Hoe kan iemand zo vaak naar beneden vallen, weer opstaan en weer omhoog klimmen? Hoe kun je nog hoop hebben na zoveel tegenslag? Hoe sterk moet je zijn? Hoe lang is deze weg nog? Staat er aan het eind van deze lange weg de pot goud? Niemand heeft een antwoord op deze vragen. Niemand kan mij vertellen dat we naar zoveel teleurstellingen eindelijk datgene krijgen waar we het voor doen. Hoe zwaar het wel niet is om elke maand injecties te zetten, op controle te komen, pijn te hebben en veel verdriet. Elke maand die verschrikkelijke wachtweken. Dat verschrikkelijke moment die je weer met beide benen op de grond zet. Ook onze ivf poging 2.1 is mislukt. Nog 5 embryo's van verschillende kwaliteiten zitten in de vriezer. Het lijkt zoveel.. Nog 5. Maar na 6 maanden tabletten slikken, 3 operaties, 9 iui pogingen, cystes en twee ivf behandelingen zeggen die 5 mij op dit moment helemaal niets meer. Want wie gaat mij vertellen dat er überhaupt 1 van deze embryo's blijft zitten? Ook vandaag ben ik gevallen, sta ik weer op en klim ik weer omhoog. Hoe hoog ik moet klimmen weet ik niet, of ik blijf opstaan weet ik niet en op de vraag of ik blijf vallen heeft ook niemand een antwoord.. want weet je... Aan het eind van het verhaal sta je er toch echt alleen voor... Ik moest het even kwijt. Zit er helemaal doorheen.
Heel herkenbaar! En nee, helaas zijn er geen antwoorden op je vragen. Ik wil je heel veel sterkte wensen bij 'het opstaan en weer omhoog klimmen'!
Oh meid toch! Wat een lange weg heb je al afgelegd! Respect! Een dikke digi-knuffel en ik hoop echt dat al je geduld en kracht snel beloond mag worden!
Heel herkenbaar, helaas... Ik vraag me de laatste tijd ook steeds vaker af hoe lang ik dit nog vol ga houden. Het is zo'n rollercoaster! Dat vallen en weer opstaan is echt zo heftig elke keer... Sterkte Chantal! en een digiknuffel!
Hoi Chantal, Ik wil je heel veel succes kracht en geluk toewensen bij het opstaan en verder klimmen! Respect voor je doorzettingsvermogen, ik hoop dat je wens snel in vervulling gaat. Liefs Genesis
lieve Chantal, Je verhaal is zo herkenbaar. Dit hele proces is zo f*cking moeilijk. We willen het allemaal zo graag. Maar het lijkt ons niet gegund. Maar we moeten hoop houden, hoe moeilijk het ook is. Probeer hoop te houden. Hee veel liefs en een dikke knuf xxx
Bedankt voor jullie lieve reacties. Het is zo moeilijk, deze weg, en zo lang. Op dit moment heb ik veel pijn van de menstruatie. Maar toch wil ik snel weer door. Hopen dat je uiteindelijk kan huilen van geluk. Dat die test eindelijk eens twee streepjes laat zien. Ik hoop dat dit het allemaal waard is geweest. Dat 2016 het jaar van de vruchtbaarheid wordt. Voor ons allemaal. Ik duim