Je hebt in ieder geval wel humor want ik vond dit stukje grappig geschreven. Verder heb ik dezelfde jaloezie t.o.v. andere dames die er dan ook nog (aanvullend aan dit lijstje) uitzien om door een ringetje te halen.
Ja heel herkenbaar :S gellukig heb ik ze kunnen overhalen dat ze eerder dan contract einddata gaan beindigen dus t/ m december nu omdat ik binnenkort werrkloos raak
ik peuter in mn neus in de auto en kijk stiekem naast me of niemand het ziet. Ik denk de hele tijd dat iedereen me ziet maar toch blijf ik peuteren. Ookal heb ik geen bulletjes, auto rijden en peuteren is mijn vaste combi
ik geloof dat iedereen weleens in zn neuspeutert. of je aan je eigen scheet ruikt. niet altijd je handen wast na het plassen. etcetcetc. en de mensen die het hardst roepen dat ze het niet doen doen het het meest !
Bestaan die echt....? Meid, aan de buitenkant lijkt dat zo, maar aan de binnenkant hebben ook zij hun dingetjes hoor, dat werkt echt zo! Heel ouderwets, maar elk huisje heeft zijn kruisje. Dat ben ik tenminste van mening. Excuus, ff een klein beetje off-topic..
Toen ik zwanger was, altijd en altijd maar daarvoor en daarna, zelden! Ik denk altijd, was ik mijn handen, raak ik de klink van de deur aan, is al dat wassen voor noppes geweest
ik biecht op dat ik vroeger de fietsensleuten van een toenmalig "vriendinnetje" heb verstopt omdat we bij een turnwedstrijd waren en ze me heel erg had lopen treiteren. We moesten eigenlijk samen naar huis fietsen. Ze werd uiteindelijk opgehaald door haar moeder en die was toen boos op haar omdat ze haar fietsensleuten kwijt was. Die lag ergens in de struiken verstopt. Bijkomend voordeel was dat we niet hoefde terug te fietsen.
Ik biecht op dat ik mijn kater gestolen heb als kittentje. Heel gemeen, ik weet het. Maar even het verhaal. Toen wij 5 jaar geleden onze katjes gingen ophalen, kwam hij gelijk naar mij toe, was een kittentje van 9 weekjes oud toen, ging voor mij zitten en mauwde zo lief. Toen ik ging zitten kwam hij bij mij op schoot. Maar helaas was hij al verzegd naar een gezinnetje. Zijn broertje die heel veel op hem leek, was er nog wel. Bij het weggaan heb ik hem dus in de doos gestopt ipv zijn broertje. Ik zei tegen mijn vent en nu snel weg. In de bus heb ik hem verteld wat ik had gedaan en hij was woest. Maar eerst naar huis gegaan, maar hij sprong de doos uit en ging gelijk bij mij man liggen knorren. Toen zei hij: " als ze bellen dat we verkeerde hebben, zeggen we wel sorry en dat ze veel op elkaar leken en brengen hem alsnog terug, begrepen?". Ze hebben nooit gebeld. Echt ik was verliefd op hem, vanaf het moment dat hij ging zitten voor mijn neus. Nog steeds de liefste kater in de wereld.
ik biecht op: - Dat ik iemand ken die zwanger is maar het nog een paar weken wil afwachten voor ze het de rest gaat vertellen (nee; ik niet) - kennen jullie die zwartwitjes nog (je weet wel die snoepjes?). Op de middelbare school hadden we in de snoepautomaten rood-witjes zitten. Heb toen ik 13 was één van de rode snoepjes wit gemaakt met tipp-ex en dat aan een meisje gegeven die ik niet zo mocht...(schaam, schaam) - mijn grootste biecht is dat ik bovenstaande nog steeds een grappige actie vind...Zeeeeer geslaagd
Het roept wel reactie op geloof ik... Het is niet dat ik denk dat zo'n persoon zijn problemen niet heeft hoor. We zitten gewoon in een vrij succesvolle familie, veel ondernemers aan de kant van mijn man. En dat merk je ook in de omgang en wat ze ondernemen. Ik kan het niet helpen. Ik gun het hun wel hoor. Aan de ene kant weet ik dat ik er zelf verantwoordelijk voor ben en als ik zulke dingen ook zou willen, gewoon ergens moet beginnen. Het zit gewoon niet zo in mijn karakter en ik raak sneller uitgeput. Ze zien er toch echt wel happy uit. Ik zou ook happy zijn met een paard in de wei een afgeronde hbo naar keuze die ik met vrij veel gemak heb doorlopen, een gezellig gezin die nog wel regelmatig bij elkaar aan de tafel zitten ect. Maar goed, het is niet zo dat ik zelf niets heb hoor. Helemaal niet zelfs! Daarbij, gaan wij zelf zo'n gezinnetje maken/is in de aanmaak
haha ik ben daar ook wel jaloers op hoor mensen die best veel werken en idd huishouden aan kant hebbe en zonder moeite nog voor de kids zorgen en nog een druk sociaal leven hebben.. ik ben iemand die het liefst op mn vriend zijn vrije dagen samen doorbrengt en nu hebben we vanaf gisteren echt 4 zondagen volgepland en ik zie er zo tegenop laat mij maar lekker samen genieten.. komt omdat ik zelf nog geen werk heb gevonden en ik dus ook de andere dagen met mn dochtertje doorbreng en ik vind de tijd die ik dan samen met men vriend kan doorbrengen belangrijk maar ja er staan nu helaas flink wat afspraken en voor mij hoeft dat neit zo weken aan een stuk om eerlijk te zijn.. en hier blijft het huishouden soms wel liggen omdat mn dochter dan veeleisend is een dag en dan denk pff als ik straks werk heb hoe moet ik het doen in godsnaam! ik ben ook snel moe en al die indrukken van een hele dag ergens weg met dochter erbij putten me echt uit... ook omdat zij dan moe word en op den duur vervelend omdat zen iet in dr eigen bed gelegd word en dat vind ik dan best zwaar...
Ik ben wel eens jaloers op meiden die een hele sterke familieband hebben. Mijn moeder en ik zijn 2 handen op 1 buik, en wij zijn en spreken elkaar echt heel vaak. De rest van de familie zien we met verjaardagen. Maar ik zou het zooo leuk vinden om een keer kerst met de hele familie te vieren, of een keer naar een vakantiepark te gaan ofzo. Maar schijnbaar heeft de rest van de familie er niet zoveel behoefte aan.
Ik biecht op dat ik jalours ben op mn zus die nu in verwachting is van haar 2e kindje (beide zwangerschappen in ronde 1 raak) terwijl wij nu in de 17e maand zitten! Ik gun get haar zeker wel en vind het erg leuk weer tante te worden maar wil zelf nu ondertussen een positief nieuws kunnen vertellen aan mn vrienden en familie.
ik biecht op dat ik vroeger een keer zo'n klein memoblokje heb gejat in de supermarkt omdat ik het toen spannend vond en ik biecht op dat ik me ergens heel erg voor schaam t was niet echt mijn schuld maar toch heb er niet met veel mensen over gepraat eigenlijk: toen ik 14 was werd ik altijd hevig ongi echt soms zo erg dat ik zo erg beroerd was...op school was ik flauwgevallen daardoor dus een vriendin bracht mij naar huis ik achter op de fiets..en echt op de helft ging alles mij duizelen dus ik ben van die fiets afgestapt en ging even op de grond liggen voordat ik vanzelf al op de grond was gevallen..toen was er een man die gelijk de ambu heeft gebeld.. komen ze daar aan met zwaaiende sirenes..en toen moest ik uitleggen datik ongi was.. was die man niet zo dankbaar eigenlijk...hij kon beter eerst vragen wat er was...
Oke... Cola-automaten in de supermarkt: ging er altijd met een vriendinnetje voorstaan, net doen alsof we er geld in hadden gegooid (wat niet zo was). Vervolgens naar het personeel: Ik heb er 5 gulden ingegooid en er komt niks uit. Dus kregen we "ons" geld terug. En daar gingen we dan chips en sigaretten van kopen. UIteindelijk is alles met mij goedgekomen, vriendinnetje is wel de (kleine) criminaliteit ingerold.