Wie heeft er nog meer ervaring met mensen die je hun bv-ervaringen opdringen als je beslist geen bv te geven of er mee stopt omdat het niet lukt? Gisteren ben ik na 5 dagen worstelen met niet lopende bv gestopt. De begeleiding in het ziekenhuis was vorige week pet waardoor de start mislukte. Donderdag samen met kraamzorg weer geprobeerd. Maar dan wel met tepelhoedjes omdat ik dusdanig ingetrokken tepels heb dat het voor dochterlief weinig te happen viel. Maar met de hele trukendoos van de kraam (topmeid met veel bruikbaar advies en steun) bleef het een drama. De ene voeding kreeg uk wat binnen, de volgende gewoon niets dus we voeden vanaf geboorte al bij. Wat me nu het meest ergert zijn de opmerkingen/ervaringsadviezen die je ongevraagd krijgt van jan en alleman.
Denk dat je dat altijd blijft houden, of je nou borstvoeding geeft of kunstvoeding geeft. Er zullen altijd mensen zijn die het 'beter' weten. Daarbij krijg je dat alleen maar meer bij verschillende dingen, denk aan wanneer beginnen met bijvoeding, wel of niet bij opa/oma logeren, oppas voor als je weggaat, wanneer 'echte' schoentjes, vanaf wanneer uit de reiswieg. En dan natuurlijk nog alle dingen, van ow die van mij sliep al met 4 weken door hoor, die van mij kon met 8 weken al heen en weer rollen, die van mij liep met 8 maanden al rond hoor. Anderen weten het altijd beter en hebben hoe dan ook altijd 'commentaar'. Zolang je zelf maar achter je eigen keuzes staat, is het prima! Dan doe jij immers wat jij goed vind en daar heeft een ander niks mee te maken. Het is immers jouw kindje! Wat hun vinden moeten ze maar met hun kinderen doen. Wat jij vind moet jemet jouw kinderen doen. Tenzij ze iets van een tip hebben en je denkt van goh daar kan ik wat mee, dan kan je natuurlijk altijd je eigen mening aanpassen ! Liefs Hanneke.
Sluit me aan bij Hanneke, hoort ook bij het moederschap. Over borstvoeding heeft iedere moeder een mening en een eigen ervaring. Voor veel vrouwen speelt borstvoeding geven een emotionele rol, of je het nu wel of niet geeft aan je kindje. Het roept gevoelens en emoties op. Als je zelf achter je beslissing staat om te stoppen, dan zou ik het ongevraagde commentaar lekker naast je neerleggen. Zelf houd ik regelmatig wijselijk mijn mond bij kraamvisites e.d. Alleen als ik weet dat een moeder erg gemotiveerd is om borstvoeding te geven én ik een goede band met diegene heb dan wil ik wel eens ongevraagd advies geven. *Foei* Dat komt omdat ik soms treurig wordt van slechte adviezen van cb en kraamzorg over borstvoeding. Dan kán ik het niet laten.
Ik ben nu zwanger van een tweeling en heb bewust gekozen voor FV, omdat bij mijn eerste 2 kindjes BV totaal niet liep. Bij Sam was ik er na 4 weken helemaal klaar mee. Hij dronk niet genoeg en kwam niet genoeg aan, daardoor kreeg ik stress en liep mijn melkproductie terug en soms dagen zelfs niets. Heb toen snel de knoop doorgehakt en FV gaan geven. Beviel prima en mijn zoontje zag je met de dag groeien. Bij de tweede wilde ik het wel proberen, maar liep van te voren al zo te stressen, als het maar lukt en nee dus, ging voor geen meter, weinig melk en veel stress, dus ook na paar weken gestopt en overgegaan op de fles. Omdat ik nu geen zin heb in stress, ga ik het ook niet prberen,maar gewoon gelijk aan de fles(sen). Zeker met een tweeling erbij, zie mezelf al hysterisch worden, nee, doe maar niet. Heb gelukkig weinig bemoeienissen gehad vanuit mijn omgeving. Maar dat komt misschien ook, omdat ze weten dat dat toch geen zin heeft bij me, ik doe het op mijn manier en heb je wat te zeuren, doe je dat maar tegen een ander en niet tegen mij.
Yep. "Je gaat thuis bevallen? Joh, je bent gek, in het ziekenhuis hebben ze alles bij de hand als er wat gebeurt!" "Doe jij je kinderen op een kinderdagverblijf? Een gastouder is toch veel fijner en huiselijker dan een KDV??" "Belachelijk, dat ze haar kindje mee in bed neemt, dat is toch levens gevaarlijk!" "Ik zou mijn kind dus echt never nooit naar een familielid benoemen!" "Speentjes zijn slecht voor de tanden hoor!" "Je bent thuisblijfmoeder? Vind je dat niet vreselijk saai?" Welkom in het moederschap, het is ons lot. (bovenstaande uitspraken zijn niet per se mijn mening, maar slechts een illustratie)
Klopt dames, van al die adviezen. Alleen over bv vind ik ze wel heel lastig. Nu doe je het niet goed, terwijl het bij de oudste vanwege een schisis geen onderwerp van gesprek was dat ik geen bv gaf. De rest van de adviezen/commentaar leg ik gemakkelijk naast me neer, maar dit steekt toch meer op een of andere manier .
Weet je wat het lastige is? ( Ik heb ook moeten stoppen met de BV vanwege problemen tgv een borstverkleining, onvoldoende productie en enorme pijn, maar feit is dat maar 2% van de moeders niet in staat is niet zelf te voeden, de anderen krijgen helaas niet de juiste begeleiding. Ik bedoel dus niet dat je het niet goed doet, maar dat de hulp helaas vaak niet voldoende is ) Als je veel van BV afweet is het zo jammer dat je vaak verhalen hoort die zo anders op te lossen waren. Zoals dat je schrijft; omdat je niet genoeg productie had, voeden jullie vanaf de geboorte al bij. Maar draai het eens om; omdat jullie vanaf de geboorte bijvoeden, krijgt je productie niet de kans om voldoende te stijgen naar de behoefte van je kindje! Overigens weet ik ook hoe zo'n opluchting het is als je een fles kan geven, je kind tevreden is en jij kan uitrusten. Dus kan ik je keuze ook min of meer begrijpen hoor!