Hoi iedereen, Dit is de 1e keer dat ik post, en ook mijn 1e zwangerschap op wel wat latere leeftijd (40 jaar). Ik hoop vooral wat zorgen na mijn 1e echo van mij af te kunnen schrijven. Mijn partner is 44, en na een aantal gesprekken besloten we om te kijken of ons spontaan nog een kindje gegund zou zijn. Nou, dat was dus gelijk raak! Gisteren had ik mijn 1e echo, en we hebben een embryootje gezien met een mooi kloppend hartje. De verloskundige was helemaal positief, en we mochten na een maand terugkomen voor een 2e echo. Alleen mijn partner en ik waren iets ongeruster, omdat we wel 1-2 weken werden terug gezet: van 7 weken en 3 dagen naar 6 weken. Nu mogen we gelukkig over 2 weken alvast een 2e echo om te kijken of de kleine goed groeit. De reden dat ik zo ongerust / in de war ben is vanwege de tijdslijn nu. De verloskundige schatte bevruchting rond 27 oktober in, maar toen was ik in het buitenland (vanaf 17 oktober al). Het enige moment dat bevruchting kon plaatsvinden is dan 1 of 2 november geweest toen ik weer terug was. En dan ook nog eens rond de tijd dat ik normaal gesproken ongesteld zou zijn geworden. Vervolgens testte ik 5 november al hardstikke positief met een dikke streep. Over het algemeen is mijn cyclus regelmatig, maar 1-3 keer per jaar zit er wel eens een lange cyclus tussen. Uitgaande van een normale cyclus, was ik op het moment van testen al 9 of 10 dagen NOD, dus we gingen er voor de echo eigenlijk van uit dat bevruchting rond mid oktober plaats had gevonden. De verloskundige zei dat ik al vroeg in de hormonen zat, en liet in ieder geval niet echt merken dat het misschien gek was dat ik dan al zo snel positief getest heb na de bevruchting. Ondanks dat de verloskundige wel heel positief leek, vind ik het zelf allemaal wel een beetje spannend. Het helpt al een beetje om deze gekke tijdslijn eruit te schrijven. Ik ben benieuwd of anderen iets soortgelijks hebben meegemaakt.
Als je test 5 november al positief was kan de bevruchting haast niet op 1 of 2 november zijn geweest. Ik heb helaas met mijn eerste zwangerschap hetzelfde meegemaakt. Bij de eerste echo werd ik 6 dagen teruggeplaatst, volgens de gyn geen reden tot paniek want kan altijd nog wat later zijn ingenesteld ofzo. Maar net als jou wist ik precies wanneer de bevruchting plaats kon hebben gevonden en testte ik anders veel te vroeg positief. De echo daarna leefde het kindje nog maar liep wel ruim 2 weken achter. Daarna is het hartje gestopt met 11 weken. Niet het positieve verhaal waar je wellicht op had gehoopt. Nu zijn er wel wat haken en ogen: een meetfout is zo gemaakt, ze zijn zo klein in het begin. Bij mijn tweede werd ik eerst teruggeplaatst, maar na 2 x meten klopte het toch ineens. Heeft ze vaker dan 1 keer gemeten? Was de echo inwendig of uitwendig? Uitwendig is altijd wat slechter te zien en te beoordelen. Er bestaat ook nog zoiets als een diapauze, dan staat het vruchtje even stil met groeien om daarna weer gewoon op normaal tempo verder te gaan. Dus het kan nog wel goedkomen, en goed zitten, maar ik begrijp je ongerustheid volkomen. Toen ik werd teruggeplaatst was ik hier ook bang voor. Uiteindelijk klopte mijn gevoel helaas wel
Dank je wel Krily, en sorry voor je verlies. Het lijkt mij zo erg als het dan na al die weken alsnog misgaat. Gek genoeg voelt het intuitief nog wel goed aan, maar rationeel snap ik er niks van, en ben ik wel heel bezorgd. De verpleegkundige was wel postitief, maar misschien willen ze je ook niet ongerust bezorgd maken. De echo zelf was inderdaad uitwendig. Ik heb niet heel goed opgelet hoe vaak ze gemeten had, maar mijn vriend zegt 1x. Ik vind het wel erg lastig om mij te concentreren op werk-dingen met deze onzekerheid.. Ik ga het maar gewoon proberen los te laten. Hopen voor het beste, en zo niet is dat waarschijnlijk ook het beste voor het kindje omdat er dan gewoon iets niet goed zit.. Gelukkig mag ik over 2 weken wel al terug komen voor een nieuwe echo.
Oh maar uitwendig meten ze vaak veel kleiner dan inwendig. Dus daar kan ook echt het verschil in zitten. Voor nu klopt het hartje in iedergeval goed en dat is een hele belangrijke stap. Hopelijk kom je de weken een beetje door en is het over 2 weken gewoon allemaal goed! Zal voor je duimen!
Hoi hoi, Ik snap je ongerustheid volledig, want ik heb hetzelfde gevoel gehad rond die termijn. Bij deze zwangerschap had ik de eerste echo gepland rond de 7+3 weken. Uiteindelijk een mooi kloppend hartje gezien, maar inderdaad ruim een week terug gezet. Dus was daar nog maar 6+2 weken uiteindelijk. Het was een inwendige echo. Doordat de vorige zwangerschap een miskraam was, was ik toen echt wel ongerust. Toen zouden we pas mogen terug gaan op 12 weken, maar zo lang kon ik niet wachten dus een pretecho geboekt op 8 weken. Uiteindelijk kwam daar uit dat we toch weer een week vooruit gezet konden worden. De 12 weken echo heeft dat ook bevestigd, dus gelukkig weer de huidige uiteindelijke datum terug gekregen. Het is ook allemaal nog zo klein en telt elke milimeter in de meting in die fase van de zwangerschap.
Bij mij zagen ze op termijn van 7 weken zelfs geen kloppend hartje uitwendig. Inwendige echo wel een mooi kindje met kloppend hart. Werd gemeten op 6 weken ipv 6w5d. Met termijnecho ben ik een week vooruit gezet (dus 2 dagen verder dan ik zelf dacht volgens eisprong). Die eerste echos zeggen nog niet altijd alles en zeker niet uitwendig.
Ik weet van allemaal de datum van verwekking (ernstig genoeg, dat impliceert maar 1 ding ) heb een regelmatige cyclus en in alle gevallen teruggezet. Niet enkel een 5 dagen maar ook 2 weken (G). Dan sta je wel ff raar te kijken. Volgende echo kan je ook zomaar weer verder gezet worden, dan was er of een meetfoutje of net voor een groeispurt. Het is een redelijk betrouwbaar middel maar nog niet zuiver. Later in de zwangerschap kunnen ze ook grootte enzo gaan schatten, die gaat ook niet helemaal zonder foutmarge
Wij zijn de eerste zwangerschap 10 dagen terug gezet. Terwijl mijn eisprong gemonitord werd en we ovulatietesten gebruikten. We hebben het die cyclus door omstandigheden ook maar 1x gedaan: 4 dagen voor mijn eisprong. Met hun ingeschatte datum zou mijn man echt superzaad moeten hebben dat qua houdbaarheid alle wetenschappelijke inzichten overtreft. Ook na de 20 weken echo bleef mijn uitgerekende datum 10 dagen later dan ik vond klaar te zijn. Kindje loopt hier nu al weer 3 jaar rond. Een mm meer of minder maakt heel veel uit.
Oh dit stelt mij wel weer gerust. Ik hoor om mij heen dat je vaak ook intuitief aan voelt als het niet goed zit. Ik ga er nu maar gewoon vanuit dat alles helemaal in orde is. Nog 1 weekje wachten en dan kunnen we op de echo zien of het kleintje goed gegroeid is. Het is een gek idee dat deze onzekerheid om het kleintje nu de rest van de zwangerschap, en daarna leven, zal blijven. Dus ik probeer toch maar om mezelf niet te veel mij te laten slepen, dan gaat de tijd ook wat sneller hehe.
Je bent 40 … de kans dat het misgaat is gewoon aanzienlijk helaas. Maar de kans dat het wel goed gaat altijd nog groter. Hier nooit positieve ervaring met achterlopen maar je had een uitwendige echo en dat is echt wel lastig meten. Je kan niet anders dan afwachten hoe moeilijk ook. En dat gevoel dat het mis zit had ik ook maar wel altijd pas als testen afliepen of nadat het hartje was gestopt. Zo lang het klopte voelde het ook gewoon ok. Heel bizar iets .. ik hoop op een mooie echo voor je binnenkort. En als je 2 weken niet trekt gewoon na een week inwendige pretecho doen zou ik zeggen, deed ik hier ook. Met een week ertussen moet je echt wel duidelijkheid krijgen. Is ie dan weinig gegroeid of hartslag traag (bij 7 weken <130) dan weet je ook al meer ..
Hoi lieve mensen, Nou, hierbij nog een update, na de vervolg echo 2 weken later. Er was nu alleen nog een vruchtzakje te zien met een dooierring. Van het frummeltje zelf was niet veel meer over. Helaas bleek mijn ongerustheid over het verschil in de tijdslijn dus toch te kloppen, en is het een missed abortion. Het hartje is waarschijnlijk een paar dagen na de 1e echo gestopt. Er is bij mij nog niets op gang gekomen, ik voelde mij zwanger, en positief, en ik heb geen bloedverlies of pijn gevoeld. Voor nu ga ik het liefst eerst even afwachten tot de miskraam vanzelf op gang komt. Helaas geen positief voorbeeld voor andere vrouwen die hetzelfde meemaken met hun echo. Heel erg bedankt voor het meeluisteren en delen van jullie verhalen. <3