Al een tijd verbaas ik mij over dat mijn zoon van 9 helemaal nergens mee speelt. Of nou spelen doen ze misschien niet meer op die leeftijd? Maar hij is nergens eigenlijk echt voor geinteresseerd. Puzzelen vind hij opzich nog wel wat, maar ook maar voor even en dan ligt het er weer. Hij heeft lego, een gravitex knikkerbaan, diamond painting enz. maar er is niets wat hij zelf pakt en een middag mee zoet is. Eigenlijk wil hij alleen maar op zijn tablet spelletjes spelen of filmpjes kijken. Vaak wel weer filmpjes waar hij iets van leert, dat dan weer wel.. Is dit herkenbaar gedrag?
Heel herkenbaar. Een huis vol speelgoed, Lego, Hotwheels, en dan nog roepen dat ie zich verveelt. Het liefst alleen maar tv kijken of gamen. Donald ducks zijn hier wel favoriet trouwens, maar ik moet hem echt een zetje in de goede richting geven want zelf iets bedenken is lastig blijkbaar...
Speelde hij voorheen wel altijd met speelgoed? Mijn dochter van 7 is nooit echt van het spelen met speelgoed geweest. Wat ze het liefst doet is buiten spelen met anderen. Knutselen/tekenen is nog wel iets dat ze zelf doet, maar vaak moet ik haar wel helpen herinneren aan die optie.
Wat ze hier doen Oudste van 11 : Electro doos, drone vliegen, fietsen, skaten, gamen, filmpjes maken. Middelste van 10 : Lego (ingewikkelde dingen bouwen), skaten, fietsen, wandelen met de buurjongen, gamen. Dat echt spelen is bij hen nooit echt aanwezig geweest. Dus de lego is bouwen en klaar.
Vooral dat zelf bedenken inderdaad. Hier werkt op zich een planbord wel goed. Als ik dan dingen verzin en het staat op dat bord dan doet hij dat gewoon zonder gezeur. Heel bijzonder. Moet ik er wel bij zeggen dat zoon hoogbegaafd en hoogsensitief is gediagnosticeerd is...
Niet echt met speelgoed, zoals ik dat bij zijn broertje en zusje zie, maar in ieder geval wel langer met iets bezig kunnen zijn en dat ook zelf kunnen gaan bedenken om te gaan doen. Bijvoorbeeld met lego. Laatst heeft hij alle braw stars poppetjes nagetekend. Dan heeft hij een soort van doel en doet hij de hele middag niet anders en daarna is het opeens weer klaar en kan hij niets anders bedenken.
Vooral buiten dus, ook daar heeft hij niets mee, helaas. Nog wel met vriendjes dat ze sinds kort naar het schoolplein mogen en gaan.
Idem. Zoon is vorig jaar getoetst en hoogbegaafd bevonden. Misschien is dit gedrag wel normaal voor deze leeftijd, maar gevoelsmatig strookt het met zijn cognitieve vermogens. Ik kan dan maar niet snappen dat hij niet zelf iets kan bedenken. Maar dat speelt hier sowieso. Emotioneel zijn ze kind, maar ze lijken zo volwassen...
Onze zoon is een stuk jonger maar het is heel herkenbaar. Zeer hoogstwaarschijnlijk is hij ook HB en spelen is altijd een dingetje geweest.
Herkenbaar, al is de jongste wat speelser dan de oudste. De oudste is tegenwoordig makkelijker bezig te houden met voetbal en tennis, hij sport sws veel. De jongste wil uit zichzelf enkel achter het scherm hangen maar als je hem stimuleert wil hij nog wel eens iets bouwen of kleuren.
Hier ook 2 HB-ers, 'ik verveeeeeel me' Als ik zeg: mama heeft nog wel een klusje liggen, dan wordt het al ineens een stuk makkelijker om wat te bedenken. Ze weten inmiddels dat als ze blijven zeuren ze gewoon door mij aan het werk gezet worden. Maar het blijft een dingetje. Beeldscherm trekt áltijd merk ik. Maar het helpt ook als ik heel duidelijk aangeef dat ze er niet op mogen ze zich er dan ook makkelijker bij neerleggen. Bij een half antwoord (bijv: straks nog wel even) dan blijven ze zeuren. De oudste is 10 en heeft inmiddels zelf ook door dat ze tussen tafellaken en servet zit. Alleen al door het te benoemen snapt ze dat we het begrijpen en is dat al fijn voor haar.
Hier ook 2 hb kinderen. De oudste (zoon van 10) komt binnen bijna niet verder dan gamen, tictocs maken of een potje schaken. Hij heeft nooit echt met speelgoed gespeeld. Lego vind hij leuk om in elkaar te zetten, maar daarna weet hij het en is hij er klaar mee. Fantasiespel kent hij niet. Hij speelt wel regelmatig buiten met vrienden (boom)hutten bouwen, voetballen, tikkertje, jacht seizoen spelen, met de stuntstep op de skatebaan of old school belletje leuren. Dus ik duim voor een hele lange nazomer want dan speelt hij tenminste. De jongste (dochter van 7) speelt overal mee, is ook goed in fantasiespel. Zij speelt gerust met barbies, poppen, knuffels en lol figuurtjes door elkaar heen. Maar ook strijkkralen of tekenen vindt ze erg leuk. Maar zodra het mooi weer is, is zij ook buiten te vinden. Dus misschien is dat niet binnen kunnen spelen een kenmerk van hb jongens? Want mijn dochter is toch ook echt als hb getest en zij speelt (gelukkig) dus wel gewoon heerlijk binnen.
Ik denk dat we er het dan over eens kunnen zijn dat het aan de het dan inderdaad aan de hb kan liggen. Andere zoon is zoals ik het nu kan beoordelen niet hb en die heeft dat dus ook niet of een stuk minder. Is natuurlijk ook nog jonger.
Hier gebeurt er ook weinig, behalve op schermen willen. Hoe meer ruimte ze daar in krijgen, hoe minder ze overigens gaan doen. Liefst zou ik 'schermloos' willen, dan worden ze opeens een stuk creatiever, maar dat vind ik ook weer zo wat... As we speak zit ik ook op een scherm, dus ja, kan het ze dan ook niet volledig verbieden... De oudste heeft nooit echt gespeeld, zij leest wel (heel) veel. De jongste heeft wat meer gespeeld, maar sinds een jaar oid is het over. Ze speelt wel nog buiten met andere kinderen, maar thuis hangt ze alleen maar. Hoewel ze sinds kort af en toe met Magnetix allerlei dingen bouwt. Maar dat is echt het enige. Ze leest ook niet/amper, alleen de Penny.
Hier ook herkenbaar. Hij speelt wel graag buiten en Lego in elkaar zetten vindt hij ook wel leuk, maar verder speelt hij amper. Ja, gamen op de Xbox is favoriet en YouTube filmpjes kijken. Sinds een paar dagen wil hij graag een spelletje met mij doen, vooral rummikub is favoriet. Voorheen kon hij zich uren met Lego vermaken.
Even out of the toy-box gedacht: is een werkbank met gereedschap misschien iets? Een bak met touwen, katrollen en haken?
Onze meiden moet ik ook écht verbieden qua schermen.... doen we dat niet, dan zitten ze de hele dag met de telefoon/tablet op de bank vastgeplakt. De oudste (11) wil op zich nog wel naar buiten, op de trampoline en gewoon in de tuin rollenspellen doen (paard/hond trainen zogezegd) maar ook gewoon zelf trainen met één van onze honden. De jongste van 9 is vrij creatief die kan uren tekenen of knutselen. Maar ook met Schleich(paarden) spelen is grote favoriet. Merk momenteel wel dat de beide dames wat in verschillende "standen" staan, ze willen wel hetzelfde.... maar op een ander moment De ene wil op de trampoline/schleich spelen terwijl de ander nog tv wil kijken. En andersom. Ik ben er zelf ook wel debet aan, meestal willen ze een spelletje wanneer het mij niet echt uitkomt Zelf kan ik, dan ook actiever mee doen in bijv Rummikub of Monopoly oid, ipv denken dat het shirt wat ik dan onder handen heb nog af moet naaien. Met papa kunnen ze gitaar spelen of schaken, maar die heeft ook niet altijd tijd/zin.
Ik herken dit helemaal in onze kids van 7(jongen) en 4 (meisje) of zoon nu hb is? Geen aanleiding of vermoeden eigenlijk