwaait Ruben mij lachend uit dus met een rotgevoel gaan werken, nee daar heb ik helemaal geen last van

Je zou dit kunnen uitproberen (als je echt wilt gaan werken) en als het je blijft steken kan je het weer terugdraaien toch?

Elmo

 

Ok, nou dan snap ik je beter haha

 

dan is die vent een hondekop nee maar ik begrijp het ook wel wat je bedoeld maar ik heb 3 specialiteiten waar ik altijd in terug kan vallen omdat ze in die sector altijd mensen nodig hebben.dat geluk het ik altijd nog en anders kan ik ook nog voor mezelf beginnen daar heb ik de papieren ook voor.

 

Ben ´t helemaal met je eens
Hahaha, nee hoor, als mijn man me in ruilt voor een jonger-strakker exemplaar is dat niet omdat ze jonger/strakker is, maar omdat onze relatie over is, ongeacht of ik 5 onderkinnen heb of maatje 36. Dus dat scheelt dan weer iets.

En jij hebt het idd goed voor elkaar dan Blusvrouw! Ik heb mezelf naar een betere functie gewerkt binnen ´t bedrijf waar ik nu zit, maar mijn kennis is over 5 jaar hopeloos verouderd dus ik zou dan weer onderaan de ladder moeten starten, met bijbehorend flutloon

 

wat valt er tegen de borst te stuiten? ik val hier toch geen bazen aan? ik geef alleen aan dat we rechten hebben die we mogen opeisen. daar hebben veel vrouwen én mannen lang voor onderhandelt en gestreden en blijkbaar is het merendeel van nederland het hier mee eens.

als je het hebt over het zwangerschapsverlof en bevallingsverlof, daar krijg je gewoon een vergoeding. en vervanging, ja, dat moet je ook regelen als iemand met vakantie is, ziek is, verlof opneemt. dus dat is niks anders dan een werkende zwangere vrouw.

ik val hier dus nergens zelfstandig ondernemers aan, zou niet durven, mijn man is er een en ik tot voor kort ook. maar ik vind wel dat de rechten die we hebben ook gewoon uitgevoerd moeten kunnen worden.

ik zit momenteel in de ziektewet oa vanwege ruzie en strijd over mijn rechten na mijn zwangerschap. lastig voor de baas, maar ik heb ze nou eenmaal en als mijn baas deze niet erkend heeft híj een probleem.
ik heb nooit een fatsoenlijke kolfruimte gekregen. kolfde achter een laag muurtje waar iedereen mij zag zitten. aangezien er geen andere ruimte was boog ik mee, prima, we redden het wel. na 5 minuten kolven stond mijn collega tikkend naast mij 'ben je nog eens klaar? het is druk!' en ik voelde me al zó onwijs bezwaard dat ik ging kolven, maar prima, sla ik ál mijn pauzes wel over in mijn shift van 9 uur, ik heb zelfs kolfbeurten overgeslagen waardoor ik midden in de nacht na een avonddienst thuis nog wanhopig wat melk probeerde te kolven, omdat ik anders niet genoeg had voor mijn kleintje. laat ik toch even mijn BI-rug zakken op de trap om even bij te komen van de pijn, staat mijn baas meteen te roepen dat hij alleen maar last van mij heeft, omdat ik nog zoveel lichamelijke klachten heb. schaamrood op mijn kaken, ik ben iemand tot last, daar mag ik mee gaan slapen.

het is dus niet altijd klagen en niet iedere werknemer eist alleen maar. ik ben méér dan nodig en fatsoenlijk te verwachten is flexibel geweest en kreeg er niks voor terug. sja... mijn baas is nu alsnog degene die de pech er van heeft, want ik kwam overspannen thuis te zitten, nadat ik eerst door de stress op het werk idd niet meer kon kolven (duurde max 3 keartier op een dag, pauzes a een uur liet ik vallen) en daardoor noodgedwongen thuis moest voeden en mijn volledige 25% tijd nodig had.

oordeel dus aub allemaal niet te snel, sommige vrouwen zijn wel flexibel, kennen beide zijden van een situatie, denken wel mee en ja, willen graag hun rechten. is dat verkeerd?

 

je hebt ook zat bazen die niet meedenken hoor, wat ik zal het moet van twee kanten afkomen, duidelijk heb jij erg je best gedaan en werd dit niet gewaardeerd en das zonde want DAT zijn juist de beste krachten (die meedenken met de baas)

 

Bazen vergeten wel eens dat naast de premie die zij moeten betalen voor hun werknemers, hun werknemers veel geld voor ze INbrengen... Als het goed is, levert een werknemer meer op dan dat hij/zij je kost.
Ik heb dus niet zoveel op met bazen die beginnen te zeuren dat het allemaal zo duur is. Als jouw werknemer je niet genoeg oplevert en meer kost dan binnenbrengt, zul je je zaken anders moeten regelen... En om de bal maar even terug te kaatsen; je het er toch zelf voor gekozen om eigen baas te zijn dan? Je had ook ergens in loondienst kunnen gaan/blijven.

Voor mij geldt bijvoorbeeld dat ik vorig jaar een tiental contracten jeugdzorg binnen heb gehaald voor mijn baas. Dat leverde aan inkomsten voor het hele jaar ongeveer 6 keer zoveel op als dat ik kost per jaar. ik voel me dus absoluut niet bezwaard dat mijn baas nu misschien wat extra kosten heeft door mijn verlof en straks door het kolven: het meeste wordt door het UWV betaald, waar ik zelf een flinke premie voor neerleg, (want ja, gaat van m'n bruto-salaris af).

Ook ik MOET blijven werken (alhoewel ik dat dus niet erg vind): wij hebben ervoor moeten kiezen te verhuizen naar een stad waar we geen economische en/of sociale binding mee hadden en dus voorlopig geen aanspraak maken op een huurwoning, vanwege de kinderen van mijn man. Particulier huren is duurder dan kopen, en dan hebben wij nog vrij ' goedkoop' gekocht in een wijk die wat minder goed bekend staat...

@Imd: je zegt steeds dat je als thuisblijfmoeder je moet verdedigen, maar je valt werkende moeders (die op hun rechten als werknemer staan) andersom wel aan... Als jij de ander niet aanvalt, zul je zelf toch ook veel sneller begrip krijgen voor jouw keuze? Door elkaar erover aan te vallen, creeer je een sfeer waarin je bezig blijft....

 

AMEN,

 

Jouw baas heeft er ook niet zoveel aan als je net zoveel zou opleveren als wat je kost Dat is het hele principe van werknemers aannemen.

Ik vind dat Imd overigens wel een beetje gelijk heeft. Ik heb echt stuitende eisen gezien van werkende vrouwen die vinden dat hun werkgever volledig moet wijken voor hun kinderwens. Tot het irritante aan toe. Het is geven en nemen en ik vind dat je in dit geval een compromis moet sluiten. De werkgever moet jou de ruimte geven om bijvoorbeeld van voltijd naar deeltijd te gaan en jij moet niet gaan lopen zeuren als het aankomt op welke dagen je dan gaat werken (is maar een voorbeeld overigens).

Verder denk ik zelf dat ik echt gek zou worden als ik zou stoppen met werken. Ik moet mezelf wel kunnen blijven uitdagen en ik denk niet dat ik die uitdaging alleen maar in de moederschap vind. Maar ik kan me wel voorstellen dat andere vrouwen wel graag volledig thuisblijven. Als daar de financiele ruimte voor is, vind ik ook dat ze dat dan moeten doen. Het is maar net waar ieder zich prettig bij voelt.
Al is het momenteel economisch gezien wel verstandiger als iedere vrouw zou blijven werken

 

Dat was idd mijn punt, Dat je je baas meer oplevert dan je kost. In de meeste gevallen is dat echt wel zo en ik ben nogal wat bazen tegengekomen die dan moeilijk doen over een paar kosten die ze dan hebben...
Maar natuurlijk is het niet de bedoeling dat je als vrouw een heel eisenijstje hebt en dat je baas dan maar moet schuiven: zoals overal in het leven dien je compromissen te sluiten...
En of het beter is voor de economie dat alle vrouwen werken? Misschien wel, maar is dat nou het belangrijkste? Ik vind het voornamelijk belangrijk dat mensen daar waar ze kunnen zichzelf onderhouden. Hoe, dat bepaal je zelf maar, zolang het maar legaal is en je er een ander niet mee benadeelt. Daarin vind ik wel dat moeders van jonge kinderen die alleenstaand zijn, de mogelijkheid moeten hebben om thuis te blijven zolang hun kinderen thuis zijn...

 

Nee maar dat zeg ik ook niet. Feit is wel dat we iedere werknemer hard nodig hebben en straks alleen maar nog harder gezien de bevolking wat uit zijn balans trekt (vergrijzing). Economisch gezien kunnen we de werkende vrouwen dus goed gebruiken (daarom betaalt het kabinet ook zoveel aan kinderopvangtoeslag). Dat was gewoon een rationele opmerking van mij. Maar ik vind het ook waardevoller als een vrouw goed in haar vel zit en zich prettig voelt bij haar gezinssituatie. Ik vind het helemaal niet zo raar dat vrouwen graag thuisblijven, ook al zie ik het mezelf nog niet zo snel doen. Maar voor hetzelfde geldt denk ik over dat laatste over een tijdje ook wel heel anders.

 

Het topic wijkt totaal af van de vraag van de TS, ze heeft zelf nog gevraagd of het bij haar vraag kan blijven.
Willen jullie hier wel een beetje op letten?
Het zou zonde zijn als er weer een hangslot op zo'n onderwerp moet, dat lijkt me namelijk niet nodig en erg onvolwassen.
Elmo

 

Als het kon dan had ik graag thuis willen blijven met de kleine, maar helaas is dit financieel niet haalbaar. Ik moet dus wel twee dagen per week blijven werken.

Liefs Hummel.

 

Zou zelf graag wel weer wat willen werken al is het maar een paar daagjes per week. Zou beter zijn denk ik voor mij en uiteindelijk ook voor het kind.
Maar zoals meer mensen hier al aangeven, dat is persoonlijk. Zolang het goed voelt en het kind doet het goed, dan is het goed.
Heb zelf een enorme hekel aan veroordelingen zowel van de kant van de werkenden en niet werkenden. Heb beide wel gehoord van vrienden en bekenden. (Ben nu eenmaal een van de laatsten van de vriendenkring die met kinderen begint ) Weet wel dat het voor de mensen in kwestie erg kwetsend kan zijn
Werkenden die het dom vinden dat je niet aan je persoonlijke ontwikkeling werkt als je geen baan hebt of dat je lui bent of gewoon omdat het niet meer in deze tijd zou passen.
En niet-werkenden die vinden dat je een ontaarde moeder bent omdat je het kind naar de creche brengt of dat het wel mooi makkelijk is om het kind naar de ouders of schoonouders te doen. Ten tweede, ook niet iedereen trekt het financieel, zoals ook een aantal hier vertellen.
Wel een leuk onderwerp trouwens, leuk om te lezen hoe iedereen er mee omgaat

 

Ik ga ook stoppen met werken, en het lijkt me heerlijk!
Mijn ene zus was ook gestopt maar werd gek van het thuis zitten dus die vraagt zich af of ik het zeker weet. Maar mijn andere zus vond het heerlijk om thuis moeder te zijn. Het verschilt gewoon per persoon. Ik ben iemand die gerust heel de dag op de bank kan zitten met een boek en die dus helemaal niet uithuizig is. Maar ben je een hele bezige bij, dan kan ik me voorstellen dat je gek wordt thuis.
Wel moet ik oppassen dat ik niet in een isolement terecht kom, dus ik heb me voor genomen wel wekelijks naar vriendinnen of familie langs te gaan.
Dat ik wel ook andere volwassenen zie behalve mijn vriend.
Heb deze week voor het laatst 3 3/4 dagen gewerkt en vanaf volgende week ga ik nog maar 2 dagen werken. Ik verheug me er zo op! En ik vind mijn werk echt wel leuk hoor, maar na 17 jaar heb ik het wel gezien en ben blij dat ik dadelijk heerlijk met iets anders bezig kan zijn. (lees: mijn schattige baby de hele tijd bezig houden, niks geen boeken meer lezen op de bank, slik....)
En het moeilijkst vind ik dat ik compleet financieel afhankelijk ben van mijn vriend voor het eerst in mijn leven, maarja het is voor een goed doel.
En als ik later wel weer wil gaan werken is dat ook goed.
Maar voor nu: lang leve het thuismoederen!
bar

 

Ik zal zeker de eerste tijd thuis blijven om voor de kleine te zorgen. Ik hoop nog voor de geboorte af te studeren en daarna zal mijn tijd in hem gaan zitten. Zonde van mijn opleiding? Och, dat komt wel weer. Ik wil nu liever bij mijn kind zijn en van hem genieten. Maar wie weet word ik er na een tijdje wel gek van en wil ik aan het werk. Heb geen idee! Zie wel hoe het loopt allemaal, ik leg me in elk geval nergens aan vast (ja alleen aan mijn gezin )

 

Hallo allemaal met veel bewondering heb ik het gehele topic gelezen en ook ik vind een discussies niet erg zolang iedereen in zijn waarde wordt gelaten wat volgens mij ook gebeurd is..

Ik zou ook graag jullie mening willen hebben over mijn situatie. Ik verdien meer als mijn man en hij kan niet part time gaan werken. Nu hebben we het erover gehad dat ik blijf werken en hij thuis blijft. Wat opzich prima is alleen heb ik eigenlijk al van jongs af aan bedacht dat ik graag huismoeder zou willen zijn.(even gedachten bijstellen) Als ik part time ga werken en hij volledig hebben we iets meer inkomsten, maar dan zou het kindje naar een opvang moeten. (Wat vandaag de dag belasting technisch wel voordeliger is)Hij werkt in wisselende diensten en werkt rare uren dus gezamlijke dingen doen als gezin wordt dan moeilijker.

Kortom hier een Niet werkende Man?Minder geld maar wel alle tijd van de wereld samen. Daarbij komt dat het mij ook heerlijk lijkt als ik thuis kom het huishouden al gedaan is. Mijn man doedt nu al veel meer in het huishouden dan ik.

PS: Wij zijn nog druk aan het oefenen hoor.... Ben nog niet zwanger! Maar heb me voor deze ene keer eens heerlijk laten meeslepen over het hoe en wat als.....

Groetjes

 

mannen kunnen uiteraard net zo goed thuisblijfpapa worden en voor het huishouden zorgen. kan me voorstellen dat het jou ook lekker lijkt, dus dan moet je veel praten wat belangrijk is, wat ieders wensen zijn en hoe je samen een plan kunt maken.

mss dat het voor jou een idee is om dan bijvoorbeeld na de bevalling een tijdje ouderschapsverlof op te nemen. heb je tijdelijk een iets lager inkomen, maar heb jij ook wat tijd thuis. daar zou je nu alvast voor kunnen sparen bijvoorbeeld? met veel creativiteit en samen praten kom je overal hoor!