Wij kregen onlangs ook zo’n uitnodiging voor mijn zoon (groep 2). Ik heb online ingevuld geen toestemming te geven. het onderzoek is dus niet uitgevoerd. Heeft ook geen vervolg gekregen, is nog altijd vrijwillig en ook ik vind dergelijke onderzoeken onnodig (zeker zonder ouder erbij). je staat volledig in je recht om te weigeren
Ik snap niet waarom je zoiets zou weigeren. Er worden op deze manier dingen opgespoord waaraan je zelf niet zou denken. Bij mij is toen lichte scoliose ontdekt. Met therapie om een goede lichaamshouding te krijgen is het goed gekomen, maar het had ook anders kunnen zijn. En er zijn kinderen die zonder ouder vrijer durven te spreken hoe ze zich voelen. Ze zijn er voor de kinderen he en niet om ouders te pesten. TS, zou je haar niet een brief mee kunnen geven me uitleg over haar gewicht?
Wat zou een kind tegen een volslagen onbekende eerder zeggen dan tegen een ouder? Dat vind ik echt onzin.
Je bent zeker niet de enige. Dochter gaat ook niet, tot ze 16 met begeleiding. Ze heeft een huisarts die is kundig genoeg en ogen hebben we van t weekend al ff laten testen (vader is brildragend sinds zn 8e) dus daar hoeft t ook niet voor.
Ja, 1 x gewoon meegegaan in de onderbouw, al stond er in dat het niet nodig was. Verder heb ik die vragenlijsten meestal niet ingevuld. Er opgezet 'te suggestief, niet ingevuld', en wel ingeleverd zodat ze wel wisten dat ik de vragen had gezien. Bij problemen thuis of met de ouders, zullen kinderen waarschijnlijk eerder zoiets delen als er geen ouder bij is, is denk ik wat @Vogelinnetje bedoelt.
Aan een vaste huisarts of een docent kan ik mij er iets bij voorstellen hoor. Maar een volslagen vreemde die je nog geen 10 min ziet, kijkt naar meten en wegen en waarvan je weet dat al je klasgenoten er ook nog komen? Dat geloof ik niet.
Wanneer spreekt een kind op de basisschool de huisarts zonder ouders erbij? Of vertrouwt de juf als die bijvoorbeeld steeds gezellig staat te kletsen met de moeder, als de moeder bijvoorbeeld (onderdeel van) het probleem is? Niet ieder kind denkt of handelt hetzelfde, voor sommige kinderen of volwassenen geldt juist dat ze liever over problemen met een onbekende 'professional' praten. Ik weet uit ervaring dat ze n.a.v. zulke onderzoeken ook hulp hebben geboden bij problemen thuis, dus ja, er zijn echt wel kinderen die daarover praten met zulke onderzoeken.
Je hoeft het ook niet te weigeren: je kunt als ouder mee gaan. Vind ik bij een jong kind niet meer dan normaal eigenlijk…
Als je goed leest loopt het kind van ts al bij professionals en wordt het al begeleid. Ik lees van meerderen hier dat kinderen al bij kinderartsen lopen e.d en dus een oppervlakkig ggd onderzoek door een totale vreemde zonder ouders erbij geen meerwaarde heeft. En kan zelfs al belastend door een kind ervaren worden omdat deze al genoeg medische handelingen moet doorstaan.
Blijkbaar heeft de GGD de ervaring dat zulke kinderen het best zelf kunnen. Bovendien heb je het voordeel dat een kind wellicht durft te melden als de situatie thuis onveilig is.
Ik reageerde vooral op de reacties van anderen die zeiden dat ze zouden weigeren. Ik hoorde niemand zeggen dat ze hun kind wel alleen zouden gaan. Voor TS had ik nog een aparte opmerking.
Ik zeg ook niet dat ze het niet kunnen, ik vind het zelf alleen niet gepast, dus ik zou het zelf niet toestaan (zonder mijn aanwezigheid dus). Ik hoop eerlijk gezegd toch wel dat er op school meer mogelijkheden zijn dan enkel in groep 2 en ergens in de bovenbouw 10 geplande minuten met een onbekend persoon om dat soort dingen bespreekbaar te maken. Maar goed, hier hebben we dus bij allebei de kinderen geen enkele uitnodiging gehad. De jongste zit inmiddels in groep 8 en de oudste op het VO, ik geloof dus ook niet dat ze nog zullen komen.
Totaal mee oneens , ggd kan wel ervaring hebben in het algemeen, maar daar stopt het dan ook. Zoon is als kleuter nooit uitgenodigd omdat hij een klas had overgeslagen , de uitnodigingen worden dus op groep (2) de deur uitgedaan en niet op leeftijd. Toen hij in groep 7 zat ( ondertussen speciaal onderwijs) kreeg hij wel een oproep maar hebben die dus netjes afgemeld omdat het voor hem geen wenselijke situatie was om zijn dagroutine te doorbreken door een wildvreemde die hem uit de klas haald. Ggd had hier alle begrip voor, ze hadden niet door dat de school onder speciaal onderwijs viel . En of een kind het aan de ggd medewerker durft te melden of de situatie thuis onveilig is vraag ik me af. Kan me voorstellen dat kinderen hun eigen situatie als normaal zien omdat ze geen vergelijkingsmateriaal hebben of het wordt ze wel zo ingepepert niets te zeggen dat ze dat niet durven. Dan heb ik meer vertrouwen in de signalering van de leerkrachten en ib-ers en mede ouders / buren
Bij ons hebben ze praatjuffen, vertrouwenspersonen. Beide hebben geen vaste klasmaar ondersteunen door heel de school. En elk schooljaar gaan ze de klassen weer rond om het te vertellen.
Mijn dochter zegt absoluut niet alleen te willen gaan en als zij dit niet wilt dan doet ze het ook niet. Ze voelt zich absluut niet veilig bij een vreemde. Ze heeft ook aangegeven dat ALS ze moet, ik dan mee moet. Zij zal echt niks zeggen wanneer ze alleen is met een vreemde. En verder is dit ook totaal niet nodig. Ze krijgt al hulp en dat is allemaal voor haar al "ingrijpend " genoeg. Meer "bemoeienissen", hoe goed bedoeld ook,. zijn hier niet helpend bij. Ze is nu in goede handen. Het is een gesprek, zo nodig test oren en ogen, gewicht en meten. Ogen zijn past getest en ze hoort goed. Gewicht en lengte houdt ik zelf bik en we komen nog bij de huisarts. Ik zie hier dus, voor mijn kind, echt de meerwaarde niet van in.
Wij hebben het toen wel laten doen. Zoon is niet zo'n moeilijke, die vind alles best. Er kwam toen wel uit dat hij minder hoorde dus moest de gehoortest opnieuw. En nog een keer.... en nog een keer. Uiteindelijk dus buisjes gekregen. (wat meer gedonder geeft maargoed dat is een ander verhaal)
Oh hier zou ik geen seconde over twijfelen, en gewoon afzeggen. Je dochter wil niet en wordt er onzeker van, dat lijkt me reden genoeg. Wegen en meten kun je thuis ook wel als je twijfelt. Ik ga met beide kids ook alleen naar de ggd voor de vaccinaties en ogentest, en bij medische vragen weet ik de huisarts wel te vinden. Het is niet verplicht en er gebeurt niks als je afzegt.
Je kan je kind gewoon afmelden en daar zit dan geen vervolg aan. Er staat dan niet uitgevoerd in het dossier met als reden 'geen toestemming/ geen belangstelling '. Het onderzoek wordt aangeboden, maar dat betekent natuurlijk niet dat het verplicht is. Wat betreft het sociaal emotionele gesprekje in groep 7, juist bij een onbekende persoon (met de juiste gesprekstechnieken) vertellen een hoop kinderen over hun (eventueel onveilige) thuissituatie. Je wilt niet weten hoeveel dingen er boven komen drijven die compleet gemist zijn door de omgeving (buren, leerkrachten, trainers etc). Maar uiteraard zal ook tijdens zo'n gesprek niet 100% boven komen. De vragenlijst met daarin de vragen over de financiële situatie is er al jaren, dat heeft niets te maken met de energie crisis nu. De financiële vragen staan er absoluut niet in om ouders te pesten (ik besef dat dit soort vragen erg persoonlijk zijn), maar juist om ouders te helpen. Veel ouders hebben namelijk geen idee dat er heel veel potjes bestaan om financiële ondersteuning te geven bij gezinnen met kinderen. Op het moment dat een ouder dus aangeeft het financieel zwaar te hebben dan wordt er vanuit de ggd gekeken wat er voor deze ouder mogelijk is en waar de ouders dit kunnen aanvragen. Op het eerste oog lijken dit dus vervelende vragen, maar er zit meer achter dan je denkt.