je moet je kindje niet steeds oppakken maar zeker wel naar hem/haar toe gaan even aai over de bol speentje weer in doen maar zeker niet de hele tijd laten huilen zo'n kindje weet niet anders dan dat het jou nodig heeft en je kan het dan door aandacht niet verwennen maar je moet het zeker niet steeds oppakken want daar wennen ze aan en dan willen ze op een gegeven moment niet meer alleen zijn
Ik pak Justin gewoon op als hij huilt en troost hem dan. Heb ik bij alle 4 mijn kinderen gedaan en doe ik nog steeds
ik pak Helin nog steeds op als ze huilt of ik ga er op zijn minst even naar toe. Als ze rustig wordt zonder dat ik haar uit bedje haal dan laat ik haar liggen, maar als ze door blijft huilen pak ik haar op en meestal zit er dan of een boertje dwars of ze heeft krampjes, honger kan niet omdat ik nu weet wat ze nodig heeft op welk moment van de dag. Dus ik zeg oppakken of er op zijn minst naar toe gaan. Babies kun je niet verwennen tot aan 16 weken, dit heeft de osteopaat me verteld, hij zei zelfs dat hij het kindermishandeling vond als je een kind een half uur liet huilen, jonger dan 16 weken dan he.
Helin heeft de eerste tien weken, meer dan tien uur per dag gehuild, maar ik had haar altijd bij me. gewoon om te troosten,ook al lukte dat niet.
Als hij huilt en ik weet zeker dat het niet van de honger, krampjes, speentje of vieze luier is laat ik hem af en toe huilen. Ze zeggen dan wel dat je hele kleine baby's niet kan verwennen,maar ben daar niet zo zeker van. Het moet natuurlijk geen hysterisch krijsen worden want dat vind ik echt zielig maar af en toe kan je ze best een paar minuten lekker laten huilen hoor. Sommige baby's hebben nou eenmaal huil momentjes om "niets" .
ik ben van het altijd oppakken en troosten bij kleine babies! hoe weet je dat het om niks gaat? Misschien misselijk, hoofdpijn, niet lekker in je vel voelen.....die dingen zie je niet van de buitenkant. Waarom zou een baby lekker ff een potje gaan janken? Tsja en huilen om aandacht is toch ook prima...als hij/zij bij je wil zijn dan moet dat toch kunnen, lekker in de draagzak ofzo. Als je kindje nog erg klein is, net geboren 9 maanden geborgen bij mama en hup ineens mag dat niet meer? Ik heb mijn kindje altijd opgepakt, behalve de laatste tijd als hij zich heeeel duidelijk aan t aanstellen is (bijv. hij mag iets niet) Wel probeer ik hem dan uit zijn bui te krijgen door hem af te leiden ofzo.
Wat Wendyp zegt. En huilen = met traantjes en klinkt heel anders dan 'urmen' (zo noemen wij het...) Dan ligt ze een beetje te weeeh- en bleeeeh roepen en dat duurt 10 minuten en is ze stil. Wat hier wel hielp is de tijd opmeten. Bij hysterisch schreeuwen gingen we meteen naar haar toe maar anders na vijf of tien minuten (netjes bijhouden aangezien het voor je gevoel veel langer duurt) Dan of nog wat eten, of nog een beetje erbij zitten en knuffelen... Maar ga haar niet zonder meer uit bed halen omdat ze huilt. Nooit gedaan geloof ik. Je hoort snel genoeg (paar weekjes) of het een aanstellerig -ikgazoslapen huiltje is, of dat er echt iets is. Het is jouw kindje, jij kent het beste hoor, al die mensen die opvoedadvies geven laat ze lekker kletsen.
Hier pakken wij de kleine ook op als het huilt... we worden wel al iets makkelijker... net wat anderen zeggen je begint het verschil te herkennen... ons mannetje is alleen af en toe al een flinke driftkikker! Wij konden in het begin hem ook echt niet laten huilen.... ging bij ons door merg en been....
@ozgul Jij kon wel de hele dag rondlopen met de kleine, k dus niet en ben liever een goede moeder en dat ie even huilt dan dat ik de gehele tijd me vreselijk irriteer en nare dingen zou kunnen gaan denken, Zoals gezegd; ieder is anders. En dit werkt voor ons, en sowieso ben ik van mening dat ondanks die kleine echt belangrijk isvoor ons, maar niet me hele leven en dag bepaald.klinkt hard maar zo zie ik het. En for the record; krijsen laat ik hem uiteraard niet doen, heb t gewoon over piepen of huilen maar krijsen neeeej dan zit ie even bij mij
als Quinten zich aan stelt zegt hij letterlijk beh of meh anders is het huilen heel anders en vaak ook met traantjes
als jurre echt doorhuilde(nu nog) pak ik hem op,zonder twijfel maar als hij gewoon wat ligt te jengelen of trunten dan laat ik hem wel even doen(al altijd)meestal is hij dan gewoon moe..... maar als hij echt weent pak ik hem wel op,hij weent weinig dus als hij weent scheelt er echt iets en dat verwennen....als je niet hele dagen met je kleintje bij je loopt op de arm is er helemaal niks aan de hand toch? (heb nog geen reacties gelezen dus dat doe ik beter eerst eens hihi)mss schrijf ik hetzelfde als iemand anders
hard?vind ik niet hard klinken,denk dat het gewoon jou manier is van opvoeden.begrijp volledig wat je bedoelt hoor,je moet ze idd niet voor het minste oppakken...behalve natuurlijk als je echt hoort dat het menens is,zoals ik ook al eerder schreef he.maar hoe ouder ze worden hoe meer truukjes ze krijgen,en als je er elke keer aan zou toegeven..... begrijp natuurlijk de dames met een huilbaby ook...die babys hebben wss wel echt een reden waarom ze zoveel huilen...maar heb er geen ervaring mee dus kan er niet in meepraten
Ik ben echt wel benieuwd. Hopelijk heb ik snel door wat 'urmen' is (hihi leuk woord valhalla) en wat echt gehuil is.
De eerst paar dagen tot weken heb ik dat wel gedaan.. op den duur weet je zelf wel welke huil het is en kan je het aanpassen. Volg lekker je eigen gevoel dan zit je altijd goed.
zo'n jong kindje heeft echt nog geen nephuiltjes hoor! Gewoon lekker knuffelen. Ik laat Julia nooit huilen, dat gaat tegen mijn moedergevoelens in.