Mijn oudste dochter is nu ruim 3,5 jaar en sinds kort is er een 2e dochter bij, heel leuk voor ons natuurlijk en mijn dochter is eigenlijk ook apetrots, dus dat is heel positief natuurlijk. Maar nu het probleem; sinds een aantal weken luisterd ze gewoon helemaal niet meer! Alles doet ze precies haar eigen zin en luisteren ho maar. Ik kan leuke dingen met haar doen of zelf even bezig zijn, luisteren ho maar. Ze vond het altijd erg leuk om te helpen schoonmaken, maar nu is het meer helpen stuk maken. Ze gaat gewoon haar eigen gang. We proberen van alles (straffen, het goede gedrag belonen, slecht gedrag negeren, haar even helemaal negeren, maar niks helpt. En eerlijk gezegd wordt ik er een beetje moedeloos van, soms vraag ik me af waar ik uberhaupt aan begonnen ben (terwijl ik hardstikke veel van mijn meiden houd!!) Ik weet gewoon niet meer wat ik eraan kan doen..... Ik snap dat de oudste haar plekje weer moet vinden en dat het voor haar heel erg wennen is, maar over aandacht hoeft ze echt niet te klagen, ze krijgt eerder teveel aandacht dan te weinig. Is er iemand die tips heeft? Volgens mij is ze echt toe aan school, maar helaas moet ze nog wachten tot het nieuwe schooljaar. Er is ook een deel verveling bij denk ik, maar ik kan niet de hele dag leuke dingen met haar doen, vooral niet nu haar zusje er is, het huis moet ook op orde zijn, ik moet weer gaan werken (helaas) en persoonlijk vind ik dat ze ook op een leeftijd komt dat ze zelf moet kunnen spelen. Helaas heeft ze niet veel vriendjes (ik ook niet). Ze gaat wel 2 keer per week naar de psz, maar daar komen ook geen speelkameraadjes voor de rest van de week uit, hoewel ze daar wel heel leuk kan spelen met iedereen.... Sorry voor het lange verhaal, maar ik zit er even doorheen......
Justin deed ook zo (en soms nog wel eens) Is moeilijk te omschrijven, maar je hebt aandacht en aandacht. Bij Justin was t zo dat ie ook aandacht genoeg kreeg en krijgt. Maar wij luisterden niet meer goed naar hém, vandaar dat we de bal teruggekaatst kregen. Als hij bijv iets aan t vertellen was en er krijste een baby, ging ik daar weer heen. Nu geef ik hem echt de aandacht en dan komt er zoveel méér uit bij hem.