Beste Meiden, Afgelopen vrijdag een test gedaan 2 dagen voor de NOD en tadaaa 1-2 weken zwanger gaf de Clear Blue aan. Had die week ervoor al een beetje het gevoel dat het raak zou kunnen zijn. Ik was er heel het weekend compleet van van slag.. Vind ik het wel leuk ja of nee, ben ik wel zeker aan toe ja of nee, kunnen wij dit wel ja of nee, kan ik blijven werken waar ik nu werk ja/nee.. Echt meteen de stress komt naar boven! Ben op dit moment werkzaam bij een enorm leuk bedrijf, werk hier via een uitzendovereenkomt fase 2. Mijn contract loopt af op 4 juli 2012. En dit is echt me grootste angst! Ben ik straks net bevallen en zit ik gelijk in de stress van het zoeken voor een nieuwe baan Heb mijn contract nagelopen het weekend en daar staat in dat als er eventueel geen werk meer is, ze de overeenkomst mogen opzeggen... Ik ben zo bang dat als ik vertel dat ik zwanger dat ze straks naar dingen gaan zoeken etc... Voor de rest zal ik mijn situatie uitleggen, ik ben al 12 jaar samen met me vriend en uitermate gelukkig, we wonen in een ruime eengezinswoning en allebei een baan, alleen ik geen vaste!! Heb voor me gevoel echt een beetje zoiets van, volgens mij als ik een vaste dienstverband had dat ik dan veeelll blijer zou zijn..... Ik zie op dit moment gewoon echt alleen maar hoge bergen, lijsten met spullen wat gekocht moet worden! Sorry voor mijn zeur verhaal hoor, maar ben zooo onzeker over alles SNIKK
Als ik je verhaal zo lees, is dit een niet gepland kindje. ben je er wel blij mee? Wat vind je vriend ervan? Heb je al met je werkgever gesproken over evt een deeltijd vaste aanstelling? Voordat je naar de toekomst kijkt, moet je misschien eerst even naar het heden kijken. Als je daar uitkomt, loopt je toekomst ook wel los.
Nee het is inderdaad niet gepland, en nee heb ook nog niet met mijn werkgever besproken.. Ik weet het natuurlijk pas vanaf vrijdag.... Ik moet er maar samen met mijn vriend even heel goed over nadenken! Mijn is een nuchtere knul, dus die vind het allemaal wel leuk en spannned! Komt vast goed!!!
Heel veel succes de komende periode, meid. Voor nu: een hele gezonde zwangerschap toe gewenst. Dikke knuf
ach meid, die stress en twijfels zijn heel normaal hoor. Had ik ook vooral in het begin (en dit is nog wel een gepland zwangerschap) Ik had van: Jaaaa, ben blij, oh nee ik kan het niet, kan het wel/niet enz. En wat je werk beteft, zelfs met vaste contract heb je nog geen zekerheid (ik wordt ook ontslagen na mijn bevalling en ik heb ook een vast contract. dit kan je lezen in mijn topic's als je wilt) dus wees niet te bang, het komt uiteindelijk wel goed met je/jullie. Heb vertrouwen en jezelf, je gezin en God. Maar schaam je niet voor je gevoel, hormoonen doen ook hun best op het moment hoor Geniet en heb vertrouwen. Het komt echt goed (deze zegen krijg je niet voor niets)
bij ons is het wel gepland en ook ik heb soms ineens van die paniek ideetjes woooow kan dit en dit e dit nog wel hahaha hou rekening met het feit dat je ineens stijf staat van de hormonen en bespreek het vooral goed met je andere helft... dat lucht goed op
Hey, komt goed joh!!! Dikke knuffel hoor!! W.b. je werk, dat loopt vast wel los. Als je er zelf meteen eerlijk over bent (en misschien ook je angst/onzekerheid uit naar je werkgever), dan ben je het ook een beetje kwijt en loop je ook niet zo op je tenen op je werk. Ben je erg afhankelijk (financieel) van je baan? Misschien kun je dan proberen vast een beetje te sparen. Die bergen spullen lijk je soms allemaal te moeten hebben, maar het valt eigenlijk best mee. Kijk eerst maar eens even naar het hier en nu. Gezond eten, gezond leven, foliumzuur slikken en een VK bellen. Als alles goed gaat kun je je over een paar weken alsnog druk maken over autostoeltjes en ledikantjes. Een heleboel is tweedehands te krijgen, of een stuk goedkoper dan de 'norm' soms lijkt te zijn. Succes er mee, en maak je niet te druk!!
Lieve meiden, Wat een opbeurende woorden allemaal, mijn dank Ik van sterrenbeeld een tweeling en daar hoort dus bij dat je erg wispelturig bent, tadaaa... Bij mij is het op dit moment zo erg dat ik me ene moment inschrijf voor moeders en moeders en het andere uur denkt HELLPP... Dan zit ik met een klant te kletsen via de telefoon, is het gesprek klaar en hang ik op, dan denk ik er meteen weer aan.. Echt ja die hormonen verschrikkelijk, en ik ben nog maar zo kort zwanger ook! Officieel afgelopen zaterdag 2 weken maar als je uitgaat van me laatste menstruatie dan 4 weken.. Maar nogmaals super bedankt!! Met hoelang vertellen jullie het aan de ouders? Ik heb zoiets van ohh maar even wachten anders komt het straks zo over van, tja is niet anders! Wat ook een rol speelt is dat een vriendin van mij ook net zwanger is, ik haar uitbundig feliciteren en haar vriend natuurlijk! Zegt manlief heel vrolijk tegen mij, Ja meid mijn leven is vanaf nu voorbij!!!! SLIKKK Soorry??? Is het echt zo'n verandering in je leven? Aan de andere kant denk ik 1000000000 vrouwen is het gelukt, dus waarom mij niet? Ja ladies mijn hormonen zijn nu on top!!!!
weet je, er wordt vaak vrij luchtig over zwangerschappen gedaan maar het is een periode van veel onzekerheid, stress, twijfels en zorgen. Natuurlijk is het ook leuk maar, zeker bij een ongeplande zwangerschap, vraag je je af of je het wel aan kan, of het financieel wel goed komt etc etc. Wij hadden er vooraf goed over nagedacht en hebben een geplande zwangerschap maar wij hebben de twijfels ook! Hopelijk kun je alles een beetje gaan relativeren, want het niet hebben van een baan hoeft geen onoverkomelijk probleem te zijn, mogelijk moet je wel je levensstandaard erop aanpassen. Maar er zijn genoeg gezinnen waarvan maar 1 ouder werkt, dus jullie kunnen dat ook! Je kunt het aan anderen vertellen wanneer jullie dat willen. De één doet dat direct na de positieve test, de ander wacht tot 12-weken zwangerschap. Het voordeel van snel vertellen is dat mensen je ook kunnen steunen, mocht het misgaan. En ook kunnen meedenken bij evt. twijfels. En voor anderen is het ook leuk om al zo vroeg te mogen meegenieten als het wel goed gaat! Zeker voor de mensen die zo dichtbij je staan als je ouders. Wij hadden een positieve test toen ik al bijna 6 weken zwanger was. We moesten er zelf even aan wennen ondanks onze blijdschap (ik bedoel, ja je leven staat strakjes op zijn kop, maar op zijn kop is het leven ook leuk!!) en hebben het na 2 weken aan familie verteld. Vrienden hebben we het verteld met 11 weken zwangerschap omdat we het gewoon niet langer voor ons konden houden. Maar doe wat voor jullie goed voelt! Geniet je nog even van jullie geheimpje of laat je andere mensen meegenieten...
trouwens heb ik het idee dat, ondanks dat het een ongeplande zwangerschap is en ondanks de twijfels, jullie er eigenlijk wel blij mee zijn? Dat is al een goede basis hoor, dan komt het goed!