Even een luchtig topic... hebben jullie ook weleens dat je om het meest stomme in de lach schiet? Iets dat helemaal niet grappig is maar wat gewoon op je lachspieren werkt? Ik had het vanmorgen. Was een beetje chagrijnig omdat het brood dat ik nu alleen lust (zwanger dus kieskeurig) op bleek te zijn en ik mijn man al had gewaarschuwd. Dus mijn man, de schat, ging direct naar de enige bakker in onze stad die dat brood heeft (best een eindje). Ik had tot dan toe nooit de naam van die bakker geweten omdat we er pas sinds kort komen. Komt mijn man binnen met drie broodzakken vol, heerlijk, zie ik er in van die enorme sierletters op staan: 'Jacques'. En ik kwam niet meer bij! Mijn man natuurlijk geen idee wat er aan de hand was. Nog meer flauwe verhalen?
Ik heb iets met kleine autootjes. Ik weet niet waarom maar ik moet altijd heel erg lachen als die langsrijden. Het lullige is dat dat natuurlijk vaak invalidewagentjes zijn en dat het dan net lijkt alsof je hen uit aan het lachen bent. Heb het ook met van die gemeentekarretjes. Mijn man en ik hebben ook een keer vreselijk gelachen, maar ons ook heel erg geschaamd. Maar als je dan je lach in wil houden wordt het soms alleen maar erger. Wij waren op vakantie en zaten langs de waterkant op een bankje. Tussen ons en het water was een smal paadje. Wij waren druk in gesprek toen we ineens een zoem geluid hoorden en even opkeken. Toen reed er dus een meneer in een elektrische rolstoel langs. Maar hij reed door dat smalle paadje heel erg dichtbij, zodat zijn gezicht echt op iets van 30/40 cm afstand van ons gezicht zat. Hij was verlamd en dat was in zijn gezicht te zien aan een hele aparte uitdrukking. Hij reed heel traag en zijn wagen maakte dus een gek zoemend geluid, hij keek ons recht aan. Dit is natuurlijk helemaal niet grappig, maar door de schrik van ineens zijn gezicht zo onverwacht 'in our face' en het hobbelende zoemende trage wagentje schoten wij enorm in de lach. Ik schaamde me echt kapot Nu nog als ik er aan terug denk. Ik kan ook heel kinderachtig lachen om grappige namen. Zoals de heerlijke Kaka van de Ikea die er ook nog mooi bruin uit ziet.
Ja nog niet zo heel erg lang geleden. Mijn man kwam van zijn werk thuis en was echt in een kak stemming. Toen ook nog bleek dat ik te weinig vlees had gekocht ( de horror ), was het hek van de dam. En ik moest zo lachen omdat hij zo kinderachtig deed. Gooit hij uit frustratie zo die homp vlees naar mij toe. Nou echt, het is dat ik zoveel kegel oefeningen doe want anders had ik in mijn broek geplast. Mijn man vond het uiteindelijk ook best grappig Het ging echt helemaal nergens over.
Jaa, ik heb laatst echt in een deuk gelegen samen met mijn moeder. Ik ben net verhuisd en onze kat was buiten. Er zit nog geen kattenluikje in de deur, dus we moeten steeds de deur open voor mevrouw. Ik liet vlak daarvoor een filmpje zien van Simon's Cat. Hilarsche tekenfilmpjes, en dat filmpje ging dus over een kat die naar binnen wilde. Van alles doet om de deur te openen. Waaronder tegen de deurklink springen en een tuinkabouter tegen het raam gooien. Springt toch in eens mijn kat op de deurklink Ik had het niet meer! Tranen over mijn wangen van het lachen. Mijn kat gooide overigens geen tuinkabouter of plantenbak tegen het raam Dit is dat filmpje Let Me In! - Simon's Cat - YouTube
Je zou mij ook hebben kunnen opvegen als dat hier gebeurd. Ik heb ooit, toen mijn man echt een pestbui had zo ontiegelijk de slappe lach gekregen van de boze uitdrukking op zijn gezicht. Net zo lang totdat ie op een gegeven moment echt stond te stampvoeten als een klein kind. Toen was het hek natuurlijk helemaal van de dam.
Ik heb vaak dat als mensen bvb op een rottige manier vallen ik moet lachen van de zenuwen... Vaak ook het gezicht wat erbij getrokken word... Ik loop vaak maar door... voor ik boze reacties krijg
Leedvermaak heeft mijn moeder ook heel erg, en ik lach vaak met haar mee Zo'n zenuwachtige lachfase, dat je eigenlijk niet mag lachen, hadden we op vakantie. We waren net aangekomen en het Nederlands elftal moest spelen, maar geen Frans kanaal bleek de wedstrijd uit te zenden. Met mijn broer naar de lobby waar we probeerden via internet de wedstrijd te kijken. Er was nog een Nederlandse familie net aangekomen, een vader en drie duidelijk oververmoeide en dus vervelende kinderen. De vader werd steeds geïrriteerder want hij kon de juiste zender niet vinden, en mijn broer sist in mijn oor: "Die vent is helemaal in paniek." De manier waarop hij het zei, in combinatie met dat steeds ongelukkiger wordende gezicht van die man...
Een poos geleden toen mijn man en ik nog verkering hadden: Kwam hij voor het eerst op de fiets naar mijn huis. ( van Ede naar Veenendaal) en ik kwam hem tegemoet fietsen. Toen we na elkaar gezien te hebben samen terugfietste naar mijn huis hand in hand landde er een vlieg op het stuur van mijn man. Die sufferd bedenkt zich niet en slaat met zijn andere hand de vlieg van het stuur. Daarmee sloeg hij ook zijn stuur om. Ik rolde met de fiets door terwijl mijn man met de fiets over de kop over straat buitelde naast mij ( en terwijl dat gebeurde hoorde ik een droog: aaaauuuw) Toen hij in kreukels eindelijk stil lag vroeg ik met een bibberend lipje ( om mijn lach in te houden) deed het pijn? Bij het antwoord: neuh, heb ik hem toch uitgelachen!!!! Leuke vriendin
Ik kan ongelofelijk lachen om de uitspraken van kinderen. Zo zei een vriendinnetje van mijn dochter (4) laatst dat ze met haar ouders uit eten zou gaan die avond. Toen ik vroeg of ze wist waar ze ging eten, kreeg ik heel overtuigd dit antwoord; CHINA! Ook mijn dochter die bang is dat mijn zoon helemaal naar Engeland zal zwemmen toen hij lekker aan het poedelen was in zee (we hebben uitgelegd dat Engeland aan de andere kant ligt) was redelijk hilarisch. Mijn zoon heeft me laatst de zwaartekracht uitgelegd. Dat deed hij eigenlijk heel aardig. Mijn dochter wilde er een schepje boven op doen en zei.. 'ja, alles komt wel weer naar beneden maar daarom hebben elfjes vleugeltjes.. dan kunnen ze weer naar boven' .. je kon me opvegen. Ja, het hardste kan ik lachen om (mijn) kinderen.. NUHR was afgelopen vrijdag ook erg leuk!
ik moest een tijdje terug erg lachen om m'n vriend.. wij hebben heel veel glas aan de achterkant van het huis en 2 schuifpuien. de pui stond een klein stukje open. Mijn vriend draait zich om om onze dochter uit de tuin te halen en loopt echt PLAT met zijn gezicht tegen de ruit aan! Ik moest echt m'n gezicht in de plooi houden want het deed volgens mij best wel zeer maar oooh wat moest ik van binnen hard lachen (en nu nog)
Mijn man, ik en mijn moeder hebben laatst bijna in onze broek geplast van het lachen. Onze zoon was net 1 jaar. Mijn ouders waren op visite en de tuindeur stond open. Het begon te regenen en ik wilde de deur dicht doen. Mijn pa had de kleine vast en zei; "Wacht even, ik wil wat doen!".Hij liep zo de tuin in. Stonden ze daar, allebei in de regen. Mijn pa; "Kijk eens Benjamin, zo mooi die regen. Bijzonder he! Moet je eens voelen op je handje!" Tegen ons; "Heeft hij dat al eens gezien, de regen?" We keken eerst ontzettend verbaasd en schoten toen zo hard in de lach! Mijn pa die met de kleine in de regen staat, Benjamin vond het niet zo boeiend en mijn pa snapte maar niet dat wij zo hard moesten lachen... Die blik! Halloooo, hij is een jaar, we wonen in Nederland. Wat denk je zelf? Dat hij nog nooit regen heeft gezien? Dat hij nog nooit nat is geworden? Heel schattig, maar echt een geweldig moment. Toen ze eenmaal droog waren kon hijzelf er ook wel om lachen
N.a.v. Luna's post herinner ik me wel wat. Toen ik nog thuis woonde hadden we een kat die zelf de deur open deed. Hij sprong dan naar de klink en ging eraan hangen. Zo ook de avond dat we mijn moeder's verjaardag aan het vieren waren en tot de ontdekking kwamen dat meneer zichzelf binnen had gelaten en de halve slagroomtaart had opgevreten. Je kon mij echt wel opvegen, vooral toen de buurman ook nog eens heel kwaad werd op de kat. Diezelfde kat heeft trouwens ook weleens een kotelet van een bord af gegrist om er grommend mee door de kamer te rennen. Tja, ik vind dat wel grappig Jammer genoeg leeft hij niet meer.
Laatst was het weerbericht op tv, oke die is elke dag op tv maar mijn vriend zei toen van "oo kijk in Australië is het lekker weer" Australië stond niet op de kaart en hij wees Afrika aan dus ik lag op de grond van het lachen. En boos dat die op mij was want ik had het echt fout. En hij werd nog bozer op me toen ik het weerbericht ging kijken op net gemist om te bewijzen dat Australië echt niet op het weerbericht voorkwam. Hij wilde niet kijken en was net een kindje van 2 jaar met een woedeaanval en ik maar lachen
Een man die met zo'n electrische rolstoel zo hoppa de sloot in reed, met zn hoofd naar beneden en zn benen bungelden ernaast (verlamd) En die wieltjes steeds maar rond draaien... Ik heb hem natuurlijk samen met wat anderen eruit gehaald, maar ik had gewoon zo verschrikkelijk de slappe lach... Ik schaam me er nog steeds ontzettend voor
Ik heb soms vaak van die momentjes met mijn dochter, dat ze ongelooflijk aan het uittesten is, en ik al een paar keer aangeef te stoppen, natuurlijk gaat ze dan door, maar door boos te worden moet ik dan gewoon lachen, (niet altijd handig) maar ja haha.
Mijn man die mijn dochter een stukje appel wil geven, ze kijkt zo schuin over haar schouder, maakt een afwerend gebaar en zegt: "da's niet lekker jong!" Om vervolgens doodleuk verder te gaan met blokken bouwen Dat hoofd van mijn man, en die uitdrukking van die kleine wijsneus
ik had laatst dat ik helemaal krom lach om het woord dampo, ik heb echt de tranen over mn wangen gehad en waarom? snap het nog steeds niet..
Hier laatst ook de slappe lach met mijn moeder. de schilders waren buiten aan het schilderen en moesten een ladder achter ons huis krijgen. ze zijn denk ik wel 15 min bezig geweest om die ladder goed te krijgen zodat hij de bocht door onze poort kon maken. ze hadden hem eerst rechtop. maar wij hebben een balkje boven de deuropening tussen de schuttings dus dat kon niet. en de bocht was eigenlijk niet te maken met die lange ladder. ik dacht nog zon schilder kan met 1 schroevendraaier dat balkje even los maken maar uiteindelijk drukte hij de ladder wat verder de struiken van de achterburen in en toen kon het net. maar het zag er zo belachelijk uit. mijn moeder en ik stonden in de kamer de hele tijd de kijken en we moesten zo lachen. waren echt 2 stumpers om te zien en het lukte maar niet haha. was echt zon buurman en buurman gezicht.