Wij zijn van België, dus mijn peutertje van 2,5 gaat na de paasvakantie naar school. Hij is altijd al een erg gevoelig, aanhankelijk jongetje geweest. Koppig ook, je kan hem niet snel overtuigend om iets te doen wat hij niet wil. ‘School’ kwam al een tijdje af en toe ter sprake, en vorige week zijn we een uurtje gaan kijken (ik bleef er gewoon bij) in z’n klasje. Sindsdien is hij uit z’n doen, hij plakt nog veel meer dan normaal aan mij. Hij heeft deze week al drie keer gehuild bij het afzetten in de crèche (gebeurt normaal nooit), hij wil plots z’n tutje de hele tijd. Vanochtend waren we op peuterturnen en hij wou alleen maar bij me op schoot, helemaal opgekruld met z’n hoofdje tegen me aan. Ook thuis komt ie me de hele tijd halen om bij hem te zijn en ‘s ochtends (we slapen samen) kruipt ie het liefst helemaal op me. Langs de ene kant denk ik, wat een normale reactie van dat mannetje, hij voelt dat er veranderingen op til zijn. Hij heeft een nieuwe boekentas, brooddoos, drinkbus, ... We gaan plots actief oefenen met het potje... Maar ik weet niet goed hoe te reageren. Enerzijds wil ik er gewoon in meegaan en toegeven aan zijn behoefte aan nabijheid, anderzijds moet ie over twee weken echt wel naar school en ik zie nu al op tegen de dag dat ik hem daar (ongetwijfeld) huilend moet achterlaten dus ik wil hel ergens juist wat ‘harder’ maken...
Hier ook van België en een zoontje die na de krokusvakantie gestart is. Het is normaal. Door te gaan wennen op school is alles erg concreet geworden. Dat betekent dat de spanning in hem toeneemt, want hij weet dat er iets komt, maar wát precies... Ik heb altijd gewoon veel vertrouwen proberen uit te stralen en veel bevestiging gegeven. En veel knuffelen en samenzijn natuurlijk. Je zegt dat jullie nu actief met het potje gestart zijn? Dat is natuurlijk ook een lastig moment om daarmee te starten, want ook dat voegt extra stress in zijn leventje toe. Het worden even zware weken met veel buien en wenen en vermoeidheid, maar dat betert wel weer. Veel succes.
Hier gingen ze op die leeftijd 4x per week naar de peuterspeelzaal en ik herken dat aanhankelijke heel erg. Naarmate ze meer wennen, wordt het ook weer minder. Ik heb er aan toegegeven voor zover dat mogelijk was.
Ja ik weet het, als het van mij af hing liet ik dat potje helemaal los (we stimuleren wel al sinds hij 18 maand is ofzo, maar hij wou gewoon altijd een pamper om), maar ze willen hem op school gewoon z’n luier uitdoen. Ik wil voorkomen dat ie daar een hele slechte ervaring krijgt door verplicht te worden plots z’n luier uit te doen Vandaag voor het eerst even z’n luier uitgelaten, en hij deed meteen een plasje op.het potje. Hij super trots natuurlijk. Daarna wou hij wel weer een luier om en daar hebben we gewoon aan toegegeven.
Niet verplicht. Vanaf 2,5 jaar mag je kind naar school. Pas vanaf 6 jaar moet het. Maar de meeste kinderen gaan gewoon vanaf 2,5 jaar. Het is de bedoeling dat je minstens al bezig bent met zindelijkheid als ze naar school gaan. Bij voorkeur gewoon al zindelijk zijn, maar als dat nog niet helemaal lukt is dat prima en gaat de juf er in de klas mee aan de slag. Meestal zijn ze dan op een paar weken wel zindelijk. Hier in België zijn juffen gelukkig niet zo streng als in Nederland en verschonen ze gewoon, ongeacht of het kleine of grote boodschap is.
Overigens zaterdag en vandaag al een plasje op het potje, hij wil nog niet oefenen zonder luier, maar hij wil wel regelmatig op het potje gaan zitten, dus dat is wel een vooruitgang. Verder blijft ie enorm lichtgeraakt, echt jammeren als hij iets wil Ipv vragen. Vaak om 'niks' huilen,... Ik vind het moeilijk om tegemoet te komen aan z'n behoefte aan nabijheid, omdat wij al zo enorm 'nabij' zijn. We slapen samen, knuffelen veel, maar hij wordt nu het liefst elke seconde gepakt en geknuffeld. Papa is ook vaak weg (dat is altijd zo, va' maandag tot vrijdag) en ook dat vreet natuurlijk aan hem. Toen we gisteren hem per uitzondering met z'n tweeën in bed stopten, zei hij 'ik ben heel super blij met allemaal in bedje'. Ik hoop echt dat ik niet te veel druk op hem an het leggen ben.