Belachelijk zeg! Ben je dan jaloers ofzo? En waarop? Mijn moeder is overleden toen ik klein was en al ruim 20 jaar bezoekt mijn stiefmoeder zelfs nog váker dan mijn vader het graf en houdt het schoon, harkt het aan, brengt plantjes samen met mijn vader met bijzondere dagen. Oh en op de schoorsteenmantel prijkt ook gewoon een foto van mijn moeder. Ik vond het nooit meer dan logisch maar blijkbaar is dat niet zo!
Aah wat erg zeg dat iemand zo een ultimatum stelt... Al is het misschien al wat langere tijd geleden...een geliefd persoon verdwijnt nooit uit je hart, en ik kan me ook voorstellen dat je dan ook regelmatig het graf nog bezoekt en bijhoudt... Het valt mij trouwens wel op dat in NL graven minder druk bezocht worden dan het land waar mijn moeder vandaan komt...daar zie je savonds heel veel kaarsjes branden...en dan bedoel ik ook na nog lange tijd na overlijden...vraag me weleens af waarom dit zo is....en hier wat minder...(geloof? Bereikbaarheid begraafplaats/...?)
Belachelijk sorry dat ik het zeg... Mijn vader is overleden en mijn stiefmoeder komt nog 2x per week naar zijn graf toe. Ookal heeft ze al 5 jaar en andere man. Vind ik ook niet meer als normaal eigenlijk.
Ja dat valt mij ook op.... Weet niet hoe dat komt... Ik betrap mezelf er op dat ik ook niet vaak naar het graf van mijn oma ga.... En als ik ga zie ik er nooit iemand eigenlijk...
Liefde voor een overleden partner verdwijnt niet. Vind het dan ook behoorlijk onbeschoft om dat iemand dan wel min of meer op te dragen. Belachelijk.
Daarom vind ik het zooooooooo fijn dat mijn moeder "gewoon" thuis is. Ze is overal bij. Soort van. Mega-troost voor ons.
Mijn oma is Bijna 3 jaar overleden.. Hij heeft een nieuwe 'vriendin'nu 1,5 a 2 jaar .. Ze verafschuw mijn oma denk ik ., ze komt niet in het huis van 'hun' alles staat nog zo dat oma elk moment binnen kan komen .. Ook bij ons komt ze niet ,, zelfs niet op mijn trouwen geweest kraambezoek enzo verjaardagen van mijn kinderen komen ze beide niet .. Mijn opa niet en zij niet ,, omdat zei elke x niet kan ofzo 😡 graf komt hij niet meer .. Slapen doet ze niet bij opa omdat oma daar geslapen heeft 😒 het is gewoon raar .. Ben die dag oma niet alleen verloren op 60 jarige leeftijd aan kanker maar ook mijn opa .. Oh ja en al zijn geld is ook op 😡
Dan zou je bij mij kunnen oprotten, DOEI! Als mijn huidige man overlijdt, die echt mijn soulmate en beste vriend is, is het nog maar de vraag of ik uberhaupt ooit nog een ander wil, maar no way jose dat iemand mij zoiets verbiedt. Serieus? Jaloers zijn op iemand die dood is? Dan ben je echt ziek in je hoofd 😊
Ik vind het eigenlijk te erg voor woorden als je een soort van "jaloers" moet zijn op een overleden partner van je relatie. Als je een relatie aangaat met iemand die zijn vrouw verloren heeft, weet je dat die persoon al een ander leven achter de rug heeft, en dus ook gelukkig is geweest met die persoon maar dat het lot anders besliste. Een vriendje van mijn zoon heeft ook zijn moeder verloren. Zijn moeder stierf aan borstkanker toen het manneke nog maar 14 maanden was. Eigenlijk heeft hij helaas zijn moeder amper gekend omdat zij net na de geboorte van haar kind ziek werd. Haar laatste wens was, dat haar man een nieuwe vrouw zou ontmoeten en moeder voor haar zoon. Die heeft hij gevonden. In huis staat een mooi gedenkhoekje met kaarsjes en foto's van de eerste vrouw. Zij heeft er heel erg voor gezorgd dat F. de herinnering aan zijn biologische moeder levend bleef. Zelf heeft ze geen kinderen gekregen met de papa, maar is echt een superlieve mama voor de jongen (inmiddels 13). Zo kan het dus ook. Ik heb echt respect voor haar.
Denk dat begraven hier een beetje zijn tijd heeft gehad? Ik heb bijv. mijn oma gewoon gezellig hier in huis staan ipv ergens begraven (ze is gecremeerd en ik heb de urn). Zo is ze altijd bij mij. Mijn schoonmoeder heeft ook een tijdje bij ons in huis gestaan, maar toen vond mijn man het tijd om haar uit te strooien. Ik heb dat punt nog niet bereikt en miss blijft mijn oma wel de rest van mijn leven in huis.
Mijn 'stiefschoonmoeder' verzorgt zelfs het graf van mij overleden schoonmoeder en maakt mooie bloemstukken met de feestdagen en haar verjaar- en sterfdag!
Heel raar... het hoort toch bij hem, bij een hoofdstuk uit zijn leven. Ik vind dat de jaloezie dan wel te erg is!!
Mijn zusje is de dag na onze bruiloft plotseling haar man verloren (30 jaar oud en volgende week zouden ze jaar getrouwd zijn) ze heeft zijn as in zijn trouwring laten verwerken die zij nu draagt. Hij zal altijd een deel van mijn zusje blijven en van ons. Dus een evt nieuwe relatie heeft hier gewoon respect voor op te brengen en anders is daar de deur. Maar voor deze dingen is het nog te vroeg. Maar hij zal altijd deel uitmaken van ons gezin in onze herinnering.
Ik vind dit echt zo erg om te lezen! Het is toch geen concurrentie meer? MIjn verhaal: Mijn man is 5 jaar geleden ook overleden. Inmiddels heb ik een vriend en zijn wij ouders geworden van 2 mooie kindjes. Mijn mans urn staat hier in de tuin en mijn vriend onderhoud deze net zo goed als ik. Nu hebben wij 2 woningen en gaf mijn vriend laatst aan dat hij het wel mooi zou vinden als er ook wat as van mijn man in dat huis zou komen zodat hij gevoelsmatig altijd bij ons is in welk huis dan ook. Dit was altijd ook mijn wens maar had ik nooit uitgesproken naar hem..... Mijn ex-collega heeft ook zijn vrouw verloren aan strijd tegen kanker en zijn nieuwe vriendin verwijderde alle fotos van haar in huis alleen op de slaapkamer mocht een pasfoto blijven staan. Ook het ouderlijke bed moest weg want daar had "zij" ingelegen. Hij helemaal in de wolken heeft dit nog gedaan ook. Later ging de relatie uit en zag hij hoe bezopen het was. Ik ben dus heel erg gezegend met een geweldige vriend die mij geregeld troost als ik verdriet heb om Paul* want dat gaat gelukkig niet weg ook niet nu je een nieuw gezin hebt. Hij zegt ook altijd, ons gezin bestaat uit 5. Paul* hoort er altijd bij .Hij zegt ook altijd Paul*is geen concurrentie meer voor mij en hij heeft er respect voor hoe hij met zijn ziekte is omgegaan dus tja, zo kan het ook.