Kans op EUG door doorspuiten eileiders tijdens prille zwangerschap

Dag dames,

Zondag ben ik erachter gekomen dat ik (ongepland en in een moeilijk situatie) zwanger ben ondanks condoom en morning afterpil. Afgelopen donderdag had ik een kijkoperatie om endometriose te verwijderen en daarbij zijn ook mijn eileiders doorgespoten en is er een spiraaltje geplaatst (tegen de endometriose). De test voor de operatie was negatief en de verpleegkundige heeft niet aan de gynaecoloog gemeld dat ik elk moment mijn menstruatie verwachtte en dat het wellicht nog te vroeg was om te testen. Ik heb dit toen aan haar gemeld en daar een dag van tevoren ook nog over gebeld.

Toen zondag de test positief bleek heb ik het ziekenhuis gebeld en wilde de gynaecoloog mij gelijk zien op de spoedeisende hulp. Daar is hcg geprikt en dat liet duidelijk een zwangerschap van ongeveer 4 weken zien. Op de echo was nog niets te zien. De gynaecoloog was nogal gestresst en dat snapte ik pas toen hij vertelde dat als er een bevruchte eicel in de baarmoeder of eileider zit, deze door de druk van de vloeistof die door de eileiders wordt gespoten in de buikholte kan terechtkomen. En dat hij deze kans erg aanwezig achtte door de termijn. Want als het al zou zijn ingenesteld zou het nog niet erg vast zitten zeg maar. Het spiraaltje is gelijk verwijderd op de SH, want dat kan ook miskramen veroorzaken als je dat laat zitten.

Vandaag moest ik weer komen (op zijn vrije dag, maar hij wilde me zelf zien) en is er hcg geprikt en een echo gemaakt. Hcg was verdubbeld zoals normaal is en op de echo was nog steeds niets te zien zoals verwacht. Nu moet ik vrijdag en maandag weer komen om te prikken en een echo te maken. Ze verwachten maandag wat te kunnen zien als het in de baarmoeder zit, anders pas later.

Over eventuele beschadiging aan het vruchtje is niets bekend in dit geval. Dus mocht het wel in de baarmoeder zitten is dat ook nog de vraag. Er is wel een zeer verhoogde kans op een miskraam. Daarnaast schreef ik al dat ik in een hele moeilijke situatie zit (scheiding en zwanger van prille nieuwe liefde die in Duitsland woont) en weet ik niet of het voor een kindje goed is om in deze situatie geboren te worden. Mijn verstand zegt nee en mijn hart zegt ja. Mijn (bijna ex-)man is onvruchtbaar en we hebben jarenlang geprobeerd zwanger te worden zonder resultaat. Dat maakt dit allemaal extra pijnlijk en verdrietig. Ik heb eindelijk dat tweede streepje, maar in een kutsituatie en met grote kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of miskraam.

Ik weet niet wat ik moet. Durf er met niemand over te praten (behalve de vader die ik heel goed ken, want hij is al heel lang een hele goede vriend). Ik ben bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bang voor een normale zwangerschap door de situatie, de kans op een miskraam en het niet weten of het vruchtje beschadigd kan zijn. Mijn hele gevoel zegt dit kindje te willen beschermen tegen alles wat slecht is. Maar mijn verstand zegt dat ik me niet moet hechten en dat het voor dit kindje misschien wel een hele slechte onstabiele situatie is om in geboren te worden, áls het al in de baarmoeder zit... En ik ben ook nog eens herstellende van de operatie.

Ik kan alleen maar huilen en met mijn hand op mijn buik hopen dat het op de juiste plek zit, zodat ik van daaruit keuzes kan maken. Na zo lang zwanger proberen te worden kan ik niet meer aan mezelf denken. Ik wil alleen het beste voor dit prille leven in mij, ook al zou dit voor mijzelf misschien veel verdriet betekenen. De vader voelt en denkt hetzelfde en dat pleit behoorlijk voor hem eigenlijk. Dat is in elk geval goed. Het gaat ons beide om het kindje en wij zijn bijzaak.

Ik merk dat ik niet echt een vraag heb ofzo, maar dat ik het vooral gewoon even wil delen met vrouwen. Want hoe inlevend en lief mannen ook zijn, ze weten niet hoe het voelt om te weten dat er leven in je groeit dat misschien niet veilig is in je eigen lichaam. Bedankt dat ik hier een klankbord kan vinden.

Liefs Lili

 

Ik ben trouwens 30 jaar