Ja dat heb ik ook hoor. Ik heb het idee dat heel veel moeders een 'poppig' beeld hebben bij een dochter, terwijl dat dus helemaal niet zo hoeft te zijn. Mijn dochter voldoet dus ook niet aan dat standaard beeld.Haar mooiste kado voor haar verjaardag was haar 'schatkist'. Met een zaag en een hamer (gereed'schapskist' dus) ze was helemaal gelukkig. Ik hoop wel dat de moeders die van te voren denken dat ze 'gelukkiger' zijn met een meisje beseffen dat ze het ophangen aan een beeld wat niet de werkelijkheid hoeft te zijn.
Volgens mij is het bij ts ook vooral dat ze 7 weken het idee heeft gehad dat ze een meisje kreeg en ineens blijkt het toch een jongen te zijn. Misschien niet het meest correcte voorbeeld, maar als je bv gordijnen bestelt voor je babykamer, dan heb je ook een bepaalde verwachting. Als je ze na een paar weken in huis hebt en ophangt, dan kan het resultaat toch even wennen zijn. Niet minder mooi, maar anders. (en ik weet, wat een non-voorbeeld, maar op dit moment moet ik zoveel gordijnen bestellen dat ik beetje gordijn-denk )
En daarbij vind ik een lichte voorkeur ook erg goed verklaarbaar. Natuurlijk wordt dat anders als je heel erg veel moeite moet doen om een kindje te krijgen, maar gevoel is gevoel. Als je niet de hel van de mmm hebt meegemaakt, dan maak je je waarschijnlijk gewoon ook drukker om andere dingen.
Ik vind dat je best een voorkeur mag en kan hebben. Ze zegt toch nergens dat ze niet blij is dat ze een jongetje krijgt. Alleen eventjes teleurgesteld. Dat mag best... Straks vind ze het zo leuk dat ze bij een 2e kindje weer voorkeur heeft voor een jongetje... Wij gaan ook weer beginnen volgende maand en ik zou het heel leuk vinden als wij ook nog een zoontje mogen krijgen. Maar nog een meisje is natuurlijk net zo welkom. Vroeger hoopte ik altijd dat ik ooit een dochter zou krijgen. Toen ik zwanger was ging mijn gevoel uit naar een jongetje (ik moet dus niet op mijn gevoel vertrouwen ) Maar vanaf het moment dat ik zwanger was maakte het me echt niet meer uit! Ik begrijp als je moeilijk zwanger raakt of veel miskramen hebt gehad dat je er dan heel anders in staat. Maar als alles gewoon makkelijk verloopt maak je je denk ik weer drukker om wat meer "onnozele" dingetjes.
Ik snap het wel en vind het niet gek. Bij mijn zwangerschap maakte het me helemaal niet uit. Ik had ook niet echt een voorgevoel en geen verwachtingen maar nu ik een jongetje heb (fantastisch!), voel ik wel dat als ik een tweede kindje mag krijgen, ik stiekem hoop op een meisje. Mijn moeder was er tijdens de zwangerschap heilig van overtuigd dat het een jongetje zou worden en ze wist me laatst met zekerheid te zeggen dat de volgende een meisje wordt. Of dat haar hoop of gevoel is, weten we natuurlijk niet, maar het lijkt me wel erg leuk. Toch denk ik dat ik -na even schakelen, zoals jij- ook wel aan het idee van een tweede jongen zou kunnen wennen. Een goede verdere zwangerschap toegewenst!