Wij krijgen nu na twee jongens een meisje en ik vind dat nog steeds een heel vreemd idee. Ik ben alleen maar jongens gewend en ik heb echt totaal geen idee hoe meisjes gaan. Ik vind het best wel spannend. Mijn jongens zijn best makkelijk maar op de een of andere manier heb ik het idee dat meisjes moeilijker zijn.
Haha, mijn nichtje heeft ook eerst twee jongens gehad en daarna een meisje.. Zij zegt wel dat de jongens haar veel makkelijker afgingen hihi. Maar zal wel grotendeels aan het karakter liggen, de kleine meid is een pittige dame haha
Ik heb via vruchtbaarheidsbehandelingen twee zoontjes mogen krijgen waar ik onwijs dankbaar voor ben. Heel eerlijk had ik bij onze tweede een lichte wens voor een meisje. Toen het een jongetje bleek, moest ik toch wel even omschakelen. Want weet je wat het is? Ik zal nu nooit weten wat het is om een dochtertje te hebben aangezien wij het bij onze twee zoontjes houden. Het is dus een verlangen wat nooit vervuld zal gaan worden. Een jongetje en een meisje, de koningswens van toch veel mensen. Zowel meemaken wat het is om een zoontje als een dochtertje te hebben. Auto's en roze/tutten met haarspeldjes enzo. Ach, ik prijs mezelf gelukkig met onze twee lieve knulletjes.Hopelijk krijg ik ooit lieve schoondochters erbij!
Ik snap ts wel! Je hebt een voorkeur en die mag er zijn. Als je vermoeden dan bevestigd wordt dan hoop je daarop. En als dat even later wordt tegengesproken dan is dat even slikken en omschakelen. Ik heb 3 jaar mmm gehad en ook een voorkeur gehad voor geslacht, vindt daar niks mis mee. Echter boeide het geslacht me niet maar gezondheid, maar ik dacht serieus dat m'n dochter een jongen was ook omdat m'n overleden man dat zeker wist. Bij de echo schrok ik dan ook goed toen er 3 strepen zichtbaar waren. Het duurde 1 uur en ik was gewend aan het feit dat ik een meid kreeg. Ik ben ook niet echt een meisjes mamma maar kan me geen dah zonder m'n geweldige meid voorstellen. Ik jou bijv niet van roze en barbies, maar alles is wel roze omdat m'n dochter dat uitkiest aan speelgoed. Tja, zolang zij maar gezond is denk ik dan, ben super gezegend met haar ook al was ik heilig overtuigd van een jongen. Moet wel zeggen dat ze enorm pittig is . Schijnt bij jongens weer anders te zijn.... Voorkeur mag je echt qel hebben en is niks mis mee! Als ts nu had geschreven; joh het is een jongen ik ga minder van hem houden en wil hem niet, tja dan had ik wel even achter m'n oren gekrabd. Ts is gewoon eerlijk over wen teleurstelling, maar denk dat ze inmiddels blij is
Alsof ik mijn eigen stukje lees! Ik weet nog niet wat het wordt, maar ik heb me ingesteld op een jongen. Tegen mijn omgeving zeg ik ook heel stellig dat ik zeker weet dat het een jongen wordt, maar ik weet het echt niet. Ik stel me erop in, omdat ik bang ben dat ik anders teveel op een meisje hoop. Dus in babywinkels loop ik uit zelfbescherming richting de jongenskleertjes. Maar sinds ik mijn echofoto hier geplaatst heb en er gezegd werd dat het een (duidelijke) meisjesnub is, merk ik dat er onbewust toch hoop ontstaat en dat ik toch ook heel erg bezig ben met dagdromen over een meisje. Nog even geduld, dan weet ik wat wij verwachten. Bij de eerste maakte het me totaal niet uit. Nu weet ik dat als het weer een jongen is, ik geen meid meer zal krijgen, want wij laten het bij twee kids.
Dit kon ik wel geschreven hebben haha! Bij de eerste praatte ik alleen maar over meisjes, en wist gewoon zeker dat ik alleen dochters zou krijgen maar met de 20 weken echo was het een jongen en direct helemaal omgeschakeld! Nu eindelijk na 2 jaar en 3 miskramen weer zwanger en ik denk inderdaad uit 'zelfsbescherming' dat ik nu 99% zeker wist dat het een jongen is! Hadden de naam al, en ik keek alleen naar een kinderwagen voor een jongen, geboortekaartje voor een jongen, jongenskleren, flesjes in het blauw.. En met de echo van 12.6 weken vroeg ik of ze al een gok kon wagen, en n.a.v de nub wist ze het niet zeker maar dacht toch een meisje.. sindsdien was ik zo benieuwd of het echt een meisje was en ging ik toch dromen 'wat als het echt een meisje is' en hier ook overal op babysites zeiden ze meisje als ze de nub foto zagen! Met 14.0 weken een extra echo gehad en ik had er zelf niet nagevraagt en zei ze opeens 'wil je nu het geslacht weten of als je vriend erbij is?' die was aan het werk dus ik zei als het te zien is wil ik het wel graag weten, en toen zei ze nou het is een meisje hoor! De nub stond nog kaasrecht, maar omdat ik even snel tussen de afspraken voor de echo kwam heeft ze niet tussen de beentjes gekeken maar ze is er helemaal van overtuigd, en zette het zelfs in de pc.. Heb wat roze kleertjes gekocht, alle dingen voor de babykamer uitgekozen maar toch wacht ik de echo van volgende week maandag nog even af zodat we het 100% zeker weten voor we het bekend maken!
@MH1113 - woooow wat gaaf zeg!! Een meisje, super!! Dit is onze kleine! Ik heb zelf inmiddels veeeeel nubs bekeken, maar blijf het lastig vinden. Die bij mn zoontje stond echt overeind
Je kan je foto in het nub topic plaatsen . Zitten veel gespecialeerd nub meiden. Hier was de "voorkeur" voor een jongen er pok meer omdat m'n man plotseling overleed en ik ervan overtuigd was dat een jongen een duplicaat van m'n man was. Maar niets was minder waar! Heb een kerngezond dochtertje die een duplicaat van m'n man is idem met de tweede alleen daarvan heb ik geslacht niet openbaar bekend gemaakt .
TS tuurlijk is het even schakelen. Zeker als je instelt op een meisje (of eigenlijk wordt ingesteld op een meisje). Je gaat je op een verwachting verheugen en op de een of andere manier vinden meiden het leuk om meiden te krijgen. Na mijn twee jongens had ik het ook heel leuk gevonden om een meisje te krijgen, maar na de nipt blijkt het toch weer een jongen te. Even schakelen, maar toen was het goed. Jongens doen, vanuit de basis, nou eenmaal hele andere dingen dan meisjes en het leek me onwijs leuk om dat mee te maken. Je gevoel zal over een tijdje echt wel bijdraaien. Laat het even tot je komen, geef je er even aan over en daarna ga je lekker genieten van dat mannetje in je buik. En, proficiat met je goede 20 weken echo!
Hier nu na 2 meiden een jongen,en dat was tijdens de zwangerschap heel vreemd maar direct vanaf dag 1 alsof het nooit anders geweest is. En hij is op dit moment veel makkelijker dan zijn zussen op die leeftijd. Zijn zussen waren en zijn nog steeds erg pittig( oudste ernstige hartafwijking en jongste meisje KMA en heeft daardoor de eerste 6 maand continu liggen krijsen van de pijn) daarbij ook nog behoorlijk temperament en weten precies wat ze wel en niet willen. Maar ik zou ze voor geen goud omruilen.
Hoi allemaal, Inmiddels ben ik gewend aan het idee dat er een mannetje komt ipv een dame! Prima hoor! Ik heb nu 2 mannen om van te houden, mn eigen harem Fijn dat ik door de meeste begrepen wordt, deed me heel goed. Begrijp ook goed dat sommige er anders over denken, dat mag natuurlijk, maar vind het jammer dat sommige je dan veroordelen terwijl mijn 1e reactie van teleurstelling een hele natuurlijke reactie is. Omdat het over het leven gaat mag je die reactie blijkbaar niet hebben en al helemaal niet uiten. Ben toch blij het gedaan te hebben, want er waren een aantal bij blij te zijn dat ik deze topic durfde te openen en eerlijk hiervoor uit durfde te komen. Ik heb er eerlijk gezegd niet eens bij stil gestaan of ik dit hardop durf te zeggen, dit was mijn gevoel en die mag je hier in dit forum uiten. Groetjes, een gelukkige aanstaande moeder van een heerlijk ventje!
Fijn maagd! Daar is zo'n topic ook voor bedoeld toch? En natuurlijk is het altijd tegen het zere been van iemand, maar dat betekent niet dat jouw probleem er niet mag zijn. Geniet van je harem (ga ik ook doen )
Ik begrijp het wel een beetje hoor. Ik was er zelf van overtuigd dat er een meisje in mijn buik zat. Bij de echo bleek er een knulletje te zitten. Ik had even 30 minuten nodig om om te schakelen. Toen ineens werd ik emotioneel en dacht ik: "Ow.....een jongetje is ook super leuk" en moest ik huilen van blijdschap. Nu kijk ik er helemaal naar uit om een klein jongetje te mogen verwelkomen in september..!! Het heeft gewoon te maken met een beeld wat je in je hoofd hebt, maar uiteindelijk maakt het niks uit. Ik wilde hiermee zeggen dat ik het wel begrijp. En mensen die wel veroordelende uitspraken doen..niks van aan trekken. iedereen vindt het t belangrijkst dat het gezond is..jij ook..!!! En je hebt gewoon lef om je gevoel hier op het forum te plaatsen in tegenstelling tot waarschijnlijk vele anderen die het ook vinden. Heb ik alleen maar respect voor..!!
Ohh ik kan je jouw gevoel zo goed voorstellen.. Ik heb ook altijd een meisje gewild. Bij mijn oudste wisten we het geslacht niet, bij de middelste wel. Ik was in de 7e hemel toen bleek dat we een meisje kregen. Ze is helaas tijdens de zwangerschap overleden. Hoe erg wilde ik bij mijn 3e zwangerschap nog meer een meisje. Heb liggen huilen toen het een jongetje bleek te zijn.. Heel erg, ik weet het. Nu ben ik echt ontzéttend blij met mijn jongetje ♥ Ik ben een echt meisjesmoeder, maar met 2 jongens. Ik heb mijn meisje gekregen, maar mocht niet voor haar zorgen. Daarom ook des te dankbaarder dat ik mijn 2e jongetje heb gekregen, ook al was het wel even moeilijk... ♥
Ik vind dit soort uitspraken zeer pijnlijk.. Ik ben een meisjesmama maar in november hebben wij ons meisje moeten laten gaan vanwege een chromosoomafwijking. Ik had liever een gezonde knul gehad dan dit mee te maken! Ik ben nu weer zwanger en ondanks dat ik een type ben voor een meid interesseert het me nu alleen of het gezond is! Ik denk dat alle meiden die in de mmm zitten, zich af zullen vragen hoe je teleurgesteld kunt zijn als er een gezond wonder in je buik zit.. Ps dat je zegt dat je moet schakelen ja, maar over je kind mag je nooit teleurgesteld zijn.. Jongens schijnen wel echt liever te zijn en meer mama minder, dus ga daar van genieten!
Ik kan alleen voor mezelf spreken maar ik ben helemaal niet teleurgesteld dat het een jongetje is, ik had alleen echt verwacht dat het een meisje was en had even 30 minuten nodig om om te schakelen naar het idee van een jongetje. Natuurlijk is het het belangrijkste dat het kindje gezond is, ongeacht het geslacht. Het heeft gewoon te maken met jouw verwachting die anders is en je moet dan even omschakelen. Dat is alles..!
Vervelend dat je dat hebt moeten meemaken. Dat gun je niemand en uiteraard ben ik erg blij met een gezond kindje. Dat heeft ook niets te maken met het geslacht. Al vind ik wel dat ik teleurgesteld mag zijn als dat mijn gevoel is. Ik ben ook niet teleurgesteld in het kindje, zoals ik al aangaf, maar meer in mezelf. Het kindje kan er niets aan doen dat hij een jongen geworden is terwijl z'n mama graag een meisje gewild had. Ik vind het jammer dat deze topic/de uitspraken pijnlijk is voor sommigen. Als je in een situatie zit zoals jij hebt gezeten begrijp ik heel goed dat je het raar vind dat ik me 'druk' maak het geslacht terwijl ik blij moet zijn met de gezondheid. Maar dat is nou eenmaal de situatie waar ik in zit, ik heb (gelukkig!) jou situatie niet meegemaakt.
Wat leuk, een knul! Ik snap dat je even afscheid moet nemen van je meisjes-droom. Dat wil niet zeggen dat je niet blij bent met het knulletje in je buik. Dat zijn 2 verschillende dingen. Zelf herken ik het niet, ik heb geen voorkeur gehad, bij beide niet. Ik heb een jongen en een meisje, maar 2 jongens/2 meiden hadden ook super geweest. Mijn kinderen zijn uniek in hun karakter, dat heeft weinig met geslacht te maken. Enne ik heb dan wel een dochter, maar hier geen poppen en rokjes maar spijkerbroeken en lego en auto's. Dr haar knip ik in een bob, want ik mag niks in haar haar doen. Dus tutten doen we hier niet aan. Tis maar wat je verwachtingen zijn van een meisje he..
Ik ben een mama van een paar miskramen en oh wat had ik gewild dat er eentje was blijven leven! Zeer pijnlijk en onbegrijplijk dit. Snik.
Ik snap beide kanten wel. Mensen voor wie het pijnlijk is maar ook voor jou. Dat neemt niet weg dat jij ook aangeeft dat dit kind zoiezo welkom zal zijn! En dat vind ik nog wel het aller belangrijkste.