Bedankt voor je gebed! Echt lief. Maar wat moeilijk moet het zijn geweest dat hands-off beleid. Vreselijk! Heel verdrietig. En toch weer zo moedig dat jullie dat risico nog 2 keer hebben genomen! En gelukkig met een happy end. En je ouders wow, 4 een kindje aan zo’n ziekte verliezen en toch doorgaan. Ja, dat vragen mensen ook aan mij na 2 overleden kindjes en 3 miskramen, hoe kun je doorgaan? En voor mezelf weet ik dat, toch ben ik zelf onder de indruk als mensen zoals jij en je ouders die te maken hebben met zoveel verdriet en zo’n hoge risico het ook blijven proberen. Kinderwens is iets heel sterks he? Wat fijn dat ondanks zo’n hoge kans jullie 2 “gezonde” zoons hebben mogen ontvangen. We hebben telkens 25% kans en helaas is het dus al de 2e keer dat een van de babies ermee gediagnosticeerd is. Maar ik zeg altijd, zolang er leven is, is er hoop.
@iez oef meis wat een verhaal weer. Fijn dat je man is opgeknapt en jullie meisje weer bij jullie is! En wat een mooi nieuws dat ze toch e.v. een spoedks willen doen.. Wat moeten jullie in de stress gezeten hebben . Wat naar dat je klachten ook erger zijn geworden. Ik bid voor jullie! @MirW jullie ook al je meisje verloren ... Wat een zegen dat jullie nog 2 zoons hebben mogen krijgen. Is één van je zoons niet gezond? Omdat je zegt "voor het oog"..
Dank je wel @conejita Dat was even stressen idd. Maar gelukkig kunnen we nu tussen de spanning van de harde buiken en oefenweeen door toch ontspanning gaan vinden hoop ik. Hoe gaat het met je eigen zwangerschap?
Hier gaat het goed, net gisteren de 20 weken echo gehad en ze kunnen niets vinden dat lijkt op Down (bij geen enkele echo) dus ik ben gerust. Gyn zei er zijn kindjes die wel Down hebben waarvan niets zichtbaar werd op de echo maar het komt niet vaak voor. Ik voel haar nu bewegen en dat geeft ook geruststelling. Beweegt jouw zoontje veel? Als je weinig vruchtwater hebt, is hij dan wel nog veilig in de buik? Mijn gyn zei gisteren (we hadden 't even over waar ik wil bevallen) dat 't helemaal nog niet zeker is dat ik ingeleid ga worden als ik dat wil. Ze zei we zullen het bekijken. Vind het wel wel een eng idee om het af te wachten, een natuurlijke bevalling, vanwege wat er gebeurd is met onze eerste dochter. Zij stierf met 38.5 weken in mijn buik. Bij mijn zoontje mocht ik ingeleid worden. Ik wil wel graag een natuurlijke bevalling maar of ik durf door te lopen tot na 38 weken...
Fijn dat je 20wkn echo goed was! Mijn zoontje beweegt sinds week 31 stukken minder. Schijnt door weinig vruchtwater en het termijn te komen. Ik moest wel even wennen dat hij meer schuift ipv schoppen etc. Hij is gelukkig nog wel veilig in de buik met bijna geen vruchtwater of zonder vruchtwater. Gelukkig krijgt hij verder alles wat hij nodig heeft via de placenta om te kunnen groeien etc. Het enige is dus de vraag hoe de longen ervoor zullen staan, daar is wel vruchtwater voor nodig. Wat is de reden dat je dochtertje overleed in week 38? Sjonge zo vlak voor het einde, wat verdrietig. Ik snap wel dat je het spannend vindt.
@iez ah okay, fijn dat hij nog wel veilig is in je buik . Ja ik vraag dit ook omdat ik vroeger altijd dacht dat babies altijd veilig waren in de buik.. Vóór Noa* stond ik er niet eens bij stil dat een gezond baby'tje kan overlijden in je buik, er was nl niets aan de hand. We weten geen oorzaak... Ze was klein, 2140 gram en de placenta was ook klein maar dit is niet gezien. Ze zeiden ze is klein maar niets om je zorgen over te maken. Verkeerd ingeschat dus door de artsen.. Als ze eerder gehaald was had ze 't wrsch gewoon gered.
Wat erg dat ze dat niet hebben gezien of verkeerd ingeschat. Echt erg voor jullie zeg. 2140gram voor een bijna voldragen baby is echt heel erg klein volgens mij. Dat is meer een gewicht van rond de 30-33 wkn. Ook een kleine placenta is een teken dat iets toch niet helemaal pluis is, heeft toevallig de gyn my verteld omdat wij bij mij juist bang zijn voor een extreme grote placenta. Zaten jullie toen bij een verloskundige of bij het zkh? Ik weet dat je bij de verloskundige minder echo’s krijgt misschien dat ze het daarom niet goed hebben ingeschat. Maar bleef ze tot het einde bewegen? Vraag je nu wel dat ze goed het gewicht monitoren en de placenta etc?
Wat een heftige verhalen hier, ik heb zoveel respect voor jullie dat jullie het vertrouwen op God blijven houden! Het lijkt mij enorm zwaar om zulke dingen te moeten meemaken. Nou heb ik zelf wel het 1 en ander meegemaakt, maar een kind verliezen.. vreselijk! Hier gaat alles nog steeds goed, mijn placenta blijkt voor te liggen, dus ik verwacht dat het nog wel even duurt voor ik onze spruit ga voelen. Over 3 weken hebben we de 20 weken echo, spannend! Vandaag mijn eerste werkdag bij mijn nieuwe baan, ik merk dat ik al regelmatig last van mijn rug krijg. Gelukkig kan ik ook regelmatig zitten (begeleiden van kids). Ik mag van de middag tot en met de avond werken, dus ik ben heel benieuwd hoe afgedraaid ik vanavond ben haha. Blijf vooral je verhalen delen! Het is hier misschien rustig, maar dat wil niet zeggen dat je bijdrage niet gelezen en gewaardeerd wordt. Sterkte allemaal!!
Ha lieve dames! Hier ook zwanger na twee gezonde kids en twee ma's van mijn ex. Ik ben twee jaar terug gescheiden en ontmoette daarna mijn huidige man en mede door hem - nou ja, eigenlijk onze Heer die door mensen werkt - tot geloof gekomen. Hoewel ik na mijn ma's nog mijn gezonde zoon heb gekregen, durf ik niet echt te genieten. Elke keer als ik gemeenschap heb tijdens een ovulatie ben ik meteen zwanger, na zeven jaar dus nog steeds met mijn huidige man gebleken dat mijn lijf zo werkt. Spiraal eruit, meteen baby erin. Mijn lijf lijkt dus niet echt aan natuurlijke selectie te doen. Van de andere kant, misschien heeft mijn man wel goeie genen en is het gewoon goed. Ik ben nu 8 wkn en durf eigenlijk geen echo te laten maken tot 12 wkn omdat eerste ma kindje geen armpjes had en met 12 wkn kan je dat goed zien. Die ma was met 9 wkn gestopt met groeien maar weet alleen dus deze oorzaak omdat ik per se wilde weten of het normaal was dat de benen al af waren en de armen nog niet. Daar hadden ze eigenlijk geen verstand van en het is dat ik zo aandrong dat ze t gingen uitzoeken. Maar ja, doe ik de echo laat dan vind ik t weer eng dat ik mss weken denk zwanger te zijn terwijl t mss al lang gestopt is met groeien. Allemaal eng dus. Ik heb t gevoel dat God wil dat dit kindje er komt en dat ik op Hem moet vertrouwen maar ondertussen voel ik me ook weer super onzeker en angstig dat het weer mis is. Dus alsjeblieft, bid ook voor mij. @iez Wat heftig; is er een kleine kans dat dit kindje kan overleven en is er goed te leven met deze ziekte als ie het wél haalt? @Connejita wat heb je een hoop meegemaakt. Ik bid ook voor jou. @BethElisa Heel herkenbaar, je verhaal, ik help ook mee met bidden! Wat mooi dat je dit topix bent gestart! En hoe gaaf dat je nu alweer 16 wkn bent! Wil je ook voor mij bidden? Dat dit kindje gezond mag zijn??
Dankjewel dat je jouw verhaal met ons deelt! Wat erg zeg dat kindje zonder armen, überhaupt de MA's die je hebt gehad.. ik snap je angst voor echo's zeker. De afweging is ook lastig, zelf vond ik het een tussentijdse geruststelling en zo zie ik de controles nog steeds. Ik zal ook bidden dat je daarin wijsheid mag krijgen! Wat je vertelt over vertrouwen en het gevoel hebben dat dit kindje er mag zijn en komen ken ik helemaal van deze zwangerschap. Wat mij ook erg hielp was het lezen van voornamelijk psalmen en die soms ook gewoon hardop over mezelf uit te spreken. Ik kan zo snel even geen voorbeeld geven, maar de psalmen staan natuurlijk vol met vertrouwen op God in nood etc. Het was op dat moment alsof Hij letterlijk die beloften aan mij gaf, dat gaf zoveel kracht. En natuutlijk bid ik ook voor jou en dit kindje! Het gaat hier steeds beter, over 3 weken hebben we de 20 weken echo, wat wel weer spannend is. Willen jullie bidden dat we daar ook goed nieuws te horen krijgen?
Lieve BethElisa, ik neem het mee in gebed, dat je kindje gezond en alles compleet mag zijn. Ik lees nog wat psalmen voor ik ga slapen, dankjewel. Mijn naam is trouwens Morgana, en de werknaam van dit o zo gewenste kindje is Sammie Wanneer had jij je eerste echo?
Hey wat gek, ik zie dit bericht nu pas. Ik liep al in “het beste ziekenhuis van Barcelona” en kreeg al extra controles omdat ik toen antidepressiva slikte. Alles was altijd goed. Omdat ze klein was, hebben ze ook met 36 weken een doppler gedaan, waarbij de dus de bloedtoevoer en de doorstroming van de placenta en zo checken. Alles was goed... Ze hebben mij bar weinig verteld. Bijv wat jij zegt over dat een kleine placenta ook zegt dat er iets niet pluis is, dat wist ik niet. Ze zeiden gewoon er is geen aanwijsbare reden. Toch vind ik de foutmarge wel erg groot, ze schatte haar op ruim 2400 bij 36 weken. Als dan blijkt dat ze 2140 gram is bij bijna 39 dan is dat toch een erg grote fout? Ik heb later nog gemaild met een arts van dat ziekenhuis, die zat bij de cliënten”service” zeg maar. Hij zei dat van 30% van de ongeboren kindjes het gewicht verkeerd geschat wordt. Daar moet je het dan mee doen... Ik heb nog steeds dat als ik topics lees over dysmature kindjes, dat ik ga malen en heel onrustig word. Ik heb het gevoel dat ze niet toegeven dat ze er flink naast zaten. Een te grote foutmarge vind ik. Maar ja, ik ben maar een moeder van een overleden baby dus wat heb ik nou in te brengen. Noa bewoog wel maar weinig. Maar wat wist ik, ik dacht het is een rustig kindje en ze zeggen dat ze op ‘t laatst minder bewegen, vanwege ruimtegebrek en zich klaarmaken voor de bevalling. En omdat alles steeds goed was, was ik niet ongerust. Ja ik krijg nu vaker controles en bij mijn zoontje ook. Alles wordt beter in de gaten gehouden en ik krijg ook bloedverdunnens. Blijkbaar doet dat toch iets want bij mijn zoontje ging alles goed en ook geen mk of ma gehad (heb daar ook drie van gehad in totaal).wel vreemd dat ze niets konden vinden maar de medicijnen toch “helpen” of zo... het geeft iig wel houvast.
@Moppiepoppie gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik snap je onzekerheid, heb ook ma’s gehad. Pfff dat eerste trimester is dan geen pretje hè. Grappig hoe de één juist meer echo’s wil en de ander juist niet. Ik wilde juist ook meer echo’s maar soms steek ik ook mijn kop in t zand, je kunt toch niets doen dan afwachten hè. Wat verdrietig van de embryo zonder armen.. was dit omdat het met 9 weken gestopt was met groeien of was er toch een afwijking? Heb je antwoord gekregen op je vragen? @BethElisa wat fijn dat je al 16 weken bent! Ik zal ook bidden voor jou en natuurlijk voor @moppiedepoppie. Mijn placenta ligt ook voor (bij alledrie de zwangerschappen) en ik voelde mijn kindjes met 20 weken ongeveer, misschien iétsje ervoor. Heerlijk, die trappelende beentjes <3.
Conejita: het was idd een aanlegstoornis. Afwijking dus. Wat n heftig verhaal ook van jou pfff, dat is toch t ergste wat je kan overkomen, je kind verliezen Bedankt lieve dames! Voor gebed en de lieve woorden
Zo gaat dat met ziekenhuizen, die willen nooit toegeven. Misschien hanteren ze daar andere groei curves dan in Nederland. Nederlanders staan bekend als één van de langste volken van de wereld en ik kan me voorstellen dat de groeicurven hier daarop zijn gebaseerd. Dat is anders dan Spanjaarden die stukken kleiner van postuur zijn. Dus misschien hadden ze hier wel alarm geslagen en daar niet. Maar dat ze bloedverdunners geven zegt wel dat ze toch ergens een vermoeden hebben gehad achteraf van wat het probleem is toch? Fijn dat de bloedverdunners werken! En fijn dat je nog beter onder controle bent. En ja bij de eerste is alles nieuw he, je had niet kunnen weten wat een normaal bewegingspatroon is en je vertrouwt gewoon op de artsen, helemaal als het de beste ziekenhuis is. Ik bid voor jullie!
ja, Spaanse babies zijn wel iéts kleiner dan in Nederland, maar het verschilt niet zóveel. De gyn die ik na Noa had zei wel dat ze in de toekomts waarschijnlijk vaker gaan controleren in de laatste weken. Ik heb namelijk helemaal geen controle meer gehad na 36 weken... Dit is in Nederland wel gebruikelijk dacht ik. Die bloedverdunners... het verhaal hier achter is dat ik dit geïst heb nadat ik een second opinion had geraadpleegd in de privé-sector (hier heb je zorg van de overheid, en privéklinieken). In het gewone ziekenhuis wilden ze na 3 miskramen en Noa bepaalde onderzoeken niet doen. Ik ben toen naar een privé arts gegaan en die heeft toen gezegd wat voor onderzoeken ik nog aanvullend nodig had (ze hadden er wel een aantal al gedaan) en welke medicijnen ik moest vragen. Hiermee ben ik terug gegaan naar het gewone ziekenhuis en na stennis gemaakt te hebben, hebben ze hier mee ingestemd.. Dus het ging niet zonder slag of stoot. Hoe gaat het nu met jou en de baby? en met de anderen hier? @BethElisa @Moppiepoppie
@conejita ; hier nog steeds goed voor zover dat in te schatten valt. Droom nu wel veel over mijn ma's ineens, dus krijg wel meer en meer de zenuwen haha. Hoop alleen dat ik toch kan volhouden tot 12 weken zodat ik zoveel mogelijk kan zien op de echo.
@conejita wat goed van je dat je een second opinion had gevraagd en dat het dit opleverde! Wel naar dat je dat moest doen omdat ze geen onderzoeken wilden doen (belachelijk!). Ach hier dinsdag weer even in de stress gezeten, dat vertel ik later nog want ik ga zo een dutje doen.
Update week 34: geboorte volgende week DV Hi, Wegens tijdgebrek(door alles wat we moeten regelen voor zondag) ga ik niet uitgebreid in op wat er afgelopen 2 weken is gebeurd. Week 32 was redelijk rustig (daar waren ook echt aan toe). Week 33 stond in het teken van harde buiken, weeën en gedoe met de twee ziekenhuizen over en weer, wat weer voor stress bij mij zorgde, maar gelukkig vandaag eindelijk tot een oplossing is gekomen. Aan de Heer alle dank daarvoor. Vandaag hadden we onze 2wekelijkse afspraak in het zkh. Om een lang verhaal kort te houden. De buik van de baby (34 wkn) is door de exponentiële groei van de nieren afgelopen 2,5 week gegroeid tot een formaat dat net iets groter ligt dan de bovengrens van de buik van een baby van 40 wkn. Omdat het anders niet meer past door het geboortekanaal of door het gat van een keizersnede, betekent dit dat ik heel snel moet gaan bevallen. Ze gaan mij a.s. zondagavond DV in opnemen om het inleiden diezelfde avond in gang te zetten. De bevalling kan dan wellicht maandag al gebeuren, maar kan ook enkele dagen op zich laten wachten. Ik vind het ontzettend spannend (heb nooit eerder een traject met inleiden meegemaakt), maar ook fijn dat het gaat gebeuren en we de fase van het zwanger zijn met al die weken van spanning achter ons kunnen laten. En dat we dan ook weten hoe het met ons zoontje is na de geboorte. We hopen zo dat hij wél kan ademen. Willen jullie voor mij bidden dat alles goed zal verlopen en dat de baby zal blijven leven? Hartelijk dank!