Mijn zoontje is nu bijna 1 jaar en een echte doerak... Hij heeft al een flink temperament sinds hij 6 maanden is en hij laat zich dan ook goed horen als iets niet gaat zoals hij het wilt. Nu heeft hij de laatste dagen steeds dat hij ons pijn doet. Hij knijpt of slaat steeds. In het begin hadden we zoiets van, hij heeft het niet door dat hij dit doet. Maar hier begin ik steeds meer aan te twijfelen. Als hij dus knijpt (vooral steeds in het gezicht, keel en nek) zeg ik hard AUW! Hij gaat dan juist lachen en doet het weer. Ik wordt dan boos en zeg dat dit niet mag en dat het pijn doet. Toch knijpt hij dan weer of doet een poging. Als we hem dan wegzetten omdat hij het blijft doen wordt hij heel boos en gaat met een partijtje gillen/huilen. Doet hij dit nu bewust, zo ja, hoe ga ik hier mee om. Het gebeurd steeds vaker. Mn man heeft zo al 2x een bloedneus gehad vanwege een flinke tik in zijn gezicht (nu bloed hij vrij snel, maar dan nog).
Ai, of het bewust is, of niet, ik zou het wegzetten doorzetten. Hij moet het beide keren afleren lijkt me? Dat wegzetten werkte hier ook goed rond die leeftijd. De 1e keer waarschuwde ik en haalde zijn handje weg, de 2e keer zette ik hem even op de grond. Dan werd hij boos/verdrietig, en liet ik dat even gaan. Een half minuutje ofzo. Met een week was het wel over
vanaf dat hij dat deed, ook toen hij bijv 8 mnd was...leerde ik direct "aai aai" "zachtjes" .....dus zodra hij bijv iets hard doet, zeg ik nee je moet lief doen, aai aai...en dna aait ie heel lief.. mijn zoontje is 14 mnd...n als ik Au zeg dna schrikt ie wel en begrijpt dat er iets niet helemaal goed gaat...maar soms aait ie me...en dan doet ie het best ruw...maar volgens mij wete ie dan niet dat het pijn doet...