Okee, het was niet helemaal een vrijwillige keuze... Ik werd voor reintegratie verplicht en tegen mijn zin verplaatst naar een werkplek met heel veel meer reistijd per week én op een suffe functie waar ik echt niet wilde werken, toen heb ik gekozen voor deze uitweg. En nu ben ik er eigenlijk wel blij mee om even weer bij mezelf te kunnen komen na een slopende, moeizame weg bij mijn (bijna) ex werkgever. De rust voor ons gezin en dat ik weer lekker in mijn vel kom te zitten gaat de komende tijd op de eerste plaats komen, daarna zie ik weer verder. Ik ben wel heel erg benieuwd wie hier ook om wat voor reden dan ook haar/zijn baan heeft opgezegd en hoe je dat ervaren hebt. Hoe ben je je dagen gaan invullen? Hoe lang duurde het voordat je een nieuw ritme gevonden had? Was de verandering voor je kinderen groot? Miste je de kinderopvang? (ik zie op tegen de schoolvakanties zonder kinderopvang op dit moment) Andere tips of adviezen zijn ook welkom, alvast bedankt!
Ik ben vorig jaar gestopt. Zag mijn werk al een tijd niet meer zitten en met name met de jongste liep het helemaal niet goed op de opvang. Ik vind het nog steeds elke dag super fijn. Verveel me nooit eigenlijk. Mijn kinderen zijn wat ouder (en wat mij betreft nu makkelijker), de vakanties vond ik gewoon heerlijk, ook al zag ik daar net als jou een beetje tegenop.
Gefeliciteerd met je beslissing! Ik hoop dat het je gaat brengen wat je nodig hebt. Ik ben gestopt tijdens de zwangerschap van de laatste, nu dus alweer 3,5 jaar thuis. En het bevalt/beviel prima. Vooral de ‘rust’. Minder vliegen. Had ik echt nodig. Ik vind de vakanties prima te doen. Dit jaar niet weggeweest en de vakantie is voorbij gevlogen. Komt echt wel goed, ze hoeven niet continue geëntertaind te worden he . En verder rommel ik wat aan in en om huis. Mijn dagen vullen zichzelf in haha. Laatste jaar wel weer een cursus (1 avond in de week + thuisstudie) doen en volgende week start ik met de volgende. Het plan is dat ik als de jongste naar school gaat ik weer wat ga werken en/of een hbo studie ga doen. Helemaal zin in
@Suus1993 en @Eppo82 Bedankt voor jullie reacties! We gaan er nu vanuit dat ik voor een jaar even geen ander werk ga zoeken. De kinderen hebben ook wel wat 'bijzonderheden', dus dan heb ik ook de tijd om de afspraken bij therapie en logopedie te kunnen maken zonder steeds het geplan rondom werken. Ik hoop heel erg dat mijn energie weer snel terug wil gaan komen, want de laatste maanden was het werk een grote energie slurper geworden. Wie weet kan ik mijn wereldje ook langzaam weer wat groter gaan maken, want die is ook vrij klein geworden inmiddels. Maar daar heb ik nu nog niet direct zin in als ik eerlijk ben
Ik ben nu ook al een tijdje thuis. Ik vind het heerlijk. Ben graag op mezelf dus mis de contacten ook niet echt. Tijd vliegt voorbij.
Ik ben gestopt toen de 4e, 1 jaar was. Het is de beste beslissing ooit. Ik kon werk en privé niet meer apart houden van elkaar. De sfeer op het werk was niet meer te harden. Dus ben gestopt na veel wikken en wegen. Wat een bevrijding was dat zeg! Mijn dagen vul ik met huishouden , kinderen van en naar school brengen, speel uitjes, eten koken, bezoekjes en rust ik regel alles verder thuis mijn man hoeft alleen maar te werken en blij te zijn thuis
Het huishouden is hier een beetje achterstallig inmiddels (understatement), dus hopelijk ga ik daar ook wat meer orde in krijgen als ik beter in mijn vel zit. Voor het oog is het okee, maar "hoe schoon is jouw huis" zou hier nu even niet moeten komen. En rust klinkt nog wel het aller beste voor wat ik er nu van mag verwachten.
Rust is wat ik het allerfijnst vind. Geen gestress om zieke kinderen en vrije dagen, ziekenhuisbezoeken midden op de dag etc etc, het kan gewoon.
Wat fijn dat je er blij mee bent! Ik heb ruim anderhalf jaar geleden Ook hiervoor gekozen toen ik eigenlijk terug zou komen van zwangerschapsverlof van mijn jongste. Ik ben ook heel blij met de keuze geweest maar heb wel vanaf het begin af aan een soort van creatief werk wat ik goed in mijn eigen tijd kon doen als de jongste sliep gedaan dus niet helemaal werkloos. Ook 4 uur in de week voor mijn Mans bedrijf gewerkt. Maar toch voelde het wel als thuisblijfmoeder grotendeels. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zonder dat werk het wel saai had gevonden. Ik vond de afwisseling van als de jongste wakker is met hem iets doen en dan als hij slaapt achter mijn laptop kruipen erg fijn. Nu hij wat groter wordt merk ik dat ik wel het mis om meer te kunnen werken omdat hij niet meer veel slaapt dus gaat hij vanaf 1 september 2 dagen onder schooltijd naar onze oude gastouder zodat ik mijn werkzaamheden wat kan uitbreiden. Maar hoe dan ook vind ik de vrijheid en de rust die ik nu heb echt super fijn! Als ik geen kinderen meer thuis heb overdag zou ik echt wel meer willen werken want ik ben erachter gekomen dat ik dat toch wel erg leuk vind maar dat ik vooral veel vrijheid wil ervaren. Maar hoe dan ook is dit voor je een fijne periode om te kijken wat voor jou het beste. Ik vind de vakanties juist wel iets minder dan vroeger. Wij hadden eigenlijk vrijwel geen opvang tijdens de vakantie maar wisselden elkaar af. Ik vond dat ideaal want dan werkte ik bijvoorbeeld 2 dagen in de week en drie vakantiedagen met de kinderen. Ik vind 5 dagen met de kinderen wel veel maar meestal neemt mijn man twee dagdelen vrij zodat ik dan even kan werken.
Dat klinkt inderdaad als een ideale combinatie. Ik heb ook zoveel opties in mijn hoofd wat zou kunnen in de toekomst, maar voor nu is de balans herstellen eerste prioriteit. Ik ben ook nog steeds niet helemaal opgeknapt in die twee jaar ziektewet en de reintegratie heeft het er niet beter op gemaakt. Dus nu even pas op de plaats en een volgende fase in.
In 2010 heb ik mijn " baan" opgezegd ( stelde niet zo veel voor) en gekozen voor rust. 10 jaar nu heerlijk thuis en kan mijn dagen invullen hoe ik dat zelf wil. Ik doe er inmiddels wel weer wat bij want mijn hobby probeer ik een beetje uit te breiden naar meer. Dat lukt al heel goed. Kinderen zijn nu groter en dan is het nog extra fijn om thuis te zijn omdat ze je veel meer nodig hebben eigenlijk dan als ze kleiner zijn. Ik ben er na school en kan 100% helpen met huiswerk als dat moet, brengen en halen naar de clubjes en ze kunnen altijd iemand meenemen om te spelen. Ik vond het vooral erg fijn dat de stress weg was. Geen oppas bij ziekte et cetera.. Ik was al erg snel gewend. Ook alleen met de kinderen in de zomervakantie was goed te doen. We gingen op de dagen dat we niet op vakantie waren en mijn man moest werken elke keer naar een andere speeltuin in de wijk of ergens in de stad. Ijsje halen et cetera. Dan nam ik een boek mee of iets anders. Ik vond dat altijd de leukste dagen in de vakantie. Niks moest alles mocht.
Ik kan op dit moment alleen nog maar denken "Ik hoop dat ze niet elke dag iemand mee naar huis willen nemen als ze niet meer naar de BSO gaan" Drukte en harde geluiden zijn helaas voor mij nog steeds triggers voor de restklachten van mijn PTSS, ik hoop heel hard dat dat ook gaat verbeteren als ik meer aan rust toekom.
Ja dat snap ik. Dan is het echt wel anders. Dan de afspraak maken 1 keer per week bij jullie. Ik ken genoeg ouders waarbij dat ook zo gaat.
@missle Geen ervaring met baan opzeggen maat wilde je toch even een digitale knuffel geven Hopelijk krijg je snel de gewenste rust
Is dat niet een goed idee om voorlopig dan één of twee dagen BSO aan te houden? Maar misschien dat je ook al snel merkt dat de rust onder schooltijd voldoende is om die paar uurtjes erna goed aan te kunnen
De opvangtoeslag loopt nog 3 maanden door na de laatste dag van mijn contract, daarna houdt het op. We mogen niet klagen over inkomen, maar we betalen nu 1/7 deel zelf en als we daarna alles zelf moeten betalen dat gaat niet lukken. Maar die 3 maanden gaan we wel door laten lopen.
Ook al ben ik dus altijd thuis na school dan nog mag mijn dochter niet elke dag afspreken hoor. Ik vind 2 keer per week tot nu toe wel genoeg. Tel daar de zwemles en het wekelijkse bezoekje van oma bij op en dan heb je al 4 van de 5 dagen wat te doen na schooltijd. Ik vind op deze leeftijd (ze is net 6) een hele woensdagmiddag ook nog te lang voor speelafspraken. Ik weet dat andere ouders dat wel graag hebben ( en dan bij mij uiteraard) maar na een uur of 2 zijn ze wel uitgespeeld met elkaar en gaan ze of klieren, of ruzie maken. Ik heb toen ik net thuis was (ben gestopt na een burn out) veel opgeruimd in huis. Zo was ik toch bezig, kon ik mijn hoofd leegmaken en het huis knapte er ook van op. Uurtje wandelen vind ik ook fijn. Maar ik kan ook zo een een paar afleveringen op netflix kijken.