Wauw, wat een reacties! Allemaal ontzettend bedankt voor de moeite om zo uitgebreid te reageren. Het heeft me een completer beeld gegeven over de ervaringen en niet alleen van pro-bv mamma's . Ik heb inmiddels mijn besluit, zonder schuldgevoel, gemaakt. Het geeft me zoveel rust en ben erg blij dat ik nu iets wat boven m'n hoofd hing, kan loslaten! Laat die kleine maar komen!
Hier ook altijd gezegd dat ik geen BV zou gaan geven. Heb er altijd al een soort weerstand tegen gevoeld. En ik ben absoluut niet iemand die gaat zitten voeden in het bijzijn van anderen. Bij het idee alleen al heb ik een hoog brrrrrrrrrrr gevoel In mn zwangerschap me toch om laten praten door anderen. Want, " het is het beste, je doet je kind tekort" en nog meer blabla. Soort schuldgevoel aanpraten. Vlos vertelde wel dat ik er echt 200% achter moest staan omdat het anders niet zou lukken. Na bevalling is ze aangelegd en ze deed het volgens verpleegkundigen goed. Ik vond het echt helemaaaaal niets. Ze kwam ontzettend vaak en ik lag gewoon gespannen te wachten tot ze weer kwam. 1e nacht thuis was verschrikkelijk, ze bleef maar komen. Ik was kapot. Daarnaast de onzekerheid of ze wel genoeg binnen kreeg. Volgens kraam goed. Totdat ze s avonds niet goed wakker te krijgen was. Vlos gekomen en kleine had een suikerdip en was teveel afgevallen. Kreeg de keus, bijvoeden of helemaal fles. E Bijvoeden had ik bij zusje gezien, eerst BV en vervolgens fles er achteraan. 1,5 uur "vrij" en het ritueel begon opnieuw. Nee, dankje. Fles gegeven en er ging echt een rust door me heen. En blijdshap. DIT wilde ik. Kind was meteen rustig en tevreden en kwam nog maar om de 3 a 3,5 uur. Ik kon zo bijkomen. Familie kon voedingen overnemen dus makkelijk. Pro BV smijten met allemaal "voordelen" van bv. Zoals band met kindje opbouwen, lekker snachts innig met je kindje, voeding altijd bij je en meer onzin. Echt, dat is met fles net zo hoor. Binnen 3 min fles klaar en altijd bij me, ook snachts lekker met kleine en band is er echt niet minder om. BETER EEN TEVREDEN MAMA MET FLESVOEDING DAN EEN GESTRESTE MOEDER MET BORSTVOEDING
Ik heb ook even meegelezen en vind het ook erg fijn om te lezen ik geef nu 14 weken borstvoeding, maar ben erg gevoelig voor overproductie waardoor de voedingen vaak erg onrustig verlopen...maar ja het is het beste voor je kindje etc etc....nu heb ik de knoop doorgehakt en ga stoppen, maar wel met een super schuldgevoel! Want sommige voedingen gaan wel erg goed en dan genieten we ook samen....ze doet het er goed op en is tevreden tussen de voedingen door. Nu ben ik dus langzaam af aan het bouwen, nu krijgt ze nog afgekolfde melk, maar straks kv. Ik ga de 6 maanden dus niet halen... Wel hoop ik op wat meer ritme, want hier is elke dag anders en dat vind ik ook erg vermoeiend...dit vind ik van mezelf erg egoïstisch, want mijn dochtertje heeft natuurlijk nergens last van! Daarom doen deze reacties mij wel goed
Mijn oudste dochter heb ik 26 maanden gevoed. Dat is in eerste instantie een behoorlijke investering geweest: voeden met een spuitje en na een paar dagen een tepelhoedje, omdat de borst vacuum happen niet lukte, voor-kolven vanwege een enorme overproductie (2 maanden, voordat dat in balans was), en uiteindelijk op koemelkvrij dieet omdat onze dochter een koemelkallergie bleek te hebben. 6 weken geleden ben ik bevallen van een tweede dochter. In eerste instantie leek de BV nu perfect te gaan: aanhappen ging goed, drinken ging goed en de bv kwam direct goed op gang. Tja, een beetje te goed dus weer, dus binnen de kortste keren weer een enorme overproductie met alle gevolgen van dien. Ik heb toen op dag 5 besloten om te stoppen en KV te gaan geven, omdat ik de combi hiervan met de zorg voor onze oudste dochter niet zag zitten. Dat is een goede keuze geweest: mijn man kan ook voedingen geven en neemt af en toe een nacht voor zijn rekening, zodat ik bij kan tanken. Bovendien opnieuw een vermoeden van KMA weer, dus ik hoef nu ook niet op dieet. Omdat jij aangeeft op zich wel de voordelen van BV te zien en ik tussen de regels door terug hoor dat je tegenzin echt van de laatste tijd is en gevoed wordt door je vermoeidheid, zou mijn advies aan jou zijn om wel te gaan starten met BV, maar gewoon over te stappen op KV als de BV idd te veel van je vraagt. Voor hetzelfde geld valt het enorm mee namelijk en geef je straks wel met veel plezier BV... Overstappen naar KV kan namelijk direct, terwijl dat andersom veel ingewikkelder is.
Hoi, Ik heb inderdaad mijn keuze gemaakt, wat me echt elke dag meer en meer rust geeft! Ben blij dat ik de knoop doorgehakt heb! Toch heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie. En ik vind het knap dat je 26 maanden je dochter hebt gevoed, respect hoor!
Fijn dat je met een goed gevoel je keuze hebt kunnen maken, ook erg fijn om eens te lezen over andere mama's die kv hebben gegeven zonder rare discussies over bv erbij. fijn hoor!!
Allereerst: ik sluit me van harte aan bij je laatste zin Maat tegelijk kan ik je dus ook zeggen dat bv op een aantal vlakken ECHT gemakkelijker is. Zoals KV op een aantal andere vlakken weer gemakkelijker is. Volgens mij is er ook niks mis met het noemen van voordelen van het een of het andere: juist op basis daarvan kun je een goede keuze maken. BV en KV zijn anders, verschillen van elkaar en dat hoeft niet weggepoetst te worden. Beiden hebben voordelen EN nadelen en het is vooral aan elke moeder, en mogelijk ook weer bij elk nieuw kindje, om een passende keuze te maken op basis van die feiten
Fijn dat je je keuze gemaakt hebt! Ik heb zelf ook tijdens mijn zwangerschap zitten twijfelen of ik het toch niet zou gaan proberen, maar dan kwam die weerstand weer. Ik werd er ook gek van maar toen ik eenmaal voor mezelf de knoop had doorgehakt dat ik gewoon lekker met fv zou beginnen toen had ik ook ineens veel meer rust en was het ook echt een opluchting. Nooit meer getwijfeld daarna. Er werd ook niet aangedrongen bij mij om het toch te proberen in de omgeving dus dat scheelde ook wel! Bij een volgend kind zou ik het weer hetzelfde doen.
Nu smijt jij zelf ook allemaal met 'voordelen' van FV. Logisch dat BV mama's dat dus ook doen! Dat recht hebben ze, zij kiezen niet voor niets voor BV. De voordelen die genoemd worden door de BV mama's maakt dat zij kiezen voor BV. Idem wat betreft de voordelen welke genoemd worden door de FV mama's. BV en FV geven is toch echt heel anders. Ik heb zelf na 5 weken BV ook een heel bewuste en weloverwogen keuze voor FV gemaakt. De reden houd ik voor mezelf, want ik vind het niet nodig om me daarover te verantwoorden. Ik kan me dus in beide gevallen erg goed inleven in keuzes die gemaakt worden voor de voeding van je kindje. Voorop moet staan dat ik denk dat alle moeders de keuze maken die het beste bij hen past en dat die keuze altijd gerespecteerd dient te worden. Goed dat TS zich goed orienteert voordat zij haar keuze maakt. Wat je als laatste zegt klopt zeker, maar als een vrouw koste wat kost BV wil geven voelt zij zich niet zo getresst wanneer zij bijvoorbeeld pijnklachten ervaart. Dan ga je langer door ook al heb je kloven, ontstekingen, spruw en noem maar op. Ik heb dit ook van beide kanten gezien in mijn omgeving. Een moeder die al twijfelt voor de bevalling of tijdens de BV periode zal sneller overstappen. Door de uitspraak 'omdat het de beste voeding is', voelt een moeder zich misschien eerder schuldig als zij kiest voor FV en ik herken dat gevoel! Maar ik was net zo'n goede, liefdevolle en toegewijde moeder geweest als ik de BV had volgehouden. M.i. heeft dat niets met voeding te maken.
de oudste 4 week bv gegeven. Ik moest en wilde toen perse bv geven en het was verschrikkelijk, vooral door de enorme druk die ik mezelf had opgelegd. Ondanks dat bij de tweede toch weer besloten om bv te geven maar ben er met een heel ander gevoel ingestapt. Ben begonnen maar als het niet zou lukken zou ik stoppen en me niet in allerlei bochten wringen om het toch te laten lukken. Wat ben ik blij met die keuze, ik geef nu nog met veel plezier bv. Mijn advies zou zijn om het te proberen en als het niet lukt, niet goed voelt of niet gaat te stoppen en dan dus niet lang door modderen maar ook echt stoppen als je je niet meer goed voelt bij bv! Het is van te voren niet in te schatten hoe het is om bv te geven en of het iets voor jou is. De voor/ nadelen van bv of kv verschillen denk ik per persoon. Ik vind het makkelijk dat ik altijd voeding bij me heb en leg hem ook gewoon overal aan maar kan me goed voorstellen dat dit niet voor iedereen geld en dan ben je toch een stukje van je vrijheid kwijt als je langer bv geeft. In het begin was het soms inderdaad best zwaar maar ook met kv heb je zware en gebroken nachten. In het begin kolfde ik wel eens zodat mijn man een flesje kon geven en ik kon slapen. ( word eigenlijk afgeraden ivm tepel/ speen verwarring maar ik had het nodig om het vol te kunnen houden)
Ik heb heel bewust voor fv gekozen. Het leek me niets, op geen enkele manier misschien gek, maar ik ben blij dat ik de keuze twee keer zo heb gemaakt. Natuurlijk heb ik in de zwangerschap ook wel getwijfeld, maar toch bij mijn eerste keuze gebleven. Wat je reden ook is, je hoeft je niet te verantwoorden. Natuurlijk is bv het beste, als alle omstandigheden goed zijn. Maar is dat niet zo (wil niet, kan niet, mag niet, enz) dan werkt fv net zo goed!
Hier ook bewust gekozen voor fv. Dit vanwege dat het ons tweede kindje is en bij de eerste is het grandioos mislukt door niet goed aan willen happen omdat hij de eerste dagen in ziekenhuis de fles had gekregen en een luie drinker was geworden. Had geen zin meer in stress/gedoe in de kraamweek en kon/kan me gewoon niet 100% meer geven mbt. borstvoeding. Dus deze keer gekozen voor de fles en helemaal geen spijt van. Al knaagt er soms wel een piepklein stemmetje in mijn achterhoofd dat het zonde is, vooral de eerste dagen toen mijn borsten erg gingen lekken.. Maar nee geen nog spijt want onze kleine man doet het uitstekend op de fv. en is een zeer tevreden ventje.
Hier ben ik na 3 dagen bv proberen, doorgegaan met fv. Ik maak lang niet genoeg melk (achter gekomen door af te kolven en te kijken wat er kwam) en de kleine was dusdanig afgevallen, dat als we een dag door waren gegaan hij naar het ziekenhuis zou moeten. Dus de keuze was zeer snel gemaakt! Ik heb een borstverkleining gehad en ik zit blijkbaar bij de groep die dus niet meer zelf kan voeden. Bij een volgende kindje probeer ik het niet eens meer, dan geven we meteen de fles. Ik heb er namelijk best veel stress van gehad om steeds ermee bezig te zijn de eerste paar dagen, en verdriet toen het ondanks de inspanningen maar niet wilde lukken. Erg fijn voor jou ts dat je een keuze hebt kunnen maken! Een kindje groeit er echt niet minder om en als je denkt dat het beter bij jullie past, prima dan toch?? Je beweegredenen maken ook helemaal niks uit, gevoel zegt genoeg.