Bij dat we de echo door hebben laten gaan

Vorige week donderdag hadden we een afspraak bij prenatale diagnostiek i.v.m. ontbreken van informatie over biologische familie. Van te voren duidelijk gevraagd, word er dan een echo gemaakt. Maar dit was niet zo. Dus apparte afspraak hiervoor gemaakt. Tijdens het gesprek (wat al niet zo soepel verliep omdat de arts veel te snel ging naar onze zin) zei ze ineens, nou dan maken we even een echo om te kijken hoe ver je bent. Wij helemaal blij, nu zouden we het onverwacht toch gaan zien. Dus op die bank, buik bloot. Na een halve minuut haalde ze het apparaat er al weer af. We hebben echt moeten vragen of we dan toch wel even het hartje mochten zien (want ze had niets aangewezen) en met veel tegenzin mocht dit. Uiteindelijk vroeg ze me of ik nog een echo gepland had. Ja afgelopen maandag dus. Ze vond dit niet meer nodig en vond dat ik hem maar af moest bellen. Met een vervelend gevoel en 2 onduidelijke foto;s ging ik teleurgesteld naar huis. Ook mijn vriend was wat ontdaan.
Tot een vriendin zei: je moet gewoon maandag ook gaan, net doen of je nog geen echo gehad had. Eigenlijk ben ik niet zo, maar vond dat we recht hadden op een goede duidelijke echo met uitleg. Maandag zijn we dus toch de echo gaan laten maken. In eerste instantie konden ze het niet duidelijk zien. De vraag was dus of ik problemen had met een inwendige echo. Ja eigenlijk wel. Met mijn verleden met vagenisme leek me dit lastig. Dit dus uitgelegd, en na gerustgesteld te zijn hebben we het toch geprobeerd. En ja hoor het loonde de moeite. Uiteindelijk lukte het en hebben we een echo van ruim 10 minuten gehad. Met duidelijke uitleg. We zagen het kindje bewegen, hartje kloppen. Echt geweldig gewoon.
Wat ben ik blij dat ik de echo toch door heb laten gaan, en naar mijn eigen gevoel heb geluisterd. Want na een 20 minuten liepen we apetrots met 5 duidelijke foto's weer naar buiten.

groetjes sandra